سالها پیش در ایام کودکی خاطرم هست که سریالی انتقادی در سیمای کشور پخش میشد که
در بین مردم با عنوان لوله کشی آب رحمت آباد معروف بود حکایت عده ای از اهالی
روستا که به دنبال لوله کشی آب محل خود از این سازمان به آن سازمان پاس کاری می شدند
به نوعی این نام شد نمادی از عدم رسیدگی و امروز و فردا کردن امور جاریه مردم توسط
برخی از سازمانها و ادارات شاید نام زمینهای مراد آباد نیز تداعی کننده لوله کشی
آب رحمت آباد باشد، قضیه مراد آباد مانند بسیاری از پرونده های نامعلوم دیگر از
این قرار بود که 17 سال پیش زمینی در منطقه 5 تهران و در منطقه ای به نام مراد
آباد توسط وزارت جهاد سازندگی سابق (جهاد کشاورزی فعلی) به اعضای تعاونی جهاد
فروخته شد و وجه مربوطه دریافت و سند منگوله دار برای خریداران صادر گردید، هم اکنون 20 هزار نفر در 36 تعاونی و تشکل ، به مدت 17 تا 20
سال در ادارات و نهادهای دولتی بابت دریافت مجوز ساخت این زمینها از این سازمان به
آن سازمان و از این ماه به ماه بعد پاس کاری شده اند، هر دولتی وعده و وعیدی در
راستای حل مشکل این خیل عظیم از اعضای سازمان انقلابی و مردمی جهاد سازندگی ارائه
میدهد ولی این مردم جز سرگردانی عایدی از وعده های مسئولین نداشته اند، جالب است
سالهاست کارگروه های مختلف در ریاست جمهوری و غیره تشکیل شده که حاصل این همه بحث
و گفتگو بین مسئولین صاحب مقام شاید صرف ناهاری و خوش و بشی بین ایشان بوده و برای
مردم جز وعده سر خرمن هیچ نداشته است.
شهرداري
تهران به استناد اينکه بسیاری از اين زمينها بالاتر از 1800 متر است از صدور مجوز
ساخت خودداري مي کند در حالی که برای برخی از سازمانها و برخی دیگر از تعاونی ها
مجوز ساخت در همین ارتفاع صادر نموده ، در خصوص زمین معوض نیز مالکان راضی شده اند
ولی این نیز سرگذشت محتومی داشته، وزارت مسکن و شهرسازي نیز هر روز وعده ای داده و
امروز را برای گذاران موضوع به فردا موکول مینماید چندین بار نیز تجمع اعتراضی توسط
مالکان برگزار گردید که آخرین بار آن در 10 آذر سالجاری در وزارت مسکن و شهر سازی بود
ولی در دولت جدید آقای وزیر حتی زحمت دیدن معترضان را نیز به خود نداد و معاون خود
را فرستاد تا با وعده ای دیگر به مانند سایر دولتها و وزراء بر صندلی چرم شکیل خود
تکیه زده به مسائل کلان کشوری فکر کند! یاد آب لوله کشی رحمت آباد
افتادم مردم ساده روستا در بین ادارات و به امید احقاق حق خود و دلخوش به وعده های
پشت میز نشینان بی عمل، بعد از این همه سال باز هم روز از نو روزی از نو همان
داستان چه در این مورد و چه در موارد دیگر نمیدانم مشکل این مملکت چیست؟ مسئولی که
گویا تنها هنرش دواندن مردم و نوع شوت و پاس کاری است ، دولتی آمد و دولتی رفت ولی
گویا این بی مسئولیتی همچنان پابرجاست شاید اگر مسئولین محترم
از این زمینها سهمی داشتند پیگیری مجدانه تری می نمودند به هر روی دور تجمع مالکان
برقرار است شاید مسئولین به جای مسئولیت پذیری و رفع مشکل به دنبال نحوه انجام
شوتی جدید و یا نحوه خسته کردن مردمند.
