نگاهي به...

هر آنچه منتشر ميشود به قصد و هدف آگاهی رسانی و روشنگری است۰ ما حق "آزاد ی بيان" و" قلم" را جزء لاينفک مبارزه خود ميدانيم! ما را از بر چسب و افترا زدن باکی نيست! سلام به شهدای خلق! سلام به آزادی!

۱۳۹۳ تیر ۱۳, جمعه

میزان ارث حدود ۲۰ میلیون یورو برآورد !وارث ۲۰ میلیون یورو کیست؟

چه کسی وارث قانونی و واقعی ثریا است؟ثریا اسفندیاری پس از ازدواج با محمدرضا پهلوی از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۸ ملکه ایران بود

نزاع حقوقی بر سر میراث ثریا اسفندیاری، همسر دوم شاه ایران در دادگاه ایالتی آلمان وارد دور جدیدی می‌شود. میزان ارث حدود ۲۰ میلیون یورو برآورد می‌شود. دادگاهی در کلن در اوایل نوامبر حکم نهایی خود را صادر خواهد کرد.
دوازده سال پس از درگذشت ثریا اسفندیاری بختیاری، همسر دوم محمدرضا شاه پهلوی، مناقشه حقوقی بر سر ارث و دارایی وی همچنان ادامه دارد. حال دادگاهی در شهر کلن وظیفه دارد که درباره "وارث حقوقی و واقعی" ثریا تصمیم بگیرد.
ثریا اسفندیاری که در سن ۶۹ سالگی بر اثر سکته مغزی در پاریس درگذشت، برادر خود، بیژن اسفندیاری را وارث اموال خویش معرفی کرده بود. اما بیژن اسفندیاری نیز تنها به فاصله چند روز پس از مرگ خواهرش ثریا در سال ۲۰۰۱ فوت کرد.
پس از مرگ بیژن اسفندیاری، "منشی و راننده" او، حسن فیروزفر مدعی شد که بیژن ۱۵ دقیقه قبل از فوتش با تنظیم دست‌نوشته‌ای، او را تنها وارث خود مقرر کرده است.
اما پریچهر زائر یکی از بستگان ثریا در مورد اعتبار و صحت این دست‌نوشته تردید دارد. پریچهر زائر (۷۰ ساله) در شهر کولبنتس آلمان زندگی می‌کند و پیش از این پرستار سالمندان بوده است. او یکی از ۲۲ نفری است که جزو بستگان و وارثان ثریا اسفندیاری به شمار می‌آید.
پریچهر زائر در گفت‌وگویی با روزنامه بیلد آلمان گفت: «میراث ثریا باید در خانواده او باقی بماند. این عادلانه نیست که شخص بیگانه‌ای این ثروت را تصاحب کند.» زائر افزود: «من با این پول می‌توانم به خیلی افراد کمک کنم.»
وارث ۲۰ میلیون یورو کیست؟

با برگزاری دادگاه ایالتی شهر کلن در ۵ نوامبر امسال مناقشه حقوقی وارد دور جدیدی می‌شود. گفته می‌شود که دارایی‌های ثریا بالغ بر میلیون‌ها یورو می‌شود. گرچه حجم دقیق این دارایی اعلام نشده اما گفته می‌شود که مبلغی حدود ۲۰ میلیون یوروست.
ثریا اسفندیاری، ملکه ایران از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۸ میلادی
ثریا اسفندیاری، ملکه ایران از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۸ میلادی
پریچهر زائر به مجله "بونته" چاپ آلمان گفت: «ما مایل نبودیم که روند دادگاه طولانی شود، اما به هر حال خوشنودیم که این دادگاه سرانجام خاتمه خواهد یافت.»
یکی از سخنگویان دادگاه به نشریه "بونته" گفته است که دو کارشناس به دادگاه یاری می‌رسانند، اما جلسه دادگاه در ۵ نوامبر در پشت درهای بسته برگزار خواهد شد. به نظر می‌رسد که حضور تماشاگران و روزنامه‌نگاران در این مناقشه، مخل روند دادرسی تلقی می‌شود.
از زمان آغاز این مناقشه حقوقی در سال‌های گذشته تا کنون، ۵ گزارش کارشناسی به دادگاه ارائه شده است. اما به گفته کارشناسان، حکم دادگاه در این باره کاملاَ ناروشن است و هر یک از طرفین می‌تواند امیدوار باشد که به عنوان برنده و وارث ثریا سالن دادگاه را ترک کند.
نگاهی کوتاه به زندگی ثریا
ثریا اسفندیاری بختیاری در ۱۳۱۱ در اصفهان بدنیا آمد. پدر او خلیل خان اسفندیار، پدربزرگش اسفندیار خان سردار اسعد و مادر وی افا کارل (Eva Karl) شهروند آلمانی ساکن برلین بود. ثریا چند سالی از دوران کودکی خود را در شهر برلین گذراند. در اصفهان و زوریخ و لندن به مدرسه رفت و به زبان‌های فارسی، آلمانی، انگلیسی و فرانسوی تسلط داشت.

زندگی زیرزمینی ایرانیان


  • Nicola 
  • Nicola 
  • Nicola 
  • Nicola BarNicola 
  • Nicola ol
  • Nicola 
  • Nicola 
  • Nicola 

با ساخت سد داريان كه در حال احداث است اين چشمه در زير بيش از 100 متر ارتفاع آب درياچه غرق شده وهمه فوايد اقتصادي، محيط زيستي و گردشگري خود را براي ابد از دست مي دهد.




،  چشمه بل به عنوان يكي از چشمه هاي منحصر به فرد نه تنها در كردستان كه حتي در كشور، در دو كيلومتري هجيج و در فاصله كمي از رودخانه سيروان واقع شده است و آب آن پس از خروج از دل كوه، تشكيل آبشاري پر خروش داده و به رودخانه مي ريزد.
از ديگر ويژگي هاي ارزشمند اين چشمه جذابيت گردشگري آن است، چشمه بل به احتمال زياد پر آب ترين چشمه منطقه اورامان است به طوري كه چشم انداز خروج آن از دل كوه چشم هر بيننده اي را جذب زيبايي مسحور كننده آن مي كند.
چشمه بل با 15 متر طول به عنوان کوتاه ترین رودخانه در دنیا نیز شناخته شده است و دارای ویژگی ها، ظرفیت ها و جاذبه های گردشگری منحصر به فردی است.
با اين وجود نكته تاسف بار آنجاست كه با ساخت سد داريان كه در حال احداث است اين چشمه در زير بيش از 100 متر ارتفاع آب درياچه غرق شده وهمه فوايد اقتصادي، محيط زيستي و گردشگري خود را براي ابد از دست مي دهد.
 در کشور کم آبي مثل ايران که بايد قدر آب هاي شرب با کيفيت را دانست و از آنها استفاده كرد به هيچ وجه عاقلانه نيست که اين چشمه را که مثل رودخانه اي از دل کوه مي جوشد نابود كرده و در آب درياچه سد غرق کرد.
عملیات ساخت سد داریان از سال 1388 بدون هیچ گونه مطالعات فنی، زیست محیطی و کارشناسانه ای بر روی رودخانه ‌ی سیروان در منطقه‌ ی اورامان استان کردستان آغاز شد و متاسفانه به جرات می توان گفت در حالی کانی بل با آبگیری سد داریان غرق می شود که از سوی سازمان میراث فرهنگی به عنوان "اثر طبیعی ملی" نيز ثبت شده است.
در کنار نابودی این اثر طبیعی حدود هزار هکتار جنگل و مرتع درجه ‌یک، بخشی از روستای تاریخی هجیج، روستاهای تاریخی و سرسبز روار و نوین و سلین، تاسیسات آب معدنی و چند استخر پرورش ماهی هم نابود می شود.
همچنین از آن‌ جا که سد در منطقه‌ حفاظت شده کوسالان و شاهو در دست ساخت است آسیب جدی به یک پارچگی این منطقه، سرزندگی رودخانه، حیات گیاهی کنار رودخانه‌ و حیات وحش منطقه وارد می شود.
در کنار تمامی این توصیف ها سد داریان مانند بیشتر سدهای دیگر باعث پدید آمدن نارضایتی محلی به علت بر هم خوردن ساختار اجتماعی منطقه، جا به جا شدن صدها خانوار، افزایش بیکاری، افزایش اختلاف‌ های قومی و منطقه‌ ای و تخریب خاطره‌ های جمعی می شود.
نامه نگاري استاندار كردستان براي نجات چشمه بل
وضعيت نگران كننده و پيامدهاي منفي اين اقدام تا جايي پيش رفت كه استاندار كردستان در نامه ای به وزیر نیرو خواستار توقف آبگیری سد داریان برای نجات قطعی چشمه بل شد.
در نامه عبدالمحمد زاهدي خطاب به وزير نيرو كه البته بدون جواب هم ماند، آمده است: "چشمه بل کردستان واقع در کاسه سد داریان کرمانشاه به لحاظ تاریخی فرهنگی و اجتماعی بسیار با اهمیت بوده و در فهرست آثار ملی کشور قرار دارد، مطابق آزمایشات صورت گرفته توسط آن وزراتخانه کیفیت آب آن که در کوه شاهو از رشته کوه های زاگرس سرچشمه می گیرد، در دنیا کم نظیر و از جنس آب های معدنی است که بدون نیاز به هرگونه فراوری مستقیما قابل شرب بوده و علاوه بر مصرف داخلی و تامین آب شرب دو میلیون نفر در سال، می تواند منبع بسیار با ارزشی برای صادرات و همچنین ارز آوری بوده و به لحاظ مهندسی می تواند با منافع سد داریان بدون ایجاد عوارضی جانبی برابری کند."
در بخش ديگري از نامه استاندار كردستان خطاب به وزير نيرو آمده است: "مطالعات نجات بخشی این چشمه از سال 1380 در حال انجام بوده و گزینه هایی که تاکنون پیشنهاد شده است فاقد توجیه فنی و اقتصادی بوده و اهمیت حیاتی چشمه یادشده موجب شده تا گروه های کاری بخش خصوصی محلی متشکل از کارشناسان و اساتید دانشگاه نیز به صورت خودجوش نسبت به مطالعه و یافتن راه نجات و معقول و منطقی اقدام نمایند.
زاهدي در پايان نامه خود يادآور شده است: لذا درخواست می شود تا وصول مطالعات به گزینه موجه و دارای توجیهات فنی اقتصادی لازم آبگیری سد یادشده به تاخیر افتد و نجات چشمه بل به عنوان یک میراث فرهنگی ملی و اقتصادی شرط قطعی بهره برداری ازسد یادشده تلقی گردد."
وعده ابتكار در خصوص تجديد نظر در خصوص وضعيت جشمه بل
در كنار اعتراض صورت گرفته از سوي استاندار كردستان چندي قبل نيز معاون رئيس جمهور در سفر به سنندج در خصوص لزوم توجه به چشمه بل هشدار داد و خواستار توجه به اين ظرفيت ارزشمند در استان كردستان شد.
معصومه ابتكار در سفر به استان کردستان در خصوص چشمه بل اظهار داشت: این حرکت تخریب محیط زیست است و باید مسئولان و متوليان تا ارائه طرح جایگزین دست نگه دارند.
وي افزود: متاسفانه پروژه هایی که با نام توجیه اقتصادی در حال بهره برداری است صدماتی را به محیط زیست وارد کرده است که جبران ناپذیر است و يكي از اين پروژه هاي مخرب نابود كردن يكي از چشمه هاي منحصر به فرد در استان كردستان است.
با تمامی این توصیف ها، تاکیدات و نامه نگاری ها متاسفانه سد داریان با تمام توان خود در حال کار است و چشمه بل را هر رو بیشتر از روز گذشته به سمت نابودی سوق می دهد. 
یکی از اهالی روستاي هجيج نيز در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به پيامدهاي منفي اجرا و احداث سد در اين منطقه می گوید: با پولی که سد به مردم داده است جز حاشیه نشینی شهر نمی توانند به جایی دیگر بروند.
با توجه به شواهد خبرنگار مهر، از وضعیت موجود سد داریان می توان گفت که در حال حاضر ماشن آلات در حال کار هستند و چشمه بل در حال نابودی کامل است.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان کردستان در گفتگو با خبرنگا مهر، اظهار داشت: با توجه به شواهد موجود و تماس های محلی ماشین آلات به دهانه چشمه ورود پیدا کرده اند و فاجعه ای زیست محیطی که همان نابودی کامل چشمه بل است در حال اتفاق افتادن است.
ناصح قادري ضمن تاكيد بر لزوم متوقف كردن اقدامات صورت گرفته در خصوص نابود كردن چشمه بل عنوان كرد: تلاش براي حفاظت از اين اثر ارزشمند طبيعي و گردشگري در كرستان يك نياز لازم و ضروري است و انتظار مي رود كه مسئولان كشوري و حتي مديران استان كرمانشاه نيز در اين زمينه اقدامات بهتري را در دستور كار قرار دهند.

در سال 1958 ارتش آزادی بخش الجزایر به رهبری سرهنگ هواری بومدین، ضربات سختی را بر پیكر ارتش فرانسه وارد ساخت به طوری كه فرانسویان مقیم الجزایر، گروه گروه كشور را ترك می كردند.

در سال 1958 ارتش آزادی بخش الجزایر به رهبری سرهنگ هواری بومدین، ضربات سختی را بر پیكر ارتش فرانسه وارد ساخت به طوری كه فرانسویان مقیم الجزایر، گروه گروه كشور را ترك می كردند.

در ژانویه 1960 ژنرال دوگل، رئیس جمهور فرانسه طی نطقی در الجزایر خواستار برقراری صلحی شجاعانه شد و ضمن سفری كه به الجزایر كرد با اغلب سران قبایل ملاقات و نسبت به اعطای استقلال به الجزایر اظهار تمایل كرد.

ژنرال دوگل اعلام كرد كه به شرط تشكیل یك كنفرانس صلح میان سران جبهه آزادی بخش ملی و دولت فرانسه در شهر «اویان» و انجام یك رفراندوم حاضر به قبول استقلال الجزایر است.

در 18 مارس 1962 پس از آنكه فرحت عباس موافقت خود را در شهر قاهره به اعضای جبهه آزادی بخش ملی در مورد مذاكرات اویان ابلاغ كرد این كنفرانس به ریاست كریم بلقاسم تشكیل شد و فرانسه قبول كرد كه به الجزایر استقلال دهد و زندانیان الجزایری را آزاد كند.

در اول ژوئیه 1962 طی یك رفراندوم، 90 درصد از مردم الجزایر خواهان جدایی از فرانسه و استقلال كشور خویش شدند و مقرر شد كه سوم ژوئیه 1962رسما به این كشور استقلال داده شود. به مناسبت سالگرد استقلال الجزایر در سه گزارش تصویری وقایع جنگ و استقلال الجزایر از سال 1957 تا 1962 را مرور می کنیم؛ ریموند دو پاردون، مارس ریبود، جورج راجر و کرین تاکونیس عکاسان این مجموعه هستند. 


نماز جماعت سربازان ارتش آزادی بخش الجزایر در جنگل‌های "مکا". سال 1957


آموزش سربازان ارتش آزادی بخش با سلاح هایی که از فرانسویان به غنیمت گرفته اند. سال 1957


جبهه جنگ سربازان ارتش آزادی بخش در جنگل های الجزایر. سال 1957


آماده باش دسته ای از سربازان ارتش آزادی بخش در جنگل های الجزایر. سال 1957


فرماندهان ارتش آزادی بخش از رادیو فرانسه اخبار جنگ را می شنوند. سال 1957


یکی از افسران ارتش آزادی بخش در میان کودکان در مناطق روستایی الجزایر. سال 1957


افسران ارتش آزادی بخش در مناطق کوهستانی الجزایر. سال 1957


یکی از قرارگاه های سری سربازان ارتش آزادی بخش در جنگل های الجزایر. سال 1957


فرماندهان ارتش آزادی بخش در قرارگاه سری در حال بررسی مناطق عملیاتی. سال 1957


یکی از قرارگاه های ارتش آزادی بخش در مناطق مخفی الجزایر. سال 1957


افسر ارتش آزادی بخش در جمع کودکان روستایی در مناطق تحت حمله ارتش فرانسه. سال 1957


مرد روستایی پس از حمله نیروی هوایی فرانسه برای افسر ارتش آزادی بخش پیام آورده است. سال 1957


نظامیان ارتش آزادی بخش در یکی از مقرهای مخفی در جنگل ها الجزایر. سال 1957


رژه سربازان ارتش آزادی بخش در جنگل های الجزایر. سال 1957


افسران ارتش آزادی بخش در حال بررسی مناطق عملیاتی. سال 1957


مواجهه افسر ارتش آزادی بخش با کودک روستایی در مناطق تحت حمله فرانسه. سال 1957


سربازان ارتش آزادی بخش در مقرهای مخفی خود در جنگل. سال 1957


یکی از محل های آموزش نیروهای ارتش آزادی بخش در مصر. سال 1957


آوارگی مردم از روستاها پس از حمله هوایی فرانسه. سال 1957


آوارگی مردم از روستاهای الجزایر پس از حمله هوایی فرانسه. سال 1957


آغاز سفر چهار روزه ژنرال دوگل به الجزایر. سال 1958


سفر چهار روزه ژنرال دوگل به الجزایر. سال 1958


سخنرانی ژنرال دوگل در جمع الجزایری ها. سال 1958


سخنرانی دوگل در جمع الجزایری ها. سال 1958
استقلال الجزایر از فرانسه (2)

در سال 1958 ارتش آزادی بخش الجزایر به رهبری سرهنگ هواری بومدین، ضربات سختی را بر پیكر ارتش فرانسه وارد ساخت به طوری كه فرانسویان مقیم الجزایر، گروه گروه كشور را ترك می كردند.
در ژانویه 1960 ژنرال دوگل، رئیس جمهور فرانسه طی نطقی در الجزایر خواستار برقراری صلحی شجاعانه شد و ضمن سفری كه به الجزایر كرد با اغلب سران قبایل ملاقات و نسبت به اعطای استقلال به الجزایر اظهار تمایل كرد.

ژنرال دوگل اعلام كرد كه به شرط تشكیل یك كنفرانس صلح میان سران جبهه آزادی بخش ملی و دولت فرانسه در شهر «اویان» و انجام یك رفراندوم حاضر به قبول استقلال الجزایر است.

در 18 مارس 1962 پس از آنكه فرحت عباس موافقت خود را در شهر قاهره به اعضای جبهه آزادی بخش ملی در مورد مذاكرات اویان ابلاغ كرد این كنفرانس به ریاست كریم بلقاسم تشكیل شد و فرانسه قبول كرد كه به الجزایر استقلال دهد و زندانیان الجزایری را آزاد كند.

در اول ژوئیه 1962 طی یك رفراندوم، 90 درصد از مردم الجزایر خواهان جدایی از فرانسه و استقلال كشور خویش شدند و مقرر شد كه سوم ژوئیه 1962رسما به این كشور استقلال داده شود. به مناسبت سالگرد استقلال الجزایر در سه گزارش تصویری وقایع جنگ و استقلال الجزایر از سال 1957 تا 1962 را مرور می کنیم؛ ریموند دو پاردون، مارس ریبود، جورج راجر و کرین تاکونیس عکاسان این مجموعه هستند. 


سفر ژنرال دوگل به الجزایر برای آرام کردن فضای علیه فرانسه. 1958


سخنرانی ژنرال دوگل در جمع الجزایری ها. 1958


سفر ژنرال دوگل به الجزایر. 1958


خیابان های الجزایر در سال های انقلاب. سال 1959


خیابان های الجزایر در سال های انقلاب. سال 1959


خیابان های الجزایر در سال های انقلاب. سال 1959


تفتیش بدنی افراد مشکوک به عضویت در جبهه آزادی بخش در سال های انقلاب. سال 1959


تفتیش بدنی افراد مشکوک به عضویت در جبهه آزادی بخش در خیابان های الجزایر. سال 1959


سربازان ارتش فرانسه در حال گشت زنی در خیابان. 1959


تظاهرات زنان انقلابی در خیابان ها . سال 1960


تظاهرات مخالفان صلح با فرانسه در خیابان ها. سال 1960


سفر مجدد ژنرال دوگل به فرانسه برای آرام کردن جو انقلابی. سال 1960


سربازان فرانسوی در خیابان ها مشغول گشت زنی. 1960


جوانان الجزایری اخبار مربوط به انفجار در "بوفاریک" را در روزنامه می خوانند. 1960


استقرار دسته سربازان فرانسوی در خیابان های الجزایر برای کنترل اوضاع. 1960


استقرار سربازان فرانسوی در خیابان ها برای کنترل اوضاع. سال 1960


گشت زنی سربازان فرانسوی در خیابان برای کنترل اوضاع. سال 1960


حملات ارتش آزادی بخش الجزایر به سربازان فرانسوی. سال 1960


استقرار سربازان و تانک های فرانسوی در خیابان برای مقابله با حملات سربازان ارتش آزادی بخش الجزایر. سال 1960


خیابان های الجزایر در روزهای اوج انقلاب. سال 1960


گشت زنی سربازان فرانسوی در خیابان ها. سال 1960


سنگر گرفتن سربازان فرانسوی پشت مانعی که در مقابل معترضان صلح با فرانسه در خیابان ایجاد کرده اند. سال 1960