هر آنچه منتشر ميشود به قصد و هدف آگاهی رسانی و روشنگری است۰ ما حق "آزاد ی بيان" و" قلم" را جزء لاينفک مبارزه خود ميدانيم! ما را از بر چسب و افترا زدن باکی نيست! سلام به شهدای خلق! سلام به آزادی!
۱۳۹۴ اردیبهشت ۲۳, چهارشنبه
عکس یادگاری زیر که در سوریه با قاسم سلیمانی برداشته شده است یکی از اسنادی است که بطور نمادین وضع دخالت نیروهای نظامی ایران در این کشور را نشان می‌دهد. تمام افرادی که در تصویر در کنار سلیمانی دیده می‌شوند با فاصله زمانی از هم کشته شده‌اند.
.jpg)
عکس یادگاری زیر که در سوریه با قاسم سلیمانی برداشته شده
است یکی از اسنادی است که بطور نمادین وضع دخالت نیروهای
نظامی ایران در این کشور را نشان می‌دهد. تمام افرادی که در
تصویر در کنار سلیمانی دیده می‌شوند با فاصله زمانی از هم
کشته
شده‌اند.
با دقت در آدمهای این تصویر و چگونگی مرگ آنان می‌توان تصوری از
تنوع طیف نیروهای ایران در سوریه داشت و نشان داد که اینان در
کجا و با چه کسی میجنگند.
از راست:
1.علی سلطان مرادی. عضو پایگاه مقاومت بسیج حماسه‌سازان
عاشورا. مرگ: 23 بهمن 93 در کفرناسج در استان درعا بدست
گروه الویه الفرقان،زیرشاخه ارتش آزاد
2.عباس عبداللهی. فرمانده گردان صابرین تیپ امام زمان لشکر 31
عاشورای سپاه پاسداران. مرگ 23 بهمن 93 در کفرناسج در
استان
درعا بدست گروه الویه الفرقان زیرشاخه ارتش آزاد
3.علیرضا توسلی، افغان مقیم ایران. مرگ 9 اسفند 93 در تل قرین،
استان درعا بدست گروه معتزبالله زیرشاخه ارتش آزاد.
4.حسین بادپا عضو لشكر 41 ثارالله كرمان سپاه پاسداران. مرگ
31
فروردین 94 در بصرالحریر استان درعا بدست جیش الیرموک
زیرشاخه ارتش آزاد.
Emirates Palace Hotel
Emirates Palace Hotel
The Emirates Palace is a seven star luxury hotel in Abu Dhabi, United Arab Emirates. Built in 2005 as a landmark of Arabian culture, Emirates Palace has created a niche in luxury hospitality. Situated on 1.3 kms of private beach and surrounded by 85 hectares of gardens and lawns, with 114 domes that are 80 meters high, Emirates Palace comprises 394 rooms and suites carefully designed and furnished to offer guests superior comfort and luxury. Normal room rates start at $541 USD per night.
The hotel is proud to offer a special package for just $1 million: You and your guest will be flown to Abu Dhabi first class, spend 7 nights at the hotel with full spa privileges, and have a full-time chauffeur available to drive you around Abu Dhabi. To ensure you get value for your money, you’ll also be offered a day trip to Iran in a private jet, and another to the Dead Sea in Jordan and a third to collect a pearl from the deep sea in Bahrain. If you’ve the time and the inclination, then you’ll be able to fit in a ‘Royal Golf experience’ at Abu Dhabi Golf Club.
23 وزیر دفاع کره شمالی به دلیل چُرت زدن با موشک ضدهوایی اعدام شد!
Defence minister executed by anti-aircraft
Hyon, who spoke at a security conference in Moscow in April, was said to have shown disrespect to Kim by dozing off at a military event. In 2013, Kim purged and executed his uncle, Jang Song Thaek, once considered the second most powerful man in leadership circle.
تصویر روحانی دلواپس در حال چرت زدن بدون عمامه! حمید رسایی در صحن علنی مجلس
تصویر روحانی دلواپس در حال چرت زدن بدون عمامه!
حمید رسایی در صحن علنی مجلس
محمد علی سپانلو، شاعر، پژوهشگر، مترجم و از بنیان گذاران کانون نویسندگان ایران، شامگاه روز دوشنبه بیست و یکم اردیبهشت ماه پس از تحمل چندسال بیماری در گذشت.
محمد علی سپانلو درگذشت (۱٣۹۴ - ۱٣۱۹)
محمد علی سپانلو، شاعر، پژوهشگر، مترجم و از بنیان گذاران کانون نویسندگان ایران، شامگاه روز دوشنبه بیست و یکم اردیبهشت ماه پس از تحمل چندسال بیماری در گذشت.
سپانلو یکی از چهره های شاخص در میان شاعران نیم قرن اخیر ایران بود که با انتشار بیش از پانزده مجموعه شعر سهمی شایسته در شکوفایی شعر نو فارسی برعهده داشت. او همچنین با انتشار بیش از سی عنوان کتاب در زمینه ترجمه و پژوهش، در راه اعتلای فرهنگ کشور کوشید و نام خود را در کنار نام آوران ادبیات و فرهنگ ایران به ثبت رساند.
سپانلو از موسسان کانون نویسندگان ایران و از فعالان جنبش دانشجویی در دهه چهل بود و نزدیک به نیم قرن از اهداف و استقلال کانون و آزادی اندیشه و بیان دفاع و با سانسور مبارزه کرد.
کانون نویسندگان ایران درگذشت این شاعر آزاده را به خانواده، دوستان و دوست دارانش و به جامعه فرهنگی مستقل و مردم ایران تسلیت می گوید و در مراسم خاکسپاری، یادبود و بزرگداشت او در کنار خانواده اش خواهد بود.
کانون نویسندگان ایران
سه شنبه ۲۲ اردیبهشت ۱٣۹۴
اوین، میزبان بدعهد بانوی اردیبهشت چهار شنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۱۳ مه ۲۰۱۵
اوین، میزبان بدعهد بانوی اردیبهشت
چهار شنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۱۳ مه ۲۰۱۵
مدرسه فمینیستی: انگار همیشه بود. از کی؟ از وقتی اسمش زیر اکثر بیانیه ها دیده می شد و بعدتر که در قامت والای یک فعال حقوق بشر و سپس حقوق زنان در جامعه مدنی ظاهر شد. بینش سیاسی، عملگرایی و تحلیل های دقیق او از وقایع باعث شد که روز از پی روز مسئولیت بیشتری در جامعه مدنی به دوش بگیرد. تلاش های بشردوستانه او و همسرش در ایران، زندگی خانوادگی و عاشقانه آنان را همچون زورقی کوچک به امواج صعب و سخت طوفان بی عدالتی سپرد. تا به امروز که خود پشت میله های اوین زندانی است و همسرش در دیاری غریب زندانی اندوه دوری از خانه و کاشانه وطن.
دوسال پیش تقی رحمانی از کشور خارج شد. با پاسخی روشن و قوی در مقابل پرسشی همگانی: چرا نرگس نیامد؟
«او یک فعال مدنی است و من به او احترام می گذارم. اواخر سال ۹۰ وقتی از ایران خارج شدم دوست داشتم که نرگس و بچه ها هم بیایند. اما نرگس می گفت من یک فعال مدنی هستم و باید در داخل کشور باشم. او همیشه می گوید من ایرانی ام و دوست دارم در ایران زندگی کنم. متاسفانه این حق را از او گرفتند حق یک شهروند مدنی ایرانی را و این به دلیل عدم اجرای قوانین مدنی است.»
نرگس محمدی اما نه تنها در قامت یک تلاشگر جامعه مدنی که صدای رسای قربانیان خاموش بی قانونی و بی عدالتی در جهان بی عدالتی بود.
«ایده های نرگس همیشه در حال گسترش بود. برای او یک فلسطینی، یک اسرائیلی و یک ایرانی که به ناحق کشته می شدند فرقی نداشت و برای همه آنان تلاش می کرد. زبان دردمندان گمنام جامعه مدنی بود. به نظر من نرگس بیش از همه تحت تاثیر مهندس سحابی، هاله و مهربانی های مهندس میثمی بود اما فراتر از همه این بزرگان رفت.»
گفتار عاطفی و قدرشناسانه تقی رحمانی خاطراتی از گذشته زندگی مشترک این زوج تلاشگر را نیز در بر گرفت.
«نرگس در قزوین دانشجوی فیزیک بود. من در کتابخانه همان دانشگاه کلاس های آزاد تاریخ برگزار می کردم. او آمد یک زن جوان پرشور و پرانرژی که این حرارت و انرژی را هنوز در صدای او می بینید. وقتی من رفتم با مادر نرگس حرف بزنم مادرش که اکثر اقوامش از اعدامیان سیاسی بودند، گفت من دختر به تو نمیدم تو سیاسی هستی من دیگه طاقت ندارم. این درست سال ۱۳۷۸ بود دوران اصلاحات. من بهش گفتم نه دیگه کسی اعدام نمیشه،... که شد».
آنچه را که مادر نرگس در خشت سرنوشت کسانی چون تقی رحمانی دیده بود، خیلی زود در آینه وقایع نقش بست . آرامش زندگی این زوج عاشق و تلاشگر به واسطه عدالت جویی و برابری خواهی هر دوی آنان طولی نکشید.
«در دوران اصلاحات که زندانی شدم نرگس خیلی سریع از همسر یک فعال سیاسی تبدیل به یک فعال حقوق بشری شد. نرگس متولد اول اردیبهشت ۱۳۵۱ است. من همیشه به او می گفتم: "دختر اردیبهشت". وقتی بچه ها متولد شدند نرگس آرام آرام تبدیل به بانوی اردیبهشت شد. در حقیقت بچه ها که به دنیا آمدند نرگس را از مادر علی و کیانا تبدیل به مادر همه بچه ها کردند. همه بچه ها... نرگس دختر اردیبهشت، بانوی اردیبهشت و حرارت و شور اردیبهشت است. تا به حال دوبار دستگیر شده هر دو بار هم در اردیبهشت بوده.»
اردیبهشت سال ۸۹، بند ۲۰۹ زندان «اوین» میزبان بدعهد بانوی اردیبهشت شد. یک ماه بعد بدن فلج شده او را تحویل خانواده کوچکش دادند و چند ساعت بعد در بخش مغز و اعصاب بیمارستان ایران مهر در خطرناک ترین وضعیت جسمانی بستری شد.
«نرگس قبل از دستگیری ۸۸ هیچ بیماری خاصی نداشت. بعد از انفرادی یک ماهه سال ۸۹، من برای اولین بار فلج عضلانی نرگس را دیدم. خودت هم که بودی و دیدی. به نظرم یک پروژه بود. پروژه معلول سازی یک فعال مدنی. دکترها گفتند این بیماری شرط اساسی نداره هر وقت در فضاهای بسته و پرتنش باشه تکرار میشه. مثل سال ۹۱ که بازداشت شد و توی زندان زنجان که قاچاقچی ها بودند نگهش داشتند. آن موقع حال نرگس به شدت خراب بود. حتی دکترهای مورد اعتماد حکومت تاکید دارند که اگر نرگس در فضاهای بسته و پرتنش بماند این بیماری دوباره به سراغ او میاد. یعنی سلولهای عصبی پیام مخ به مخچه قطع میشه و دچار فلچ عضلانی میشه. این بیماری نوعی نیست که تکرار نشه. عصبی است روانی نیست و ویژگی اش اینه که در اثر تکرار این حملات به تشنج دچار میشه.»
تقی رحمانی با توجه به تجربه های گذشته خود به عنوان یک زندانی سیاسی، نگرانی هایی عمومی در مورد زندانیان دارد اما اعتماد به اخلاق مبارزاتی ، استقامت وانرژی همسر دربندش باعث دلگرمی اوست.
«مقاومت در زندان سه چیز بد به آدم میده: گاهی مقاومت با کینه، گاهی مقاومت با عشق و گاهی مقاومت با افسردگی و توهم. متاسفانه به خاطر شرایط بد زندان استعداد کینه، توهم و افسردگی بیشتر دیده میشه. ولی کسانی هم بر هر سه این حالات پیروز می شوند و من مطمئن هستم که با شرایط نرگس با توجه به نقش مادری، نقش همسری عاشق و داشتن روحیه سامان گر او، این زندان به عظمت روحی او کمک می کنه. نرگس روحیه سامان گر داره نهادی کار میکنه، کار فردی نمی کنه. افراد را دور هم جمع می کنه و اهمیت به نهادها میده و اینها در رفتار نرگس شاخص است.»
و اما بچه ها؟ بچه هایی که بارها طعم دوری از مادر و پدر را تجربه کرده اند.[1] اگر روزی چرایی این فراق ناخواسته را جویا شوند؟
«علی خیلی به نرگس وابستگی عاطفی داره و کیانا با یک غرور خاصی عاشق نرگسه. الان بچه ها پیش مادر و خواهر من و خواهر و خاله نرگس هستند. همه کمک می کنند اما مادر چیز دیگری است. حس مادرانه نرگس با اومدن بچه ها بیشتر شد و تعمیم پیدا کرد به همه بچه های دنیا. و این که بعدها بچه ها چه جوری به من و نرگس نگاه می کنند مهم است اینها از ما سوال خواهند کرد. اگر مثل ما فکر نکنند از ما می پرسند که چرا ما را به دنیا آوردید و ما پاسخ میدیم که ما نمی خواستیم که زندگی مان اینجوری بشه ما می خواستیم شرف و عقیده خودمون را حفظ کنیم. ولی اگر مثل ما فکر کنند وقتی بزرگ بشن ما را درک می کنند و با ما همدلی می کنند مثل ما میشن».
افق پیش روی جامعه مدنی ایران از خورشید کوچک وجود کودکانی چون علی، کیانا، مهراوه، نیما و... نور می گیرد وهمدلی و همراهی نسل به نسل جامعه مدنی ، جمعیت خاطر از تداوم این نور است.
«استمرار، انرژی و نهادگرایی نرگس باعث میشه که فعالان مدنی کاری کنند و هیچ فعال مدنی را فراموش نکنند و نرگس را هم فراموش نکنند و به مسائل جامعه حساسیت نشان دهند. از موضع مدنیت نه از موضع سیاسی بازی. حضور فعال جامعه مدنی باعث میشه سایه فشارهای امنیتی برداشته بشه و فضا باز بشه. تا فضا باز نشه جامعه مدنی نمی تواند کار کنه. نهادهای مدنی باید پا بگیرند.»
و کلام آخر همچنان از عشق است و زندگی:
«تمام دورانی که با هم زندگی کردیم هیچ وقت توقع زیادی نداشت برای فعالیت های من هیچ شرطی نداشت و من هم برای او همین بودم. روزی که به من گفت من با تو نمیام برای من خیلی سخت بود. اما سعی کردم روحیه اش را درک کنم. از نظر من نرگس به لحاظ همراهی جاهایی از من همراه تر بود. به لحاظ کشش و همدلی از من جلوتر بود. مدتی که با هم زندگی کردیم همیشه ازش یاد گرفتم. گاهی اگر اختلافی پیش اومده با یک گفتگو حل شده. الان هم مسئولیت سنگینی روی دوش اوست. هم پدر باشی، هم مادر باشی، هم پرونده داشته باشی، هم تنش داشته باشی و همه را بتونی مدیریت کنی چیز کمی نیست. صبوری و انرژی و همراهی او و همراهی خانواده های من و نرگس به ما خیلی کمک کرده. ما در زندگی انگار سوار یک قایقی هستیم که از چند طرف بهش موج میخوره و در فضا و هوا حرکت می کنه. گاهی هم واژگون میشه. یک بخش این زندگی در مهاجرت است یک بخش در زندان. اینها آسان نیست اما نرگس با صبوری و کمک خانواده های ما میتونه این زندگی را مدیریت کنه.»
مراسم يادبود شهيد قيام مصطفي كريم بيگي در روز تولدش
مراسم يادبود شهيد قيام مصطفي كريم بيگي در روز تولدش
روز جمعه به مناسبت سالروز تولد شهيد مصطفي كريم بيگي مراسم يادبودي توسط
خانواده وي برگزار گرديد. بنا به گزارش رسيده جمعي از مادران شهيدان و خانواده هاي
زندانيان و فعالين حقوق بشر در اين مراسم شركت كرده و ياد شهيد مصطفي كريم بيگي را گرامي داشتند.
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
