جلسه‌ای که نهایتا | با اعلام عدم صلاحیت رسیدگی به شکایتِ مذکور از سوی قُضات دیوان |عملا منجر به پیروزی تاریخی برای مردم | و دستاوردی ارزشمند برای دولت وقت ایران | شمرده شد.
خالی از لطف نخواهد بود اگر به یاد آوریم | اعضای هیئت نمایندگی ایران در آن کارزار بزرگ حقوقی | صرفا هیات کوچک اما برجسته‌ای | مرکب از آقایان حسین نواب (وزیرمختار ایران در هلند) | نصرالله انتظام (نماینده ایران در سازمان ملل) | اللهیار صالح (سفیر ایران در آمریکا) | دکتر علی شایگان (استاد برجستهٔ حقوق بین الملل) | مهندس کاظم حسیبی (نماینده مجلس شورای ملی) | دکتر کریم سنجابی (قاضی اختصاصی ایران) | دکتر مظفر بقائی (رهبر حزب زحمتکشان) | و دکتر محمدحسین علی آبادی بود
حائز اهمیت آنکه | به واسطه مشکلات مالی دولت وقت ایران | و بدون آنکه اطلاع‌رسانی چندانی در این خصوص شود |کلیه مخارج ماموریت تاریخی یادشده | بدون پرداخت حتّی یک‌ریال دستمزد یا حق ماموریت یا هزینه بلیت سفر با هواپیما و اقامت در هتل و امثالهم | همگی از محل بودجه شخصی اعضاء هیات | و تمام هزینه‌های حقوقی دیوانِ لاهه و از جُمله حقوقِ وکلایِ زبردستِ خارجی هیاتِ ایرانی | از محل املاک موروثی خانم ملک‌تاج فیروز | نجم‌السلطنه (مادر دکتر مصدق و نوهء شاهزاده عباس میرزا) | پرداخت شد.
ن
نکته دیگر که از این عکس‌ها مشهود است | رد شایعه کاملا نادرست و بسیار رایجی | در مورد رفتار دکتر مصدق | در بدو ورود به دیوان لاهه است | مطابق این شایعه | که منشاء آن نامعلوم است: | «در حالی که پیشاپیش جای نشستن همهٔ شرکت کنندگان تعیین شده بود | دکتر مصدق | به نمایندگی از هیات ایرانی روی صندلی نماینده انگلستان نشسته | و در پاسخ به تعجب و اعتراض قضّات دادگاه و نمایندگان انگلیس | می‌گوید: | علت کار من این بود | که به انگلیسی‌ها بفهمانم | بر جای دیگران نشستن یعنی چه؟ | و با لحنی عصبانی افزوده: | که سال‌های سال است | که دولت انگلستان در سرزمین ما خیمه زده | و کم‌کم یادشان رفته که |ایران جایشان نیست | و باید بر سر جای خودشان بنشینند» | اما چنانکه در عکس‌ها مشهود است | نخست‌وزیر ایران که خود تحصیلکرده حقوق و بسیار مبادی آداب بود | هرگز چنین اقدام خلافِ عُرفِ دیپلماتیک و اهانت‌آمیزی را انجام نداده | و شایعه مذکور به کلی بی‌اساس است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر