نگاهي به...

هر آنچه منتشر ميشود به قصد و هدف آگاهی رسانی و روشنگری است۰ ما حق "آزاد ی بيان" و" قلم" را جزء لاينفک مبارزه خود ميدانيم! ما را از بر چسب و افترا زدن باکی نيست! سلام به شهدای خلق! سلام به آزادی!

۱۳۹۵ فروردین ۲۱, شنبه

مستند زندگی و شخصیت منوچهر ستوده خون است دلم برای ایران

مستند زندگی و شخصیت منوچهر ستوده

خون است دلم برای ایران

موضوع این مستند، شخصیت «منوچهر ستوده»(زاده ۲۸ تیر ۱۲۹۲ در تهران) ایران شناس، جغرافی دان تاریخی، استاد دانشگاه تهران و پژوهشگر ایرانی  که دیروز به دیار باقی شتافت. ستوده در زمان ساخت فیلم، پیرمردی ۹۵ ساله است که دو سال قبل نیز به عنوان یکی از چهره‌های ماندگار کشور انتخاب شده است. به واسطه مدیریت پدرش، تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدارس آمریکایی ایران می‌گذراند. ۷۰ سال پیش مدرک دکترای ادبیات خود را از دانشسرای عالی آن زمان گرفته و به عنوان استاد دانشگاه تهران مشغول به کار می‌شود. به واسطه کتاب‌های بسیاری که درباره تاریخ، جغرافیا و فرهنگ ایرانی نوشته از او به عنوان پژوهشگر ایران‌شناس نیز یاد می‌شود.
در این فیلم اساتید فرهنگ و ادب تاریخ ایران مانند محمدابراهیم باستانی پاریزی، محمدرضا شفیعی کدکنی، عنایتالله رضا،و … حضور دارند.
«خون است دلم برای ایران» به مدت دوسال در محله‌های قدیمی تهران عودلاجان و دبیرستان البرز و خیابان قوام‌السلطنه و کوشک چالوس، قلعه رودخان، قلعه الموت و بازار رشت و … به تصویر کشیده شده است.
«خون است دلم برای ایران» به کارگردانی سید جواد میرهاشمی و تهیه‌کنندگی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در سال ۱۳۸۷ تولید شده و طول آن ۶۶ دقیقه‌ است.
تحقیق و کارگردان و تدوین: سیدجواد میرهاشمی، تصویر و صدا: رضا الماسی، عکاس: مریم مهرانپوی، امید طاریفرد، صداگذار: حسین ابوالصدق، رامین ابوالصدق، مشاور طرح و کارگردان: ارد زند، مجری طرح: شرکت سینما سیاه و سفید، تهیهکننده: مرکز گسترش سینمای مستند تجربی و سید جواد میرهاشمی
خون است دلم برای ایران
جان و تن من فدای ایران
بهتر ز هزار گونه آوای
در گوش دلم نوای ایران
خوشتر ز صفای باغ ایران
من را به نظر صفای ایران
همچون دم عیسای مسیحا
جان بخش بود هوای ایران
افسوس ز ظلم روس منکوس
تشدید شده عزای ایران
وان دشمن وحشی ستمکار
برده است همه غذای ایران
وین تفرقه و نفاق اشرار
خسته دل با صفای ایران
گشته است کنون بسی غم افزا
آن ساحت غم زدای ایران
اینک که وطن شدست بیمار
دانی چه دهد شفای ایران
یک رنگی ملت است و دولت
داروی شفای زای ایران
ایران عزیز را خدائیست
امید کند خدای ایران
از چشم بد شریر حفظش
تا بیش شود بهای ایران
تا مسکن اجنبیست کشور
حاصل نشود رضای ایران
زیبد که ستوده وار گویی
خون است دلم برای ایران

هیچ نظری موجود نیست: