استان سيستان وبلوچستان درجنوب شرقي ايران واقع شده است،شهرستان زابل يكي از شهرستانهاي اين استان است كه باوجودپهناي بسيار درمشكلات فرهنگي دست و پامي زند. آنها مردمی هستند مهربان که لبخندشان گویای رضایت از حیات نیست.عادت واژه ای که گويا در تمام زندگی نقش بسته است،بیکاری یک کار می شود و نخواستن یک رسم است.زمزمه هایی از امید بر دل ها جاریست اما فرد راعزم تغيير نيست،به کرات میبینیم جوانانی که گويي زندگي را بدون هيچ تلاشي متحمل شده اند . سیستان در فرهنگي فراموش شده به دنبال پيدا کردن خود در برهوت فقر نیست .فقر که چون مهری بر سرنوشت جوانان و زنان نقش بسته تقدیری تغییر ناپذير است .فقر اقتصادی می تواند يكي از دلايل در فراهم آوردن فقر فرهنگی شود.سیستان جواناني دارد که نه خود راهی دارند برای حل فقر اقتصادی نه انگیزه ای برايشان باقي مانده است.زنانی که به روزمرگي راضي شده اند ياشاكي اند از وضعيتي كه درسيستان بوجود امده و یا مولدند، مولد انتقال رسوم، رسوم درست و غلط . کودکان بهت زده اند،بهت زده ازسرنوشت مبهمي كه درانتظارشان است.آنها كوچه ها را میشناسند اما کتاب را نه، آنها بعد از گذراندن چند کلاس به دلیل مشکلات زندگی و بی سوادی والدین ترک تحصیل می کنند و دختران برای داشتن سرپناهي وبنا بر رسوم زود ازدواج میکنند وامید دارند که خوشبخت شوند، داشتن تعداد زیاد فرزند هم برای خانواده ها یک رسم است. مردان گذران زندگي را از درياچه ميدانستند باخشك شدن درياچه و خشكسالي زندگي را براي خود نيست ميدانند. در این بین امکانات آموزشی و رفاهی بسیار در سطح پایین است و اگرتعداد انگشت شماری از افراد به دنبال خلاصی از وضعیت موجود برایند سوالی بی جواب در ذهن برایشان بوجود می آید .چطورامكان پذير است؟زنان و مردان شهرستان زابل به دلیل مشکلات فراوان بسیار شکسته تر از سنشان به نظر می آیند آنها یا راهی در پیش رو ندارند یا امکانی برایشان فراهم نیست که این وضعیت را بهبوددهند !
*****************************************************************
خاک علم بر سرتان!شما صاحبان حکومت وقدرت و ثروت!اينان مردم ايرانزمين هستند!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر