تحفه دمکراسى: اسلام پرو غربى
یک دنیای بهتر
یک دنیای بهتر
یک دنیای بهتر
يادداشت سردبير٬ شماره ٢٢۶
سياوش دانشور
پيامدهاى بحران اقتصادى جهانى و بويژه خيزشهاى توده اى در منطقه خاورميانه و شمال آفريقا ضربه مهلکى به اردوى تروريسم اسلامى زد. در اين رويدادها انواع الگوهاى حکومتى طرفدار غرب اعم از ارتشى و پاگونى و کودتائى تا حکومتهاى اسلامى و فاميلى٬ ناسيونال اسلاميهاى ميليتانت و حتى آخرين تحفه "نظم نوين جهانى" در عراق مورد تهاجم توده هاى محروم قرار گرفتند. اين رويدادها معادله جنگ تروريستها را تغيير دارد. اردوى تروريستى اسلام سياسى دچار عقبگردهاى جدى شد. اما تروريسم دولتى قصد يک تعيين تکليف بنيادى با تروريسم اسلامى ندارد. اين رويدادها ارزيابى کمونيسم کارگرى و مشخص تر منصور حکمت را تائيد ميکند که هدف جنگ تروريستى از ميدان بدر کردن اسلام سياسى نيست بلکه تحميل توازن جديدى به آن و مهار آنست.
تروريسم اسلامى در متن جهان دو قطبى و بعنوان يک پروژه آنتى کمونيستى به جلو صحنه رانده شد. امروز نيز در متن دنياى متحول و اعتراضات ضد سرمايه دارى٬ شاخه هائى از جنبش ارتجاعى اسلام سياسى براى مقابله با خيزشهاى انقلابى و سرکوب کارگر و کمونيسم و برابرى طلبى مورد حمايت ناتو و دولتهاى غربى قرار ميگيرد. اسلام مدل اردوغانى که بيش از اسلافش طرفدار ديکتاتورى بازار و سرکوب است٬ براى سرمايه دارى ورشکسته و بحران زده و بدون آلترناتيو که تلاش دارد روند رويدادهاى انقلابى را کنترل و عقيم کند٬ اگر آلترناتيو مطلوب و استراتژيکى نباشد دستکم آلترناتيو بلافصل و قابل حمايتى است.
در تونس و مصر و ليبى اين جريان بيش از قبل در صحنه سياسى جلو مى آيد. در تونس و ليبى وعده اجراى قوانين ارتجاعى شريعت اسلامى٬ چند همسرى٬ تهاجم به قوانين و دستاوردهاى سکولار٬ و چاشنى "البته ما فناتيک نيستيم" شروع شده است. سرهم بندى مشتى مرتجع تحت عنوان "اپوزيسيون" و "شوراى انقلاب" و "دولت انتقالى" و تحميل آنها به مردم با اتکا به مکانيزمهاى اعمال فشار سياسى و بند و بست و وقت خريدن٬ و نهايتا نيز همين نيروها را از صندوقهاى راى دمکراسى بيرون آورن٬ سناريوى آشنا و کهنه اى است که دولتهاى غربى در آن استاد اند. آنچه در تونس و ليبى و هنوز بدرجات کمترى در مصر و سوريه در جريان است٬ پروسه جلو کشيدن نوعى جريان اسلامى و آلترناتيو حکومتى مبتنى بر اسلام و بطور مشخص جريانى ضد سکولاريسم و ضد کمونيسم و ضد تمايلات آزاديخواهانه و انقلابى است. نيازهاى سياست آنتى کمونيسم در دوران جنگ سرد٬ اسلام را از حاشيه جامعه به ابزارى سياسى عليه کمونيسم و برابرى طلبى تبديل کرد و در انقلاب ايران به قدرت رساند. همين سياست و وحشت از اعتراضات فراگير عليه سرمايه دارى در دوره کنونى موجب حمايت دولتهاى غربى از حکومتهاى اسلامى در اين کشورها شده است. اسلام ابزارى است که ميتوان با آن فتوا داد٬ زنان را خانه نشين کرد٬ انقلابيون را قتل عام کرد٬ سازمانهاى کارگرى و کمونيستى را درهم کوبيد٬ منافع سرمايه را اعاده کرد٬ و بعنوان معنى "پيروزى" خيزش برحق مردم عليه ديکتاتورى و نظم کنونى٬ با زرورق دمکراسى و انتخابات به مردم حقنه کرد. اين تحفه دمکراسى است. اين ماحصل دمکراسى رسمى و مسلط دنياى کنونى است.
آيا اين روند روزنه اى براى تحرک اپوزيسيون بورژوائى و اسلام پاستوريزه مدنى چى و اصلاح طلب در ايران باز ميکند؟ همين محتواى ضد کمونيستى و همين اميد در اپوزيسيون ايران منشا انواع کنفرانسها و پروژه هاى آلترناتيو سازى و خواست وقيحانه برخى نيروهاى مرتجع ناسيوناليست از ناتو براى حمله نظامى به ايران است. سناريوى ليبى براى اپوزيسيون بورژوائى و اسلام زده در سوريه و ايران منشا اميد زيادى شده است. در ليبى و سوريه و مصر و هر جاى ديگر راه به شکست کشاندن اين نيروهاى مرتجع٬ که چيزى جز ادامه حکومتهاى قبلى نيستند٬ ادامه مبارزه آزاديخواهانه و قطبى کردن فضاى سياسى حول خواست جامعه اى سکولار و مبتنى بر آزادى و برابرى و رفاه همگان است. در ايران طبقه کارگر و اردوى آزاديخواهى بايد به اين مخاطرات توجه جدى داشته باشد و براى نفى آن تلاش کند. اپوزيسيون اسلامى در انقلاب ۵٧ با حمايت غرب سرکار آمد و امروز نيز شاخه هاى ديگرى از همين جنبش ارتجاعى ميخواهند با همان سناريو و بخشى از آنها با تقاضاى حمله نظامى به ايران به تحقق اين آينده سياه دل بسته اند.
مردم در ايران براى تعويض اسلام طالبانى با اسلام اردوغانى بميدان نيامده اند. مردم ايران و بويژه نسل جديد از اسلام بيزار است. اپوزيسيونى که فکر ميکند تحت شرايطى ميتواند زير حمايت ناتو و قتل عام مردم بقدرت نزديک شود و از هم اکنون معامله با اسلام و ارتجاع اسلامى را تبليغ ميکند٬ درست مانند دوره انقلاب ۵٧ "در گوش گاو خوابيده است". کمونيسم کارگرى و جنبش سوسياليستى طبقه کارگر در ايران در مقابل اين ارتجاع "وطنى" چشم براه موشک ها و بمبهاى پنتاگون قاطعانه خواهد ايستاد و پروژه ضد کارگرى شان را درهم خواهد کوبيد. *
٢۶ اکتبر ٢٠١١
منبع: یک دنیای بهتر، 4 آبان 1390، شماره 226
