طویلههای حکومتی، مسعود نقرهکار
آقای حسین فرجی، روزنامه نگار و برنامه ساز پُرسابقه و گرانقدر رادیو و تلویزیون، در برنامه های رادیوئی و تلویزیونی شان به هنگام خبر رسانی، و یا بحث و تحلیل پیرامون مجلس، به جای نام بردن از "مجلس شورای اسلامی" گهگاه از عنوان " طویله مجلس" استفاده می کند. کاربُرداین تعبیر و تعریف سبب بروز انتقادهائی به آقای فرجی شده است. برخی منتقدان عنوان "طویله مجلس" را نادرست و نسبتی توهین آمیز به بخشی از مردم و نمایندگان شان تلقی کرده و ایشان را مورد انتقاد قرار داده اند، کسانی نیز این تعبیر و تعریف و صفت را توهین به حیوانات بی آزار و خدمتگزار به مردم معنا کرده اند، و به عنوان مدافعان حقوق حیوانات انتقادهائی را نسبت به این مقایسه مطرح کرده و آن را مقایسه ای غیر منصفانه خوانده اند.
برای اینکه دریابیم حق با کدام طرف است بهترین روش این است که گفتار و رفتارمجلس نشینان را معیار و محک قضاوت قرار دهیم. (بی آنکه مصوبات غیرانسانی و ضد حقوق بشری این مجلس مورد نظر باشد)
مجلس شورای اسلامی از همان روزهای آغازین فعالیت اش صحنه ی عربده کشی های هادی غفاری و کفش پرت کردن او به سوی دیگر نمایندگان و کتک زدن و شاخ و شانه کشیدن های وی و مشابهین اش، تاحد هفت تیرکشی بود. بعدها کار با "کلّه زنی آقا صفر" و دست به کمربند شدن فتح الله خان حسینی ادامه یافت. صدای سیلی نماینده دولت که به صورت نماینده مجلس نواخته شده ضبط " یوتیوب" است البته همراه با فحاشی های " نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی " به وزرای دولت ها ی اسلامی و امام زمانی و تهدید آنان به کتک زدن. حتی منورالفکرشان، جناب مطهری استفاده از کلماتی مثل" خفه شو، پفیوز" در برخورد به دیگر نمایندگان را لازم و زدن کف گرگی به برخی نمایندگان این مجلس را در صحن مجلس نیزضروری اعلام کرده است. وقتی منورالفکر مجلسی مطهری باشد، نماینده بروجردش هم می تواند در صحن چنین مجلسی داد بزند:" ظریف به طور تصادفی خود را به آغوش اوباما رسانده . آقای ظریف غلط زیادی کرده و ..."
به نظر نمی رسد تاریخ پارلمان یا مجلس نمونه ای به مانند" مجلس شورای اسلامی " تجربه کرده باشد، مجلسی که نمایندگان اش درصحن مجلس درحال راهپیمائی نعره بکشند رئیس سابق همین مجلس و نخست وزیر" ۸ سال دفاع مقدس" و رئیس جمهورشان " کروبی و موسوی و خاتمی " اعدام باید گردند....و فراوانند از این نمونه ها.
و با توجه به تَک نمونه های ارائه شده اگر با تعبیر و تعریف آقای فرجی ومنتقدان اش موافق نیستید آیا گمان نمی کنید دست کم همان " استرداران و شترداران نتراشيده دژآگاه و اوباشان سنگلج و چاله ميدان با چاقو کشان و قمه کشان و کلاه نمدی های محلات و اشراری" که احمد کسروی مبسوط و مستند به آنان پرداخته است، ودر" واقعه توپخانه " در زمانه ی محمد علیشاه شعار ضد مجلس مشروطه می دادند و به مجلس و مجلسيان و مشروطه خواهان حمله می کردند، به عنوان نمایندگان مردم پای به مجلس گذاشته اند؟
وانگهی چرا برخی شماعزیزان این حّد به تعبیر و تعریف " طویله" یا " بیت الطویله "حساسیت نشان می دهید؟
در تاریخ سیاسی میهنمان طویله نقش سیاسی و اجتماعی ایفا کرده است، برای نمونه یکی از این طویله ها " طویله سلطنتی " دوره قاجاراست که با هزارها نفر درشکه چی، کالسکه چی، جلودار، شاطر، مهتر، میرآخور، قاطرچی، شتربان و گاریچی از دستگاه های مهم ودرجه اول حکومتی ودولتی بود. طویله ای که ساکنان و کارکنان اش در رخدادهای مربوط به مجلس نقش آفرینی ها کردند.
در تاریخ سیاسی میهنمان طویله نقش سیاسی و اجتماعی ایفا کرده است، برای نمونه یکی از این طویله ها " طویله سلطنتی " دوره قاجاراست که با هزارها نفر درشکه چی، کالسکه چی، جلودار، شاطر، مهتر، میرآخور، قاطرچی، شتربان و گاریچی از دستگاه های مهم ودرجه اول حکومتی ودولتی بود. طویله ای که ساکنان و کارکنان اش در رخدادهای مربوط به مجلس نقش آفرینی ها کردند.
تاریخ نگارنامدار میهنمان دکتر مهدی ملک زاده درتاریخ انقلاب مشروطیت ایران( جلد ۶ و ۷) (چاپ دوم، انتشارات علمی ، سال ۱۳۶۳ صص،۱۲۱۴-۱۲۱۱) در باره "طویله سلطنتی" که محل کار بخشی از لوطی ها ( شاید بهتر باشد خوانده شوند نالوطیان یا پنطی ها)، دردوره قاجار بود، می نویسد: " واقعه میدان توپخانه به دست همین افراد بوجود آمد و پس ازبه توپ بستن مجلس و در دوره استبداد صغیراین عناصر شریر از هیچگونه هرزگی و بی ناموسی و تعدی به دکان و مال مردم فروگذار نکردند و در مقابل از مراحم مخصوص شاهانه بهره مند شدند و بعنوان پاداش و انعام هر از چندی پول عرق به جیب آنها ریخته می شد" ، "هزارها نفر درشکه چی، کالسکه چی، جلودار، شاطر، مهتر، میرآخور، قاطرچی، شتربان و گاریچی" در طویله سلطنتی مشغول به کار بودند. شاطر باشی که ریاست چند صد نفر شاطر را عهده دار بود از اجزای طویله شاهی بود و یکی از ارکان دولت محسوب می شد. طویله سلطنتی دردوره استبداد چندین هزارسالۀ ایران یکی از دستگاه های مهم درجه اول دولتی بود چنانچه هنوز در اصفهان طالار طویله که در حقیقت یک قصر مجللی است از آثار باستانی محسوب می شود...سیاحان اروپائی و مورخین دوره صفویه من جمله شاردن داستان ها از اهمیت و وسعت طالار طویله نوشته اند..." ریاست طویله سلطنتی را یکی از امرای بزرگ یا یکی از سرداران نامی عهده دار بود و چند نفر از شخصیت های مهم گرداننده قسمت های مختلف آن بودند...یکی از مستوفیان درجۀ اول عهده دار محاسبات کل اصطبل همایونی بودو سی چهل نفر مستوفی و محاسب و منشی در تحت امرش انجام وظیفه می کردند...صدها اسب عربی ممتاز و عدۀ زیادی قاطر و شتر ...اشیای نفیس و ممتاز از قبیل زین و برگهای گلابتون و مروارید دوزی شده و صدها یراق طلا و نقرۀ اسب های سواری و یراق های طلا نشان اسب های کالسکه های مخصوص و رکابهای جواهر نشان و غاشیه های مروارید دوز و...اطاق های مخصوص طویله با بهترین فرش ها و مبل ها مزین شده بود...محمد علیشاه بعد از قزاقخانه علاقه مخصوص به طویلۀ سلطنتی داشت، اعضای طویله ی محمد علیشاهی که " با وجود خالی بودن خزانه جیره و مواجب به موقع دریافت می کردند و از مراحم شاهانه راضی بودند" ، " از رذل ترین و پست ترین و شرورترین مردم تهران بودند و مردم هر وقت می خواستند کسی را تحقیر کنند می گفتند اخلاق مهتر و جلودارها را دارد و از حامیان سرسخت و حافظین تخت و تاج پادشاه مستبد بودند.." و " در دفاع از سلطنت محمد علیشاهی طویله سلطنتی مبدل به یک دژمحکم شد که در آن در حدود دو هزار نفر افراد مسلح متمرکز شدند و یک دسته گارد سلطنتی و عده ای سرباز ممقانی هم ضمیمه آنان گردید...".
و این تازه نقش آفرینی سیاسی و نظامی یکی از طویله های حکومتی درسرزمین مان است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر