نگاهي به...

هر آنچه منتشر ميشود به قصد و هدف آگاهی رسانی و روشنگری است۰ ما حق "آزاد ی بيان" و" قلم" را جزء لاينفک مبارزه خود ميدانيم! ما را از بر چسب و افترا زدن باکی نيست! سلام به شهدای خلق! سلام به آزادی!

۱۳۹۰ بهمن ۲, یکشنبه

کارزار نایاک و هادی قائمی برای بدنام و منزوی کردن بنیاد برومند و مرکز اسناد حقوق بشر


کارزار نایاک و هادی قائمی برای بدنام و منزوی کردن بنیاد برومند و مرکز اسناد حقوق بشر

چند ماه پیش بخش دیگری از ایمیل های داخلی "نایاک" از طریق دادگاه فدرال واشنگتن در اختیار حسن داعی قرار گرفت. از میان هزاران ایمیل، دو تای آنها بطور ویژه جلب نظر میکند زیرا سیستم مافیائی نایاک برای حذف دیگران از طریق بدنام کردن و لجن پراکنی را در معرض قضاوت قرار میدهد.
این دو ایمیل نشان میدهد که نایاک و هادی قائمی (عضو سابق هیئت مدیره نایاک و همکار نزدیک تریتا پارسی) برای بدنام و بی اعتبار کردن دو گروه حقوق بشری مستقل و مخالف رژیم ایران یعنی بنیاد حقوق بشری عبدالرحمن برومند و همچنین مرکز اسناد حقوق بشر فعالیت کرده اند.
ایمیل اول گفتگوئی است بین Emily Blout سرپرست لابی نایاک با همکاران خود در جبهه ای موسوم به Iran Legislative Strategy که برای برداشتن فشار و تحریم از روی جمهوری اسلامی در واشنگتن لابی میکرد. در این ایمیل بحث بر سر کنفرانس یکروزه ای است که در کنگره آمریکا برگزار میشود و موضوع آن نقض حقوق بشر در ایران است. در این کنفرانس خانم رویا برومند از بنیاد حقوق بشری عبدالرحمن برومند و همچنین دکتر پیام اخوان از مسئولان مرکز اسناد حقوق بشر سخنرانی کرده اند.
امیلی بلات مسئول لابی نیاک برای بی اعتبار کردن این جلسه و سخنرانان آن به لجن پراکنی پرداخته و میگوید که خانم برومند پس از قتل پدرش توسط رژیم ایران گرایشات رادیکال پیدا کرده و بسیار افراطی شده است. امیلی بلات دکتر اخوان را دریافت کننده کمک های دولت آمریکا معرفی میکند و می نویسد:
"این یک پانل کاملا افراطی در مورد ایران است. سازمان وابسته به اخوان با کمال افتخار (با معنای تمسخر آمیز) از بودجه 75 میلیون دلار سهمی دریافت کرده است و همان سازمانی است که آن دوره آموزشی فاجعه بار را در دوبی برگزار کرد. برومند یک تجربه بسیار تراژیک با رژیم ایران داشته است و همین مسئله وی را بشدت رادیکال کرده و افکارش را عمیقا افراطی نموده است."
ذکر چند نکته در مورد گفته های امیلی بلات قابل توجه است. اولا سازمان نایاک هم از دولت آمریکا، هم از کنگره و هم از بودجه 75 میلیون دلاری سهم قابل توجهی داشته است. بخش کوچکی از اسناد داخلی نایاک که توسط دادگاه در اختیار حسن داعی قرار گرفته نشان میدهد که این سازمان بیش از 200 هزار دلار از این بودجه را بخود اختصاص داده که بخشی از آنرا در همکاری با رژیم ایران خرج کرده و باقیمانده آنرا نیز بطور روشن و آشکار بالا کشیده است یعنی بدون آنکه فعالیتی کرده باشد بودجه دریافتی را به جیب خود ریخته و در مقابل با سند سازی و جعل گزارشات بی پایه، سر کنگره و وزارت خارجه را کلاه گداشته است. (نگاه کنید به مجموعه اسناد نایاک در این زمینه) نکته دیگر آنکه نایاک همزمان با دریافت این پولها، در کنگره آمریکا لابی میکرد تا به دیگر گروههای مستقل که با رژیم ایران همکاری نمیکنند پولی پرداخت نشود.

ایمیل دوم مربوط به سال 2007 و زمانی است که نایاک و هادی قائمی تلاش میکنند تا خودشان را بعنوان سخنگویان حقوق بشری جابیندازند تا از تبدیل شدن حقوق بشر به ابزاری برای فشار به رژیم ایران و در نهایت مشروعیت بخشی به گفتمان تغییر رژیم جلوگیری نمایند.
در این ایمیل مسئولان نایاک بهمراه هادی قائمی و نماینده ای از عفو بین الملل، در مورد چگونگی مطرح کردن مسئله حقوق بشر در کنگره آمریکا بحث میکنند و هادی قائمی هشدار میدهد که برخی سازمانهای حقوق بشری در واشنگتن (بخوانید دو سازمان موجود یعنی بنیاد برومند و مرکز اسناد حقوق بشر) به دروغ خودشان را مدافع دموکراسی و بهبود وضع حقوق بشر میدانند. قائمی میگوید که این سازمانها که از وزارت خارجه پول میگیرند (بودجه 75 میلیون دلاری) در حقیقت پوششی برای جاانداختن گفتمان تغییر رژیم هستند. قائمی میگوید:
"برخی از سازمانهای (حقوق بشری) از وزارت خارجه بودجه دریافت میکنند و پوششی برای تغییر رژیم در ایران هستند و بنابراین بایستی مراقب آنان باشیم. بسیاری از این گروهها خودشان را به دروغ طرفدار دموکراسی و حقوق بشر در ایران معرفی میکنند."
در رابطه با اظهارات قائمی برای لجن پراکنی علیه دیگر سازمانهای ایرانی حقوق بشر باید گفت که اولا خود نایاک در زمانیکه قائمی عضو هیئت مدیره آن بود از بودجه دولت آمریکا بهره مند بود اما یک تفاوت جدی بین فعالیت قائمی و نایاک با دیگر سازمانهای حقوق بشری مانند بنیاد برومند وجود داشته است. قائمی و نایاک تمامی فعالیت های خود را با دولت ایران هماهنگ میکردند. کافی است به مجموعه اسناد نایاک در این زمینه که شامل گفتگوهای قائمی با مسئولان وزارت خارجه ایران است نگاه کنید. همچنین باید اضافه کرد که بودجه اولیه سازمان حقوق بشری هادی قائمی موسوم به "کمپین بین المللی حقوق بشر" توسط محافلی در هلند تآمین گشته است که معلوم نیست از بودجه دولت آمریکا پاک تر و یا حلال تر باشد.
تفاوت دیگر سازمانهای حقوق بشری با هادی قائمی در این است که آنان بدنبال بقای این حکومت جهل و جنایت نیستند درحالیکه قائمی و نایاک در بیانیه های مختلف خواهان حرکت در چهارچوب نظام جمهوری اسلامی بوده اند.

منبع: ایرانیان لابی

هیچ نظری موجود نیست: