حکومت رمالها و جن گيرها !
شغال بيشه مازنداران را نگيرد جز سگ مازندرانی
�خدايا! خدايا! از عقل ما کم کن و به عمر وی بيفزا
� مدتها قبل يک دانشجوی دانشگاه از حضرت صاحب الزمان خواهش کرد که روز ظهورش را بعلت مشغله وی که بايد خود را برای کنکور دانشگاه آماده کند و در عين حال مايل است در ارتش مهدی خون بريزد بتاخير اندازد. اين جسارت وی منجر به آن شد که در جمهوری اسلامی جنجال بر پا شد و چنين خواهشی را از امام غايب حمل بر توهين به وی تلقی کردند و پوست آن دانشجوی از خدا بی خبر را کندند.
احمدی نژاد بدعت جديدی نياورده است. اين آيت اُﷲُ مشکينی بود که صورت نامزدهای مجلس را از نظر صاحب الزمان گذرانده و به تصويب ايشان رسانده بود. اين صاحب الزمان حتی در جنگ ايران و عراق فرمانده لشگر ايران بود و چند نفر از آنها را دولت عراق دستگير کرد و چوب تو آستينشان نمود. از همان بدو انقلاب روحانيت خويش را نمايندگان امام زمان می دانست و می خواست کشور را تا ظهور حضرت اداره کند. آيت اﷲ خمينی را حتی نماينده امام زمان و شماری از آخوندها ی بادمجان دور قاب چين حتی خود امام زمان جا می زدند. مگر همين امام زمان نيست که در چاه جمکران پنهان شده است و برای آخوندها منبع درآمد مادی و �معنوی� به مفهوم رواج خرافات شده است. البته تا موقعيکه سخنان آقای احمدی نژاد در جمع طلاب مشهد بود و دامنه نفوذش تا حد تحميق طلاب بود کسی به ايشان اعتراضی نداشت چون اين نوع تبليغات بخشی از مجموعه سياست رژيم است ولی وقتی کار به بيرون از جلسه طلاب درز و در سيمای جمهورياسلامی بازتاب يافت صدای جناح مخالف از کروبی گرفته و حتی آيت اﷲ مهدوی کنی نيز بدر آمد و دولت را مورد حمله قرار دادند که وی قصد دارد با به ميان کشيدن پای امام زمان به مسايل اقتصادي، ورشکستگی دولت و وجود باندهای مافيائی و گرانی ارزاق و... بی کفايتی دولت را به گردن مديريت امام زمان بگذارد. در حاليکه سوء مديريت مربوط به سياستهای دولت است و نه به سوء مديريت امام زمان. آنها کار احمدی نژاد را توهين به امام زمان تلقی کرده و وی را مورد هجوم قرار دادند. کروبی گفت: � با اين اوصافی که شما از امام زمان می فرمائيد عده ای خواهند گفت آقائی که هنوز نيامده مديريتش اين چنين است بعد هم که بيايد چه خواهد شد و اين با اعتقادات ما سازگار نيست�. کار تکفير احمدی نژاد بالا گرفت. آنچه تا ديروز مجاز بود و برای تحميق عمومی لازم بود و از دست همه اين حضرات بر می آمد بيکباره ممنوع اعلام گرديد. امام زمان را نمی شود متهم کرد که بعلت سوء مديريت کار کشورداری را به بن بست رسانده است. ولی همين امام زمان کسی است که آنقدر ناظر سوء مديريت و ظلم و تعدی می ماند تا جان مردم به لب رسد و آنگاه سوار بر اسب سفيد از راه می رسد و آنقدر آدم می کشد تا زانوهای اسبش در خون غوطه خورد. اين امام زمان آدرسش نيز در چاه جمکران است. احمدی نژاد که خودش دست پرورده اين آخوندهاست در واکنش به اين اظهارات گفت: �مثلا من گفتم مديريت عالم به دست امام زمان است. يکی گفت اين طوری نگو. برنج که چهار هزار تومان می شود ، مردم به امام بدبين می شوند. در حالی که مگر مديريت عالم با خدا نيست؟ ظلم هم هست. اشتباه در تشخيص و اجرای ماست�. احمدی نژاد واقعا حق دارد. نبايد از حق گذشت. خدا که خالق عالم است و عالم را مديريت می کند هم مافيا را تحمل می کند و هم جنايت عليه بشريت و هم جرج بوش و ايهود اولمرت را. خدا بر خلاف ادعای شيعيان عادل نيست ظالم است و به جنايتکاران و کلاشان و کلاهبرداران نظر لطف دارد و حتی اين خدای قادر مطلق زورش به شيطان نمی رسد. حال چرا بايد آنچه را که در مورد خدا صادق است در مورد بنده خدا که صاحب الزمان باشد صادق نباشد؟ پس نه خدا و نه امام زمان حسن مديريت ندارند و اطلاق سوء مديريت به آنها نمی تواند گناه محسوب شود. ولی در پشت پرده اين جنگ مذهبی جنگ سياسی در جريان است. هر دوی اين جناحها می دانند که جنگ خدا با صاحب الزمان، شهر فرنگ آنهاست. دو قدرت بزرگ و پر نفوذ در ايران به جان هم افتاده اند. بورژوازی تجاری و بروکرات ايران در اثر فشارهای تحريم بسيار تحت فشار است و دنبال راه حلی می گردد تا با آمريکا کنار آيد. آنها کنار آمدن با آمريکا را تنها راه نجات جمهوری اسلامی می دانند. بر سر تقسيم غنايم ناشی از ازدياد بهای نفت، بر سر کنار آمدن با امپرياليستها و پذيرش شرايط آنها در حکومت ايران توافق وجود ندارد. هر جناح جناح ديگری را متهم به دزدی و ارتشاء و فساد مالی می کند. کار به آنجا رسيده است که احمدی نژاد به کنايه ابراز می کند وقتی خواستيم دست مافيا را از قدرت کوتاه کنيم رفسنجانی به دولت ترکمنستان که با آنها روابط حسنه و دوستانه دارد ندا داد تا گاز ايران را قطع کنند و دولت احمدی نژاد را تحت فشار قرار دهند. احمدی نژاد با اين ادعايش می گويد که مافيای قدرت در ايران يک نظام پر قدرت، يک دستگاه دولت در دولت است که می تواند بردولتهای خارجی تاثير بگذارد و حتی با آنها بر ضد دولت رسمی ايران همدست شود. انتخابات مجلس نشان داد که مبارزه سختی آغاز شده است. مجلس از اين ببعد به مرکز درگيريهای لفظی و بدنی بدل خواهد شد. فشار امپرياليستها هر چه بيشتر شود تضادهای حاکميت که برای بقاء خود تلاش می کند افزوده می گردد. هيچکدام از جناحهای مافيائی حاکميت نمی توانند به مردم تکيه کنند. *****
بر گرفته ازتوفان شماره 100 تير ماه 1387 ارگان مرکزی حزب کارايران www.toufan.org toufan@toufan.org
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر