نگاهي به...

مرگ خاموش حیوانات در باغ وحش شیراز

خبرنگار اَمرداد – سیاوُش آریا :

نامهربانی و آزار حیوانات در ایران چیز تازه ای نیست و هر از چند گاهی در خبرها گزارش‌هایی را درباره ی این سنگدلی‌ها خوانده و با واکنش های گوناگونی هم رو به رو می شویم و پس از چند روز همه چیز رو به فراموشی می رود تا زمانی که رُخداد ناگوار دیگری برای این جانداران بی دفاع پیش آید و باز سرنام (:تیتر) خبرگزاری‌ها شود. همه‌ی داستان همین است و بس! به گزارش اَمرداد، وضعیت و روش نگهداری حیوانات در باغ وحش‌های ایران، داستان پر فراز و نشیبی دارد و بدون رعایت دستورها‌(:ضوابط) و شیوه‌های درست حفاظتی و بُنیادین جهانی انجام می‌گیرد. کُنشگران (:فعالان) و دوست‌داران حیوانات نیز همواره بر نگهداری و روش کارشناسی شده‌ی باغ وحش ها پافشاری داشته و این دشواری ها را بازگو می کنند. در تازه‌ترین رویداد پیش آمده که چند روزی است در برخی از خبرگزاری‌ها بازتاب داشته، وضعیت اندوه‌بار‌(:اسف‌بار) باغ وحش اکبرآباد شیراز است که هیچ کدام از مدیران شهری و استانی هنوز دراین باره پاسخی نداده اند. حیوانات ارزشمند و گونه‌های کمیاب این مجموعه در بدترین و دردناک‌ترین شرایط و با روشی دریغ انگیز نگهداری می شوند که دل هر ایرانی دوست‌دار حیوانات را به درد می آورد و جز افسوس چیزی بر جای نمی‌گذارد. در این باغ وحش کیفیت زندگی گونه‌های در قفس بسیار بد است و خوراک بیشتر گوشت‌خواران به جای گوشت، نان خشک کَپَک زده و به جای آب، آوَندهای‌(:ظرف‌ها) بد ریخت فلزی و پلاستیکی پر از لجَن برای پذیرایی از حیوانات این باغ وحش پیش‌بینی شده است! خشم و نفرت در چهره‌ی همه‌ی این حیوانات دیده می‌شود و بیشتر آنان افسرده و بیمار شده‌اند. نه دامپزشکی در این مجموعه وجود دارد تا بیماری‌های آنان را شناسایی کرده و نه کارشناسی برای شیوه و روش نگهداری درست و فعالیت آن‌ها و نه راهنمایی. جایگیری قفس‌های تنگ و کوچک و غیر استاندارد و بد ریخت که با هیچ یک از سنجه‌ها‌(:موازین) و قانون های موجود نگهداری حیوانات برابری و سازگاری ندارد تنها بخشی از دشواری‌های این مجموعه است. نبود نگرش و دیده‌بانی‌(:نظارت) از سوی مدیران سازمان محیط زیست استان و دیگر نهادهای وابسته‌(:مربوطه) راه را برای سنگدلی و آزار این حیوانات بی دفاع که ارزش بسیار فراوانی از دید گونه های جانوری دارند، باز گذاشته و با نامهربانی هر چه تمام با آنان رفتار می شود. هوای گرم 40 درجه و سوزان این روزهای شیراز تاب این جانوران را گرفته و هر کدام در گوشه‌ای بر روی زمین افتاده اند. کمبود خوراک رخسار این حیوانات را زرد کرده و آنان را ناتوان‌(:ضعیف) و لاغر اندام کرده است و به آسودگی می‌توان گرسنگی را در چهره‌ی آنان دید و احساس کرد. کُنشگران و دوست‌داران حیوانات به شدت نگرانند و به روش نگهداری و بهداشت این باغ وحش اعتراض دارند. آنان خواستار رسیدگی و پاسخ گویی هر چه زودتر مدیران و سرپرستان(:مسوولان) استان هستند. اندک بازدیدکنندگان این باغ وحش نیز از دیدن این صحنه‌ها نگران شده و اعتراض دارند. حمید 27 ساله از شیراز که در روز آدینه‌(:جمعه) و تعطیل برای بازدید از این جانوران آمده است با نگرانی به ما گفت: «بیشتر این حیوانات گرسنه هستند و خشمگین. و این را از چهره‌ی آنان می توان دریافت». آبتین شهروند دیگر شیرازی که دوست‌دار و کُنشگر زیست بوم هم است در همین زمینه به اَمرداد گفت‌: «‌روش و شیوه‌ی نگهداری این جانوران بسیار دردناک و اندوه‌بار است و با هیچ یک از سنجه‌ها و قانون‌های حفاظتی حیوانات همسانی ندارد. قفس‌ها بد ریخت و غیراستاندارد هستند. در برخی از قفس‌ها که جای یک حیوان هم به زور است دو تا سه خرس یا سگ و ... آن هم از گونه های ویژه و کمیاب جا داده شده و مجال تکان خوردن را از آنان گرفته است. همچنین برخی از گونه‌های جانوری را با برخی دیگر که همسانی و همخوانی ندارند با هم در یک بخش نگهداری کرده که لغزش‌(:اشتباه) بسیار بزرگی بوده و آسیب‌های روانی را نیز به دنبال دارد». بانوان جوان نیلوفر و نگین که به همراه خانواده برای دیدن باغ وحش شیراز آمده اند نیز با نگرانی از روش نادرست نگهداری به بهداشت این مجموعه اعتراض دارند. بانو نیلوفر گفت‌: «‌گرسنگی و افسردگی در چهره‌ی این حیوانات آشکار است. بوی بد در مجموعه تاب ماندن را از دوست‌داران حیوانات گرفته است. وضعیت بهداشت جانوران بسیار اندوه بار و دردناک است. به نظر می رسد برخی از این حیوانات معتاد باشند. زیرا هیچ جُنب و جوشی ندارند». سخن در خُور نگرش‌(:نکته قابل تامل) پاسخ مدیر این مجموعه است. سیروس قهرمانی، پهلوان نامی ایران که برای شیرازی‌ها نامی آشنا و خاطره انگیز است با گذشت و سپری کردن  میان سالی موهایش سپید شده و در هنگامه‌ی پیری به سر می برد و تنها در ورودی باغ وحش بر روی نیمکتی نشسته و در پاسخ اعتراض‌های چند روز گذشته‌ی خبرگزاری ها به روش نگهداری و وضعیت اندوه بار مجموعه گفته است: «من چون به حیوانات دلبستگی (:علاقه) دارم آنان را نگه داشته ام. پاسبانی از این حیوانات هزینه‌های هنگفتی دارد و مدیران شهری نیز هیچ گونه همکاری با ما نمی کنند. من می توانم این مجموعه را چند میلیارد بفروشم، ولی چون به این جانوران دلبستگی داشته و آنان را دوست دارم این کار را نکرده ام» (روزنامه خبرجنوب، 25 اَمردادماه). هر چند که پهلوان قهرمانی گذشته‌ی روشن و درخشانی را در دلبستگی به حیوانات در میان شیرازی ها داشته است، ولی دیگر روزگار پهلوانی و بازی با حیوانات گذشته و به سرآمده و در جهان امروز سیرک و دیگر نمایش‌ها با جانوران از دیدگاه انجمن‌ها و دوست داران حیوانات نکوهیده به شمار می‌آید و حتا آن را نوعی حیوان آزاری و بهره گیری ناپسند می‌دانند. از سویی دیگر، دوست داشتن و دلبستگی به حیوانات یک چیز است و روش نگهداری و رسیدگی به آنان موضوع دیگری است. پهلوان قهرمانی و فرزندان ایشان که مدیریت این مجموعه را بر دوش دارند باید بپذیرند که دیگر توانایی نگهداری از این حیوانات را ندارند و به جای ایستادگی در برابر اعتراضات خبرگزاری‌ها، نباید دیگر مایه‌ی آزار و بی‌مهری بیشتری به این جانوران بی‌دفاع باشند. باید توجه داشت این حیوانات اگر زبان داشتند، بی‌گمان فریادشان تا کنون به پایتخت‌نشینان رسیده  بود. هرچند نوع نگاه و خشم در چهره‌ی آنان بالاترین فریاد است. به گزارش اَمرداد، در گذشته و آن‌گونه که بررسی و بازبینیِ‌(:معاینه) دام‌پزشکان از حیوانات نشان می‌دهد، در زمانی حتا شیرهای این باغ وحش دچار انواع سرطان خون بوده اند. باغ وحش اکبر آباد شیراز، هم اینک شیر بی یال و کوپالی است که در بیابان بی‌آب و گیاهی(:برهوتی) پیرامون شیراز گم شده است. نمایی خاکستری و ملال‌انگیز از روزگار بی‌توجهی به حقوق حیوانات در سرزمین پارس‌ (:فارس). جایی که دیگر شکوهی برای قهرمان‌بازی‌های پهلوان و شیرهایش بر جای نمانده و هیچ خاطره‌ای را در دل مردم شیراز زنده نمی‌کند. در زیر نگاره هایی که آدینه‌ی همین هفته از این باغ وحش گرفته شده است را ببینید :   جای بسیار کوچک و تنگ نگهداری حیوانات خرسی که بیمار است و با مرگ دست و پنجه نرم می کند خرسی که از گرما و بی رمقی بر روی زمین خوابیده است نگاره ای قدیمی از پهلوان قهرمانی که در ورودی مجموعه بر روی تابلویی به همراه نگاره های دیگر چسبانده شده جانوران این باغ وحش حتا از دیدن انسان ها هم ترس دارند خرس‌هایی که افسرده شده و هیچ جنب و جوشی ندارند وضعیت نگهداری و فضای باغ وحش در بیابانی برهوت و گرمای سوزان هوای تابستانی بیشتر عقاب‌ها بال‌هایشان شکسته است این وضعیت نگهداری بخش مارها است در قفس‌های بی‌روح و زشت با داربست‌هایی ناهمسان و محوطه‌ای پراز زباله در این قفس 1 متری چهار سگ نگهداری می‌شود ناتوانی و گرسنگی و افسردگی در چهره حیوانات موج می زند