نگاهي به...

هر آنچه منتشر ميشود به قصد و هدف آگاهی رسانی و روشنگری است۰ ما حق "آزاد ی بيان" و" قلم" را جزء لاينفک مبارزه خود ميدانيم! ما را از بر چسب و افترا زدن باکی نيست! سلام به شهدای خلق! سلام به آزادی!

۱۳۸۹ مهر ۲۳, جمعه

بهروز سورن: چرا سایت پیک ایران و روشنگری مقالات مرا سانسور می کنند!؟؟


آدم دم دمی مزاجی نیستم. از آنجائی که با مشکلات اداره رسانه اینترنتی در حدود 8 سال آشنائی مداومی دارم و به زیر و بم مشکلات و محدودیت های آن نیز اشنا هستم به ندرت به نقد رسانه های دیگر می پردازم. اما لحظاتی میرسند که سکوت را جایز نمیدانم و بدلیل اینکه خرده برده ای هم با هیچ کس و هیچ جریان و سازمانی ندارم حرفم را میزنم یا مینویسم.

سانسور مطالب من که هر از گاهی از مغز سنگ شده ام تراوش میکند و غره می شوم که هنوز کار میکند و میتوانم نظر دهم و از فضای مطبوع آزادی بیان در خارج از کشور نهایت استفاده را ببرم از طریق این جعبه جادوئی برای رسانه های دیگر بفرستم تا منتشر کنند قطعا دلائلی دارد. این دلائل اما اهمال و سستی و محدودیتهای چند اداره رسانه های اینچنینی نیست. حضور هووئی است که بیش از 8 سال آوتوریتت جریانهای پشت صحنه سیاسی این رسانه ها را گردن ننهاده است. تمکین نکرده است و به استقلال و قائم به ذات بودن نهاد سیاسی خبری گزارشگران ایمان داشته است..

چنانچه رسانه ای همانند ایران امروز یا اخبار روز که به حامیان حکومتی و حواشی آن منسوبند مطالب مرا سانسور کنند خرده ای نمیگیرم و مفتخر میشوم که هنوز آنان مرا در جناح چپ و رادیکال این جنبش ارزیابی کرده و مستحق سانسور میدانند. اما درد آور است که رسانه ای همانند پیک ایران و یا روشنگری که در تاریخچه خود تمایلات باصطلاح چپ را اندوخته اند مطالب این حقیر عدالت باور را بکلی سانسور میکند.

برای اثبات سانسور من از طرف مسئولین سایت خوب پیک ایران کافیست به بخش جستجوی این سایت مراجعه نمائید و نام مرا برای جستجو وارد کنید و اوکی را فشار دهید

در طی سالهای گذشته دهها مطلب از طرف اینجانب به این رسانه ارسال شده است. تنها جوابی که دریافت خواهید کرد مربوط به فراخوانی است که هشتصد نفر دیگر نیز امضا کرده اند و نام من هم در کنار آنهاست.

اینجا دیگر مسئولان سایت پیک ایران بدلیل وجود نام من نمیتوانستند 799 نفر دیگر را سانسور کنند. به صدقه سر این تعداد نام من هم در این سایت موجود است.بسیار مفتخرم که به هر رو و به هر شکل و صورتی توانستم بعد از سالها نام خودم را در این رسانه بچپانم.

نتیجه اینکه برای ثبت شدن نامم که گمنام ترین نام هاست از این پس میبایستی بیراهه هائی را بجویم که مسئولین پیک ایران و روشنگری را درمانده کند و ناچار به حک نام چپ اندر قیچی من نماید.

ارزوی موفقیت برای مردم ایران

بهروز سورن

هیچ نظری موجود نیست: