نگاهي به...

هر آنچه منتشر ميشود به قصد و هدف آگاهی رسانی و روشنگری است۰ ما حق "آزاد ی بيان" و" قلم" را جزء لاينفک مبارزه خود ميدانيم! ما را از بر چسب و افترا زدن باکی نيست! سلام به شهدای خلق! سلام به آزادی!

۱۳۹۴ آبان ۲, شنبه

پسربچه ها، قربانیانِ پنهانِ تجاوز خانگی

مهر ۲۵ام, ۱۳۹۴

آمارها نشان می دهند که پسران در ایران بیش از دختران در معرض تجاوز جنسی قرار می گیرند. اما غالبا وقتی از تجاوز جنسی حرف می زنیم، بلافاصله ذهن ما از بازمانده آزار جنسی، نوعی تصویر زنانه می سازد. این در حالی است که به دلیل نگاه عرف، که در پس زمینه و بطنش، فرد آزاردیده را غیر قابل بخشش می داند و وجود این باور اشتباه که پسر بچه آزاردیده، بعد از این اتفاق نمی تواند یک مرد طبیعی باشد و از مردانگی ساقط شده است، این بخش از تجاوز در سکوت عجیبی نادیده گرفته می شود.
تا پیش از اینکه سال ۱۳۹۱ «اسماعیل احمدی مقدم» در گفت و گو با روزنامه قانون اظهار کند که از ۹۰۰ پرونده ثبت شده درباره تجاوز در سال ۱۳۹۰، حدود ۴۰ درصد آمار مربوط به تجاوز به زنان و ۶۰ درصد آن مربوط به مردان بوده که بیشتر این افراد در گروه سنی زیر ۱۵ سال بوده اند، کمتر کسی متوجه وخامت وضع پسران قربانی و آزاردیده از تجاوز می شد.
بی بی سی از قول دکتر «کتایون خوشابی»، فوق تخصص روانپزشکی کودکان نقل می کند که: «در ایران پسران، بیشتر از دختران مورد سوء استفاده جنسی قرار می گیرند و دلیل آن را می توان قیدها و محدودیت‌ها و مراقبت‌هایی دانست که خانواده‌ها بیشتر برای دختران قائل هستند و پسرها به دلیل آزادی عمل بیشتری که دارند و نظارت کمی که والدین روی رفت و آمد آنها اعمال می کنند بیشتر مورد آزار جنسی افراد غریبه قرار می گیرند»
اما بخش دردناک ماجرا وجود تجاوزهای خانگی به پسران است. تجاوزی که به ندرت از درون چهاردیواری خانواده به بیرون درز پیدا می کند و مانند یک زخم کهنه و عمیق و ماندگار، تا همیشه درمان نشده و تلخ، باقی می ماند.
سایکولوژیست ها و کارشناسان علوم رفتاری بر این باورند که تجاوز جنسی خانگی برای پسر بچه ها، در مقیاس تجربه تجاوز از سوی افراد غریبه بسیار دردناکتر و پیچیده تر است، چرا که محیط خانه در دوران کودکی تنها محیط ایمن و پناهگاه فرد شناخته می‌‌شود و افراد خانواده و فامیل کسانی هستند که کودک با آنها پیوندهای عاطفی عمیقی دارد. به همین دلیل هم تجربه‌ تجاوز از سوی کسانی که قرار است حامی و مراقب کودک باشند، آنهم در فضایی که تنها مامن کودک است، بسیار مخرب­تر از تجربه‌ تجاوز توسط یک غریبه‌ است.
فکر می کردم این هم بخشی از رابطه پدر و فرزندی است
صدایش انگار از اعماق یک بن بست دور، از ته یک کابوس یا از ته یک چاه می آید، ضعیف و دور. او حرف می زند و من پاهایم شروع می کنند به لرزیدن. فکر می کنم لابد حال او بهتر از من است، از منی که با شنیدن این قصه، ترس خورده و وارفته ام پشت سیم های تلفن « ای کاش کس دیگری این کار را با من کرده بود. ای کاش او نبود. ای کاش مرد همسایه بود. بیست سال گذشته اما حتی یک دقیقه از خیالم نمی رود. فراموشم نمی شود.حتی توی خواب هایم»
او مدام اصرار می کند تلفن من امن است؟ شنود نمی شود؟ و من فکر می کنم این همه ترس و ناامنی و دهشت، این همه زخم از کجا سر باز کرده؟
«هیچ تصویری از مادرم به خاطرم نیست. فقط می دانم که من چهار ماهم بود که او از آن خانه رفت چهره عمه ام به خاطرم مانده که چادر نماز گلدار می پوشید و مدام لبخند می زد. او تنها کسم بود. اما وقتی چهار سالم بود از سرطان معده و شاید هم از فقر و بی دوا و درمانی درگذشت. مرگ او پایان همه چیز بود. یکسال بعد از مرگ عمه بود که آن قصه تلخ شروع شد. شبها کنارم می خوابید. اوایل فقط تنم را دست می کشید و گاهی هم انگشتش را…» گریه است یا شرم که نمی گذارد جمله اش را تمام کند؟ نمی دانم.
«فقط پنج سالم بود. روزها مرا می گذاشت پیش بچه های زن همسایه که دوست صمیمی عمه بود و می رفت کارخانه. کارخانه پارچه بافی. کارگر آن جا بود و من توی کوچه ها بزرگ شدم. شبها شام­مان را در سکوت می خوردیم و بلافاصله تشک کهنه را وسط هال پهن می کرد و چراغها خاموش می شد و ساعت رنج و درد من شروع می شد. سالها این قصه ادامه داشت. من فکر می کردم این کارها عادی است. فکر می کردم این هم بخشی از رابطه پدر و فرزندی است. اگر زن همسایه نبود به مدرسه هم نمی رفتم. او اصرار کرد و من همراه با بچه هایش مدرسه ای شدم. وقتی کلاس پنجم دبستان بودم درست نمی دانم چه شد که با همکلاسی ام که کنارم روی یک نیمکت می نشست در این باره حرف زدم. از این رابطه گفتم. از زخمی که شبها نمی گذاشت بخوابم و از اینکه گاهی کنترل مدفوعم را از دست می دادم و تازه آن زمان بود که فهمیدم هیچ کدام از آن اتفاق ها عادی نبوده. حالا او مرده و من سالهاست که با این زخم ها زندگی می کنم»
این که مدام تکرار می کند « ای کاش او نبود. ای کاش کس دیگری غیر از او بود» مرا به فکر می اندازد که آیا اثرات تجاوز خانوادگی با سایر انواع تجاوزها متفاوت است؟
سوال اینجاست که چرا یک قربانی تا سالها مورد سوء استفاده یا تجاوز خانگی قرار می گیرد در حالی که هیچ تصوری از فاجعه ندارد؟ مسئولان وزارت آموزش و پرورش چرا نسبت به آموزش مسائل جنسی به کودکان سر باز می زنند؟ چرا در سیستم آموزشی ایران آموزش و آگاهی بخشی به کودکان به شکل شگفت انگیزی نادیده گرفته شده و همین ناآگاهی، روز به روز به تعداد قربانیان جامعه می افزاید؟
خانواده ها، متولیان و برنامه ریزان یک جامعه باید بدانند تنها راه کاهش موارد تلخ و دردناک تجاوز جنسی خانگی و غیر خانگی ، آموزش کودکان است. کودک آگاه کمترین حد آسیب را تحمل می کند و تنها با آموزش کودکان است که می توان از بروز اتفاقاتی از این دست جلوگیری کرد.
انگی که جامعه به مرد آزاردیده می زند سهمگین تر از زن آزاردیده است
«گلناز ملک»، کارشناس روان‌شناسی در حوزه تخصصی بیماری‌ها و اختلالات جنسی در این باره به خانه امن می گوید: « در جامعه‌ مردسالاری مثل جامعه‌ ما که مردانگی یک مرد با فاعلیت جنسی‌اش تعریف می‌شود، انگی که جامعه به مرد آزاردیده ازتجاوز جنسی می زند بسیار سنگین تر و سهمگین تر است و مردانگی آنهاست که زیر سوال می رود به همین دلیل است که غالبا خانواده های پسران آسیب دیده کمتر در پی اثبات خشونت هستند و خود آزاردیده هم در این باره صحبت نمی‌کند.»
او می افزاید:« آزار و سواستفاده‌ جنسی چه به شکل خانگی و چه از سوی غریبه، همانقدر که برای دختر بچه‌ها اتفاق می‌افتد، از سوی آزارگر مرد و در موارد نادر از سوی آزاررسان زن، بین پسربچه ها هم شایع است»
این کارشناس به ایمیل هایی اشاره می کند که از سوی مردان آزاردیده دریافت کرده است:«وقتی داشتم روی تزم کار می‌کردم ایمیل‌های زیادی از مردها گرفتم که از تجربه‌های تلخشان نوشته بودند.»
او درباره نشانه های هشداردهنده ای که دیگران را متوجه تجاوز به پسر بچه آزار دیده می کند، می گوید: « نشانه‌های آزاردیدگی تا تجاوز جنسی سه مدل است و نوع آن بسته به میزان تروما کم و بیش فرق می‌کند. علایم فیزیکی‌، فقط در موردهای تجاوز و وقت‌هایی است که آزار مورد نظر منجر به آسیب فیزیکی در اندام‌های تناسلی یا مقعد و اندام دهانی شده باشد. علایم غیر فیزیکی شامل اختلال‌های رفتاری است که بعضی‌ از آنها به صورت تمایل به برقراری نوعی ارتباط جنسی با بچه‌های دیگر و بخصوص رفتارهای خشونت آمیز جنسی نسبت به بچه‌های کوچک تر یا ضعیف تر از خود ،دیده می‌شود. اغلب پسربچه‌هایی که مورد آزار یک مرد بزرگسال قرار گرفته اند نوعی رفتار خشونت آمیز جنسی نسبت به کوچکترها از خودشان بروز می دهند.
از این کارشناس می پرسم این واکنش ها بدین معناست که پسر بچه های آزاردیده نسبت به مسائل جنسی هوشیارترند؟
«گاهی پسر بچه های آزاردیده در زمان دیدن صحنه های مختلف جنسی مثل بوسدن در فیلم ها و کارتن ها اظهار نظرهای جنسی می‌کنند.» به گفته ملک «نشانه‌های رفتاری‌ آزاردیدگی بین سنین مختلف و به نسبت میزان و شکل آزار مختلف است. اما از نشانه‌های مشترکش می توان به تغییر رفتار ناگهانی، بازی و همکاری نکردن با همسن و سال‌ها، و مشکلات تحصیلی کودک اشاره کرد.نشانه های تجاوز در سنین ده تا دوازده سالگی نشانه هایی هستند مثل اختلال خواب، ناتوانی در دفع یا کنترل ادرار، رفتارهای عجیب عود کننده، آسیب‌زدن فیزیکی و زخمی کردن بدن خود، عدم تمایل به تنها ماندن با شخصی خاص، ترس از تیپ‌های مشخص مثلا مردهای سبیل‌دار، ایجاد آتش‌سوزی و خشونت نسب به حیوانات که این دو مورد آخر در پسرها بیشتر دیده می‌شود» این کارشناس به نشانه های تجاوزدیدگی در سنین بالاتر هم اشاره می کند:«نشانه های آزاردیدگی و تجاوز در سنین بالاتر مثلا از ده سالگی تا شانزده سالگی می تواند به صورت اختلال در تغذیه که شکل حاد آن ممکن است به صورت اختلا‌های آنارکسیا و بولمیا خودش را نشان دهد، قابل مشاهده باشد، فرار از خانه، مصرف مواد مخدر، افسردگی و کناره‌گیری اجتماعی و اقدام به خودکشی هم می‌تواند از دیگر علائم این شکل از آسیب باشد.»
از گلناز ملک می پرسم«چرا قربانیان تجاوز خانگی تلاش می کنند این واقعه را انکار یا پنهان کنند؟» و او تاکید می کند که مهم ترین عامل این پنهانکاری می تواند ترس باشد.
« آزار و تجاوز جنسی تکرار شونده اغلب با تهدید و ارعاب از سوی آزارگر همراه است. تهدید به آسیب رساندن به خود فرد یا اعضای دیگر خانواده. یا تهدید به افشای ماجرا، شرم، احساس گناه و احساس تقصیر و انگ‌هایی که در یک جامعه مردسالار به کسی که تجربه آزار جنسی داشته می‌چسبد، دلایل دیگری هم برای انکارتجاوز جنسی وجود دارند.»
او در مورد اینکه چه تیپ یا گروهی بیش از دیگران تجاوز جنسی را انکار و پنهان می کنند اظهار می کند:« این پنهان کاری را در نوع بسیار شدیدتر می توان در پسر بچه ها یا مردهایی دید که تجربه تجاوز خانگی یا هر شکل دیگر آزار جنسی خانگی داشته اند.»
این مجموعه‌ی عکس از گوشه و کنار نت جمع‌آوری شده. ایران در شمار کشورهایی است که هیچ ساز و کار مشخصی برای برخورد با خشونت خانگی ندارد. تجاوز در محیط خانه، یک نوع خشونت خانگی است.
11224256_965797893476231_926885612117943813_n 12065621_965797826809571_7213052934427344462_n 12065778_965798183476202_3812079291679173936_n 12074535_965798553476165_7371919110251128661_n 12074590_965798226809531_6428364098385403944_n 12079435_965797920142895_7717721297595049862_n 12088267_965798053476215_4891489742633904954_n 12096134_965798260142861_5625533619156594100_n 12096511_965798083476212_6569688765856443422_n 12106795_965798333476187_543751614580556247_n 12108113_965798136809540_5919636242909377330_n 12109094_965798030142884_3527593793251524140_n 12109321_965797780142909_726947464307779870_n 12109746_965798203476200_2887991261186876769_o 12109761_965797976809556_2677334719765051041_o 12118924_965798110142876_4625002151162906631_n (1) 12118924_965798110142876_4625002151162906631_n 12122564_965798160142871_4471405604914467475_n 12138586_965798613476159_6563306663230661372_o
12141517_965798240142863_8521321494306432958_n
 


محرم ??!!

محرم 

در حالی روسای اتحادیه های آرایش گران زنانه و مردانه آرایش های محرم را ممنوع اعلام کرده اند که آرایش گران زن می گویند در ایام محرم شیفت ویژه دارند و در آرایش گاه های مردانه در این روزها مصرف چسب مو به اوج خود می رسد!


«مینا» ۳۰ ساله  که در یک آرایش گاه درجه یک زنانه در غرب تهران کار می کند، درباره مشتری های خاصش می گوید: «ما در ایام محرم شیفت ویژه داریم و آرایش مو با شال و حتی بستن شال و روسری را هم برای مشتریان انجام می دهیم. آرایش صورت و شنیون مو نیز در این ایام مشتری فراوان دارد و دختران جوان از ما می خواهند صورت‌شان را به سبک مناسب شب آرایش کنیم و حتی رنگ موهای روشن که در شب بهتر دیده می شوند، مد می شود و متقاضی دارد!»


«من از ۲۰ سالگی به کار آرایش گری مشغولم  اما در پنج سال اخیر کار و بار آرایش گاه ها در ایام محرم سکه شده است. هر چند که پیش از آن نیز زنان و دختران جوان به آرایش گاه می آمدند تا برای دنبال دسته رفتن به گفته خودشان، خوش تیپ باشند اما در سال های اخیر مد ایام محرم بسیار باب شده است.»

آرایشگاههای مردانه
 


معاون اجتماعی فرمانده انتظامی استان کرمانشاه سرهنگ محمدرضا آمویی  گفت که زنجیرزنی بانوان در مراسم عزاداری به هر نحوی ممنوع است


به گفته رییس اتحادیه آرایش گران زنانه تهران، آرایش ویژه محرم و تبلیغات آن به‌طور کلی ممنوع است. «افسرالملوک سایان» با ابراز ناراحتی از بروز این وضع گفته است: «برای آرایش گاه‌های زیرمجموعه اتحادیه، پیامکی مبنی بر پیگرد قانونی این نوع تبلیغات ارسال و آگهی آن نیز در روزنامه‌ها درج شده است. »


 محرم یا فشن شو؟
عزاداری یا فشن شو مسئله این است




ماه رمضان







رژ لب، تتو، نوشتن اسامی مقدس روی سر در محرم ممنوع شد اما کسی رعایت نمی کند



 

محرم !!?

محرم???





























محرم :!!

محرم !!!






























تخریب ۹۳ هکتار از جنگل‌های شمال ایران برای سدسازی

• یک مقام سازمان حفاظت محیط زیست می‌گوید که برای احداث سد شفارود در گیلان قرار است۹۳ هکتار جنگل نابود شود. نه مخالفت نیمه‌بند این سازمان و نه اعتراض گروه‌های زیست‌محیطی هنوز به نتیجه محسوسی نینجامیده است.
دویچه وله ـ بحث و نگرانی درباره ایجاد سد شفارود در یکی از مناطق جنگلی ایران همچنان ادامه دارد. در تازه‌‌ترین اظهارنظر در این باره، مدیرکل دفتر ارزیابی‌های زیست محیطی سازمان حفاظت محیط زیست از تصمیم دولت برای تخریب ۹۳ هکتار از جنگل‌های شمال جهت ایجاد این سد خبر داده است.
سد شفارود سدی مخزنی است که قرار است بر شفارود در منطقه پونل رضوانشهر، در غرب گیلان احداث شود. فاصله این سد با رشت ۶۵ کیلومتر است.
گرچه طرح اولیه ایجاد این سد به دوران قبل از انقلاب برمی‌‌گردد، ولی اقدامات برای تحقق آن در سال‌های اخیر تشدید شده است.
مدیرکل دفتر ارزیابی‌های زیست محیطی سازمان حفاظت در ادامه گفت‌وگوی خود با ایلنا گفته است که اگر ایجاد سد صرفا برای تامین آب شرب محدود می‌شد تخریب ۵۰ هکتار جنگل کفایت می‌کرد و نیازی به تخریب ۹۳ هکتار نمی‌افتاد، ولی «به دستگاه‌هایی مانند سازمان مدیریت و برنامه ریزی، سازمان جنگل‌ها و وزارت نیرو و گروهی که حکم شده بودند به گزینه تامین شرب، کشاورزی و صنعت رای بدهند.» جلالوندی نمی‌گوید که این "حکم" از کجا بوده و چرا سازمان حفاظت از جنگل‌ها که خود باید پاسدار ثروت جنگلی کشور باشد، به نابودی بخشی از آن رای می‌دهد.
اعتراض فعالان و دوستداران محیط زیست
ساخت سد بر ویرانه‌های بخشی از جنگل هیرکان کم و بیش مورد اعتراض فعالان و دوستداران محیط زیست بوده است.
تیرماه امسال ۷۰ انجمن محیط زیستی و تشکل دوستدار محیط زیست با صدور بیانیه‌ای به تخریب جنگل هیرکان برای ساخت سد شفارود اعتراض کردند. در این بیانیه آمده است: «بلندترین سد غلتکی ـ بتنیِ ایران در حالی - در کمالِ شگفتی- در پرباران‌ترین استان کشور در حال ساخت است که صدها هکتار از بهترین جنگل‌های باستانی هیرکانی را هدف قرار داده است؛ جنگل‌های بسیار باارزشی که از هیچ راهی نمی‌توان آنها را احیا کرد.»
بیانیه که شماری از استادان و فعالان حوزه محیط زیست و شخصیت‌های حقیقی هم آن را امضا کرده‌اند، در ادامه به این نکته اشاره می‌کند که: «سد شفارود روی گسل شالم ـ آستارا و هم‌چنین شیب زیاد دامنه‌ کوه واقع شده و گذشته از افزایش احتمال وقوع زمین‌لرزه می‌تواند در آینده قربانیان انسانی هم داشته باشد.»
بیانیه همچنین سدسازی در ایران را ناقض اهداف آن دانسته و می‌گوید که «با وجودِ آن‌که ذخیره آب مخزنِ بیش از ۲۰۰ سد بزرگ در کشور تنها دو برابر ۱۴ سد موجود در سال ۵۷ است، همچنان سدسازی‌های غیراصولی با شدتی ویرانگر در جریان است.»

کشته شدن محافظ سابق احمدی‌نژاد در سوریه!! یک ایرانی دیگر در سوریه کشته شد!! مصطفی صدرزاده، فرمانده گردان 'عمار' از تیپ 'فاطمیون' دیروز در جنوب حلب کشته شده است.

کشته شدن محافظ سابق احمدی‌نژاد در سوریه

عبدالله باقری نیارکی، محافظ سابق محمود احمدی‌نژاد پنجشنبه شب در عملیاتی نظامی در شهر حلب سوریه کشته شد.
از وی به عنوان یکی از بانیان هیات «دیوانگان حسینی» یاد شده و قرار است به زودی جسدش به تهران منتقل شود. باقری نیارکی ۳۴ ساله و صاحب دو فرزند دختر بود. برخی از گزارش‌ها حاکی است که از دوران ریاست رئیس جمهوری پیشین بر شهرداری تهران وی در تیم حفاظت محمود احمدی‌نژاد حضور داشته است.
به تازگی اجساد فرشاد حسونی‌زاده و مجید مختاروند، دو تن از اعضای سپاه پاسداران که در سوریه کشته شدند، در تهران تشییع شده است. حسین امیرعبداللهیان، معاون عربی و آفریقای وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران یک روز پیش از کشته شدن عبدالله باقری نیارکی به عنوان یکی دیگر از نیروهای اعزامی سپاه پاسداران به سوریه گفته بود: «ارتش سوریه اکنون عملیات آفندی زمینی را آغاز کرده است و مستشاران نظامی ایرانی نیز فقط در زمینه مبارزه با تروریسم، مشورت می‌دهند. در حالی که مبارزه ارتش سوریه با تروریست‌ها ادامه دارد، ما بر شمار مستشاران خود در سوریه افزوده‌ایم.»
******************************************************

یک ایرانی دیگر در سوریه کشته شد


Image copyrightMashreghnews
Image captionاز مصطفی صدرزاده عکس‌هایی در کنار قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه، منتشر شده

 مصطفی صدرزاده، فرمانده گردان 'عمار' از تیپ 'فاطمیون' دیروز در جنوب حلب کشته شده است. تیپ فاطمیون واحدی نظامی متشکل از نیروهای افغان است که با حمایت ایران در سوریه می‌جنگند.
 صدرزاده را یکی از موسسان تیپ فاطمیون معرفی کرده است. خبرگزاری فارس هم در خبری درباره او نوشته است که تعدادی از نیروهای دوران جنگ ایران و عراق در واحد نظامی تحت فرماندهی او حضور داشته‌اند.
مصطفی صدرزاده کمتر از ۳۰ سال سن داشته و به نوشته مشرق نیوز اهل شهریار بوده است.
صدرزاده پنجمین فرمانده ایرانی است که خبر کشته شدنش در سوریه در حدود دو هفته اخیر منتشر می‌شود. بنا به اعلام روابط عمومی سپاه تنها در چند روز گذشته هشت نیروی ایرانی در سوریه کشته شده‌اند.