ایران
آمدن زیر پل سوخته مثل دیدن یک کابوس وحشتناک است، یا دیدن صحنه‌ای از یک فیلم خیلی وحشتناک. در هر گوشه‌ای از این پل شماری نیمه جان افتاده، باید از روی جسد نیمه جان آنها رد شد و ترس داری و هر لحظه فکر می‌کنی که مردگان زنده شده و در دام آنها گیر خواهی افتاد.
در افغانستان تنها در یک محل حدود چهار هزار معتاد کنار هم زندگی می‌کنند. حدود سه میلیون نفر در این کشور مواد مصرف می کنند.
برای معتادان زیر پل سوخته کابل، رستوران‌ها در ماه مبارک رمضان باز است در حالیکه در تمام کابل رستوران‌ها تعطیل هستند. در این رستوران‌ها برای آنها غذا، چای و کیک می‌فروشند. شماری از مالکان این رستوران‌ها هم معتادان هستند.
در محلی زندگی این معتادان انبارهای زباله است، آب گندیده و بوی بدی از آن ساطع می شود که تنفس در محل را با مشکل مواجه می‌کند.
به دلیل بی‌توجهی و فراموشی معتادان توسط مردم و دولت، آنان در زیر این پل برای خود یک دنیای کوچک ساخته‌اند.
معتادان سابقه دار در زیر این پل برای خود کاشانه‌ای ساخته‌اند.
تجمع معتادان در این محل باعث می‌شود که مردمان ساکن در اطراف آن با مشکلات زیادی مواجه شوند.
دنیای معتادان روزش نیز مثل شب تاریک است و همه چراغ های گازی روشن کرده‌اند.
ساکنان اینجا،از افرادی که از بیرون می آیند، مخصوصا خبرنگاران متفرند. دشنام می‌دهند و برخی حتی با چاقو یا سرنج به آنان حمله می‌کنند، وسایلی که احتمالا آلوده به انواع بیماری از جمله ویروس (اچ-ای-وی) باشد.
تعداد هم از شیشه‌های دارو و با استفاده از شعله گاز وسایل جدید را برای دود کردن کریستال یکی از انواع مواد مخدر را آماده می‌کنند.
بسیاری از این معتادان سالهاست از خانواده‌های شان دوراند.بهاالدین یکی از این معتادان است که در میان سایر معتادان به دست فروشی مصروف است.با افزایش معتادان حالا زنان هم به راحتی اینجا می‌آیند و یکی از انواع مواد مخدر را استفاده می‌کنند.
