انتشار
تصویر چند چک به نام مداحان مشهوری چون «محمود کریمی»، «سعید حدادیان» و
«عبدالرضا هلالی» که روایت می کرد هر کدام برای یک شب مداحی ۲۰ میلیون
تومان دریافت کرده اند، واژه تازه ای به ادبیات سیاسی و رسانه ای ایران
افزود؛ «مداحان نجومی». نجومی اما تنها یکی از ابعاد جریان مداحی در ایران
را تشریح می کند.
مداحان از زمان جنگ هشت ساله ایران و عراق فعال شدند. از چهره
های قدرتمند این طیف که نفوذ زیادی در ساختار حاکمیت پیدا کردند، می توان
به «صادق آهنگران» و «غلام کویتی پور» اشاره کرد. هر دو محبوب بودند و
مشهور. آهنگران در جبهه های جنگ، «بلبل خمینی» بود و کویتی پور در بیت می
نشست تا رهبر انقلاب ۵۷ خطبه عقدش را بخواند.
جریان مداحی پس از جنگ هشت ساله، سیمای دیگری یافت با چهره های تازه ای مانند «حسین سازور».
سازور یکی از نیروهای بیت آیت الله خامنه‌ای بود که در حفاظت
اطلاعات بیت رهبری، مسوولیتی برعهده داشت. او یکی از نیروهای مورد اعتماد
رهبر جمهوری اسلامی است که توانست به وسیله همین امتیاز، نسبت به دیگر
مداحان جایگاه ویژه‌ای در بیت رهبری داشته باشد. حسین سازور بعد از خارج
شدن از بیت، مسوولیت چندین هیات مذهبی بزرگ در تهران و کشور را برعهده
گرفت. یکی از مهم ترین آن ها، هیات «موج الحسین» نام دارد.
او همچنین رابطه خوبی با هیات «رزمندگان اسلام» که وابسته به
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است، داشت. به همین دلیل هم توانست مسوولیت
جریان‌های مذهبی که شامل هیات‌های عزاداری و مداحان بود را در دست بگیرد.
مهم ترین سازماندهی سیاسی مداحان در ایران، پس از دوم خرداد
۷۶ شروع شد. در این دوران، سپاه و اصول گرایان نیاز فراوانی به سازماندهی
نیرو احساس کردند و یکی از مستعدترین نیروها و تجمع ها برای چنین کاری،
هیات های مداحی بود. قالب این سازمان دهی، «هیات رزمندگان اسلام» نام گرفت.
این هیات با هیات امنایی متشکل از سردار«حسین نجات» فرمانده وقت سپاه «ولی
امر»، سردار «محمد اسماعیل کوثری»، سردار«باقری»، سردار «سعدالله زارعی»،
حجت الاسلام «احمد خاتمی»، «علیرضا پناهیان»، حجت الاسلام «سعادتی»، حاج
صادق آهنگران و سردار مداحی، شبکه گسترده‌ای در کشور ایجاد کردند و در
تمامی استان ها و شهرها شعبه زدند. آن ها به طور معمول از فرماندهان سپاه
همان شهر و استان به عنوان رییس هیات استفاده می کردند. اما تامین هزینه
هنگفت چنین شبکه وسیعی بدون حمایت نظام میسر نبود؛ حمایتی که می توان جلوه
ای از آن را در دیدار سالانه آیت الله خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی با
مداحان دید.
بسیاری از مداحان شناخته شده توسط این تشکیلات انتخاب می شوند
و با دادن میکروفن و اجرای برنامه های بزرگ در بیت، صداوسیما و مراکز
مذهبی مانند(مهدیه تهران)، این افراد را مطرح و بعد از آن ها برای مقاصد
سیاسی خود استفاده می کنند.
برجسته ترین مداحانی که رابطه نزدیکی با بیت رهبری و نهادهای
امنیتی دارند، حسین سازور، «منصور ارضی»، «محمود کریمی»، «سعید حدادیان»،
«مهدی سلحشور»، «حسن خلج» و برادران «طاهری» هستند که توانسته اند با
استفاده از رانت‌هایی که دریافت کرده اند، گروهی مشابه گروه های مافیایی
تشکیل دهند.
حاج منصور ارضی یکی از این مداحان ویژه بیت علی خامنه ای است
که رابطه نزدیکی با دستگاه های امنیتی دارد. وی در گذشته، در معاونت
ضدجاسوسی وزارت اطلاعات مشغول به کار بوده است. منصور ارضی یکی از دوستان
نزدیک «حسین هدایتی» و مداح ثابت تمام مراسم‌هایی است که در منزل هدایتی
برگزار می شوند. او یکی از مقصران اصلی حادثه آتش سوزی حسینیه مسجد «ارک»
بود و حتی در دادگاه، محکوم به پرداخت دیه کشته شدگان شده بود ولی به دلیل
ارتباط داشتن با محمود احمدی نژاد که شهردار وقت تهران بود، تمامی دیه
افراد توسط شهرداری تهران در آن زمان پرداخت شد. پرونده منصور ارضی کماکان
به اتهام معاونت در قتل، در پرونده مسجد ارک در دادسرای جنایی تهران مفتوح
است.
منصور ارضی چند سال پیش به دلیل اختلافاتی که با قالیباف
داشت، وی را «عمرسعد» لقب داده بود ولی بعد از مدتی، داماد برادر حاج منصور
به عنوان رییس شرکت بهره برداری راه آهن شهری تهران و حومه(مترو) منصوب شد
و دیگر چیزی علیه قالیباف از زبان وی شنیده نشد.
منصور ارضی به واسطه رانت های امنیتی و اقتصادی که دارد، یکی از مهم ترین توزیع کننده های خوراک مرغ‌داری های کل کشور شده است.
سعید حدادیان یکی دیگر از این افراد نزدیک به حسین هدایتی و
همچنین منصور ارضی است. در منطقه «مقداد» تهران حسینه‌ای با عنوان «مهدیه
امام حسن مجتبی» (یکی از مقرهای اصلی بسیج در خیابان «آزادی») در اختیار او
قرار دادند که مقر اصلی حدادیان در همین جا تعریف شده است. این مکاِن، یکی
از پایگاه‌های سرکوب‌های خیابانی در حوادث سال ۸۸ بود. سعید حدادیان به
واسطه خوش خدمتی به حاکمیت و همچنین نزدیک بودن به نهادهای امنیتی، به
عنوان یکی از مداحان بیت علی خامنه‌ای شناخته می‌شود. حسین هدایتی یکی از
ثروتمندان صنایع «استیل» و مشهور به «عابربانک فوتبال» برای استفاده و وصل
شدن به نهادهای قدرت، پول خرید خانه سعید حدادیان را پرداخت کرده است.
رابطه او با منصور ارضی و سعید حدادیان، دو نمونه روشن از پیوند مافیای
اقتصادی با مافیای مداحی است.
محمود کریمی یکی دیگر از این مداحانِ وابسته به نهادهای
امنیتی و بیت رهبری است که درسال‌های گذشته به دلیل تیراندازی به یک خودرو
شخصی، در تیتر خبرها قرار گرفت. در زمان تیراندازی، شخصی به نام «حسن رعیت»
او را همراهی می کرد که به واسطه انتشار عکسی از وی در پشت یک موتور سنگین
با اسلحه در جریان حوادث ۸۸، خبرساز شد. رعیت شریک «بابک زنجانی»، یکی از
بزرگ ترین متهمان مفاسد اقتصادی در ایران است. پول خانه گران قیمتی که در
شمال تهران متعلق به محمود کریمی استف توسط حسن رعیت پرداخت شده است.
یکی از مداحان دیگر، مهدی سلحشور است. او علاوه بر استفاده از
شهرت برادرش (فرج الله سلحشور)، از نفوذ سردار جباری، فرمانده سپاه ولی
امر نیز بهره برده است. جباری شوهر خواهر سلحشور است و رابط و عامل نفوذ او
در بیت. نفوذ در بیت رهبری می تواند به خودی خود به مداح قدرت سیاسی،
اجتماعی و امنیتی بدهد. چنین قدرتی نقطه شروع و وصل آن ها به جریان های پی
گیر قدرت و منافع می شود.
هر ساله به وقت دیدار مداحان با آیت الله خامنه ای، حسین
سازور کارت های دعوت را در دست دارد تا گروهی را به بیت ببرد؛ چهره های
ثابت و یا تازه ای که می دانند دعوت شدن به دیدار رهبری و یا میکروفن گرفتن
در حضور علی خامنه ای چه معنایی دارد. آن ها چشم به دست حاج حسین دوخته
اند. راه مافیا از بیت می گذرد.
