نگاهي به...

هر آنچه منتشر ميشود به قصد و هدف آگاهی رسانی و روشنگری است۰ ما حق "آزاد ی بيان" و" قلم" را جزء لاينفک مبارزه خود ميدانيم! ما را از بر چسب و افترا زدن باکی نيست! سلام به شهدای خلق! سلام به آزادی!

۱۳۹۴ آبان ۱۴, پنجشنبه

فولکس‌واگن: از رایش سوم تا رسوایی آلاینده‌ها

فولکس‌واگن: از رایش سوم تا رسوایی آلاینده‌ها


Image captionهدف نازی‌ها این بود که به خانواده‌های آلمانی اجازه دهند با پس‌انداز تنها چند مارک در هفته صاحب ماشین شوند
گروه آلمانی فولکس‌واگن بعد از تویوتا بزرگترین تولیدکننده ماشین در جهان است و ۵۹۰ هزار کارمندش روزانه ۴۱ هزار خودرو تولید می‌کنند.
این گروه در حال حاضر ۱۲ شرکت تابعه دارد که شامل ماشین‌های فولکس‌واگن، آئودی، سئات و اشکودا، مارک‌های لوکسی چون بنتلی، بوگاتی، لامبورگینی، پورشه و دوکاتی و در عین حال ماشین‌های تجاری فولکس‌واگن، اسکانیا و مان می‌شوند.
جای تردید نیست که زمان زیادی از آن روزگار که این شرکت قسمتی از برنامه آدولف هیتلر، رهبر نازی‌ها، برای ماشین‌دار کردن همه خانواده‌های آلمانی بود می‌گذرد. از طرف دیگر حیاتش در سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم را تا حد زیادی مدیون ابتکار ایوان هِرست، سرگرد ارتش بریتانیا، است که از برچیده شدن و فروش آن به عنوان غرامت جنگی در پایان جنگ جهانی دوم جلوگیری کرد.
Image captionهیتلر در حال بازبینی از یک نمونه اولیه این ماشین – اما مشتری‌ها باید تا سال ۱۹۴۵ برای راندن آن صبر می‌کردند
در زیر نگاهی می‌کنیم به نقاط مهم در تاریخ ۷۸ ساله این شرکت.
'خودروی مردم' و کار اجباری
  • ۱۹۳۷: این شرکت توسط سازمان اتحادیه‌های کارگری حزب نازی که ”جبهه کار آلمان“ نام داشت، بنیان نهاده شد. تعداد آلمانی‌هایی که در آن زمان ماشین شخصی داشتند بسیار کم بود و هدف از تاسیس این شرکت تولید یک ”ماشین مردمی“ بود. بنا به فرمانی که از طرف هیتلر صادر شد، ظرفیت این ماشین دو بزرگسال و سه کودک تعیین شد و باید می‌توانست با سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت حرکت کند. در عین حال روی ارزان بودن آن هم تاکید شده بود، به شکلی که قیمتش نباید از یک موتورسیکلت بیشتر می‌شد.
  • کادِاِف-واگن (یا ماشین ”استحکام به‌واسطه مسرت“)، که عمدتا توسط فردیناند پورشه طراحی شده بود، از یک موتور هواخنک استفاده می‌کرد، در سیستم تعلیق آن از فنرهای مفتولی استفاده شده بود، و بدنه آن مانند یک ”سوسک“ شکلی آیرودینامیکی داشت که به خاطر حجم کم موتورش خیلی مهم بود.
  • ۱۹۳۸: نام شرکت از ”گزلشافت زُر وُربرایتونگ دس دویچن فولکس‌واگن“ (انجمن آماده‌سازی ماشین مردمی آلمان) به ”فولکس‌واگن“ تغییر داده شد.
  • ۱۹۳۸: ساخت کارخانه این شرکت در شهر جدید کادِاِف‌شهر؛ نام امروزی این شهر وولفسبورگ است.
  • ۳۳۶ هزار نفر برای خرید این ماشین از طریق پس‌انداز ماهانه ثبت‌نام می‌کنند ولی در زمان شروع جنگ تنها چند نمونه بیشتر آماده نشده بود و هیچ‌کدام به مشتری‌ها تحویل داده نمی‌شود.
  • ۱۹۳۹-۴۵: تولید ماشین شخصی در سال‌های جنگ متوقف می‌شود و این شرکت به تولید ماشین برای ارتش آلمان روی می‌آورد، آن هم با استفاده از ۱۵٫۰۰۰ نیروی کار اجباری که به اردوگاه‌های اسیران در آن اطراف تعلق دارند. بسیاری از شرکت‌های آلمانی نیروی کار مورد نیاز خود در سال‌های جنگ را به این شیوه تامین می‌کردند. بازماندگان آن دوران در سال ۱۹۹۸ از فولکس‌واگن شکایت کردند که به ایجاد صندوقی برای جبران خسارات منجر شد.
Image captionسرگرد ایوان هِرست نقش عمده‌ای در شروع تولید ماشین فولکس‌واگن در میان خرابه‌های آلمان بعد از جنگ ایفا کرد
Image captionاین شرکت به یکی از ضروریات ”معجزه اقتصادی“ آلمان غربی در سال‌های بعد از جنگ تبدیل شد
زیر نظر ارتش بریتانیا
  • مه ۱۹۴۵: فضای کارخانه که به شدت در بمباران تخریب شده تحت کنترل ارتش بریتانیا قرار می‌گیرد تا از آن برای تعمیر ماشین‌آلات نظامی استفاده شود.
  • اوت ۱۹۴۵: بر اساس مفاد توافق پوتسدام که میان شوروی، آمریکا و بریتانیا منعقد شد، این کارخانه چون در زمان جنگ ادوات جنگی تولید کرده بود با خطر برچیده شدن و فروش در ازای غرامت‌های جنگی مواجه شد، ولی یک سرگرد بریتانیایی به نام ایوان هِرست موفق شد فرماندهان مافوقش را متقاعد کند که این ماشین توانایی‌های بالقوه زیادی دارد.
  • سپتامبر ۱۹۴۵: دریافت سفارش ساخت ۲۰٫۰۰۰ دستگاه کادِاِف از طرف ارتش بریتانیا که می‌خواست نیازهای خود برای اداره آلمان در سال‌های بعد از جنگ را برآورده کند.
  • ۱۹۴۶: سطح تولید به ۱٫۰۰۰ دستگاه در سال می‌رسد و نام این ماشین به فولکس‌واگن تغییر داده می‌شود.
  • ۱۹۴۸: ارتش بریتانیا تصمیم می‌گیرد کارخانه را برای فروش به نمایندگان صنایع خودروسازی آمریکا، استرالیا، بریتانیا و فرانسه عرضه کند ولی کسی حاضر به خرید آن نمی‌شود.
  • دفتر طراحی فردیناند پورشه، که در نهایت به شرکت پورشه تبدیل شد، از فولکس‌واگن برای استفاده از طراحی ”بیتل“ (فولکس واگن قورباغه‌ای)حق مجوز می‌گیرد. رابطه دو شرکت پورشه و فولکس‌واگن در دهه‌های آتی از طریق یک ساختار قانونی پیچیده ادامه پیدا می‌کند.
Image captionبا این‌که تولیدات فولکس‌واگن با سرعت زیادی در دهه ۱۹۵۰ رشد می‌کند ولی تولیداتش تنها شامل یک خودرو می‌شود
Image captionفروش فولکس‌واگن با فرا رسیدن سال‌های نخستین دهه ۱۹۷۰ کاهش پیدا می‌کند و شرکت نیاز مبرمی به طرح‌های جدید دارد
رشد در سال‌های بعد از جنگ
  • ۱۹۴۹: اداره فولکس‌واگن تحت مدیریت هاینریش نوردوف به آلمانی‌ها منتقل می‌شود و این شرکت به یکی از عناصر مهم در بازسازی آلمان غربی در سال‌های بعد از جنگ تبدیل می‌شود.۲۰٪ از سهام این شرکت همراه با حق رای در اختیار ایالت نیدرزاکسن، یعنی جایی که کارخانه اصلی فولکس‌واگن واقع شده، قرار می‌گیرد.
  • ۱۹۵۵: تولیدات کارخانه به شکل چشم‌گیری افزایش پیدا می‌کند و تعداد فولکس‌واگن‌های بیتل فروخته شده به یک میلیون دستگاه می‌رسد.
  • ۱۹۶۴: فولکس‌واگن شرکت ”اتو یونیون“ را خریداری می‌کند که صاحب مارک آئودی است.
  • ۱۹۶۹: فولکس‌واگن شرکت ”ان‌اس‌او موتورن‌ورکه“ را می‌خرد و آن را با اتو یونیون تلفیق می‌کند تا شرکت آئودی امروزی را به عنوان مارکی برای خودروهای لوکس تاسیس کند. هم‌زمان با کاهش تقاضا برای مدل‌های اولیه هواخنک فولکس‌واگن، شرکت آئودی توانایی‌های فنی لازم برای آینده را در اختیار دارد.
  • ۱۹۷۳: با کاهش فروش بیتل، فولکس‌واگن تغییر مسیر می‌دهد و تولید نسل جدیدی از ماشین‌های دیفرانسیل جلو و آب‌خنکی چون پاسات، شیراکو، گلف و پولو را آغاز می‌کند.
Image captionگلف در سال ۱۹۷۴ به بخش مهمی از تولیدات فولکس‌واگن تبدیل می‌شود و حالا بعد از ۴۰ سال هنوز هم پرطرفدار است
توسعه
  • ۱۹۷۵: گروه فولکس‌واگن به عنوان یک شرکت هلدینگ برای اداره شرکت‌های زیرمجموعه این خودروسازی در حال رشد تاسیس می‌شود.
  • ۱۹۸۲: فولکس‌واگن با شرکت خودروسازی اسپانیایی سئات قرارداد همکاری امضا می‌کند. در سال ۱۹۸۶ به سهام‌دار اصلی تبدیل می‌شود و در سال ۱۹۹۰ هم کل سهام سئات را در اختیار می‌گیرد.
  • ۱۹۹۱: فولکس‌واگن با شرکت خودروسازی اشکودا، متعلق به جمهوری چک، قرارداد همکاری امضا می‌کند. اشکودا در سال ۱۹۹۴ و در پی تصاحب ۶۰٪ سهامش به چهارمین مارک فولکس‌واگن تبدیل می‌شود. سهام فولکس‌واگن در سال ۱۹۹۵ به ۷۰٪ افزایش پیدا می‌کند.
  • ۱۹۹۸: فولکس‌واگن به تصاحب نام‌های معروف صنایع خودروسازی دست می‌زند و بنتلی، سازنده بریتانیایی خودروهای لوکس، بوگاتی فرانسوی و لامبورگینی، سازنده ایتالیایی خودروهای اسپورت، را خریداری می‌کند.
Image captionحدود ششصد هزار نفر در سراسر دنیا برای فولکس‌واگن کار می‌کنند
جدال با پورشه
  • ۲۰۰۵: پورشه سهام خود در فولکس‌واگن را از ۵٪ به ۲۰٪ افزایش می‌دهد. در همان زمان کمیسیون اروپا مدعی می‌شود ”قانون فولکس‌واگن“، که نمی‌گذارد هیچ سهام‌داری بیش از ۲۰٪ حق رای این شرکت را در اختیار داشته باشد، مانع غیرقانونی در برابر انتقال سرمایه در اروپا است و از آلمان به دادگاه اتحادیه اروپا شکایت می‌کند.
  • ۲۰۰۷: پورشه سهام خود در فولکس‌واگن را به ۳۰/۱٪ افزایش می‌دهد.
  • ۲۰۰۸: تلاش‌های پورشه برای خرید فولکس‌واگن شکست می‌خورد و خودش به مرز ورشکستگی می‌رسد.
  • ۲۰۰۹: فولکس‌واگن ۴۹/۹٪ سهام بخش خودروسازی پورشه را به ارزش ۳/۹ میلیارد یورو خریداری می‌کند ولی مشکلات بالقوه قانونی باعث متوقف شدن تلاش‌های دو شرکت برای ادغام در یکدیگر می‌شود.
  • ۲۰۱۲: آئودی، یکی از شرکت‌های زیرمجموعه فولکس‌واگن، شرکت موتورسازی ایتالیایی دوکاتی را می‌خرد.
  • ۲۰۱۲: سال‌ها کشمکش بین دو شرکت – و دو خانواده – در پی تصاحب باقی سهام بخش خودروسازی پورشه توسط فولکس‌واگن به پایان می‌رسد و وولفگانگ پورشه، رئیس پورشه، نهایتا از پسرخاله بزرگ‌تر خود فردیناند پیک، رئیس فولکس‌واگن، شکست می‌خورد.
  • ۲۰۱۳: آلمان در پی بازنویسی ”قانون فولکس‌واگن“ در دعوای حقوقی خود با اتحادیه اروپا پیروز می‌شود. بر اساس این قانون جدید، گرفتن تصمیمات مهم به رای ۸۰٪ سهام‌داران فولکس‌واگن نیاز دارد.
  • ۲۰۱۴: فولکس‌واگن به یکی از بزرگترین شرکت‌های دنیا تبدیل می‌شود. در ۳۱ کشور کارخانه دارد، و محصولاتش در ۱۵۳ کشور دنیا به فروش می‌رسند.
  • ۲۰۱۵: فولکس‌واگن اقرار می‌کند که در آزمایش مربوط به آلاینده‌ها در آمریکا تقلب کرده. به گفته آژانس حفاظت محیط‌زیست ایالات متحده، در موتورهای دیزل بعضی از خودروهایی که در آمریکا فروخته می‌شد دستگاه‌هایی نصب شده بود که با قرار گرفتن در شرایط آزمایشی کارکرد موتور را به شکل مقتضی تغییر می‌دادند تا نتایج بهتری به‌دست آید.

هیچ نظری موجود نیست: