شاهین سپنتا از اعضای انجمن دوستداران اصفهان درباره تاریخچه سرود اصفهان گفت: «شعر این سرود را دکتر حسین گل گلاب سروده و آهنگساز آن استاد روح الله خالقی هستند که هر دو سراینده و آهنگساز سرود ملی "ای ایران" هستند و این مساله اهمیت سرود اصفهان را نیز دوچندان می کند و جایگاهی ویژه به این سرود می دهد که حتی در مراسم رسمی شهر اصفهان پس از سرود ملی نواخته شود.»
سپنتا درباره انگیزه تلاش برای اجرای این سرود گفت: «شنیده بودیم که از حسین گل گلاب و روح الله خالقی کار مشترکی با نام " نغمه اصفهان" برجا مانده اما هیچ نسخه اجرا شده ای از آن به دست نیامد و پس از چند سال جستجو حتی شعر و نت آن نیز دور از دسترس به نظر می رسید تا این که سرانجام در کتاب "ای ایران" که در سال 1385 به کوشش گلنوش خالقی منتشر شده است، متن شعر و بخشی از نت به دست آمد.»
سپنتا افزود: «شعر و نت به دست آمده از "نغمه اصفهان" در اصل در بروشور نخستین اجرای این اثر در تیرماه 1324 خورشیدی و در کنسرت انجمن موسیقی ملی که در تالار دبیرستان سعدی اصفهان برگذار شد، منتشر شده بود. به این ترتیب سرود اصفهان تنها یک سال پس از سرود "ای ایران" به اجرا درآمده است. نخستین اجرای سرود «ای ایران» 27 مهر 1323 در تالار دبستان نظامی دانشکده افسری در خیابان استانبول تهران بود.»
عضو انجمن دوستداران اصفهان ادامه داد: «مدتی در جستجوی هنرمندی بودیم که بتواند با عشق به اصفهان این اثر ارزشمند را اجرا کند و هنرمندانی چون علی اصغر شاهزیدی و علیرضا افتخاری نیز مطرح بودند اما سرانجام شهریار بلوچستانی دل در گرو این اثر نهاد و با همه دشواری هایی که پیش رو داشت آن را برای نخستین بار پس از 70 سال اجرا کرد و پس از سال ها فراموشی در پنجمین همایش نکوداشت روز اصفهان در آذرماه 1392 در تالار همایش‌های دانشگاه آزاد خوراسگان معرفی و در سال 1394 منتشر شد.»
سپنتا و بلوچستانی در حال معرفی سرود اصفهان
روح‌الله خالقی (۱۲۸۵ - ۲۱ آبان ۱۳۴۴) از استادان موسیقی ایرانی، و آهنگساز سرود ملی «ای ایران» بود. خالقی از شاگردان علینقی وزیری بود و تلاش او برای احیای موسیقی ایرانی در دورانی که توجه رسمی به این موسیقی کاهش یافته بود، تأثیرگذار و مهم شمرده می‌شود.
زنده یاد استاد روح الله خالقی
حسین گل‌گلاب، (۱۲۷۶ تهران -۱۳۶۳تهران) گیاه‌شناس، ادیب، نویسنده، شاعر، مترجم، استاد دانشگاه، نوازنده، موسیقی‌دان، عکاس و هنرمند ایرانی بود.
گل‌گلاب از معدود شاعرانی بود که هم نت می‌دانست و هم به موسیقی آگاه بود، از این روی سرودن شعر روی آهنگ برایش مشکل نبود و واژه ها را با نت‌های موسیقی تطبیق می‌داد. او به تشویق علینقی وزیری چندین سرود و تصنیف تهیه کرد. سروده‌های جاودانه «ای ایران»، «نغمه اصفهان» و «آذرآبادگان» از ماندگار کارهای اوست.
زنده یاد دکتر حسین گل گلاب
شهریار بلوچستانی، زاده 1354 در اصفهان، از سال ۱۳۶۸ تنبک نوازی را نزد استادانش مطاع و شفائی فراگرفت و از سال 1374 تا 1379 شش دوره پی در پی نفر اول جشنواره فجر کشوری و در سال ۱۳۸۰ نفر ممتاز در بداهه نوازی تنبک کشور شد. از سال ۱۳۷۳ به آموختن آواز نزد استادانی چون نوربخش، طاهر پور، علی تجویدی، محمد رضا شجریان، مجید مطاع، و رسول شفاهی پرداخت. آلبوم «آسمان شب» و آلبوم «اشک من هویدا شد» بازخوانی بخشی از آثار امیرهمایون خرم از آثار اوست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر