نگاهي به...

هر آنچه منتشر ميشود به قصد و هدف آگاهی رسانی و روشنگری است۰ ما حق "آزاد ی بيان" و" قلم" را جزء لاينفک مبارزه خود ميدانيم! ما را از بر چسب و افترا زدن باکی نيست! سلام به شهدای خلق! سلام به آزادی!

۱۳۹۱ مهر ۱۸, سه‌شنبه

بیانیه روز جهانی کودک 1386

بیانیه روز جهانی کودک 1386
همه چیزدراین دنیا تغییرکرده است؛جز بنیاد آن.همه چیز افزوده شده با آهنگی چند باره
جنگ،(افغانستان-عراق-لیبی-سوریه{
ج-م}،خونریزی،بی خانمانی،گرسنگی و مرگبازپخش بیانیه جمعیت دفاع ازکودکان کار و خیابان که 5 سال پیش نگارش شده است؛را
پیشکش می کنم به فعالانِ- کارگری و جنبش های رادیکال اجتماعی.جهانگیر محبی



بيانيه روز جهاني كودك1386
هشتم اکتبر (شانزده مهر) روز جهانی کودک فرا رسیده است؛ روز جشن و شادی برای کودکان. روزی که دوباره با زور پول و بوق و کرنای رسانه های رنگارنگ، برای رنگ و لعاب زدن بر در و دیوار دنیای پر از فجایع وظلم خود ساخته می کوشند؛ حمایل طرفدار حقوق کودک می بندند و با یونیسف جام شادی می نوشند.
نشان نوعدوستی به عاریت به سینه می زنند و در خطابه ها، بخشنامه ها و مصوبات رنگ و وارنگ، وعده وعید های پر طمطراق و قشنگ می دهند. تنها برای یک روز و این کافی است...!؟
جشن های پر زرق و برق، خوان اکرام و خیرات و هدایا امّا تنها برای یک روز و این کافی است...!؟
همه چیز در این دنیا تغییر کرده است، جز بنیاد آن. همه چیز افزوده شده با آهنگی چند باره. استثمار، فقر، ذلـّت، فرودستی و مسکنت، جنگ، خونریزی، بی‌خانمانی، گرسنگی، بیماری و مرگ... برای بیش از نود درصد دیگر مردمان روزی است مانند روزهای دیگر.
همه چیز در این دنیا تغییر کرده است جز بنیاد آن؛ بنیادی که بر بستر بهره کشی انسان از انسان استوار است. در یک سو ثروت و پول و قدرت و البته اسلحه و کشتار و سرکوب و زندان؛ از سوی دیگر سهم کودک کار، افزایش تعداد ٢٦۵میلیون نفر به بیش از ۴٠٠ میلیون نفر؛ در آمار* رسمی شان.
برای بیش از نیمی از کودکان جهان روزی است مانند دیگر روزها؛ خالی از شادی، بازی، هویت، تحصیل، تهی ازآرزو، امید و آینده. و برای پدری که از بام تا شام در کارخانه و مزرعه و بندر زیر بار رنج کمر خم کرده،  فرصتی برای اندیشیدن به کودک رنجور و محروم از دنیای شایسته کودکی.
و برای مادری كه خود نیز فرصتی برای کودکی نداشته، و تمام خاطراتش در قلمرو رنج کار، آشپزخانه و آرزوی آسایش کودکان خویش گذشته، و گاه درد مهاجرت بر کوله بار بسته است، غمبارتر از روزهای دیگر...
در جهانی که کودکان آن، اینچنین در جنگ مرگ و زندگی سر گردانند:
- تعداد كودكانی كه در فقر بسر می‌برند:  یك میلیارد نفر( یعنی ۱ نفر از هر ۲ كودك)
- تعداد كودكانی كه بدون مسكن مناسب هستند: شش‌صد وچهل میلیون نفر ( یعنی ۱ نفر از هر ۳ كودك)
- تعداد كودكانی كه از خدمات بهداشتی محرومند: دویست وهفتاد میلیون نفر ( یعنی ۱ نفر از هر ۷ كودك)
- تعداد كودكانی كه بدلیل عدم دسترسی به آب سالم می‌میرند: یك میلیون و چهارصد هزار نفر( یعنی ۱ نفر از هر تقریبا"۱۰۰۰ كودك)
این حكم بشر آزادیخواه، انساندوست و سازش ناپذیر است كه در همه عرصه‌ها؛ علیه مصائب روبه ازدیاد،علیه استثمار، بردگی، تبعیض، جنگ، سلطه بی حقوقی و ... پا به میدان گذاشته و با وجود ضربه‌هایی كه متحمل می‌گردد، در ایجاد تشكل و صفوف اعتراضی، مصرّانه بر خواسته‌هایش پای می‌فشارد.
تأمین اجتماعی کودک و پرداخت بیمه بیکاری بدون قید و شرط به خانواده او یک شرط عملی مهم برای لغو کار کودک است.
دنیای بهتری باید ساخت؛
سراسر شادی و بازی برای کودکان،    
عاری از استثمار
... و خوشبختی برای همگان
"جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان"
آمفی تئاتر رو باز پارک لاله- مهر ۱۳۸٦
درباره سازمان
" جمعيت دفاع از كودكان كار و خيابان "  سازمانی غیر دولتی ((NGO است، متشکل از فعالینی که از سالها پیش در زمینه حقوق کودکان تحقیق و فعالیت هایی داشته اند و مشخصا" از سال 79 وارد عرصه عملی و کار مستقیم و رو در رو با کودکان و بویژه کودکان کار و خیابان شده اند. اما بدلیل شرایط و مشکلات اجتماعی و حقوقی  حاکم بر ایران و همچنین دیدگاه های عقب مانده (خیریه) و فرمالیستی و رفرمیسم حاکم بر فعالیت بخش عمده ای از مدافعان حقوق کودک، سال 82 تصمیم به فعالیت مستقل و بدون وابستگی به هیچ نهاد و موسسه دولتی و غیردولتی نمود و اهداف زیر را در دستور کار خویش قرار داد. محور فعالیت‌های "جمعيت" آموزش و حمایت از کودکان کار و همه کودکانی که به هر علت از آموزش و حمایت های اجتماعی محروم اند می باشد. به همین منظور سال ۸۴ "جمعيت" اقدام به تأسیس مرکزی در پاسگاه نعمت آباد نمود که در کنار سوادآموزی؛ كلاس‌های آموزش خلاقیت های ذهنی و داستـان‌نویسی، نقاشی، تئـاتر و عكاسـی، آمـوزش مهارت‌های زنـدگی و حـقـوق کـودک بـرای كودكان و برگزاری هفتگی كارگاه حقوق كودك به منظور آشنایی داوطلبین در طی دو سال اخیر، از جمله‌ی این فعالیت‌های آموزشی بوده است.
اهداف:
هدف کلی : محو کار و تمامی اشکال سوء استفاده از کودکان با جلب حمایت و تشکل نیروهای اجتماعی به مثابه نیروی فشار مستقیم بر دولت ها و سیستم اجتماعی حاکم بر ایران و جهان .
 اهداف اختصاصی: ايجاد مراکز امن و ماندگار با ويژگی قابل دسترس بودن برای کودکان کار وخيابان جهت حمايت و توانمند سازی از کودکان کار و خيابان.
اهداف فوری :
 ۱ کاهش آسيبهای وارده بر کودکان کار و خِيابان
۲ توجّه به نيازهای جسمی ,عاطفی واجتماعی کودکان کار و خِيابان
٣ آ موزش : اعم از سواد آموزی – بهداشت – مهارتهای فنی، هنری و اجتماعی و ...
اهداف تداومی:
۱ استفاده از ظرفيتهای اجتماعی در جهت حمايت عملی از کودکان کار وخيابان .
۲ فعال نمودن وپيگيری حضور سازمانها ونهادهای موظف .
٣ قراردادن کودک و وابستگانش تحت پوشش بيمه های اجتماعی ( خدمات درمانی , تأمين اجتماعی,  بيمه بيکاری و ... ) .
۴ بکار گيری مددکاران خيابانی .
۵ واکنش سريع جهت شناسائی و جذب کودکان کار وخيابان .
٦ تلاش برای ترويج نگاه احترام آميزجامعه به جايگاه انسانی کودکان کار وخيابان .
۷ تلاش برای گسترش مراکز تعريف شدهء فوق .
۸ ارتباط با سازمانها و نهادهای اجتماعی مدافع حذف کار و تمامی اشکال سوء استفاده از کودکان در ایران و سرتاسر جهان جهت سازماندهی  نیروی فشار علیه سیستم استثمار کودکان و ...
  جمعيت دفاع از كودكان كار و خيابان براساس این دیدگاه که کودکان مقدمند بر هر مصلحت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، مذهبی و ... فعالیت خویش را سازماندهی و صف بندی نموده است.
  ضرورت تشكيل پروژه‌ها؛ از خلاء موجود در زندگي كودك كار گرفته شده است.
اين ضرورت را می توان با دو اصل زير توضيح داد:
نخست اينكه شرايط  زندگی کودکان کار به خصوص كاردرخیابان به گونه ای است كه آنها را در معرض آسيبها و مشكلات، جسمی- شخصيّتی واجتماعی قرار می دهد كه در بيشتر موارد اثرات مخرّب وجبران ناپذيرآن؛ تا پايان عمركوتاه ومشقت بار"كودك كار"با وی همراه می باشد. سوءتغذيه، بيماريهای مختلف پوستی وگوارشی وهمچنين محروميت از ابتدائی ترين حقوق انسانی وامروزی كه عدم دسترسی  به امكانات تحصيلی و يك زندگی سالم، شاد وبرابرحداقل آن است از جملة اين موارد می باشند.
نکته دوم تبليغ سوءعليه کودکان کار و خیابان تحت عنوان؛ زوائد اجتماع و عوامل باندهاﻯ تبهكار كه توهّم و انفعال بخش وسيعی از جامعه را دامن زده و در واقع، وجود كودكان كار وخيابان را زير سوال برده و قابل انكار میسازد.
بی توجّهی مسوولين دولتی، نسبت  به مسائل و مشكلات كودكان كار و خيابان، نا كارآمدی طرحها واقدامات صورت گرفته تاكنونی( از قبيل جمع آوری، ساماندهی، دستگيری و اخراج به شهر ها و روستاهای محل عزيمت شان و...)  وجود حاميان بزرگتر؛ را ضروری می سازد.
براساس ويژگی کودک بودن اين انسانها و قادر به دفاع از خويش نبودن و همچنين لزوم تشکل و فعال شدن حاميان بزرگتر؛ پروژه های آموزشی و حمایتی تشکیل می شوند.
 پروژه در يك كلام به‌معني تاسيس محلي امن و قابل دسترس برای كودكان كار و خيابان 

تکثیراز جهانگیر محبی

هیچ نظری موجود نیست: