بارها نوشته ام و بازهم تکرار می کنم که جمهوری اسلامی همانطور که توانست حقوق مسلم دموکراتیک مردم ایران را با وحشیانه ترین شکنجه ها، و قتل و کشتار و زندان نادیده بگیرد، حق مسلم ملت ایران به دستیابی به عالی ترین مدارج استفاده از فن آوری هسته ای را هم بدون شک نادیده گرفته و با تن دادن با "کاپیتولاسیون" تن به معاهده ای می دهد که بسا خفت آورتر از ترکمنچای خواهد بود.
در اینجا نمی خواهم بر درستی تحلیل های خود تأکید کنم، و نمی خواهم به بسیاری که ادعا می کردند، رژیم اسلامی تن به چنین عقب نشینی فاحشی نخواهد داد، بگویم که بار دیگر تحلیل های شما غلط از آب درآمد. برخی می گفتند آمریکا و رژیم در تقابل آنتاگونیستی هستند، باز هم مشخص شد که رژیم ایران برای بقای خود وطن و ملت را که ناچیز است، مادر خود را هم به حراج می گذارد تا دو روز بیشتر به حیات خود ادامه دهد.
در این نوشتار کوتاه، می خواهم فقط به چند نکته، مختصرا اشاره کنم. نکاتی که پیش از این بارها به آن پرداخته اما بسیاری از سرنگونی طلبان، از کنار آن سهل انگارانه گذشته اند:
- آمریکا و شرکاء، و جمهوری اسلامی در هماهنگی کامل، به دنبال چپاول هر چه بیشتر ثروت ملی ملت شریف ایران هستند؛
- این هماهنگی و همکاری تنگاتنگ، نتیجه ای نخواهد داشت، بجز ذلت هرچه بیشتر برای مردم ایران، و بدون شک، تهدید و خطر بیشتر برای فرزندان خلق ساکن در لیبرتی؛
- رژیم می خواهد به راست میانه بچرخد، و همان جایگاهی را اشغال کند که سلسله پهلوی کرده بود، و علائم این جایگزینی تا دو سال دیگر آشکار خواهد شد.
- بیش از یک دهه پیش نوشتم که ایران در بحران انقلابی به سر نمی برد، بلکه در بهترین شق، در بحران فروپاشی است. برای تبدیل بحران فروپاشی به بحران سرنگونی، امر سرنگونی رژیم اسلامی نباید از دستور کار اپوزیسیون خارج شود. همیشه تأکید داشته ام که بهترین، آرامترین، و یا اصلاح طلب ترین جناح رژیم اسلامی، هنوز هم بخشی از رژیم است، و نباید روی آن حساب باز کرد. تمامیت نظام باید سرنگونی شود.
- بقای رژیم بخاطر کمکاری و یا خانه نشینی و راحت طلبی فرزندان خلق نیست، بلکه درک غلط اپوزیسیون از شرایط مشخص است.
- درک مشخص از شرایط مشخص پس از توافق وین، یعنی باور به این واقعیت که رژیم اسلامی چاره ای بجز چرخش به راست میانه نخواهد داشت. هرچند از خواستن تا توانستن راه بسیار پر خطر است؛
- باور به این تحلیل، یعنی خواست رژیم به چرخش، تدوین استراتژی برای سرنگونی را از تئوری به واقعیت نزدیکتر می کند. رژیم جام زهر اتمی را سرکشید، اما آمریکا و شرکاء برآنند که رژیم را به هر قیمتی بر سرپا نگاه دارند؛
- رژیم جام زهر اتمی را سرکشید، و البته که بحران فروپاشی می تواند رژیم را تضعیف کند، اما به سرنگونی رژیم نمی انجامد؛
- اگر اپوزیسیون یکپارچه نشود، و دست از شعارهای توخالی بر ندارد، ایران و رژیم در همین بحران فروپاشی درجا خواهد زد، و بهای این امپاس را ملت شریف ایران می پردازد؛
- وظیفه اپوزیسیون تبدیل "بحران فروپاشی" به "بحران سرنگونی" است.
- سرنگونی فقط و فقط در ایران ، و فقط و فقط به دست ملت شریف ایران و فرزندان خلق قهرمان ایران، ممکن است. هر گونه محاسبه و برنامه ریزی روی جهانخواران و صهیونیسم و شرکاء، نه تنها امر سرنگونی را منحرف می کند،.
- آ
- توافق در وین، ملت ایران را از داشتن یک حق مسلم و طبیعی محروم کرد. اجازه داد تا بیگانگان بتوانند به هر پستویی در هر خانه سر بکشند. "کاپیتولاسیون" بر یک ملت زجر دیده تحمیل شد. اجازه داد تا رژیمی جنایتکارتر از سلسله پهلوی به حیات خود ادامه دهد. 36 سال پس از آنکه ملت شریف ایران به سینه شاه و سیستم وابسته پهلوی دست رد زدند؛ دوباره شاهی معمم، و سیستمی شکنجه گر، دست در دست امپریالیسم و صهیونیسم، می رود تا ثروت ملی را چپاول کند.
- اگر اپوزیسیون اعلام همبستگی نکند، رژیم اسلامی برای یک تا دو دهه دیگر بر مردم ایران حاکم خواهد بود.
برای همه شادی و سرافرازی آرزو می کنم.
علی ناظر
23 تیر 1394
14 ژوئیه 2015
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر