نگاهي به...

هر آنچه منتشر ميشود به قصد و هدف آگاهی رسانی و روشنگری است۰ ما حق "آزاد ی بيان" و" قلم" را جزء لاينفک مبارزه خود ميدانيم! ما را از بر چسب و افترا زدن باکی نيست! سلام به شهدای خلق! سلام به آزادی!

۱۳۹۳ فروردین ۲۰, چهارشنبه

مطهری و بهشتی درباره کتاب توحید آشوری


مرحوم علی دوانی در کتاب خاطرات خود از شهید مطهری روایت جالبی از نظر متفاوت شهید مطهری و شهید بهشتی درباره کتاب توحید حبیب الله آشوری نقل کرده است.وی به درخواست مرحوم ایروانی نظر حاضرین درجلسه را درباره این کتاب می پرسد.ادامه ماجرا را از کتاب نقل می کنیم:

"شهيد مطهري گفت: كتاب مزخرفي است، من آن را ديده‌ام. اين شيخ را من مي‌شناسم، شيخ جسور و روداري است، مشهدي است. چند وقت پيش هم در مسجد قبا بعد از نماز آقاي مفتح منبر مي رفت. مثل اينكه دستي او را مي‌گرداند و جسورتر مي كند. آمده بود خانه ي ما كه نيم ساعت با شما كار دارم ولي بيش از يك ساعت ماند و حال مرا گرفت. با جسارت گفت تو نبايد در قلهك و بالاي شهر باشي، بايد بروي ميدان شوش و پايين شهر و ميان مردم عادي. گفتم: آشيخ! اگر من با اين حجم كار كه دارم، بروم ميدان شوش ميان آن شلوغي ديوانه مي شوم.

از اين بگو مگويي كه ميان استاد و آن شيخ كم مايه و پرمدعا در گرفته بود و طرز اداي سخن استاد كه وقتي عصباني مي شد كمي لهجه‌ي مشهدي پيدا مي كرد، اغلب خنديديم.

شهید بهشتی گفت: ولی من خواندهام و کتاب خوبی است. شهید مطهری با عصبانیت گفت: کتاب خوبی است ؟! شهید بهشتی با تبسم و آهسته و بیتفاوت گفت: بله! و هر دو ساکت شدند."

: حاج امید شه بخش فردی بود که در آن سوی مرزها مرزبانان را از گروهک تحویل گرفت و برای جلب اعتماد مرزبان ها تلفن خود را در اختیارشان قرار داد.
حاج امید شه بخش در گفت و گو با عصر هامون گفت: در زمان تحویل مرزبانان، آنها با مشاهده ما ترسیدند و چون ترس آنها را مشاهده کردم گفتم من برادر شما هستم و آمده ام شما را به کشورتان برگردانم.
به ترتیب از راست به چپ(حاج علی نواحی، حاج امید شه بخش، حاج خدابخش زردکوهی)
مرزبان های ربوده شده ایرانی را چه کسی تحویل گرفت؟ +عکس
حاج امید شه بخش، با اشاره به اینکه زمان تحویل گرفتن مرزبانان ربوده شده و مذاکرات با گروهک بیش از 11 روز به طول انجامید، اظهار داشت: سرانجام در 16 فروردین در منطقه "برابچه" در مرز افعانستان به همراه سایر معتمدین طوایف "شه بخش، نواحی و زردکوهی"  4 مرزبان را تحویل گرفتیم  و  خوشحالیم که پس از این مدت، از میل 34 واقع در مرز مشترک ایران، افغانستان و پاکستان در 20 کیلومتری زاهدان به همراه فرزندان میهن وارد خاک کشور شدیم.
شه بخش ادامه داد: از آنجایی که مرزبانان با ترس وارد ماشین  شدند ساعت ها طول کشید تا اعتماد آنها را جلب کنیم تا اینکه تلفن خود را در اختیارشان قرار دادم و به آنها اجازه دادم تا با خانواده هایشان تماس بگیرند پس از تماس با خانواده هایشان دلگرم شدند و به سمت کشور حرکت کردیم.
مرزبان های ربوده شده ایرانی را چه کسی تحویل گرفت؟ +عکس
وی افزود :امیدواریم این اقدام در ذهن ها باقی بماند و مسئولین از فکر و تجربه معتمدان و کشاورزان استفاده کنند.
وی با تاکید به اینکه این اقدام با تشکیل شورای مردمی صورت گرفت، گفت: مابرای خدمت به نظام از هیچ کوششی دریغ نمی کنیم و امروز خوشحالیم که شادی به ایران و خانواده مرزبانان بازگشت و ناراحتیم که با رایزنی ها و تلاش های زیاد  نتوانستیم پیکر دانایی فر را در این جمع به همراه داشته باشیم.
حاج رحیم شه بخش یکی دیگر از اعضای تیم تحویل گیرنده مرزبانان ربوده شده در خصوص سرنوشت دانایی فر به عصر هامون گفت: در مذاکرات با گروهک آنها مدعی بودند که پس از شهادت وی جنازه دانایی فر را دفن کرده اند و به ایران تحویل نمی دهند چراکه ایران پس از اعدام مجرمین مرتبط با گروهک جنازه آنها را به ما تحویل نمی دهد.
از حاج رحیم شه بخش جویا شدیم آیا از نحوه شهادت جمشید دانایی فر نیز خبر دارید وی بیان کرد: "او را اعدام کرده اند".

تخت جمشید شکوه ایران باستان را تداعی شده است .این مکان در سال ۱۹۷۹ به ثبت میراث جهانی یونسکو رسید.

تخت جمشید شکوه ایران باستان را تداعی شده است .این مکان در سال ۱۹۷۹ به ثبت میراث جهانی یونسکو رسید.


قدیمی ترین عکس ها تخت جمشیدتخت جمشید سال ۱۳۱۲
عکس های قدیمی تخت جمشیدتخت جمشید سال ۱۳۱۲
عکس های قدیمی تخت جمشیدتخت جمشید سال ۱۳۰۸
عکس های قدیمی تخت جمشیدتخت جمشید سال ۱۲۷۸
عکس های قدیمی تخت جمشیدتخت جمشید سال ۱۳۰۸
عکسهای قدیمی تخت جمشیدتخت جمشید سال ۱۲۷۹
عکسهای قدیمی تخت جمشیدتخت جمشید سال ۱۲۹۷
عکسهای قدیمی تخت جمشیدتخت جمشید سال ۱۲۹۰عکسهای قدیمی تخت جمشیدتخت جمشید-ارنسد هرتزفلد در کنار کتیبه خشایارشاه
عکس های قدیمی تخت جمشیدعکس های قدیمی تخت جمشیدعکس های قدیمی تخت جمشیدعکس های قدیمی تخت جمشیدعکس های قدیمی تخت جمشیدعکس های قدیمی تخت جمشیدعکس های قدیمی تخت جمشیدعکس های قدیمی تخت جمشیدعکس های قدیمی تخت جمشید

کدام مذهب است که توانسته باشد پنج دقیقه از شرارت بشر بکاهد؟ برعکس می بینیم همیشه تعصب و خرافات و حماقت بشر را برای پیشرفت مقاصد خود دست آویز قرار داده و یک میانجی کشیش یا آخوند لازم دارد که کلاه مردم را به امید بهشت و بیم دورخ بردارد و به ریششان به خندد! توپ مرواری

شرح حال صادق هدایت به زبان خودش


صادق هدایت در سن پنج سالگی با لباس سفید، همراه با خواهران، برادران و عمو زاده‌هایش در باغ پدربزرگ (نیر الملک


صادق هدایت نشسته سمت راست

این مردمی که می بینید یک گله گوسفند هستند که نه فکر دارند و نه جرات تلاش ، بقدری در زیر فشار فکر عرب مسموم شده اند که از هستی خودشان بیگانه اند





عشق چیست؟ برای همه رجاله ها یک هرزگی  یک ولنگاری موقتی است . عشق رجاله ها را باید در تصنیفهای هرزه و فحشا و اصطلاحات رکیک که در عالم مستی و هشیاری تکرار میکنند پیدا کرد



هدایت در باره سفر خویش به تاشکند :

توی طیاره دکتر سیاسی پرسید ، از کتابهایت چه داری بده بخوانم ، چون اصلا یکی از آنها را نخوانده بود ، گفتم همراهم نیست ، اما وقتی رسیدیم به تاشکند یک دوره کامل از معلوماتم را دادم به کتابخانه شان . به ریاست عظمای دانشگاه تهران بر خورد . بهش گفتم اینها همان ازبکهای سابق خودمان هستند ، حالا ببینید دختر بچه هایشان پیانو میزنند ، باله میرقصند ، تراخمی و کچل هم نیستند ... سالک هم ندارند . زیر سبیلی در کرد و رفت ، همه جا نشست و گفت : فلانی بلشویک شد .
بدبختی اینست که نه این وریم و نه آن وری ، نه اهل سیاست






اگر لوله هنگ دار مسجد آدیس بابا بودیم زندگیمان هزار مرتبه بهتر بود ، آنوقت باید افتخار هم کرد که هندوانه زیر بغلمان میگذارند و عنوان نویسنده و غیره هم در این مملکت به آدم میدهند .
اگر حوصله داشتم و رغبت میکردم که مزخرفی بنویسم آنوقت بهشان حالی میکردم و نسلشان را حسابی به گه میکشیدم .
عجالتا که از دست دزدها و مادر قحبه ها خوب مسخره شده ایم ...





« سیاست چیز گهی است .... با سیاست کار نداریم ، سیاست با ما کار دارد . وقتی هم پایش بیفتد باید حقش را گذاشت کف دستش .
سارتر همین کار را کرد . با سلام و صلوات به آمریکا دعوتش کردند . اولا یک ربع ساعت بهش در رادیو وقت دادند که حرف بزند . به جای اینکه راجع به فلسفه و ادبیات صحبت بکند . پرید به وضع آمریکا ، سیاه ها ، حق کشی ، راسیسم »


تنفرم به موجودات اینجا هزارها بار بیشتر شده ، به همه چیز و همه کس مزنونم از سایه ی خودم هم رم میکنم . به راستی وقاحت و مادر قحبه گی در این ملک تا به کجا می رود.حس می کنم تمام زندگیم را توپ بازی در دست هرزه ها و مادرقحبه ها بوده ام .دیگر نه تنها هیچ حس همدردی برای این موجودات ندارم حتی حس میکنم که هیچ فطریت و جنسیتی هم نمی توانم با آنها داشته باشم 
صادق هدایت / از میان نامه ها به نورایی / شنبه ۱۸مهر ۱۳۲۶

قلهک تهران 1309



‫در این محیط پست و احمق‌نواز ِ سفله‌پرور و رجاله‌پسند که شما رجل برجسته آن هستید و زندگی را مطابق حرص و طمع و پستی‌ها و حماقت خودتان درست کرده‌اید و از آن حمایت می‌کنید، من در این جامعه که به‌فراخور زندگی امثال شما درست شده نمی‌توانم منشأ اثر باشم!

حاجی آقا / ‬صادق هدايت


عکسی از اطراف تهران از راست  آندره سوریوگین ، صادق هدایت، مسعود فرزاد و نفر اول از چپ مجتبی مینوی و نفر دوم بزرگ علوی


خانه پدری صادق هدایت


اگر باورتان نمی شود بروید از آنهایی که دو سه خشتک از من و شما بیشتر جر داده اند بپرسید. گیرم که دوره برو بروی توپ مرواری را ندیده باشند. حتمن از پیرو پاتالهای خودشان شنیده اند. این دیگر چیزی نیست که من بخواهم از تو لنگم در بیاورد. عالم و آدم می دانند که در زمان شاه شهید، توپ مرواری، توی میدان ارگ، شق ورق روی قنداقه اش سوار بود. بر و بر نگاه می کرد. بالای سرش دهل و نقاره می زدند. هر سال شب چهار شنبه سوری دورش غلغله شام می شد. تا چشم کار می کرد مخدرات یائسه ، بیوه های نروک ورچروکیده، دختهای تازه شاش کف کرده، ترشیده های حشری یا نابالغ های دم بخت، از دور و نزدیک هجوم می آوردند و دور این توپ طواف می کردند. بطوریکه جا نبود سوزن بیندازی. آن وقت آن هایی که بختشان یاری می کرد، سوار لوله توپ میشدند و یا از زیرش در می رفتند یا این که دخیلی به قنداقه و چرخش می بستند. یا اقلن یک جای تنشان را به آن می مالیدند. بخورد نداشت که تا سال دیگر به مرادشان می رسیدند.زنهای ناامید، امیدوار می شدند. ترشیده ها ترگل و ورگل می شدند. خانه بابا مانده ها به خانه شوهرمی رفتند. زنهای نروک، دو سه تا بچچه دوقلو از سروکولشان بالا می رفت و بچچه هایشان هی بهانه می گرفتند که: ننه جون من نون می خوام. قراول نگهبان توپ هم تا سال دیگر نانش توی روغن بود. دو تا چشم داشت دوتای دیگر هم قرض می کرد و توپ را می پایید که مبادا خاله شلخته ها بلندش بکنند و تا دنیا دنیاست آن را وسیله بخت گشایی خودشان قرار دهند.

توپ مرواری صادق هدایت

معلوم است امروزه اگر کسی بطلان افسانه های مذهبی را ثابت نماید چندان کار مهمی
نکرده است زیرا از روی علوم خود به خود باطل شده است
صادق هدایت / ترانه های خیام

نه ذوقی ، نه هنری ، نه شادی ، همه اش دزدی و کلاهبرداری و روضه خوانی 
ما در حال تعفن هستیم
صادق هدایت / حاجی آقا
صادق هدایت و معشوقه اش


هیچ وقت در کیف‌های دیگرون شریک نبوده‌ام، همیشه یه احساس سخت یا یه احساس بدبختی جلو منو گرفته: درد زندگی، اشکال زندگی. اما از همیه این اشکالات مهمتر جوال رفتن با آدم‌هاست شر جامعیه گندیده، شر خوراک و پوشاک، همیه اینا دائما از بیدار شدن وجود حقیقی ما جلوگیری می‌کنه. یه وقت بود داخل اونا شدم، خواستم تقلید سایرین رو در بیارم، دیدم خودمو مسخره کرده‌ام هر چی رو که لذت تصور می‌کنن همه‌رو امتحان کردم، دیدم کیف‌های دیگرون به درد من نمی‌خوره!

تاریکخانه





کدام مذهب است که توانسته باشد پنج دقیقه از شرارت بشر بکاهد؟ برعکس می بینیم همیشه تعصب و خرافات و حماقت بشر را برای پیشرفت مقاصد خود دست آویز قرار داده و یک میانجی کشیش یا آخوند لازم دارد که کلاه مردم را به امید بهشت و بیم دورخ بردارد و به ریششان به خندد!

توپ مرواری



    اندیشیدن با شک آغاز می شود و شک آغاز اندیشیدن است . شک به آنچه که به تو گفته اند و تو هم باید آنها را بی کم و کاست بپذیری و آغاز اندیشیدن و زیر سؤال بردن همه ی آنها و پرسیدن دوباره ی پرسش های بنیادی فلسفی و کوشش برای یافتن پاسخی خردمندانه برای این پرسش هاست .
    خیام تنها اندیشمند و فیلسوف راستین و استخوان دار بی همتای این وادی در گستره ی زبان کلاسیک و کهن فارسی است که همه ی اندیشه های گذشته را به دیده ی شک نگریسته و به زیر سؤال برده است و صادق هدایت نیز که شاگرد راستین خیام و نخستین گردآورنده ی ترانه های خیام است ، تنها کسی است که خیام واقعی را شناخته و به ما شناسانیده است و اگر ما اکنون خیام را می شناسیم ، از دولت سر اوست و همه ی نسخه های ترانه های خیامی که پس از او نوشته و گردآوری شده است ، بدون استثناء تقلید بازاری و ناشیانه ی کورکورانه ای از ترانه های خیام اوست .


‫صادق هدايت و صادق چوبک در ميگون ، 1326




همه از مرگ می‌ترسند من از زندگی سمج خود




جسد صادق پس از خودکشی با گاز در آپارتمانش در پاریس در سال 1330