نگاهي به...

هر آنچه منتشر ميشود به قصد و هدف آگاهی رسانی و روشنگری است۰ ما حق "آزاد ی بيان" و" قلم" را جزء لاينفک مبارزه خود ميدانيم! ما را از بر چسب و افترا زدن باکی نيست! سلام به شهدای خلق! سلام به آزادی!

۱۳۹۱ بهمن ۲۷, جمعه

اسامی 140 نفر ازغارتگران اموال ما مردم با نام بانک و محل بانکی!!!



-----------------------------------------------------------------------------
مجتبی خامنه ای (England £ 1.14 billion (2 a
ccounts frozen since 2009), Germany 2.12 billion Euros (4 accounts), Qatar $400 million, S. Africa 950 million Euros (2 accounts), UBS/Micheloud & Cie/Credit Suisse 12 accounts adding to ...
3.85 billion Euros, Liechtenstein $ 2.8 billion, S. Africa $620 million, Shanghai $4.1 billion, UAE: $ 700 million, Malaysia A$670 millions)
علی خامنه ای (Switzerland (Micheloud & Cie/UBS/Credit Suisse, 18 accounts adding to 8.4 billion Euros, Liechtenstein $9.7 billion, Cayman Islands $6.8 billion , Shanghai $3.2 billion, Liechtenstein $2.9 billion, Belize $2.5 billion, Russia $1.1 billion, Malaysia $450 million, Trinidad & Tobago $400 million , S. Africa 2.1 billion Euros, India $630 million, UAE $560 million, Syria $210 million)
مسعود خامنه ای (UBS/ Micheloud & Cie/Credit Suisse 2.7 billion Euros, S. Africa $980 million, Syria $45 million, UAE $120 million, Malaysia 540 million Euros, Venezuela $1.2 billion, India 320 million Euros)
مصطفی خامنه‌ای (Credit Suisse $690 million, Hong Kong £360 million, Russia $80 million, Syria $12 million, Canada C$110 million, Panama $992 million)
نازیه خامنه ای (Turkey $52 million, India 120 million Euros, Germany 102 million Euros, United Kingdom £ 280 million, UBS $421 million)
بدریه خامنه ای (UAE £142 million, Syria $13 million, Spain 120 million Euros, Panama $329 million)
حسن خامنه ای (UAE $60 million, Canada C$200 million, Turkey 37 million Euros, Shanghai $ 344 million)
هادی خامنه ای (Liechtenstein $290 million, S. Africa £121 million, Malaysia 93.2 million Euros, UBS/Scobag Privatbank/HSBC Private Bank (Suisse) 890 million Euros, Turkey 84 million Euros)
عزیز خوشوقت (Germany 52 million Euros, Austria C$ 101 million, S. Korea $21.9 million, Turkey $4.1 million)
غلامعلی حدادعادل (Canada C$ 220 million, Virgin Islands $365 million, Panama110 million Euros, Hong Kong $ 252 million)
حسين شاهمرادي (Turkey 12 million Euros, Canada C$ 22 million, Panama $ 62 million, UAE $3.1 million, Pakistan $ 4.5 million)
غلامرضا جلالی (Turkey 2.1 million Euros, Belarus $ 12 million, UAE $ 7.6 million)
علیرضا فیاض (India 35 million Euros, Malaysia $12.5 million, UAE 26 million Euros, Turkey 15.9 million Euros, Venezuela $34 million, Italy 14 million Euros)
Malta 40 million Euros, Panama $24 million, Malaysia $67 million, UAE $41 millionغلامرضا فیاض ( )
فاطمه فیاض (India $23 million, Spain 11 million Euros, Malaysia A$ 12 million)
حسین قاسمی (UAE 3.9 million Euros, Turkey $ 5.42 million)
حسین موسوی اردبیلی (Switzerland 229 million Euros, Cayman Islands $290 million, Kuwait $23 million, UAE $109 million, Malaysia $41 million)
محسن خرازی (Malaysia A$100 million, UAE78 million Euros, Turkey $12 million, Cayman Islands 253.7 million Euros)
محمدباقر خرازی (Lebanon $120 million, $98 million, £40.9 million (S. Africa), Netherlands Antilles 150 million Euros)
جواد آزاده (UAE $12 million, Lebanon 2.6 million Euros, Malaysia $ 3.1 million)
حسن عباسی معروف به دکتر عباسی نام اصلی یدالله قزوینی (Pakistan $3.2 million, Albania 1.2 million Euros, Italy 10.9 million Euros, Hong Kong $85 million)
نورعلی شوشتری (UAE $23 million, Turkey $12.1 million)
تیمسارسردار حسین ساجدی (Turkey 3.2 million Euros, Italy 5.1 million Euros, Malaysia 94 million Euros, Shanghai $45 million)
علی فضلی (UAE 2.4 million Euros, Thailand $ 5.1 million, Panama $5.5 million)
محمدجعفر اسدی (Turkey 8.9 million Euros, Spain 21 million Euros, Lebanon $3.7 million, Hong Kong A$13.2 million)
حسین طائب (Italy 2.4 million Euros, UAE $16 million, Shanghai $172 million, Virgin Island £44 million)
سرتيپ پاسدار عبدالمحمد رئوفي نژاد (India 4.7 million Euros, Qatar $23 million, Turkey $ 19.1 million, Shanghai $58 million)
غلامحسین رمضانی (Shanghai A$ 45 million, Panama $69 million, Syria $ 6.6 million)
نبی الله حیدری (Austria 3.1 million Euros, UAE 10 million Euros, Qatar $ 11.5 million, Thailand $4.9 million)
یحیی رحیم صفوی (Cayman Islands $ 290 million, Shanghai 170 million Euros, Turkey $12 million, UAE 34 million, Albania $ 7.9 million)
حسین شریعتمداری (Belgium 320 million Euros, S. Africa $ 240 million, Malaysia $166 million, Russia 145 million Euros, Panama $89 million, Liechtenstein: $ 1.31 billion, UAE $238 million)
علیرضا پناهیان (UAE $ 7.2 million, Qatar 10 million Euros, Malaysia A$ 39 million, India $56 million)
صادق محصولی (Turkey $32 million, Russia 49.2 million Euros, Belgium 12 million Euros, UAE $17 million , Malaysia $ 3.7 million, Shanghai 78 million Euros)
حمید رسایی (La Roche & Co Banquiers/UBS/HSBC Suisse $121 million, Hungary 4.3 million euro, England (Jersey Island) £5.2 million, UAE $12 million, Belgium 23 million Euros, Venezuela $89 million, Malaysia $ 8.2 million)
حاج منصور ارضی (UAE 3 accounts 18.3 million Euros, Malaysia: $ 5.2 million)
حسن شایانفر (UAE $11.6 million, Pakistan $1.2 million)
سرتیپ پاسدار محمد حسین صفار هرندی (Austria, Spain, UAE $39 million, Turkey 65 million Euros, Brazil $121.9 million, Malaysia A$34 million, Hong Kong 100 million Euros)
محی الدین فاضل هرندی (
Oman $48 million, Saudi Arabia $ 44 million, Malta 12 million Euros, Austria 8 million Euros
غلامحسین عصابه‌دست(Gholamhossein Elham) (UBS/Habib Bank AG Zurich/P&P Private Bank 4 accounts adding to 155 million Euros, Turkey $14 million, Qatar $ 19 million, UAE$ 28 million)
حسین یکتا (Malaysia A$ 2 million, UAE $ 6.7 million, Syria $4 million)
سرتیپ پاسدار مصطفی آجرلو (Spain 1.2 million Euros, UAE $18 million, South Africa 3.5 million Euros, Malaysia $12 million)
احمد علم الهدی (Tajikistan $ 0.6 million , Turkey $52 million, Pakistan $7.4 million, UAE $88 million, Hong Kong $65 million)
علی فلاحیان (UBS/Credit Suisse/Raiffeisenbank 6 accounts adding to 212 million Euros,, Austria 11 million Euros, Syria $ 20 million, Malaysia A$19 million, UAE $41 million, Turkey $42 million)
سرهنگ پاسدار عبدالرسول رضایی (Turkey $3.1 million, UAE $ 5.2 million)
سعید حدادیان (Germany 4.2 million Euros, Spain 3.1 million Euros, UAE $28 million, Turkey $27.8 million, Hong Kong $24 million)
حسین روشن (Turkey $ 7.1 million, UAE: $ 5.1 million, Belarus $3.9 million)
احمد جنتی (Belgium 490 million Euros, UAE $ 270 million, Canada C$ 101 million, Malaysia $310, S. Africa $123, UBS/Credit Suisse/ Hottinger & Cie/Mercantil Bank 1.4 billion Euros) Ali Janati ( Barbados $240 million, Switzerland 19 accounts adding to 890 million Euros, UAE $41 million, Germany 57 million Euros, Hong Kong A$ 400 million)
حسین معادیخواه (Austria 41 million Euros, UAE $10.2 million, Kuwait $14.4 million)
علی اکبر ولايتي (Germany 249 million Euros, UBS/Credit Suisse/Freie Gemeinschaftsbank Genossenschaft/CMB Banque Privée (Suisse) 21 accounts adding to 1.3 billion dollars, Austria 7.9 million, Malaysia A$ 112) Masoud MirKazemi (UAE $2.2 million, Germany 43 million, Turkey $4.3 million, Hong Kong 56 million Euros, Malaysia 48 million Euros)
حبیب الله عسکراولادی مسلمان (Malaysia $144 million, China/Hong Kong A$480 million, Belarus 50 million Euros, Austria 200 million Euros, Panama $87 million, Switzerland 24 accounts 3.2 billion Euros, Qatar $144 million, UAE 355 million Euros)
فتح الله عسکر اولادی (Qatar $49 million, Turkey $15 million, Hong Kong A$ 210 million)
اسدالله عسکراولادی مسلمان (UBS/DZ PRIVATBANK/La Roche & Co 1.1 billion Euros, Turkey $85 million, UAE 120 million Euros, China A$210 million)
حسن خجسته باقرزاده (Italy 14 million Euros, Turkey 3.2 million Euros, Malta $ 4.2 million, India $ 9.8 million, Singapore A$ 4 million)
عبدالحسين سلطانی طباطبايي (Canada C$24 million, Switzerland 5 accounts adding to 138 million Euros, UAE $ 11 million, Turkey $16 million)
هدی طباطبائی (Singapore A$ 3.8 million, Malaysia 23 million Euros, Turkey $3.4 million)
صادق طباطبائی (Germany 22 million Euros, France 9 million Euros, Italy 43 million Euros, UBS/ La Roche & Co Banquiers$ 76.3 million)
مرتضی طباطبائی (Germany 3.5 million, Austria 12 million Euros, UAE $5.1 million, Japan 424 million yens)
فاطمه طباطبائی (Germany 21 million Euros, UBS/ P&P Private Bank 45 million Euros, Syria: $ 6.1 million)
سرتیپ پاسدار محمد کوثری (Syria $1.1 million, Russia $20 million, UAE $ 28 million)
حمید بهبهانی (China 55 million Euros, Hong Kong £40 million, Malaysia $ 52.1 million)
سرلشگرپاسدار رحیم صفوی (Russia 45 million Euros, Turkey 5.2 million Euros, UAE $21 million, Hong Kong $104 million)
عزت الله ضرغامی (Italy 25 million Euros, Venezuela $80 million, Russia $65.3 million)
مصباح یزدی محمدتقی (UBS £1.1 billion, Canada C$ 420 million, Credit Suisse 1.6 billion Euros, UAE $340 million, Hong Kong $320 million)
مجتبی مصباح یزدی (UBS $730 million, Canada $ 230 million, Venezuela $193 million, Panama $12 million, UAE £192 million, Turkey $50 million, England Jersey Island £110 million, S. Africa $80 million, Spain 61 million Euros)
علی مصباخ یزدی (England £72 million, Bahamas $620 million, Canada $110 million, Turkey $21 million, Germany 120 million Euros, Switzerland 320 million Euros)
سرتیپ پاسداراسماعیل احمدی مقدم (Turkey $2.3 million, UAE $24 million, Thailand A$ 55 million, UBS/HSBC/ Privatbank IHAG
11 accounts adding to 240 million Euros)
تیمسار پاسدار کارگر (India 4.2 million euros, Shanghai $103 million, Cyprus 25 million Euros)
فاطمه سلطانی طباطبائی (Germany 128 million Euros, France 42 million Euros, Turkey $22 million, Cayman Islands $ 81 million)
سرتیپ پاسدار یدالله جوانی (Russia $11 million, China 120 million Euros, Turkey $39 million, Nigeria 80 million Euros, Malaysia A$ 55 million)
هاشم هاشم زاده هریسی (UAE $4.1 million Euros, Malaysia $12 million, Brazil $9 million)
مرتضی آقاتهرانی (Canada C$ 12 million, Malaysia A$ 34 million, Bermuda $65 million )
محمد محمدي‌نيك ري‌شهری (UAE $380 million, Germany 52 million Euros, Australia A$ 45 million, Switzerland 6 accounts adding to 1.3 billion Euros, Turkey $29 million, Austria 49 million Euros, Italy 44 million Euros, Hong Kong $400 million)
سرهنگ پاسداریدالله مرادی (UAE $ 4.1 million, Turkey 2.3 million Euros)
سرتیپ پادارعدالت فلاح زاده (Singapore $2.9 million, Malaysia 14 million Euros, UAE 3.1 million Euros)
سرتیپ پاسدارحسین همدانی (China 50 million Euros, UAE $21 million, Spain 4.2 million Euros)
سرتیپ پاسدارمحمد باقر ذوالقدر (Canada C$ 3.2 million, Russia 11 million Euros, China $ 60 million, UAE 11 million Euros, Turkey 3.2 million Euros)
سرهنگ پاسدارحسین گودرزی (India 1.2 million Euros, Australia A$ 11 million, Turkey 1.2 million Euros)
مجتبی هاشمي ثمره (St. Vincent & The Grenadines $88 million, Credit Suisse 90 million Euros, Spain 78 million Euros, Venezuela $50 million, Turkey $ 17.9 million, UAE $124.6 million, Malaysia 60.8 million Euros, UAE $5 million)
عبدالحمید هاشمی ثمره (Singapore $51.1 million, Turkey 13.1 million, Venezuela $24 million, UAE 4.1 million Euros)
مهدی هاشمی ثمره (Liechtenstein$55 million, Turkey $6.8 million, Kuwait $45 million, UAE $5.2 million, Panama $31 million)
معصومه هاشمی ثمره (Credit Suisse 23 million Euros, Jersey Island £10 million, Hong Kong $41 million)
علی مبشری (UAE $4 million, Austria 9.2 million Euros, $ 22.7 million Malaysia, $47 million, Hong Kong A$120 million, Turkey 7 million Euros, South Africa £55.3 million)
سرتیپ پاسدارهدایت الله لطفیان (Malaysia 21 million Euros, Shanghai $78 million, Jersey £ 4.2 million)
محمد هاشمیان (Italy 4.1 million Euros, Austria 11 million Euros, Turkey 3.2 million Euros, Panama $88 million)
علی اکبر هاشمی بهرمانی – رفسنجانی (Germany 240 million Euros, UBS/ Arab Bank (Switzerland)/ Credit Suisse Group AG 6.9 billion euro + $1.5 billion, Canada C$ 220 million, Turkey $108 million, UAE $400 million, Malaysia 90 million Euros, Liechtenstein $4.4 billion)
یاسرهاشمی بهرمانی (Switzerland 450 million Euros, England £180 million, Germany 25 million Euros, Austria 11.2 million Euros, Canada C$ 43 million, Panama $800 million, Belgium 121.9 million Euros, Hong Kong $200, UAE 14 million Euros)
محسن هاشمی بهرمانی (England £105 million, Liechtenstein 200 million Euros, Australia A$ 400, UAE $38 million, Turkey $34 million, Belgium 71.9 million Euros)
محمدهاشمی بهرمانی (Cayman Islands $290 million ,Switzerland $290 million, Turkey 45 million Euros, Germany 201 million Euros, UAE 59 million Euros, Liechtenstein 200 million Euros)
علی هاشمی بهرمانی (Kuwait $ 2.3 million, UAE $24.2 million, Belgium 11 million Euros, Liechtenstein 560 million Euros, Switzerland $420 million)
فاضل لاريجاني (Canada C$ 50 million, UBS/ Credit Suisse 840 million Euros, Austria 120 million Euros, S. Africa $240 million, Malaysia A$ 49 million, UAE $120 million)
علي لاريجاني (Canada C$ 120 million, UBS/ Credit Suisse 1.4 billion Euros, Malaysia A$ 320 million, Liechtenstein 400 million Euros, Trukey 54 million Euros USA $44 million, Germany, Hong Kong A$200 million, UAE $34 million),
صادق لاریجانی (UBS/Credit Suisse/ Hottinger & Cie/LB (Swiss) Privatbank 750 million Euros, Liechtenstein $450, Malaysia 120 million Euros, Hong Kong A$300)
تیمسار پاسدار عبدالله عراقی (Spain 48 million Euros, Shanghai 120 million Euros, Lebanon $61 million, UAE $125.1 million, Lebanon $69 million, Malaysia $91 million, Venezuela $155 million, Switzerland 3 accounts adding to 230 million Euros)
اسفندیار رحیم مشایی (USA $ 12 million, Canada C$ 48 million, Hong Kong 140 million Euros, UAE, Credit Suisse/ Liechtenstein 310 million Euros)
علی اکبر جمشیدی (Credit Suisse/UBS/HSBC(Suisse) 150 million Euros, Panama$34.8 million, Germany 4.2 million Euros, Turkey 11 million Euros, UAE $62 million)
محسن رفیقدوست (Canada C$ 120 million, Italy 65 million Euros, Spain 110 million Euros, Germany 210 million Euros, Hong Kong $200 million, Qatar 48 million Euros, Credit Suisse $560 million)
مرتضی رفیقدوست (Germany 134 million Euros, Aruba $220 million, UBS/Credit Suisse/ Hottinger & Cie C$844 million Euros)
حمید حسینی‌, (Spain 88 million Euros, Malaysia $34, Barbados C$ 49 million)
محمد حسینی (Cayman Islands $45 million, UAE $15.2 million, Jersey Island (England) £29 million, Turkey $5.2 million, Malta 5.2 million Euros)
محمود حسینی (Kuwait $3.89 million, Turkey $11 million, Malaysia A$25 million, Jersey £11.3 million)
تیمسارپاسدار حسن فیروزآبادی (Credit Suisse/UBS/ Hottinger & Cie 5 accounts adding to 1.7 billion Euros, China 4 accounts adding to $ 634 million, Belarus 200 million Euros, UAE 50 million Euros, Syria $40 million)
سرلشگر پاسدار غلامعلی رشید (Belarus $34 million, Russia 56 million Euros, Union Bank of Switzerland/ Adler & Co. Privatbank AG/Credit Suisse 130 million Euros, Hong Kong $ 55 million, UAE $11.5)
سرتیپ پاسدارمحمد رضا نقدی (Lebanon $4 million, Nigeria 56 million Euros, UAE $92 million, South Africa £48 million, Qatar $12 million. Spain 18 million Euros, Malaysia 144 million, Hong Kong 150 million Euros)
سرتیپ پاسدارجلیل بابازاده (Turkey 2.6 million Euros, Romania 3.1 million Euros, Albania 1.9 million Euros, Cyprus 12 million Euros)
سرتیپ پاسدارابراهیم جباری (Belarus 7.1 million Euros, Turkey 2.1 million Euros, Qatar $ 54 million)
سرتیپ پاسدارمحمد باقر قالیباف (UAE $145 million, Turkey 24.2 million Euros, Tajikistan $1.1 million , Spain 19.2 million Euros, UBS/ Arab Bank (Switzerland) Ltd/ BankMed (Suisse) 12 accounts adding to 255 million Euros)
مصطفی محمد نجار (UAE $40 million, India 18.3 million Euros, Belgium 3.2 million Euros, Hong Kong A$ 90 million)
کامران دانشجو (Switzerland 140 million Euros, Venezuela $14 million, Malaysia $47 million, Japan $38 million, Austria 81 million Euros, S. Africa $7.9 million)
خسرو دانشجو (Liechtenstein 50 million Euros, Check Republic 11 million Euros, Malta 4.2 million Euros, Turkey $12.4 million
فرهاد دانشجو (Belize $59 million, Spain 11 million Euros, Malaysia A$ 4.9 million)
سرتیپ پاسداراحمد وحیدی (Germany 112 million Euros (frozen), Turkey $75 million, Russia 55 million Euros, China 127 million Euros, Venezuela $130 million, $34 million, India 11 million Euros)
سرتیپ پاسدارمحمد حجازی (Italy 6.2 million Euros, England £ 5.2 million (Jersey), Malaysia 45 million Euros)
سرتیپ پاسدارمسعود زریبافان (Canada C$ 3.3 million, Thailand A$ 24 million, Qatar 5.9 million Euros)
محمد رضا رحیمی (UAE 132 million Euros, China $400 million, Russia $88 million)
سرتیپ پاسدار فرزاد اسماعیلی (China 50 million Euros, Belarus $34 million, Turkey 3.2 million Euros)
علی محمدی (South Africa £54 million, Canada C$82 million)
محمد محمدی (Malaysia $36 million, UAE $ 13 million, Kuwait $21 million, Turkey 8.1 million Euros, Shanghai 65 million Euros)
عباس کدخدائی (UAE $ 30 million, Italy 4 million Euros, Kuwait $0.3 million, Hong Kong $54 million)
سرتیپ پاسدارعلی اکبر پور جمشیدیان (Cyprus 4.4 million Euros, China $ 75 million, Turkey 1.4 million Euros)
محسن رضایی (Union Bank of Switzerland/Credit Suisse/ Caja de Ahorros de Galicia 11 accounts 1.45 billion Euros, Germany 45 million Euros, Italy 11 million Euros, Austria 24 million Euros, UAE $205 million, Canada C$45 million, South Africa £490 million)
ناصر سرمدی (Qatar 32 million Euros, UAE $11 million, Malaysia $21 million)
تیمسار پاسدار وحید حقانیان (Turkey 7.2 million Euros, Canada C$32 million, Costa Rica $120 million, Venezuela 540 million Euros, S. Africa $230 million, Hong Kong $500 million)
سرتیپ پاسدارفتح الله جعفری (China 67 million, Malaysia $24 million, Spain 11 million Euros)
علی سعیدی (Turkey 1.1 million, UAE $75 million, Hong Kong $92.9 million)
سرتیپ پاسدارعلی اکبر پور (Canada CS23 million, China $54 million, Spain 11 million Euros)
م. ح. پناهی پور (Turkey $ 2 million, Malaysia A$ 14 million, Qatar $34 million, India 7.1 million Euros, UAE $ 14.6 million)
مجتبی ذوالنور (Nigeria $11 million, Cyprus 14.9 million Euros, Russia $14 million, India $ 7.9 million, Turkey 4.4 million Euros)
حسین سیب سرخی (UAE 3.1 millón euros, Pakistán 0.9 million euros, Turkey 1.3 million Euros)
سرتیپ پاسدار احمدرضا رادان (Cayman Islands $205 million, Turkey 17 million Euros, UAE $50, Belarus 200 million Euros, Venezuela $45 million, South Africa $140 million)
روح الله بهمنی (UAE 6.2 million euros, Lebanon 1.2 million euros, Albania 1.2 million euros)
Gen Ali Jabari (Malaysia $75 million, Shanghái $120 million, Portugal 9.1 million euros)
سرتیپ پاسدار حمزه قربانی (Turkey 2.3 million Euros, Cyprus 3.1 million Euros, Greece 2.9 million Euros, Kuwait $5.2 million)
Abbas Akhondi (Lebanon $2.9 million, UAE, $9.8 million, Turkey 5.2 million, Malaysia A$38 million)
سرتیپ محمود چهار باغی (Shanghai $50 million, Hong Kong $ 29 million, Russia 12 million Euros)
سرتیپ محمد علی نصرتی (Turkey 3.1 million Euros, Portugal 2.1 million Euros, UAE $9.2 million, Hong Kong $52 million)
Masoud Hajarian Kashani (Qatar $ 7.3 million, Austria 65 million Euros, Turkey 13 million Euros, Shanghai $120.5 million)
سرتیپ عزیز محمدی (Holland
3.2 million Euros, South Korea $12 million, Malaysia $35 million)

هروز سورن: نیمه شب نوشته ها - 45 - بازم بگین نواره؟


گاهی یک عکس و یا تصویر میتواند گویا تر از هر حدیث و مطلبی باشد. در مورد واقعه تاریخی بیست و دوم بهمن سال 1357 و شکست قطعی مقاومت مسلحانه و وحشیانه نیروهای وفادار شاه و گارد شاهنشاهی اش در مقابل اراده مردم کشورمان نیز احادیث بسیاری گفته شده و نوشته شده است.
برخی می گویند که شاه مقاومت نکرد و برای اینکه خونریزی صورت نگیرد به خواست خود کشور را ترک کرد و قطره اشکی هم در فرودگاه ریخت. گاه فراتر میروند و وی را در فاز ضد امپریالیستی و در برابر آمریکائی ها نقش می کنند که از قدرت برتر شدن شاه  و کشورمان در منطقه به هراس افتاده بودند.
طیف هائی نیز در تلاشند تا این واقعه و آمدن خمینی به کشور را ناشی از همان توطئه های امپریالیستی اما از نوع دیگر بدانند و روحانیت را با سگهای زنجیری امپریالیست ها بخیه کنند. هر مقوله و پدیده ای را به امپریالیست ها نقب میزنند و از کابوس امپریالیسم رهائی ندارند.
برای توضیح نادرستی نظرات این طیف ها سیاه کردن چند برگه و تحلیل از آن شرایط انقلابی در کشورمان لازم و ضروری است. بویژه سه روز اوج مقاومت مردمی در برابر باقیمانده نیروهای نظامی وفادار به محمد رضا شاه پهلوی که حماسه ها و یادهای بسیاری هنوز بجا مانده است.
و اما با تماشای این عکس از صفحه اول روزنامه کیهان در آن روزها میتوان با اوضاع و احوال آن روزها در سی و چند سال قبل آشنا شد و تصویری در ذهن ساخت که نمایانگر صحت یا عدم صحت تئوری های بافته شده از طیفهای ذکر شده باشد.

برای بزرگنمائی روی تصا ویر کلیک کنید

بهروز سورن



 
 
Description: cid:1.21657133@web160901.mail.bf1.yahoo.com
 
Description: cid:2.21657133@web160901.mail.bf1.yahoo.com
 
Description: cid:3.21657133@web160901.mail.bf1.yahoo.com
Description: cid:4.21657133@web160901.mail.bf1.yahoo.com
Description: cid:5.21657133@web160901.mail.bf1.yahoo.com
Description: cid:6.21657133@web160901.mail.bf1.yahoo.com
Description: cid:7.21657133@web160901.mail.bf1.yahoo.com
Description: cid:8.21657133@web160901.mail.bf1.yahoo.com
Description: cid:9.21657133@web160901.mail.bf1.yahoo.com
 
 
 درگيری‌های سياسی موجود به‌خاطر آن است كه تو با خيال راحت بپنداری كه اين‌ها كه خود به‌جان هم افتادندی و در حال نابود كردن هم هستندی، پس دیگر به من چه كه به آن‌ها بپردازم، و اين‌چنين است كه سال‌ها می‌گذرد و ملت در خواب خرگوشی ماندندی.
 
 


فقـر یعنی اینکه ... !! ( جالب و خواندنی )



 
بابا نان داد

می دانید اولین جمله ای که ما دراول دبستان یاد می گیریم چیه؟
.
.
.
… .
بابا آب داد بابا نان داد
می دانید اولین جمله ای که انگلیسها در اول دبستان یاد می گیرند چیه؟
.
.
.
من می توانم بخوانم و بنویسم
.
.
.
می دانید اولین جمله ای که ژاپنیها در اول دبستان یاد می گیرند چیه؟
.
.
.
من می توانم بدوم
و این است که ما همیشه چشممون دنبال دست پدر است کار از ریشه خراب است

فقـر یعنی اینکه ... !! ( جالب و خواندنی )

فقر اینه که ۲ تا النگو توی دستت باشه و ۲ تا دندون خراب توی دهنت؛

فقر اینه که روژ لبت زودتر از نخ دندونت تموم بشه؛

فقر اینه که شامی که امشب جلوی مهمونت میذاری از شام دیشب و فردا شب خانواده ات بهتر باشه؛

فقر اینه که ماجرای عروس فخری خانوم و زن صیغه ای پسر وسطیش رو از حفظ باشی اما تاریخ کشور خودت رو ندونی؛

فقر اینه که وقتی کسی ازت میپرسه در ۳ ماه اخیر چند تا کتاب خوندی برای پاسخ دادن نیازی به شمارش نداشته باشی؛

فقر اینه که توی خیابون آشغال بریزی و از تمیزی خیابونهای اروپا تعریف کنی؛

فقر اینه که ماشین ۴۰ میلیون تومانی سوار بشی و قوانین رانندگی رو رعایت نکنی؛

فقر اینه که دم از دموکراسی بزنی ولی ، تو خونه بچه ات جرات نکنه از ترست بهت بگه که بر حسب اتفاق قاب عکس مورد علاقه ات رو شکسته؛

فقر اینه که ورزش نکنی و به جاش برای تناسب اندام از غذا نخوردن و جراحی زیبایی و دارو کمک بگیری؛

فقر اینه که در اوقات فراغتت به جای سوزاندن چربی های بدنت بنزین بسوزانی؛

فقر اینه که کتابخانه خونه ات کوچکتر از یخچالت باشه؛


فقر اینه که به جای کمک به یه آدمی که نیازمند کمکه، موبایلت رو دربیاری و ازش فیلم و عکس بگیری؛

فقر اینه که تمامیِ ابزار مدرنِ آشپزی توی آشپزخونه ات باشه ولی فقط نیمرو درست کردن بلد باشی؛


فقر اینه که به زنت بگی که خودش رو بپوشونه ولی خودت منتظر باشی تا یه زنِ بی حجاب ببینی؛

و ...

مینا انتظاری: یک نابغه در ۲۰۹

مینا انتظاری: یک نابغه در ۲۰۹



اوایل مهر ماه سال شصت، توی بند ۱ زندان اوین، زمانی که همگی زیر بازجویی و بعبارتی در صف اعدام بودیم، و در شرایطی که "امام امت" و تنها "حکومت الله" بر روی زمینِ خدا، بی پروا و افسارگسیخته بیداد میکردند، برای ما "دوزخیان روی زمین" نیز همه چیز رنگ خون به خود گرفته بود... بدنهای شرحه شرحه و پاهای ورم کرده و خون آلود، موج دستگیریهای روزانه و البته شبهای تیرباران و کابوس شمارش تیرهای خلاص... در آن ایام هولناک، تنها کانال ارتباطی ما با دنیای بیرون از زندان دو روزنامه حکومتی کیهان و اطلاعات بود که آنها هم آئینه تمام نمایی بودند از همان رژیم جنگ و جنایت و خون و جنون...

آخرِ شبها معمولآ هیاهو و تلاطم بچه ها در آن بند متراکم و پرجمعیت بطور نسبی فروکش میکرد و همه با دلهره و تشویش منتظر روز بعد و فردای نامعلوم خود میشدیم. یکی از آن شبها در خلوت خودم اخبار را مرور میکردم که ناگهان خبری به این مضمون در گوشه روزنامه توجهم رو جلب کرد: « ساسان سعیدپور، یکی از اعضای سازمان منافقین در یک درگیری خیابانی به هلاکت رسید...». بی اختیار به دیوار تکیه دادم و با حسرت و اندوه به روزها و سالهای گذشته سفر کردم...

تابستان سال ۵۶ بود. دو برادر بزرگتر من که در آمریکا تحصیل میکردند، مدتی بود که برای تعطیلات به ایران آمده بودند. با آمدن آنان شادی و خرّمی خانه و خانواده ما و حتی جمع بچه های فامیل، دوچندان شده بود. هر دو برادرم از دوستان بسیار صمیمی و یار دبستانی سابق سعید و ساسان سعیدپور بودند. بهمین دلیل آنها اولین مهمانان برادرانم بودند که برای دیدارشان می آمدند و معمولآ بهترین ایام را در دوران فراغت تحصیلی با هم داشتند. یک روز موقع صرف غذا در جمع خانواده، "محسن" دومین برادرم رو به ما کرد و گفت:
منکه می گفتم این پسر نابغه است. حالا دیدید؟
 پرسیدیم کی؟ مگه چی شده؟
با خنده گفت: "ساسان" رشته مهندسی دانشگاه علم و صنعت قبول شده...
با تعجب پرسیدم: ساسان! اونکه باید مثل من تازه دبیرستانی شده باشه.
جواب داد: خب همین دیگه، ساسان ۱۵ ساله دیپلم گرفت...

در واقع ساسان بعنوان یک دانش آموز تیزهوش، دوره تحصیلات زیر دیپلم خود را بصورت جهشی به پایان رسانده بود. البته قبلآ "سعید" برادر بزرگتر ساسان هم در سن نوجوانی وارد دانشگاه صنعتی شده بود که بعدآ تغییر رشته داد و برای ادامه تحصیل در رشته مهندسی کشاورزی به دانشگاه کرج رفت... نبوغ تحصیلی در این خانواده مختص فرزندان نبود، چرا که مادر عزیز آنها (مادر همدم) نیز بخاطر اینکه در سنین نوجوانی ازدواج کرده بود بعدها علیرغم داشتن پنج فرزند، به تحصیل ادامه  داد و همزمان با مادر من که شرایط مشابهی داشتند، برای تکمیل دوره دیپلم به دبیرستان شبانه می رفتند. "مادر همدم" با اینکه روزها مدرسه خصوصی خودشان را اداره می کرد، در کلاسهای شبانه نیز از شاگردان ممتاز ناحیه بشمار می رفت و همیشه در بین فامیل، از استعداد و پشتکار او و فرزندان ممتازش به نیکی یاد می شد...

تابستان و پاییز سال ۶۰ از سیاه ترین و خونبارترین دوران سرکوب سیاسی این رژیم پلید بود. دستگیریها و کشتار بی وقفه و بیسابقه در تهران و شهرستانها ادامه داشت. تقربیآ هر یکشنبه و چهارشنبه جوخه های آتش در اوین براه بود. حدود عصر که می شد اسامی تعدادی از بچه های زندان و هم بندان ما را از طریق بلندگوی بند می خواندند که با تمام وسایل (چیزی در حد یک کیسه وسایل شخصی) به خارج از بند بروند. فراخواندن آنان در آنموقع و به آن شکل، معنایی جز مرگ و اجرای حکم اعدام نداشت... آخر شب بعد از هر کشتار، باز ما میماندیم و داغ جانسوز "وداع آخر" با یاران هم بندمان در آن روزگار تلختر از تلخ!

هنوز بخاطر دارم که در یک غروب غم انگیز دی ماه همان سال، دربند ۲۴۰ که دو طبقه بود باز هم نام تعدادی از زندانیان خوانده شد که به خارج از بند بروند. اسامی برخی از آن عزیزان که بوسیله یک بلندگو در هر دو طبقه بند خوانده میشد و بیادم مانده عبارت بودند از: شیرین مظاهری، مریم عبدالرحیم کاشی، اکرم نعیمی (نام مستعار مادر زهرا اسلامی)... البته همان شب، مهناز تهرانی را هم که همکلاسی و یار دبستانی مریم عبدالرحیم بود و هر دو دانش آموز سال آخر دبیرستان هشترودی بودند، از بند دیگری صدا کرده بودند. حدود ساعت ۸ و ۹ شب بود که یکباره صدای شلیک همزمان رگبار مسلسلها همچون انفجاری مهیب، در پشت بند ما بلند شد و به فاصله کوتاهی شلیک تیرهای خلاص بود که به مغز یارانمان می زدند... نمیدانم شاید بیش از صد تیر خلاص... در حین شلیک تیرهای خلاص و در لحظاتی که با تلخی، بغض و کین خود را فرو میخوردیم و صدا در گلویمان خفه شده بود، ناگهان صدای یک فریاد از طبقه بالای بند بگوش رسید که با ضجّه نام "شیرین" را صدا میکرد... بعدها شنیدم او سوسن خواهر کوچکتر شیرین مظاهری بوده که ساعاتی قبل، خواهر عزیزش را از کنارش برای اعدام برده بودند... چقدر وحشتناک بود.

آن شب یعنی ۱۲ دی ماه سال شصت، ساسان، همان نابغه ۱۵ ساله محله دوستی های ما در قبل از انقلاب، در زمره زندانیان دلاوری بود که در پشت دیوار بند ما تیرباران شد در حالیکه همزمان مادرش، مادر همدم، در همان بند ۲۴۰ بالا و در هنگامه رگبارها و تیرهای خلاص، مشغول دلداری و تیمار همبند نوجوان و پریشان حالش سوسن بود.

ماجرا از این قرار بود که ساسان سعیدپور در مهرماه حین درگیری با پاسداران تبهکار، مجروح و زنده دستگیر میشود ولی مسئولان اطلاعاتی سپاه و دادستانی با طرح فریب امنیتی، خبر کشته شدن او را در روزنامه رسمی اعلام میکنند. از آن پس به مدت سه ماه او را در بند ۲۰۹ اوین زیر شدیدترین شکنجه ها قرار میدهند تا شاید بتوانند اطلاعاتی از یاران و همرزمان ساسان بدست بیاورند.

در آن دوران، بند ۲۰۹ اوین در اختیار فاشیستهای خط امامی و کسانی بود که این روزها خیلی "اصلاح طلب" و بشدت مخالف "خشونت" شده اند. بخصوص برخی از هم دانشگاهی های ساسان موسوم به "باند علم و صنعت" و بازجوی بیرحمی همچون "صالح" که زندانیان ۲۰۹ را به معنای واقعی کلمه سلاخی میکردند. بهرحال ساسان تا سرحد مرگ شکنجه میشود ولی کوچکترین اطلاعاتی به دژخیمان نمیدهد... آنطور که همسلولی های او بعدآ نقل کرده اند او حتی برای مدتی قادر به راه رفتن نبوده و برای اینکه روحیه همسلولی هایش تضعیف نشود بشوخی روی دست راه می رفته و می گفته: «مگه آدم باید فقط روی پا راه بره؟ خب بعضی وقتها هم می شه روی دست راه رفت...»

اما شکنجه ها پایانی نداشتند و بازجوها که از کسب اطلاعات نسوخته او ناامید شده بودند به او پیشنهاد میدهند که برای خلاصی از شکنجه و زودتر اعدام کردنش باید در مصاحبه تلویزیونی برای محکوم کردن مجاهدین خلق شرکت کند. در واقع شرط اعدام او انجام مصاحبه تلویزیونی و اظهار ندامت بود! به گفته همسلولیش، دست آخر یک روز که بازجو و پاسداران مثل دفعات قبل او را در اتاق شکنجه به زیر ضربات مشت و لگد میگیرند، ساسان با نیّت قبلی در یک لحظه زبان خود را بین دندانهایش قرار میدهد و متعاقبآ با ضربه سنگینی که به فک و آرواره پائینش میخورد بخشی از زبانش پاره و بریده میشود... و با دهان غرق در خون، شکنجه گران بیرحم خود را مطمئن میکند که دیگر حتی نمیتواند حرف بزند وهرگز مصاحبه نخواهد کرد. بدین سان درشبانگاه ۱۲ دی ماه، مجاهد خلق ساسان سعیدپور بعد از تحمل شکنجه های طاقت فرسا، همراه با حدود ۱۲۰ نفر از بهترین فرزندان ایران زمین، در مقابل جوخه تیرباران قرار میگیرد.

بیشتر از یکماه بعد، در درگیری های خونین حماسه ۱۹ بهمن سال شصت، که امروز سالگردش را گرامی میداریم، "سعید" برادر بزرگتر ساسان نیز بهمراه سردار خلق "موسی" و سالارزن آزادی "اشرف" و دیگر افسران ارشد میدان رزم و پایداری، دلاورانه جنگید و سرانجام تسلیم ناپذیر بر خاک افتاد.

البته در طی همان ماههای پرآشوب بعد از سی خرداد شصت، تمامی خانواده "مادر همدم" بجز یک دخترش، همگی دستگیر و روانه زندان شده بودند. تابستان سال ۶۱ در بند ۴ عمومی قزلحصار، "فروزان" خواهر کوچکتر سعید و ساسان را دیدم. او در تظاهرات خرداد شصت، زمانیکه ۱۳ سال بیشتر نداشت دستگیر و به ۴ سال زندان محکوم شده بود. جمعی از آن بچه ها در اوایل دستگیری، بعنوان اعتراض از دادن اسم خودشان به مامورین زندان خودداری کرده بودند و بهمین خاطر زندانیان هر سلول با انتخاب نام خاصی از میان شعرا، پرندگان، سبزیجات، حیوانات و ...، یکدیگر را صدا میکردند. مثلآ در آن ایام چون فروزان در سلول پرندگان بود، بدلیل سن کم و جثه کوچکش نام گنجشک را انتخاب کرده بود که تا مدتها بعد بچه ها به شوخی او را با همین نام صدا می زدند.

در همان تابستان سال ۶۱ ، بعد از انتقال به زندان قزل حصار و جابجایی بندها، یکروز بناگاه در جمع جدید انتقالی از اوین "مادر همدم" را در بند عمومی قزل حصار دیدم. با خوشحالی و ذوق زدگی درونی به سویش رفتم... او را مثل همیشه با روحیه و قوی یافتم. فکر نمی کنم کسی در آن بند به اندازه من از زندگی و خانواده و شخصیت این زن دلاور در آن زمان اطلاع داشت و شاید در آن ایام کسی بدرستی نمی دانست که چه گل های سرسبدی را از بوستان خانواده آن مادر به غارت برده اند. راستش اولش پیش خودم فکر میکردم چطور باید راجع به فرزندان دلیرش سر صحبت را با آن مادر داغدار باز کنم و چگونه میتوانم تسّلی خاطر او باشم. ولی در همان لحظه ای که  می خواستم در فقدان فرزندان قهرمانش با مادر همدلی کنم، روحیه و صلابت او مرا مات کرد و قبل از اینکه من صحبتی بکنم مادر همدم گفت: «خوشحالم که سعید زنده به دست پاسداران و این جانیان نیافتاد...»

طنز تلخ روزگار را می بینید! شکنجه ها و شقاوت رژیم در حق زندانیان و بطور مثال بلاهایی که جلادان ۲۰۹ بر سر ساسان در آورده بودند بحدی بود که مادر خدا را شکر می کرد فرزند دیگرش سعید زنده بدست پاسداران نیافتاده است... بی تردید زبان حقیقت گوی تاریخ، بسا ناگفته ها از نسل ما و جنایات ملاها برای نسلهای آینده خواهد داشت.

در همان سالهای سیاه، برادر من محسن که در آمریکا مشغول تحصیل در رشته مهندسی مکانیک بود و یک فعال سیاسی و از مخالفین سر سخت رژیم محسوب میشد، دچار بیماری سرطان خون شد. پزشکان متخصص چاره درمان او را "پیوند مغز استخوان" که در آن زمان یک شیوه کاملآ جدید و نوین بود دانستند و من کاندیدای بسیار مناسبی برای این عمل بودم و چه بسا میتوانستم ناجی او باشم... بعد از هفت سال زندان، متاسفانه وقتی به او رسیدم که دیگر خیلی دیر شده بود و کاری نمیشد کرد. بفاصله چند ماه بعد از آمدنم به امریکا، درست در شب اول ژانویه همان سال (1988)، آخرین شب زندگی محسن عزیزم را در کنار تختش سپری کردم... نمیدانم چه تقدیری بود که آن دو یار دبستانی و دو دوست با وفا، برادرم محسن و ساسان سعیدپور در یک شب و به فاصله ۷ سال پر کشیدند و رفتند.

همبند عزیزم فروزان سعیدپور پس از رهایی از زندان، در سال ۶۶ به قرارگاه اشرف رفت و هنوز بعد از ۲۵ سال، همچنان یک رزمنده اشرفی است. همبند بزرگوارم خانم همدم امامی "مادر همدم" نیز بیش از دو دهه است که در غربت و تبعید، همچنان در صف اول مبارزه برای آزادی و دفاع ار حفوق مردم میهنش، در هر شهر و دیاری در تبعید حضور دارد و من هنوز با دیدن او انگیزه و انرژی می گیرم.

تنها سروده ساسان در بند ۲۰۹ اوین

دریا
غروب آفتابی در کنار ساحلی خونرنگ
یکی ساحل نشینی با دلی پردرد
نظاره مینمود آن صحنه های غم
که ناگه جمع مرغان سبکبال سپید اندام خوش اوا
زدند فریاد
بپاخیز ای فرو بنشسته بر خارا
شبی اینگونه ظلمانی
جدا افتاده ای از صحبت یاران
مگر آهنگ راهت نیست
مگر عزم پگاهت نیست
مگر نشنیده ای گلبانگ طوفان را
به خود بنگر ای ناظر
جامه فکرت سیاه آمد در این سرداب
قصد نداری جامه ات شویی درین دریا
یا از این سردابه سرد و سکوت سهو
پرکشی آن سوی ساحل ها
صدا نالنده پاسخ داد
که ای مرغان دریایی
قصد دارم رهگذار مقصد فردای خود باشم
وین ره دشوار را یکسر به پای جان بپیمایم
یا که حتی مهجه* ام را بر گل لاله بیافشانم
ولی برگو چگونه، با کدامین توشه راهم را بیاغازم
مرغ دریا پاسخش گفتا که ای ناظر
بایدت برگیری از تن جامه خود را
سپس با آن زلالین آب
بشویی همه هر گرد و خاک تیره جان را
بدین سان اندک اندک تا شنا کردن فراگیری
و بتوانی که با عفریت تن پولاد شب
این خصم انسان، سخت بستیزی
خلاصه گویمت ناظر
که ره خود گویدت
باید که چون آنسوی ساحلها
فراخیزی فراخیزی...

* مهجه: خونابه
ساسان (مسعود) سعیدپور
پائیز ۱۳۶۰ – بند ۲۰۹ زندان اوین

مینا انتظاری

بهمن ۱۳۹۱

ایمیل: 

هر کسی در زندگیش «او»یی دارد

هر کسی در زندگیش «او»یی دارد

http://youtu.be/1LZuFQpEEuI
هیچ متفّکری را نمی‌شناسیم که گریزی به عشق نزده باشد، حتّی فیلسوف ظاهراً خشکی مانند نیچه.همه هنرمندان، فیلسوفان، نویسندگان و شاعران پای عشق را به میان کشیده اند. حافظ عشق را ماندگار‌ترین صدا در همه اعصار می‌داند و خود را «بنده عشق» می‌خواند. گوته و شکسپیر و پوشکین و… خیلی‌های دیگر، همه با عشق کلنجار رفته‌اند.

 هر کسی در زندگیش «او»یی داشته یا دارد. آنها که جانماز آب می‌کشند هم دارند. این «او» گاه آدمی را به سمت شرک و خودبینی و بی عقلی های جبران ناپذیر می‌کشاند که ظاهراً یک جور «شهامت» و گذار از سّنت به مدرنیته! می‌نماید. «توجیه» هم این است که کسی با خود خودش «وفادار» نیست و همه در ذهن‌شون یکی دیگه هم هست.
بگذریم که توجیه یعنی بیان وجه صحیح (Justified)
توجیه یعنی بیان وجه صحیح و هر توجیهی، توجیه نیست.
حقیقت ما محدوده دانش و افق دید ما است
oo1سقف شخصیت هر کس تعیین کننده «او»ی اوست.
«او» برای «ملا صدرا»، «اسفار اربعه» است. برای «ماکس پلانک» و «هایزنبرگ»، «نظریه کوانتوم» و «نامعادله عدم قطعیّت» است و برای «آلبرت اینشتین» و «چارلز تونز»، «نسبیت خاص» و «سرعت نور»…
برای حافظ «نسیم خاک مصلی و آب رکن‌آباد» بود و برای همین دل از شیراز نمی‌کند.
برای سعدی «زبان فارسی» است و برای «مسعود احمدزاده» مبارزه مسلحانه با ستمگران، که هم استراتژی بود و هم تاکتیک.
برای امثال «دکتر ارانی» و «دکتر مصدق» و «آیت‌الله طالقانی» و «محمد حنیف نژاد» آزادی و عدالت احتماعی بود…
برای خالق مثنوی، «شمس تبریزی» است. بیهوده نبود که می‌گفت: بی همگان بسر شود بی تو بسر نمی‌شود.
«او» برای ناصرالدین شاه «ملیجک» است. برای «سلطان محمود غزنوی»، «ایاز» است.
بازگردان قصه‌ی عشق ایاز
که‌ آن یکی گنجی‌ست مالامال راز
***
oo5برای یک کودک «او» بعد از مهر پدر و مادرش، «عروسک» یا «شکلات» است. برای بسیاری از ما «آی پاد» و «آی‌پد» و «توییتر» و «فیسبوک» و «آیفون ۵» و «عینکهای گوگل» است. افتادن بر سر زبانها و شبکه اجتماعی است. نام و شهرت است.
«او» برای بعضی چلوکباب است. امثال «بهزاد نظامی» که وردست بازجویان و شکنجه گران بودند، در زندان اوین بعد از صرف چلوکباب بریدند.
«او» برای بعضی چلوکباب و قرمه سبزی است یا بنزی شیک و خانه ای فراخ…
گاه دیگی است که برای من و فقط برای من بجوشد، این «او»ی من است، درغیراینصورت سر سگ هم در آن بجوشد حَرجی نیست.
سقف شخصیت هر کس تعیین کننده اوی «او»ی اوست.
«کودک درون» آدمی «او»یش را در خاطره ها جستجو می‌کند.
گاه «کودک درون» آدمی «او»یش را در خاطره ها جستجو می‌کند. با «او» که زنی یا مردی خوش رو و خوش دل است و اخلاق نیکو دارد و اکنون پیر و پاتال و چروکیده هم شده باشد زیباترین و رعناترین است، حرف می‌زند و چه بسا «او» را که دیگر نیست و در رؤیاها و آن دوردستهاست، می‌بوید و می‌بوسد و می‌نوازد. با او می‌خندد، اشک می‌ریزد و سر بر شانه اش می‌گذارد.
گاه ما در میان جمعیم اما دلمان جای دیگر است.
همه که «منصور حلاج» و «بایزید بسطامی» و «ابو حمزه ثمالی» نیستند که «او»یشان یا «هو»یشان، را در لاهوت بجویند و با خدا و حق یگانه باشند.
گرچه هر «او»یی، «او» نیست اما هر کسی در زندگیش «او»یی دارد.
کسانیکه ادا و اطوار درمی‌آورند و با عَلم کردن سگ نفس و گاو نفس و بد و بیراه به فردیت و جنسیت، توی سر عشق زمینی می‌زنند و خیلی چیزها از جمله روز «وَلـِنـْتـایـْنْ» Valentine’s Day را هم «اَح» و «مکروه» و قبیح می‌دانند، آنها نیز وقتی به خلوت می‌روند به فراست می‌افتند که عشق عالی‌ترین پدیده حیات است!
در سوره قیامت آمده «بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى‏ نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ وَلَوْ أَلْقَى‏ مَعَاذِیرَهُ» آدمی خودش را خوب می‌شناسد حتی اگر بازی درآورَد و توجیه کند.
عشق گوهر سرودهای زرتشت است
ای عشق همه بهانه از توست
من خامشم این ترانه از توست
من می‌گذرم خموش و گمنام
آوازه ی جاودانه از توست
عشق گوهر سرودهای زرتشت است. برای همین در ایران باستان نیاکان ما به آن ارج نهاده و پنجم اسفند (۲۴ فوریه) هر سال را با عنوان «سپندار مذگان» جشن می‌گرفتند که چیزی شبیه روز عشاّق روز «وَلـِنـْتـایـْنْ» بود. (سپندار مزد لقب زمین، و زمین نماد تواضع و عشق است.)
در گذشته بارها از شمعهای شبانه ای که خوش و بی‌پروا سوختند تا روشنی بخش محفل دیگران باشند، سخن به میان آورده و تأکید کرده ام رویارویی با ستمگران نوعی عشق ورزیدن است و آزادیخواهان میهن ما عاشق ترین عاشقان بودند.
جدا از آنان که با موسای عشق سر فرعون تکبر را بریدند و با ذوالفقار عشق به نبرد با تاریکی برخاستند، جدا از آنان که نشان دادند عشق به معنی واقعی کلمه مضمونی جز فداکاری و از خودگذشتگی ندارد و مصلحتی جز حقیقت نمی‌شناسد، (جدا از آنها) من به قصّه‌های «روسلان و لودمیلا»، «اورواس و یوروراس»، «کوراغلو و نگار»، «هیر و رانجها»، «لیلی و مجنون» و داستان منظوم «یوگنی‌آنه‌گین» Евгений Онегин نیز اشاره داشته‌ام.
داستان بسیار قدیمی «کارمن» Carmen هم که به آن می‌پردازم در همین راستا است.
کارمن، اشاره به «دختر زیبای کولی اسپانیایی» است که «ژرژ بیزه» از آن پرآوازه‌ترین اپرای جهان را ساخته است.
آنکه ارزد صید را عشق است و بس
هیچ متفّکری را نمی‌شناسیم که گریزی به عشق نزده باشد، حتّی فیلسوف ظاهراً خشکی مانند نیچه، که در کتاب «چنین گفت زرتشت» از زبان پیرزنی می‌گوید «سراغ زن‌ها که می‌روی، شلاقت را فراموش مکن»، می‌گوید: درعشق راستین، جان تن را در آغوش می‌کشد و وقتی دوست داشتن دستور می‌دهد محال هم سر تسلیم فرود می‌آورد.
همه هنرمندان، فیلسوفان، نویسندگان و شاعران پای عشق را به میان کشیده اند. حافظ عشق را ماندگار‌ترین صدا در همه اعصار می‌داند و خود را «بنده عشق» می‌خواند. گوته و شکسپیر و پوشکین و… خیلی‌های دیگر، همه با عشق کلنجار رفته‌اند.
پوشکین در رمان «یوگنی آنگین» اگرچه گفته:
Чем меньше женщину мы любим,
Тем легче нравимся мы ей
هرچقدر به طرف مقابلت کمتر توجه کنی او قدر ترا بهتر می‌فهمد، اما به شکل معکوس نشان می‌دهد، عشق با خودپسندی و کبر میانه ای ندارد و نباید با آن بازی کرد.
«رودن» و «کلیمت» در نقاشی و تندیس بوسه آدمی، مهر و زیبایی عشق را به نمایش گذاشته اند. فرانسیسکو گویا این عشق را در تابلوی تیرباران شهیدان در کوه «پرینسیپه پیو» (سوم ماه مه ۱۸۰۸)
Los fusilamientos de la montaña del Príncipe Pío
به تصویر کشیده است.
این تابلو مربوط به دورانی است که اربابان کلیسا به نام دین، بساط زندان و شکنجه راه انداختند و هوادار اشغالگران بودند.
oo6وجه انسانی قهرمان صحنه که در وسط تابلو دستهایش را به علامت پیروزی نشان داده و پیراهن سپید به تن دارد (خرمگس) بیش از چهره ی اسطوره گونه و خارق العاده ی اش به چشم می‌آید.
او که زخم های قدیمی‌ آزارش می‌دهد، نه تنها به ستم کلیسا، بلکه به معشوقه اش و «به آن چشم‌های مهربانی هم، فکر می‌کند که از دست داده‌است…»
پیش از آن که واپسین نفس را برآرم
پیش از آن که پرده فرو افتد
پیش از پژمردن گل،
برآنم که زندگی کنم
برآنم که عشق بورزم…
گوته در «رنج‌های ور‌تر جوان» از کششی غبارآلود و بی‌سرانجام سخن می‌گوید، امّا در «دیوان غربی- شرقی» عشق انسانی و آسمانی را به نمایش می‌گذارد، و در «فاوست» Faust، عشق را مایه نجات روح سرگشته آدمی معرفی می‌کند.
مولوی همه چیز را با یک سئوال و جواب، روشن می‌کند:
«دانی که کیست ‏زنده؟ آنکو، زعشق زآید.»‏
عشق با عَشَقه یکی نیست
عشق را جز دولت و عنایت نیست
جز گشاد دل و هدایت نیست
عشق را بوحنیفه درس نکرد
شافعی را در او روایت نیست
عشق چیست؟ عشق با عشقه یکی نیست. عشقه چیست؟ عشقه، پیچک است. شبه گیاهی است که در ‏باغ پدید آید در بُن درخت… اوّل میخش‌ را در زمین سخت می‌کوبد. ‏پس سَر برآرد. خود را در درخت می‌ییچد و همچنان می‌رود تا همه ‏درخت را فرا گیرد، و چنانش شکنجه کند که َنم در درخت نماند و هر غذا ‏که به واسطه آب و هوا به درخت می‌رسد به تاراج می‌بَرد تا آنگاه که ‏درخت خشک شود… ‏
عَشقه بر خلاف دست که پرداخت می‌کند و می‌بخشد، مثل دهان، فقط ‏و فقط دریافت می‌کند و می‌گیرد.
عشق، عشقه نیست. عشقه بر خلاف دست که پرداخت می‌کند و می‌بخشد، مثل دهان فقط و فقط دریافت می‌کند و می‌گیرد.
عشق، بازی با کلمات نیست. تاب بازی و چون پاندول به این سو و آن سو چرخیدن و «یه دل اینجا، یه دل آنجا»، نیست، عشق، بقا و حضور معشوق است حتی اگر به فنای عاشق بینجامد.
عشق نه فقط به قول عین القضاه، شوریدگی است، همدمی و هم آوائی، و یکتائی و یکتوئی هم هست.
عشق فداکاری یک جانبه، داوطلبانه، تمام عیار و بی‌چشمداشت است و از اجبار و استثمار فاصله دارد و به جای خودخواهی و خودبینی، همدلی و همدردی به ارمغان می‌آورد.
عشق با عشقه یکی نیست و با شعار عیاشان بی‌غم‌شاد که «همه چیز ممکن است اما هیچ چیز اجباری نیست» Alles kann, nichts muss، بی‌مرزی و بی‌هویتی و swinging تاق زدن معشوق و معشوقه را به گذار از سّنت به مدرنیته نمی‌چسباند…
عشق اسطرلاب اسرار خدا است و از دلی که چون پاتیل رنگرزان، پر از شائبه و رنگ است، بیزار است.
ولنتاین و کارمن و «حضرت عشق»
ژرژ بیزه Georges Bizet آهنگساز شهیر فرانسوی و خالق آثاری چون صیادان مروارید و اپرای جمیله اثر جاودانه دیگری به نام اپرای کارمن دارد.
داستان کارمن براساس نوشته اى از نویسنده فرانسوى «پروسپه مورى مى» Prosper Mérimée تنظیم شده که البته او نیز براى تکمیل نوشته خودش از منابع قدیمی‌تر بهره جسته است.
این اپرا به زندگى پرفراز و نشیب کولى‌ها و عشق هایى که در جریان زندگى آن‌ها شکل مى‌گیرد، پرداخته است. محل وقوع حوادث آن در کشور اسپانیا مى گذرد و شاید به همین دلیل بیزه از ملودى هاى محلى اسپانیایى نیز در کار خود استفاده کرده است.
کارمن (دختر زیبای کولی) چندین و چند به اصطلاح خاطرخواه داشت که واله وشیدای او بودند و برای تور زدن او، «عشاق سینه چاک» با پرچم «عشق» وارد میدان شدند و سر تصاحب آن کالا (و نه آن انسان)، همدیگر را لت و پار کردند و دست آخر هم، خود کارمن با تیغ کبر و خودبینی، غرقه به خون شد و بر زمین افتاد.
یکی از پیام‌های اپرای کارمن این است که اگر ما برای رفع نیازهای خود به چیزی یا به انسانی نیازمند باشیم، این نیاز میان ما، نوعی وابستگی ایجاد می‌‏کند، ولی این وابستگی (یا عادت) را نباید با کشش عاشقانه یکی بدانیم…
هر هوس زودگذری را عشق نامیدن جفا است. خود خواهی و تملک که عشق نیست. عشق فرزند آزادی است. با وابستگی و بویژه بی‌فرهنگی بیگانه است. عشق بدون فداکاری و از خودگذشتگی، لق لق زبانی بیش نیست.
«عشق یک هنر است، باید آنرا آموخت و آنرا آفرید. آهنگی است که با نوازش سرانگشتان دو دست خویشاوند بایدش نواخت…»
عشق با جوشش خون و انقلاب غریزه و عارضه طبیعت و غذا خوردن یک گرسنه بسیار متفاوت است و صرفاً از هورمونها خط نمی‌گیرد. عشق در درجه اول ارتباط با شخصی خاص نیست. یک رهیافت و نگرش است…
عشق اسطرلاب اسرار خداست و هرزگان، سنگدلان، قاتلین زندانیان سیاسی و شب پرستان با آن بیگانه بیگانه اند.
آنکه ارزد صید را عشق است و بس
لیک او کی گنجد اندر دام کس
تو مگر آیی و صید او شوی
دام بگذاری به دام او روی
عشق می‌گوید به گوشم پست پست
صید بودن خوشتر از صیادی است
گول من کن خویش را و غرّه شو
آفتابی را رها کن ذرّه شو
بر دَرم ساکن شو و بی خانه باش
دعوی شمعی مکن پروانه باش
(مثنوی، ۵ /۴۰۹)
***
از شما دعوت می‌کنم ویدیوی ضمیمه را ببینید.
هر کسی در زندگیش «او»یی دارد

 http://www.youtube.com/watch?v=1LZuFQpEEuI

 …
سایت همنشین بهار

http://www.hamneshinbahar.net

ایمیل

hamneshine_bahar@yahoo.com

زندان قزل قلعه با حوض و بید مجنونش

زندان قزل قلعه با حوض و بید مجنونش

hamneshin2
خاطرات خانه زندگان (قسمت هفدهم)
http://www.youtube.com/watch?v=h_u1hA12xCk
در قزل قلعه خیلی ها زندانی کشیدند. برخی از آنان بعد از انقلاب از زندانبانان قدیم خودشان هم جلو زدند و امثال رسولی و منوچهری را روسپید کردند. پاکترین فرزندان ایران هم در میان زندانیان قزل قلعه بودند که شماری از آنان بعد از انقلاب به خاک و خون غلطیدند.

در بخش پیش به ملاقات در زندان قصر و گفتگو با فدایی فرهیخته «یوسف کشی زاده» پرداختم. از حاج پیاده، یحیی رحیمی، فریدون شایان و خالق کلیدر (محمود دولت آبادی) هم گفتم. بعداً دوباره به زندان قصر برمی گردم. در این بخش به زندان قزل قلعه می‌پردازم.
ham01زندان قزل قلعه یا «قزل قلاع» (قلعه سرخ)، که از جمله یادمان‌های ستم و بیداد‌ بود و در حمام آن دهها انسان شریف تا حد مرگ شکنجه شدند سال هاست که به «میدان میوه و تره بار» تبدیل شده است. «زندان قصر» را هم که به «باغ – موزه» مبدل کردند و می‌دانیم «کمیته مشترک ضد خرابکاری» دوران شاه و «زندان توحید» دوران بعد هم، موزه به اصطلاح عبرت شده و چه بسا جای «زندان اوین» را هم «پارک و فضای سبز» بگیرد.
آیا بدین ترتیب بگیر و ببندها رخت برخواهد بست؟ آیا فصل مدارا و شادی از راه خواهد رسید؟
آن چیز که عیان است چه حاجت به بیان است.
_____________
زندان قزل قلعه کجای تهران بود؟
زندان قزل قلعه خارج از «دروازه یوسف آباد» و در زمین های جلالیه در ده امیر آباد، قرار داشت.
ده امیرآباد بعد‌ها با آباد شدن شهر تهران، به محله امیرآباد تبدیل شد و امروزه به کارگر شمالی تغییر نام داده است. در خیابان کارگر شمالی، یک فرعی وجود داشت که به زندان قزل قلعه منتهی می‌شد.
اتوبانی هم از وسط زمین‌های این زندان می‌گذرد که یکی از شاهراه‌های مهم تهران به شمار می‌آید و به اتوبان پارک وی، گیشا، خیابان نواب، خیابان آزادی، انقلاب و اتوبان کردستان و… راه دارد. زندان قزل قلعه در واقع بین پارک لاله (پارک فرح) و کوی دانشگاه بود.
ham02کوی دانشگاه و چند مرکز تحقیقاتی روی تپه های امیرآباد ساخته شده بود و قزل قلعه در شیب شرقی آن تپه ها قرار داشت.
اگر مسیرمان کوی دانشگاه بود. برای رفتن به قزل قلعه می‌بایست از خیابان امیرآباد به خیابانی در دست راست بپیچیم و بعد از پائین رفتن از شیب در سمت چپ، زندان قزل قلعه پیدا بود.
زندان مزبور، بصورت یک مستطیلی بود که دو ضلع طرفین آن بندهای انفرادی واقع شده بود. در ضلع شمالی آن سه بند با سه گنبد مُدوّر بود که حکم بند‌های عمومی را داشت و درشان به طرف حیاط باز بود.
در ضلع جنوبی اطاقی کوچک در سمت چپ بود و توالت و دوش (در سمت راست) واقع شده بود.
در وسط حیاط، حوضی بود با بید مجنونی که خاطره ها با خود داشت و زندانیان وقت غروب همنشین و همدمش بودند. می‌گفتند یادگار «وارطان» است. او کاشته است.
زندان قزل قلعه از طرف دیوارها به بیرون راه نداشت و تنها امکان ورود به آن درب خروجی زندان بود.
در هر دو ضلع بند عمومی سلول های انفرادی بود که یک ردیف آن پنجره همیشه بسته ای داشت. اما ردیف مقابل دریچه هائی به سمت بیرون ساختمان قلعه داشتند.
فاصله بین پشت این سلول ها تا دیوار قلعه، زمینی خالی بود که سربازان و محافظین گاهی در آن جا رفت و آمد داشتند.
زندانی بودن در سلولی که پنجره اش به سمت حیاط بود طرفدار زیادی داشت. چون می‌شد با زندانیان بند عمومی صحبت کرد و گاه اطلاعات رد و بدل نمود.
ham03بطور معمول یک سرباز روی پشت بام اتاق های عمومی پاس می‌داد.
سربازان که بیشترشان سرباز وظیفه بودند، گاه گداری پای صحبت زندانیان می‌نشستند و از سرودخوانی آنان کیف می‌کردند.
پیش آمده بود که دور از چشم و اطلاع رؤسای قزل قلعه سربازان پیغامهای غیر سیاسی خانواده زندانی را هم به او می‌رساندند. در یک مورد سربازی پیش خانواده زندانی رفته و با آنان گرم صحبت شده بود و کلک و ملکی هم در کارش نبوده است.
سربازان گاهی چیزهای کوچک متعلق به خودشان مثل نخ و سوزن، قلم و غیره را از پنجره گنبد (از سقف) پائین می‌انداختند تا زندانیان بردارند.
محل زندان قزل قلعه (ده امیرآباد تهران) در دوران قاجاریه مورد استفاده مسافرین و کاروانهایی بود که از زنجان و گیلان و همدان و گلپایگان و… عازم پایتخت بودند.
آنجا پیشتر مهمّات قشون نگهداری می‌شد. در زمان رضاشاه نیز بعنوان انبار مهمّات و وسایل اسقاطی مورد استفاده قرار می‌گرفت. بیشتر به کاروانسرا و محل نگهداری بار و کالا و قاطر‌ می‌خورد.
_________________
انگار نه انگار اینجا زندان بود.
در قزل قلعه بویژه در بگیر و ببندهای بعد از کودتای ۲۸ مرداد خیلی جنایت شد. آن کاروانسرا با دیوارهای بلند کاهگلی اش زندان شد و محل نگه داری اسب و قاطر مسافران کاروانسرا را سلول انفرادی کردند و در مرکز محوطه ساختمان‌های بزرگی ایجاد شد و بعنوان بندهای عمومی مورد استفاده قرار گرفت.
در قزل قلعه بویژه در بگیر و ببندهای پس از ۲۸ مرداد خیلی جنایت شد اما این شایعه که در آن زندان ساواک ۶ هزار نفر را کشته است و در موقع حفاری برای ساخت میدان میوه و تره بار، استخوان‌های آنها بدست اومده دروغی بیش نیست. از سالهای ۱۳۴۶-۴۷ به بعد، به جز موارد استثنایی در آن زندان بازجویی صورت نمی‌گرفت.
آنجا زندانیانی که محکومیتشان مشخص شده بود و قرار بود همچنان زیر نظر ساواک باشند نگهداری می‌شدند.
تا سال ۱۳۵۰ قزل قلعه دائر بود ولی کم کم از کارایی افتاد. بخصوص که اوین را هم ساخته بودند. یکی دو سال بعد از انقلاب آنرا کن فیکون کردند و به تلی از خاک تبدیل شد. زمین‌های قسمت جنوبی آن را بانک صادرات خرید. خانه های سازمانی و دو مدرسه، یکی ابتدایی و یکی راهنمایی هم در محل آن ساخته شد.
زمین‌های قسمت شمالی را هم به میدان میوه و تره بار تبدیل کردند که دو سوله بزرگ اصلی دارد. در یکی سبزی و صیفی جات می‌فروشند و دیگری مخصوص میوه است. قسمتهای شمالی و جنوبی زمین های قزل قلعه به وسیله بزرگراه سرباز گمنام به دو نیمه تقسیم شده است.
در قسمت شرقی آن، فروشگاه شهروند و در قسمت شمالی، غرفه و مغازه ساخته شده است. انگار نه انگار روزگاری اینجا امثال عضدی و حسین زاده و «سرهنگ سیف الدین عصار» خدا را هم بنده نبودند. انگار اینجا زندان نبود و کسانیکه در میانشان انسانهای دردمند و فرهیخته هم بود، حبس نمی‌کشیدند.
زندان قزل قلعه سقف بلندی داشت و نگهبانان بالای آن همه جا را زاغ سیاه می‌زدند. در داخل هم لامپهای بی فروغی جلوی هر سلول نصب شده بود، وقتی در بند باز و بسته می‌شد قیژ و قیژ می‌کرد و هنگام داخل شدن و بیرون رفتن سرباز‌ها همهمه و راه رفتنشان در راهرو می‌پیچید.
_________________
قزل قلعه و لشکر دو زرهی
در قسمت ضلع جنوبی زندان قزل قلعه، قرینه آشپزخانه زندان، حمام قرار داشت. حمام یا بهتر بگویم (در مقطعی) شکنجه گاه زندان قزل قلعه در آهنی زنگ زده و قفلی برنجی داشت که همیشه بسته بود. رختکن دلگیرش از دو قسمت سکو و پایین سکو تشکیل می‌شد و زندانیان لباسهای خودشان را روی سکو قرار می‌دادند.
سه محوطه کوچک با دو دیوار تیغه ای شیرآهک مالیده از هم جدا می‌شد و در هر کدام چند دوش و شیرآب رسوب زده وجود داشت. یکی از دوشها بزرگتر بود و پائین دوشها یک بادیه گذاشته بودند که آب در آن جمع می‌شد. شیشه های حمام به سمت بیرون آنقدر کدر و کثیف بود که اصلاً چیزی دیده نمی‌شد.
قزل قلعه مرا بیاد زندان لشکر دو زرهی می‌اندازد که تیمور بختیار فرمانده آن بود و امثال «وارطان» و «شاهرخ مسکوب» در آنجا شکنجه و بازجویی می‌شدند. جایی که «کریمپور شیرازی» اسیر بود. جایی که «مرتضی کیوان» و «سرهنگ سیامک» و «دکتر حسین فاطمی» و…را تیرباران کردند.
بگذریم…
«سرگرد جانب»، «سروان آشتیانی نسب»، «سرگرد خلج هدایتی» و «سرهنگ سیف الدین عصار» از جمله رؤسای زندان قزل قلعه بودند. سرهنگ عصار علاوه بر دستگیری آیت الله خمینی، در دستگیری فدایی خلق عباس مفتاحی نقش محوری داشت و بنا بر سند ساواک به همین دلیل از اعلحضرت مژدگانی گرفته است. من سند مزبور را دیده ام.
«سرگرد سیف الدین عصار مامور خدمت از ارتش شاهنشاهی به ساواک طی چند سال گذشته در بسیاری از فعالیتهای عملیاتی و دستگیری عوامل مُخرّب مشارکت و پیوسته با جسارت و رشادت کامل انجام وظیفه نموده است.
نامبرده در جریان کشف و دستگیری عناصر وابسته به جنبش مسلحانه در تبریز و تهران و… تلاش و جدیت فوق العاده داشته است…و در روز ۱۳/۵/۱۳۵۰ در دستگیری عباس مفتاحی یکی از ۹ متواری…نقش عمده ای داشته است… در صورت استقرار اراده…ملوکانه یکسال ارشدیت به نامبرده اعطا شود.»
زیر سند نوشته شده: از شرف عرض مبارک شاهانه گذشت. موافقت فرمودند.
_________________
استوار ایوّب ساقی
نگهبانان قزل قلعه از «استوار ایوب ساقی» حرف شنوی داشتند. ساقی متولد شهر «اهر» بود و رگه ای از لوطی گری داشت. تا پنجم ابتدایی درس خوانده بود و پیشتر انباردار قزل قلعه بود و بعدها همه کاره قزل قلعه شد.
انوشه، جعفری، جهانگیرزاده، مطلبی، زمانی، قابلی، اسکندانی و تیموری در شمار نگهبانان زندان قزل قلعه بودند.
عضدی (محمد حسن ناصری=آقا قلی)، حسین زاده (رضا عطارزاده)، منوچهری، تهرانی کمالی (فرج الله سیفی کمانگر) از جمله بازجویانی بودند که به قزل قلعه سر می‌زدند. پیشترا هم سرهنگ زیبایی نقش بالایی در بازجویی ها داشت.
ساقی زندانیان مقاوم را دوست داشت و در مقابل، با زندانیان دون همت و سازشکار، خشن بود. گاه برای تحقیر زندانیانی که زیر شکنجه بلبل زبانی می‌کردند و دوستانشان را لو می‌دادند، با لهجه شیرین ترکی‌اش می‌گفت: «آخه تو که کونش نداشتی چرا چریک شدی؟» یا (چرا کمونیست شدی؟)
وقتی قزل قلعه منحل شد و ساقی به اوین آمد وارد کادر اداری شد. اگرچه سال ۵۳ بازنشسته می‌شود ولی تا انقلاب در دستگاه ساواک او را نگه می‌دارند. اواخر خرداد ۵۸ دستگیر شد و شماری از زندانیان واسطه شدند تا اعدام نشود. گویا ۴ سال حکم گرفت و نمی‌دانم بعد چه شد.
می‌دانم که یک شب فرزندش تب می‌کند و تا دم مرگ می‌‌رود. قسم می‌خورد دیگر دست به شلاق نخواهم زد.
صفرخان هم در خاطراتش به این موضوع اشاره کرده است.
_________________
قزل قلعه و یادهایش
در همین قزل قلعه بود که زندانیان مرتبط با «عباس شهریاری» (مرد هزار چهره) با ناباوری متوجه شدند که وی جاسوس ساواک بوده و لورفتن تشکیلات تهران و بسیاری از دستگیری ها از جمله بیژن جزنی و سعید کلانتری و خیلی های دیگر زیر سر اوست. تهرانی بازجو در همین قزل قلعه آمد و گفت:
آقایان ساواک جیک و ویک همه شما را می‌داند. او دستور داد تا کلیه زندانیان تشکیلات تهران را از انفرادی‌ها آوردند و برای اینکه نشان دهد خالی بندی نمی‌کند چند زندانی را صدا کرد و سیر تا پیاز فعالیتهای آنها را شرح داد و گفت:
«هرکدام از شما که مشروح فعالیت‌هایتان را امروز بنویسید و به من بدهید بلافاصله از زندان آزاد خواهید شد…»
زندانیان مرتبط با حزب توده و عباس شهریاری اوراق بازجویی مربوط به خود را از تهرانی گرفتند و مثل جلسات امتحان در مدارس، هریک در گوشه‌ای از حیاط زندان مشغول نوشتن شد و بیشتر آنها همانروز آزاد شدند.
در همین زندان بود که «مسعود رجوی» نامه‌ای جاسازی کرد تا به دست «محمد حنیف نژاد» برسد که البته بدست او نرسید و لو رفت. در نامه نوشته شده بود که در سطح زندان قزل قلعه از نیروهای مذهبی و غیر مذهبی نظر خواهی شده که حنیف‌نژاد چه باید بکند همه آن‌ها نظرشان این بوده است که باید کاری کند تا زنده بماند. گویا این مطلب بدون رمز، روی یک کاغذ داخل بیسکوئیت نوشته شده بود. این کاغذ را که آهار داشت داخل آستین نبی معظمی جاسازی کرده بودند که متاسفانه در دادگاه کشف شد.
در همین زندان کسانی که گفته می‌شد ساواک سر نخشان را به دست داشته و سال ۴۹ قصد ربودن یک هواپیما را داشتند حبس کشیدند. «امیر فطانت» یکی از آنها بود که می‌گوید دو سال زندان گرفته ام. گویا از از ۴ تیر ۱۳۴۹ تا ۱۹ خرداد۱۳۵۱ زندان بوده است.
اسم «رحیم سلیقه»، «فرج اقازاده» و «عبدالله سعیدی بیدختی» (که مرداد ۵۴ ساواک جانش را گرفت) هم در رابطه فوق آمده است.
شنیده شده که فرد دیگری هم با این گروه بوده ولی ساواک آگاهانه خودش را به آن راه می‌زند و نشان می‌دهد که کسی او را لو نداده است. (درحالیکه لو داده بود.)
از جمله کارهای اداره سوم ساواک این بود که منابع خودش را اینجا و آنجا نفوذ دهد و بر سر راه آزادیخواهان دام و دانه بریزد.
غیر از این ماجرا که گفتم از «صادق خباز» و «سید عبدالله مرتاض» و «… رحیم خانی» (پسر غلام خان، خان بزرگ طایفه سگوند) هم اسم برده شده که برای رهایی گروه فلسطین و دیگر زندانیان سیاسی هواپیمایی را به عراق بردند و بعد از ملاقات با «حسین ریاحی» در بغداد از او می‌شنوند که رودست خورده اند.
آنچه گفتم با هواپیمایی که قرار بود مقامات امنیتی «دوبی» مجاهدین را به تهران (به ساواک) تحویل بدهند و مجاهدین آنرا ربودند و به عراق بردند، یکی نیست.
_________________
۳۰۰ زندانی قزل قلعه
در قزل قلعه خیلی ها زندانی کشیدند. برخی از آنان بعد از انقلاب از زندانبانان قدیم خودشان هم جلو زدند و امثال رسولی و منوچهری را روسپید کردند. پاکترین فرزندان ایران هم در میان زندانیان قزل قلعه بودند که شماری از آنان بعد از انقلاب به خاک و خون غلطیدند.
من بدون ترتیب خاصی نام بیش از ۳۰۰ زندانی سیاسی قزل قلعه را که می‌دانم می‌نویسم و البته کسان دیگری هم هستند که من اطلاع ندارم.
دکتر فیروز پرتوی اولین رئیس دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی آریامهر که سال ۴۳ با دکتر شریعتی لب مرز دستگیر شد و هردو به زندان قزل قلعه افتاده بودند، محمود اعتماد زاده (ﺑﻪ ﺁذﻳﻦ)، گاگیک آوانسیان، اصغر زهتاب، هدایت الله سلطانزاده، دکتر سامی، حبیب الله پیمان، آیت الله سعیدی، رحمان هاتفی، فیروز گوران، شیخ مصطفی رهنما، فریدون سیامک نژاد، حسین راضی، معین الدین مرجائی (از موسسین جبهه ملی دوم)، عبدالرحیم صبوری (عزالدین)، مهدی کروبی، سید رضا زواره ای، اسدالله بادامچیان، استاد محمد تقی شریعتی، جهانگیر افکاری، سعید کلانتری (مشعوف)، شکرالله پاک‌نژاد، قاسم حسن پور، بهزاد نبوی، سعید سلطانپور، هدایت الله معلم، عباس سماکار، بهروز نابت، موسی محمد نژاد گنجینه کتاب، بیژن چهرازی، غلام ابراهیم زاده، صمد بالائی، عبدالله قوامی، لطف الله قوامی، اسفندیار احمدیه، مهدوی کنی، کاوه داداش زاده، محمد ضابطی، مهندس لطفعلی بهپور، محمد علی عمویی، سعید یزدیان، عبداله واعظ (از بنیان گذاران آموزش و پرورش نوین ایران)، عزت الله سحابی، دکتر عباس شیبانی، خسرو گلسرخی، اصغر حاجی بابا، مرتضی ثاقب فر، علیرضا زمردیان، ارسلان پوریا، جمشید مصباحی‌پور، محسن ثلاثی، حسین اخوت مقدم، برزو شکیبی، محسن یلفانی، محمد علی سپانلو، سیامک ستوده، پرویز صادقی،محمد علی مهمید، کاظم قبادی، پرویز نیکخواه، احمد منصوری، منصور پورکاشانی، رسول مقدم، فیروز شیروانلو،…فرزام نیا، محمود جعفریان، حسن دست پرورده، خیرالله سلیمی، محمد حقیقت، دکتر هوشنگ اعظمی، لطف الله میثمی، حسین تیماج ریاحی، عزیز سرمدی، عباس رادنیا، پرویز بابایی، جواد مقصودی، داریوش فروهر، محمد کچویی، ارسلان رزم آرا، اصغر دهداری (که کارمند ساواک بود و به دلیل سوء استفاده مالی به قزل قلعه افتاده بود)، امیر فطانت، اسدالله لاجوردی، مهدی بخارایی، سید باقر نزار، مهرداد سلیمانی، سید علی سبزواری، ناصر کعبی، سید کاظم موسوی، محمدعلی حیدری، علی اصغر صباغ ثانی نژاد، آیت الله خزعلی، محمد حسین گلزار، علی حجتی کرمانی، فرخ نگهدار، آیت‌الله قدوسی، محمد رضا مقدم، سرلشکر قرنی، دکتر طاهرزاده، سید مرتضی جزایری، (عقل منفصل آیت الله میلانی که خیلی ها را لوداد و برای آیت الله هم تک نویسی کرد)، شاه مراد دلفانی (که از جمله مسببن ضربه ساواک به مجاهدین در سال ۵۰ شد)، حسن خرمشاهی، حسن یغمایی، محمود سلطانی، نوری همدانی، حسین غزالی، شاهرخ مسکوب، محمد علی نمازی، حسن زنده دل، هادی پاک زاد، جمشید برناک،…اکرامی،…پورقاضی، حسین شریعتمداری، حسین حسین پور پیرانفر، علی بسطامی، دکتر حسن فشارکی، دکتر اکبر طباطبائی، دکتر ابطحی، یوسف مصطفوی، یوسف اسدی، فیروز شیروانلو، و…
افراد جبهه التحریر خوزستان که یکی از آنها را وسط برفها انداخته و شلاق می‌زدند، عیسی حیاوی، دهران کعبی، مهندس الناصر،(که هر سه اعدام شدند)،حاجی عبداللهی، عبدالزهرا بهشتی، اکبر رزاقی، نصرالله جمشیدی، محمد منتظری، علی دانش منفرد، آیت‌الله صالحی مازندرانی، محمد حسین انزابی، مصطفی برقعی، محمد علی گرامی، رضا کرمانی، سید عبدالحسین دستغیب، عبایی خراسانی، سید احمد خسروشاهی، صدرالدین بلاغی، محمد تقی فلسفی، سید محمد رضوی (ابوالمعالی)، حاج مهدی دولابی، سید محمدعلی قاضی طباطبائی، سید مهدی دروازه‌ای، شیخ غلامحسین جعفری، ابوالفضل حکیمی، احمد خمینی، مسعود رجوی، شیخ احمد کافی، مصطفی خمینی، تقی شهرام، میرزا حسن ناصرزاده، سواره ایلخانی‌زاده، کاک احمد مفتی‌زاده، غلامعلی حداد عادل، غلامحسین ساعدی، علی مهدوی، فیروز ابراهیمی، عباس گرمان، مجید سفری، آرسن آوانسیان، فریدالمغربی، اسماعیل پوروالی، عزت الله سیامک، احمد الهیاری، هیبت الله بادکوبه ای، باقر مومنی، حسین محمدابراهیم (حاج پیاده)، محمود تفضلی، هوشنگ تیزابی، حسین جوانبخت، چنگیز احمدی، مرتضی کیوان، نادر شرمینی، سروژ استپانیان، احمد خمجانی فراهانی، بهزاد بهزادی، ابوالفضل خوانساری، رضا خمسه، محمد حسینی، سهراب آوانسیان، زرتشت فروهر ( برادر داریوش فروهر)، بیژن مهدوی، حسین مهدوی،… الیاسی وی و فرد دیگری (…) هردو یهودی و چپ بودند و رسولی مرتب هر دو را می‌زد و می‌گفت: آخه مادر… شما چرا کمونیست شدید؟)،  صفر قهرمانی، سرهنگ ناصر محللی، حسین شاه حسینی، علی اردلان، امیرخسرو دارایی، آیت الله زنجانی، علی خاوری، خانلر قنبری، علی علوی، آیت الله طالقانی، ناصر رحمانی نژاد، مهندس حسن نیک داوودی (که از شدت شکنجه در قزل قلعه نخاعش آسیب دید. ساواک برای ایزگم کردن او را به قصر ‌فرستاد. چند روز بعد در دستشویی بند ۳ قصر نقش بر زمین شد و ۲۳ خرداد ۱۳۴۹ در بهداری جان داد.)
مهندس بازرگان، حاج محمود مانیان، عباس سورکی، جلیل افشار، آصف رزم دیده، رحیم کریمیان، هرمز گرجی بیان، عزیز کشمیری، کاظم سلاحی، بیژن جزنی، احمد لواسانی، حسن ضیاءظریفی، شیخ باقر نهاوندی، شمس گیلانی، واعظ طبسی، جعفر شجونی، سید علی خامنه‌ای، احمد احمد، موحدی ساوجی، ربانی شیرازی، هاشمی رفسنجانی، محمد توسلی، شیخ عبدالکریم کنی، حبیب الله عسکراولادی، انصاری شیرازی، رضا گلسرخی، عبدالمجید معادیخواه، مهدی ابریشمچی، احمد جنتی، جلال الدین فارسی، ناطق نوری، محمد جواد باهنر، صادق خلخالی، محمد سیدی کاشانی، سید علی غیوری، فضل‌الله مهدی‌زاده محلاتی، رستمی‌ نجف‌آبادی، فهیم‌ کرمانی، بهزاد شکوری، مجید صفری، علی فتحی، جهانتاب، حاج مرتضی تجریشی، اسکندر رحیمی مسچی، ابوالحسن خطیب، همایون کتیرایی، ناصر کریمی، بهرام طاهرزاده، هادی جفرودی، محمد کلاهدوزیان، حسین زندباف، بابا پورسعادت، منوچهر یزدیان، بهرام قبادی، حسن عبودّیت، خسرو روزبه، کرامت الله دانشیان، عباس شهریاری (مرد هزار چهره)، مهدی سامع، کریم رستگار، مهدی خانباباتهرانی، لطف الله قوامی، صمد بالائی، نقی حمیدیان، پرویز بابائی، حسن جعفری، مهدی فتاح‌پور، منوچهر مقدم سلیمی، هادی میرمؤیدی، رحیم خبازباشی، ابراهیم نوشیروان‌پور، جواد منصوری، نصرت رامش، جمشید نوائی، فرج سرکوهی، عباس صابری، عباس هوشمند، ناصر جوهری، دکتر احمد طباطبائی، یوسف آلیاری، ناصرمدنی، هوشنگ ترگل، انوشیروان لطفی،محمود نمازی، خشایار سنجری، حسن آردین، عطا تابان، عبدلله مهری، آلبرت سهرابیان، اونان عاشق، انوش مفتاحی،…شیخ الاسلامی، حاج حسین لباف (از نزدیکان نواب صفوی)، سید عبدالرضا حجازی، ابولقاسم طاهرپرور، علی دبیری فرد،… وحدتی ( معروف به آنتی گریلا. که یکی از بچه های سیاهکل را طناب پیچ نموده و تحویل ساواک داده بود.) بهروز مطلبی، (بهروز مطلبی آنتی گریلا را در کشتی زمین زد و او کنف شد. حدتی خیلی قلچماق بود و برایش سنگین بود که از یک جوان ۱۷-۱۸ ساله زمین خورده است.)
بیژن هیرمندپور، احمد آذری قمی، علی پاینده، شیخ علی یزدانی، محمود وحدت نیا، شیخ جواد فومنی، سید هادی خسروشاهی، ابوالقاسم سرحدی زاده، جلال آل طاهر خمینی، صاحب الزمانی همدانی، حسن حسین زاده موّحد، علیمحمد بشارتی، شیخ محمود صالحی، آیت‌الله انواری، عبدالرسول حجازی، علی اصغر مروارید، مهدی امام جمارانی، شیخ محمد تهرانی، زین العابدین حقانی، سید تقی درچه ای، آیت الله ربانی… علی امید، ابوالحسن بنی صدر، آیت‌الله لاهوتی، پرویز شهریاری استاد ریاضیات، یحیی رحیمی، آیت الله منتظری
_________________
شمر و یزید و خر
در زندان قزل قلعه فروردین یا اردیبهشت ١٣۵٠، یک شبی نزدیک سحر همایون کتیرائی را با دستبند و پابند (به پاهایش زنجیز زده بودند که رسم نبود) از دروازه بند عمومی آوردند. همایون داد می‌زد و شعر می‌خو‌اند. زندانیان از پنجره اتاق های عمومی به صحنه نگاه می‌کردیم. همایون را به دستشوئی بردند و بعد از مدتی دو باره او را از بند بردند. زندانیان بهت زده شدند و اجازه خارج شدن از اتاقها را هم نداشتند.
بچه های آرمان خلق بشدت نگران رفیقشان همایون بودند. فضای سنگینی بود. هوا که روشن شد. شماری از زندانیان برای تسکین خویش و این که حدس زده می‌شد ممکن است همایون همان اطراف قزل قلعه باشد و صدایشان را بشنود به سرود خواندن مشغول شدند.
بهرام طاهر زاده با خواندن ترانه های لری شروع کرد و بعد بقیه زندانیان سرود های ممنوعه را با صدای بلند سردادند.
عصر همان روز حسین زاده، عضدی و چند بازجوی دیگر به اتفاق استوار ساقی وارد بند شدند و زندانیان «خاطی» را که حدود ۱۵ الی ۲۰ نفر می‌شدند، به خط کردند.
حسین زاده که چوبی در دستش بود و مرتب تکانش میداد گفت : شما را به این جا آوردند که آدم بشید، آن وقت برای من سرود می‌خونید؟ چه کسی سرود خوانی را اول شروع کرد، یک قدم بیاد جلو.
از دیوار صدا اومد و از کسی صدا نیومد! از کسی حرکتی دیده نشد. حسین زاده حرفها و فحش هایش را مجددا تکرار کرد ولی صدائی از کسی نیامد. مقاومت آشکار بود. او بعد از سکوتی طولانی و چند بار اینطرف و آنطرف رفتن، چوبش را به سمت یک روحانی (آقای آل اسحاق که محضردار بود) گرفت. آل اسحاق شوخ طبع بود و بچه ها هم دوستش داشتند. حسین زاده رو به او کرد و گفت: (ببخشید از کلماتی که تکرار می‌کنم. سخنان آقای حسین زاده است.)… تو ای «شیخ» مادر قحبه که ترکیبی هستی از شمر و یزید و خر، بگو ببینم کی سرود خوند. آقای آل اسحاق گفت: والله همه مان خواندیم.
به غیر از آقای آل اسحاق مابقی را به نوبت به اتاق تمشیت بردند و به هر کدام ۳۰ ضربه شلاق زدند.
آن واقعه از مقوله خیانت یا لودادن نبود و کار آقای آل اسحاق بیشتر باعث خنده بود و احتمالاً سربازجوی ساواک به هرکدام از زندانیان فشار می‌آورد، همین جواب را می‌شنید. آن سرود جمعی که صدایش به همه جا پیچیده بود را کسی نمی‌توانست به اجنه نسبت دهد.
امیدوارم زندانیان سیاسی زمان شاه، یادمان ها را که به قول «رومن رولان» هیچ دشمن پیروزی نمی‌تواند از ما بستاند، زنده کنند. امروز یا فردا همه سر بر خاک می‌نهیم.
همه ما، چونان شبنمی هستیم که بر برگ گلی آرمیده ایم. دیرپا نیستیم با اولین پیام خنده خورشید می‌رویم و نمی‌دانیم کی.
این را با دنیایی امید می‌گویم و با سلام به زندگی.
***
از شما دعوت می‌کنم ویدیوی ضمیمه را ببینید.
سایت همنشین بهار
http://www.hamneshinbahar.ne