Monsieur le Président de la République,
Vous recevez à Paris le Président de la République islamique d’Iran, M. Hassan Rohani. C’est un choix diplomatique à propos duquel chacun d’entre nous peut avoir son avis.
Parlementaires français issus de la majorité présidentielle et des rangs de l’opposition,
nous souhaitons néanmoins attirer votre attention sur le bilan accablant du régime des mollahs en matière de respect des droits de l’homme.
La théocratie iranienne est l’un des régimes les plus liberticides de la planète. Comme le rappelle le rapporteur spécial des Nations Unies pour la question des droits de l’homme en Iran, M. Ahmed Shaheed, Téhéran «continue d’exécuter plus d’individus par habitant que l’ensemble des autres pays du monde». L’accession à la présidence de M. Rohani n’a malheureusement pas apporté l’infléchissement espéré. Pire, le rythme des exécutions s’est accéléré depuis son arrivée au pouvoir et leur nombre a explosé (près de 2000 exécutions entre 2013 et 2016). On ne dénombre pas moins de dix-neuf exécutions pour le seul mois de janvier 2016 dont trois pendaisons publiques. Parmi les suppliciés, un nombre significatif d’entre eux étaient mineurs au moment des faits pour lesquels ils ont été condamnés à mort. Certains ont été exécutés pour des motifs aussi ubuesques que «l’inimitié à l’égard de Dieu» ou la propagation de la «corruption sur terre.»
Sur le terrain des libertés fondamentales, le bilan est tout aussi désastreux. La liberté d’expression est bafouée, la presse muselée, la censure omniprésente. Le nombre de journalistes et de bloggeurs emprisonnés est l’un des plus élevés au monde.
La version révisée du code pénal iranien continue de prévoir la lapidation des femmes jugées coupables d’adultère. De manière générale, les femmes subissent des discriminations institutionnalisées, notamment en matière de mariage, de divorce, de garde des enfants et d’héritage. Elles continuent d’être considérées comme des mineurs ne pouvant travailler ou se déplacer sans l’autorisation de leur mari. Une loi votée par le parlement iranien en 2013 permet désormais à un homme d’épouser sa fille adoptive dès que celle-ci atteint l’âge de 13 ans, ce qui revient selon l’avocate iranienne de défense des droits de l’homme, Mme Shadi Sadr, «à légaliser la pédophilie».
La répression politique s’abat également sur les militants de l’opposition. Malgré leur état de santé préoccupant, Mir Hossein Mousavi, Mehdi Karoubi et Zhara Rahnavard sont toujours assignés à résidence sans inculpation ni jugement.
Enfin, les minorités ethniques et religieuses subissent elles aussi des discriminations généralisées, notamment dans les domaines de l’enseignement, de l’emploi et du logement. Les chrétiens, les Juifs, les baha’is, les sunnites et les Kurdes sont traités comme une cinquième colonne et certains de leurs membres sont persécutés sur la base d’accusations aussi vagues que le «prosélytisme» et les «activités anti-régime».
Sur la scène internationale, l’Iran n’est pas en reste. Le régime des mollahs a adopté une stratégie du chaos pour mieux asseoir son emprise sur le Moyen-Orient. Téhéran continue à souffler sur les braises du conflit israélo-palestinien en finançant des organisations terroristes telles que le Hamas, le Hezbollah et le Jihad islamique et en leur fournissant missiles et roquettes. Les dirigeants iraniens appellent régulièrement à la destruction de l’État d’Israël. Dans une interview accordée à France 2, le Président Rohani a déclaré qu’«Israël n’est pas un état légitime». Joignant le geste à la parole, Téhéran a annoncé, deux semaines avant la Journée internationale du Souvenir de l’Holocauste, le lancement d’un nouveau concours de caricatures niant la Shoah, insultant par là même la mémoire des six millions de victimes juives du génocide nazi.
La France, patrie des droits de l’Homme, ne peut pas fermer les yeux sur le triste sort réservé à la population iranienne et notamment aux opposants et aux humanitaires. Elle ne peut pas davantage passer sous silence les déclarations ouvertement négationnistes des dirigeants iraniens alors que notre pays a fait de la lutte contre le racisme et l’antisémitisme une grande cause nationale.
Il n’y a pas d’incompatibilité entre une diplomatie dite des intérêts et une diplomatie des valeurs car un pays qui ne défend pas ses valeurs fondatrices ne peut être crédible et donc respecté lorsqu’il défend ses intérêts.
C’est pourquoi nous demandons au Président de la République de mettre à profit cette visite pour exiger de l’Iran la libération des prisonniers politiques et plus largement des progrès tangibles en matière de respect des droits de l’homme et notamment des minorités religieuses et ethniques.
Nous exhortons également François Hollande à condamner publiquement les appels répétés des dirigeants iraniens à la destruction d’Israël et le négationnisme d’état pratiqué par le régime des mollahs.
C’est à la défense des principes de liberté, de justice et de tolérance que se mesure la fidélité aux valeurs universelles qui sont au fondement de notre République et de notre démocratie. Ces valeurs nous obligent. Notre pays ne peut les sacrifier sans se trahir car il porterait alors atteinte à la crédibilité de ses engagements internationaux et plus grave encore à son honneur.
نامه سرگشاده شصت و یک نماینده پارلمان فرانسه در باره سفر شیخ حسن روحانی به پاریس
آقای رئیس جمهور
شما در پاریس رئیس جمهوراسلامی ایران آقای حسن روحانی را به حضور می پذیرید. این یک انتخاب دیپلوماتیک است که در مورد آن هر یک از ما می تواند نظر خود را داشته باشد.
نمایندگان پارلمان فرانسه از اکثریت و گروه های اپوزیسیون؛ ما مایل هستیم دستکم توجه شما را روی آمار نا امید کننده رژیم ملا ها در زمینه رعایت حقوق بشرجلب کنیم.
حکومت مذهبی ایران یکی از رژیم های نابود کننده آزادی در این سیاره می باشد. « ادامه بیشترین اعدام ها به نسبت جمعیت در مقایسه با همه کشورهای دیگر جهان »،همانطور که احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در باره مسئله حقوق بشر ایران در گزارش خود نوشته است.
جلوس آقای روحانی به ریاست جمهوری متاًسفانه نتوانسته است تغییری را که انتظار می رفت به ارمغان آورد. روند اعدام ها سرعت یافته و تعداد اعدام ها از زمان به قدرت رسیدن آقای روحانی بیشتر شده است( نزدیک به دو هزار اعدام میان سال های 2013-2016میلادی) انجام شده است. دستکم نوزده اعدام تنها در ماه ژانویه 2016، از جمله سه اعدام که در ملاً عام انجام شده اند، در میان این اعدام ها شمار قابل توجهی افرادی که هنگام ارتکاب جرم زیر سن قانونی بوده اند و به مرگ محکوم شده بودند دیده می شوند. برخی از محکومین به دلایل عجیب و غریبی چون؛ « دشمنی با خدا» یا « گسترش فساد در زمین» اعدام شده اند.
در زمینه آزادی های اساسی، نتایج به دست آمده به همان اندازه دلخراش است. آزادی بیان نقص شده است، نشریات خفه شده اند، سانسور در همه جا حضور دارد و بطور کلی یکی از بالاترین آمار روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان زندانی در جهان را دارا می باشد.
نسخه جدید قانون مجازات اسلامی همچنان به سنگسار زنانی که متهم به زنا می باشند ادامه می دهد. بطور کلی زنان بویژه در زمینه ازدواج، طلاق ،نگهداری و سرپرستی فرزندان و مسئله ارث زیر فشار تبعیضاتی که جنبه قانونی به آن داده شده قرار دارند. زنان همچنان به عنوان افراد صغیر نمی توانند کار کنند و بدون اجازه شوهر خود سفر نمایند. یک قانون در سال 2013، در مجلس ایران به تصویب رسید که به مردان اجازه می دهد با دختر خوانده خود که به سن سیزده سالگی می رسند ازدواج نمایند. مسئله ای که به گفته خانم شادی صدر وکیل ایرانی مدافع حقوق بشر؛ « قانونی کردن آزار جنسی کودکان » بشمار می رود.
سازگاری میان سیاستی که به آن منافع ملی گفته می شود و ارزش های دیپلوماسی وجود ندارد، در جایی که دفاع از منافع ملی مورد احترام است ، کشوری که از ارزش های بنیادین دفاع نمی کند نمی تواند مورد احترام باشد.
سرکوب فعالین سیاسی با توجه به وضعیت سلامتی نگران کننده آنان همچنان اجرا می شود؛ میر حسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد بدون محاکمه و محکومیت هنوز در بازداشت خانگی بسر می برند.
در نهایت اقلیت های قومی و مذهبی از تبعیض های گسترده بویژه در زمینه آموزش، اشتغال و مسکن در رنج می باشند. با مسیحیان، یهودیان، بهائیان، سنی ها و کرد ها به مثابه ستون پنجم برخورد می شود، برخی از آنان به اتهاماتی چون « تبلیغ دینی» و «فعالیت های ضد رژیم» مورد آزار قرارمی گیرند.
در صحنه بین المللی ایران از این قاعده مستثنی نیست. رژیم ملایان برای گسترش نفوذ خود در خاورمیانه یک استراتژی ایجاد هرج و مرج در پیش گرفته اند. تهران همچنان بر شعله های آتش مناقشه میان اسراییل و فلسطین می افزاید به حمایت مالی از سازمان های تروریستی مانند حماس، حزب الله و جهاد اسلامی و مجهز کردن آنان به موشک و راکت ادامه می دهد. مقامات ایرانی مرتباً از نابودی اسراییل سخن می گویند.
درمصاحبه با تلویزیون فرانسه رئیس جمهور روحانی گفت «اسراییل یک دولت مشروع نیست». در دنباله این سخنان تهران دو هفته پیش از فرا رسیدن روز بین المللی یادآوری نسل کشی یهودیان «هولوکاست» یک نمایشگاه مسابقه کاریکاتور در انکاراین واقعه و اهانت به خاطره شش میلیون یهودی قربانی رژیم نازی ها ترتیب داد.
فرانسه سرزمین حقوق بشر، نباید چشمان خود را بر سرنوشت غم انگیز مردم ایران بویژه مخالفین و انسان دوستان ببندد. فرانسه نباید با سکوت، اظهارات آشکار و انکار رهبران ایران را نادیده بگیرد، در حالی که کشور ما علیه نژاد پرستی و یهود ستیزی یک مبارزه بزرگ ملی در پیش گرفته است.
به همین دلیل ما از رئیس جمهور می خواهیم که از این ملاقات استفاده کرده و از ایران بخواهد نسبت به آزادی زندانیان سیاسی اقدام کند و پیشرفت گسترده و ملموس در احترام به حقوق بشر بویژه در باره اقلیت های مذهبی و قومی را به اجرا در آورد.
ما همچنین از فرانسوا اولاند می خواهیم اظهارات مقامات رژیم ملا یان در باره انکار دولت اسراییل و نابودی آن را رسماً محکوم نماید.
برای دفاع از پایه های آزادی، عدالت و مدارا بر اساس وفاداری به ارزش های جهانی که بنیاد جمهوری و دموکراسی ما بر مبنای آنان بنا شده اند، اصولی که کشور ما را وادار سازد تا نتواند با عدم رعایت آنان به این ارزش ها خیانت کند، چون این کار ضربه ای علیه اعتبار و تعهدات بین المللی کشور ما و مهم تر از همه افتخار آن می باشد.
بیست و هفتم ژانویه 2016
1.Jean-Christophe Lagarde, Député, Président de l’UDI
2.Roger-Gérard Schwartzenberg, Président du groupe Radical, républicain, démocrate et progressiste, ancien ministre
3.Jean-Vincent Placé, Sénateur, co-président du groupe écologiste au Sénat, Président de l’Union des démocrates et écologistes (UDE)
4.Philippe Vigier, Député, Président du groupe UDI
5.Dominique Lefebvre, Député, PS
6.Jean-Marie Cavada, Président du Mouvement européen, président du mouvement Génération Citoyens, Député européen
7.François De Rugy, Député, Président du parti «Ecologistes!»
8.François Pupponi, Député, PS
9.Hervé Mariton, Député, LR, ancien Ministre
10.Claude Goasguen, Député, LR, ancien Ministre
11.André Gattolin, Sénateur, Groupe Ecologiste
12.Jean-Christophe Fromantin, Député LR
13.Roger Karoutchi, Sénateur, LR
14.Jean Grellier, Député, PS
15.Rudy Salles, Député, UDI
16.Paul Giacobbi, Député, Vice-président de la commission des affaires étrangères, Divers Gauche
17.Christophe Cavard, Député, Ecologiste
18.Thierry Solère, Député, LR
19.Jean-René Marsac, Député PS
20.Alain Moyne-Bressand, Député, LR
21.Jacques-Alain Benisti, Député, LR
22.Francis Hillmeyer, Député, UDI
23.Patrick Balkany, Député, LR
24.Lionel Luca, Député, LR
25.Meyer Habib, Député, UDI
26.Bernard Deflesselles, Député, LR
27.Laurence Arribagé, Députée, LR
28.Georges Fenech, Député, LR
29.Marcel Bonnot, Député, LR
30.Jean-Claude Bouchet, Député, LR
31.Brigitte Micouleau, Sénatrice, LR
32.Sophie Joissains, Sénatrice, UDI-UC
33.Pierre Morel-A-L’Huissier, Député, LR
34.Frédéric Reiss, Député, LR
35.Jean-Pierre Door, Député, LR
36.Philippe Dallier, Sénateur, LR
37.Jacques Grosperrin, Sénateur, LR
38.Bertrand Pancher, Député, PR
39.Charles de Courson, Député, UDI
40.Jean-François Rapin, Sénateur LR
41.Valérie Boyer, Députée LR
42.Dino Cinieri, Député LR
43.Philippe Vitel, Député LR
44.Philippe-Armand Martin, Député LR
45.Josette Pons, Députée LR
46.Virginie Duby-Muller, Députée LR
47.Jacques Kossowski, Député LR
48.Laurent Marcangeli, Député LR
49.Thierry Lazaro, Député, LR
50.François Scellier, Député, LR
51.Yves Foulon Député LR
52.Bernard Fournier, Sénateur LR
53.Gérard Bailly, Sénateur LR
54.Sylvain Berrios Député LR
55.Daniel Gibbs, Député LR
56.Christiane Hummel, Sénatrice LR
57.Christiane Kammermann, Sénatrice, LR
58.Jean-Pierre Leleux, Sénateur, LR
59.Rémi Delatte, Député, LR
60.Jean-Marie Tétart, Député LR
61.Philippe Gosselin, Député, LR
62.Eric Doligé, sénateur, LR
63.Étienne Blanc, Député, LR
64.Jean-François Longeot, Sénateur UDI-UC
65.Guy Teissier, Député LR
