جنبش
اعتراضی برزیل یک گام جلوتر
احمد پرتوی یکم جولای 2013
از 13 ماه جون 2013 اعتراض ها در برزیل
آغاز شد و در کمتر از یک هفته به سراسر کشور
سرایت کرد. این اعتراضات در پی افزایش کرایه
اتوبوس و مترو با فراخوان گروهی بنام "لغو
کرایه برای همه" آغاز شد. مردم برزیل
میگویند اگر دولت میتواند برای برگزاری
بازیهای جام جهانی و اولمپیک 12 میلیارد
دلار هزینه کند پس میتواند سیستم حمل و
نقل عمومی و خدمات اجتماعی را نیز سامان
دهد. کارگران فریاد میزدند "ما فوتبال
نمیخواهیم مدرسه میخواهیم"، "فیفا
برو"، "ما فوتبال نمیخواهیم بیمارستان
میخواهیم"، "فساد و رشوه را از بین
ببرید". این اعتراضات در کشوری صورت
گرفته که از نظر سرمایه داری دارای رشد
خوبی دارد و از نظر بزرگی حجم اقتصاد مقام
هفتم را در جهان داراست. ثروتمندان 1 درصد
جمعیت برزیل را تشکیل میدهند درصورتیکه
44.5 درصد از ثروت تولید شده کشور را میبرند.
برزیل با رشد اقتصادی سالانه 2.77 درصد از
جمله کشورهای موفق سرمایه داری میباشد.
تورم سالانه 6.76 درصد و نرخ بیکاری 5.8 درصد
درسال 2013، این کشور را در زمره کشورهای
سودآور و ارجح سرمایه گذاری قرار داده است.
در برزیل 22 حزب سیاسی وجود دارد. حزب کارگر
هم اکنون دوره سوم چهار ساله ریاست جمهوری
و ریاست دولت را بعهده دارد. با آمار ارائه
شده برزیل در ردۀ کشورهای موفق سرمایه داری
قرار دارد.
ولی مردم برزیل از نبود
امنیت، کمبود و گرانی وسایل حمل و نقل عمومی،
کمبودهای شدید در آموزش و پرورش و نبودن
سیستم مناسب بهداشت و درمان در ردۀ کشورهای
فقیر قرار میگیرد. حداقل حقوق رسمی 288 دلار
در ماه است و 10 درصد جمعیت 1.1 درصد از ثروت
جامعه نسیب شان میشود. و 10 درصد جمعیت درآمدشان
39 برابر 10 درصد فقیر جامعه است. 10 درصد فقیر
جامعه با ماهی 77.4 دلار زندگی میکنند. این
بهشت سرمایه داری صنعتی است.
تورم قیمت غذائی بسیار
بیشتر از تورم کل است. بطوری که قیمت مواد
غذائی 13.5 درصد و قیمت سبزیجات 100 درصد افزایش
یافته است. فشار تورمی بر سطوح پائینی مزدبگیران
بسیار بیشتر از آمارکلی تورم است. تا جائی
که کرایه حمل و نقل عمومی با 10 درصد افزایش
موجب خیزشهای اعتراضی جدید شد. سکوت دولت
حزب کارگر و اتحادیه های کارگری در روزهای
اول اعتراضات بسیار معنی دار بود.از اواسط
جون تا کنون 490 تظاهرات در برزیل برگزار
شده که 150 مورد آن فقط در روز 20 جون صورت
گرفته است. دولت پس از یکهفته از شروع اعتراضات
و گسترش آن به حمایت آن سخن گفت. با اینکه
حزب کارگر سالها دولت را در دست داشته و
با تلاش تمام روابط سرمایه داری را حفظ
و گسترش داده و شرایط کسب سود را باتحمیل
فقر به مزدبگیران برزیل تحمیل کرده، تا
کنون نمیدانسته که چه بر سر خدمات اجتماعی
و آموزش و بهداشت و حمل و نقل عمومی آمده
است. دولت قول پرداخت 22 میلیارد دلار برای
حمل و نقل داده و کلیه شهرهای بزرگ کرایه
های وسایل نقلیه عمومی کاهش و به رقم قبل
از اعتراضات رساندند.
چند مشخصه برجسته در این
اعتراضات وجود دارد که مردم برزیل را یک
گام جلو تر از سایر کشورها قرار داده است. این جنبش شدیدا ضد احزاب و اتحادیه ها
بوده که این نشان از تجربه منفی تکیه به
احزاب و اتحادیه های کارگری در برزیل است.
دیگر اینکه معیین کردن مطالبات خود از دولت
است که در زیر آمده است.
- عدم افزایش کرایه حمل وسایل نقلیه عمومی و بهبود آن
- رسیدگی به وضعیت آموزش پرورش و بهبود آن
- اختصاص بودجه کافی به بهداشت و درمان
- مبارزه با فساد سیاسی و اداری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر