شهردار شهر رنس (Reims) با قاطعیت، امکان دفن برادران کواشی را در گورستان این شهر رد کرده است. سعید کواشی، برادر بزرگ‌تر، به مدت دو سال در این شهر – واقع در ١۵٠ کیلومتری شمال شرق پاریس- زندگی می‌کرد.
شهردار رنس که به حزب راست "اتحاد برای جنبش مردمی" (UMP) تعلق دارد، گفته است: "به هیچ عنوان نمی‌پذیرم که گورستان رنس به زیارتگاه و محل بازدید آدم‌های متعصب و یا به محلی برای ابراز کینه تبدیل گردد". او همچنین گفته است که به هرحال، برای دفن برادر کوچک‌تر – شریف- در این شهر هیچ دلیل موجهی وجود ندارد.
بر اساس قوانین فرانسه، متوفی می‌تواند یا در محل سکونت و یا در محل مرگ دفن شود.
علاوه بر شهر رنس، فرض تدفین برادران کواشی در دامارتن نیز مطرح شده است. دو تروریست پس از پناه گرفتن در چاپخانه‌ای در این شهرک کوچک حومۀ پاریس، در همان محل نیز کشته شدند. از نظر قانون، شهر دامارتن ناچار به پذیرش اجساد دو برادر خواهد بود اما شهردار این شهر هم اکراه خود را نسبت به این احتمال ابراز داشته است.
از سوی دیگر همسر سعید کواشی که به واسطۀ وکیل اظهار نظر می‌کند، دفن دو برادر را در محل کشته شدنشان توهین تلقی کرده است.
پیکر امیدی کولی‌بالی که یک پلیس زن و سپس چهار گروگان را در یک سوپرمارکت یهودی به قتل رساند، در وضعیت مشابهی قرار دارد و هنوز دفن نشده است. اجساد برادران کواشی رسماً از پزشکی قانونی به خانوادۀ آنها تحویل داده شده اما در مورد جسد کولی‌بالی اطلاع دقیقی در دست نیست.
آرنو روبینه، شهردار رنس گفته است که مشکل پیش آمده، یک مشکل سیاسی است و حل آن بر عهدۀ دولت است. به نوشتۀ نشریات محلی، آرنو روبینه که به جناح راست وابسته است و در نتیجه مخالف دولت به شمار می‌آید، می‌خواهد این پروندۀ حساس را به گردن رئیس جمهور و نخست‌وزیر بیندازد.
در سال ٢٠١٢، دفن محمد مراح، نیز با همین مشکل مواجه شده بود. محمد مراح در شهر تولوز فرانسه هفت نفر را با انگیزه‌های اسلام‌گرایانه کشت و از جمله در حمله به مدرسۀ کودکان یهودی سه کودک را به قتل رساند. پیکر او در نهایت با دخالت رئیس جمهور وقت، نیکلا سارکوزی، در حومۀ شهر تولوز دفن شد.
آمریکا بعد از آن که در سال ٢٠١١ اسامه بن لادن را در پاکستان به قتل رساند، جسد او را به دریا انداخت.
شهردار رنس که به حزب راست "اتحاد برای جنبش مردمی" (UMP) تعلق دارد، گفته است: "به هیچ عنوان نمی‌پذیرم که گورستان رنس به زیارتگاه و محل بازدید آدم‌های متعصب و یا به محلی برای ابراز کینه تبدیل گردد". او همچنین گفته است که به هرحال، برای دفن برادر کوچک‌تر – شریف- در این شهر هیچ دلیل موجهی وجود ندارد.
بر اساس قوانین فرانسه، متوفی می‌تواند یا در محل سکونت و یا در محل مرگ دفن شود.
علاوه بر شهر رنس، فرض تدفین برادران کواشی در دامارتن نیز مطرح شده است. دو تروریست پس از پناه گرفتن در چاپخانه‌ای در این شهرک کوچک حومۀ پاریس، در همان محل نیز کشته شدند. از نظر قانون، شهر دامارتن ناچار به پذیرش اجساد دو برادر خواهد بود اما شهردار این شهر هم اکراه خود را نسبت به این احتمال ابراز داشته است.
از سوی دیگر همسر سعید کواشی که به واسطۀ وکیل اظهار نظر می‌کند، دفن دو برادر را در محل کشته شدنشان توهین تلقی کرده است.
پیکر امیدی کولی‌بالی که یک پلیس زن و سپس چهار گروگان را در یک سوپرمارکت یهودی به قتل رساند، در وضعیت مشابهی قرار دارد و هنوز دفن نشده است. اجساد برادران کواشی رسماً از پزشکی قانونی به خانوادۀ آنها تحویل داده شده اما در مورد جسد کولی‌بالی اطلاع دقیقی در دست نیست.
آرنو روبینه، شهردار رنس گفته است که مشکل پیش آمده، یک مشکل سیاسی است و حل آن بر عهدۀ دولت است. به نوشتۀ نشریات محلی، آرنو روبینه که به جناح راست وابسته است و در نتیجه مخالف دولت به شمار می‌آید، می‌خواهد این پروندۀ حساس را به گردن رئیس جمهور و نخست‌وزیر بیندازد.
در سال ٢٠١٢، دفن محمد مراح، نیز با همین مشکل مواجه شده بود. محمد مراح در شهر تولوز فرانسه هفت نفر را با انگیزه‌های اسلام‌گرایانه کشت و از جمله در حمله به مدرسۀ کودکان یهودی سه کودک را به قتل رساند. پیکر او در نهایت با دخالت رئیس جمهور وقت، نیکلا سارکوزی، در حومۀ شهر تولوز دفن شد.
آمریکا بعد از آن که در سال ٢٠١١ اسامه بن لادن را در پاکستان به قتل رساند، جسد او را به دریا انداخت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر