نگاهي به...

هر آنچه منتشر ميشود به قصد و هدف آگاهی رسانی و روشنگری است۰ ما حق "آزاد ی بيان" و" قلم" را جزء لاينفک مبارزه خود ميدانيم! ما را از بر چسب و افترا زدن باکی نيست! سلام به شهدای خلق! سلام به آزادی!

۱۳۸۹ خرداد ۲۵, سه‌شنبه

بهروز شادیمقدم: بیرق ِسبز ِقوم پرستان کرد

اطلاعیه ای( اطلاعیه خبری مشترک )از طرف پارت آزادی کوردستان خبر از نشست چند حزب ناسیونالیست کردستان ایران و طرفداری آنان از جنبش سبز با امضای حزب آزادی کردستان، حزب کومله کردستان ایران، سازمان خبات کردستان ایران و حزب دمکرات کردستان در سایت‌ آزادی بیان درح شده است.در بخشی از این اطلاعیه آمده است:


در نشست مزبور در پی تبادل نظر همه طرفها بر این نکته اتفاق نظر داشتند که جنبش اعتراضی مردمی در ایران که به عنوان جنبش سبز شناخته شده و پس از22 خرداد ماه و دوره دهم انتخابات ریاست جمهوری علیه تقلب و دیکتاتوری سربر آورده‌ است، علیرغم کاستیهایش روزبه روز بیشتر از یک جنبش به لحاظ محتوا محدود به سمت یک جنبش دمکراسی خواهانه همه جانبه گسترش و تعمیق یافته است و به همین دلیل از سوی کلیه نیروهای آزادیخواه ایران و کردستان شایسته حمایت و همکاری میباشد.“


+++++


سیاست سر سپردگی و دفاع از حکومت های ارتجاعی و مشخصاً پشت سر رژیم اسلامی ایران و اعوان و انصار و جناح هایش رفتن ِاز طرف قوم پرستان کرد و در اینجا احزاب فوق چیز جدیدی نیست. این حمایت و همکاری بخشی از سیاست اصلی این‌ها بوده و مردم را به زیر بیرق دشمن بردن کارشان.


بورژوازی کرد و نمایندگان سیاسیش ناسیونالیست ها در مبارزۀ خود با همۀ دبدبه و کبکبه شان عجیب بزدل اند و اعتماد به نفس ندارند . هیچگاه مستقل و متکی به خود نبوده‌اند . یا از حاکمیت ها طلب سهم و کسب قدرت در منطقه را کرده اند، یا وابسته به حکومت های دیگر و به اتکای نیروی و قدرت آن‌ها پیش رفته اند. در حرف ادعای دفاع از ملت خود را دارند و در عمل درمانده و توسری خورند.


تمام تلاش شان پیش ملت و حکومت این است که به حساب آیند و حزب ِپیشوا و ناجی ملت کرد شمرده شوند ، اما سارش کاری ها ، در یوزگی هایشان به دشمن و دست و پا زدن هایشان در تند پیچ های مبارزۀ طبقاتی ، به آن‌ها چهره و جایگاه دیگری داده ، بی‌اعتبارند و صف شان در اپوزیسیون ، صف شکست خورده ها را میماند. در نزد حکومت منفور ایران سبک و رقمی جدی نمیباشند و حکومت هم میداند در مبارزات کردستان این‌ها تعیین کننده و نیروهای اصلی نیستند.

در اینجا حرف در مورد حزب آزادی کردستان و سازمان خبات کردستان ایران نیست، این دو جریان ضعیف و حاشیه‌ای هستند .اما حزب دمکرات کردستان و حزب کومله کردستان ایران .


حزب دمکرات کردستان


حزب دمکرات کردستان از دفاع از فئودال ها کارش را شروع کرد و در وضعیت خاص بعد از شهریور1320 و در غیاب جریان سیاسی دیگری که مبارزات و جنبش آن سالها را درکردستان رهبری کند، قدرت را بدست گرفت و با حمله ارتش شاه به کردستان در آن زمان بدون هیچ مقاومتی رهبران حکومت خود مختار کردستان به پیشواز ارتش دشمن رفتند و در‌ واقع تسلیم شدند و بعد تنی چند از آنان اعدام شدند.


تا قیام57 از فعالیت حزب دمکرات خبری نبود.بعد از قیام با اینکه ضدیت رژیم اسلامی با مبارزات آزادیخواهانه درکردستان بر همه‌کس آشکار شده بود، رهبری حزب(قاسملو) به دیدار خمینی شتافت و پشتیبانیش را از این حکومت اعلام کرد و این اعلام وفا داری بعد ها بارها تکرار شد .


در هیئت نمایندگی خلق کرد سنگ اندازی میکرد و درخفا با رژیم تماس و مذاکره داشت . در طول حاکمیت این رژیم تمام تلاشش صرف طلب و تمنای مذاکره با حکومت بوده است . سر دو تن از رهبرانش برسر همین سیاست خواهش و تمنا بر باد رفت. هنوز هم تشنۀ مذاکره و گفتگو با رژیم است. از اخلال گر نامیدن کومه له در گذشته و تحمیل جنگ فرسایشی جند ساله به کومه له تا سرکوب و دستگیری اعضای دیگر احزاب و سازمانهای کمونیست در کردستان و -


قتل عام اعضای سازمان پیکار و تصرف وحشیانۀ مقرشان در شهر بوکان در سال 59 و کشتار کمونیست‌ها (و کمونیست های اسیر در چنگشان ) در جنگ با کومه له تا دنبالچۀ حزب توده بودن و سر از شورای ملی مقاومت در آوردن تا مروج مذهب اسلام و خرافات در بین توده های مردم کردستان بودن و دفاعش از سرمایه داران ،اخاذی و زور گویی و ترویج فرهنگ لومپنی در حیطۀ فعالیتش در مناطق تحت نفوذش ، سر به آستان آمریکا نهادن در سالهای اخیر، دفاع زبونانه این حزب از اصلاح طلبان و جناح های دیگر رژیم و آخرینش پرچم سبز اسلامی آن‌ها را بلند کردن و تلاش کنونی اش برای کشاندن مردم کردستان به صف دشمن ،همه کارنامۀ سیاه حزب دمکرات کردستان را تشکیل میدهد .


حزب کومله کردستان ایران


حزب کومله کردستان ایران، ادامه دهندۀ راه حزب دمکرات است و عنوان سازمان زحمتکشان کردستان (نامی که ابتدا عبدالله مهتدی و طرفدارانش در هنگام جدایی از حزب کمونست ایران برای تشکل خود انتخاب کردند و وعده دادند که کومه لۀ قدیم را زنده خواهند کرد و بعد از مدتی بی هیچ توضیحی «حزب کومله کردستان ایران»ش کردند، حکایت دیگری دارد .


این جریان که زمانی رهبرش( عبدالله مهتدی )درهنگام درگیری کومه له و حزب دمکرات در یک سخنرانی در اردوگاه مالومه و حتماً با این تحلیل درست که حزب دمکرات جریانی بورژوایی است و تقابل کومه له با این حزب برحق میباشد ، گفت:


اگر شش میلیون مردم کردستان بگویند این جنگ ِ کومه له با حزب دمکرات غلط است ، او به تنهایی خواهد گفت درست است .“(نقل به معنی)


و حالا طرفدار پرولتاریا و جنگ طبقاتی در آن روز ها ، امروز نام حزبش در کنار نام احزاب بورژوایی و از آن بدتر در کنار نام احزاب ناسیونالیست آمده است.


مبارزۀ طبقاتی در پروسه و پیشروی هایش تنها جایگاه طبقات و منفعت های اجتماعی وسیاسی احزاب را روشن نمیکند ،بلکه شخصیت ها را هم با توجه به خاستگاه و نگرششان نیز در جای واقعی یشان قرار میدهد .جایگاه سیاسی عبدالله مهتدی همین است که امروز در آن قرار گرفته . پز و موضع گیری گذشته‌اش امروز نشان میدهد که آنوقت هم جای باور نبوده است.

در مورد عبدالله مهتدی و مواضع سیاسی خود و حزبش درمطلبی به نام“ ناسیونالیسم کرد و احزابش (2) ” نوشته‌ام ، اینجا اشاره ای دیگر باره به این جریان به خاطر نشست فوق و رهنمود سیاست ارتجاعی یشان است که با دیگر احزاب قوم پرست کرد در پشتیبانی از بخشی از بورژوازی حاکم به نام جنبش سبز در پیش گرفته اند .

تفکر قوم گرایی و سیاست‌های مفتضحانه‌ای که باعث شد یکی را به هوای سازش، سر رهبران خود را بر باد دهد و آن دیگری( عبدالله مهتدی) را که هوای رهبر ملی کرد را در سر داشت و حتماً هنوز دارد سکۀ یک پول سیاه نماید،این سیاست زبونانه و حقیرانه براحتی منافع، حقوق و هست و نیست هر ملتی را هم بر باد خواهد داد و خود این احزاب در اولین تنگنا و سختی‌ها ملت را و منافع آنها را به معامله و مسالحه خواهند گذاشت و تراژدی برای مردم خواهند آفرید . چنانچه هم مسلکان ناسیونالیست شان در گذشته آفریده اند .

اینان ، این احزاب ناسیونالیستی ، این قوم پرستان که در حرف به نام ملتشان قسم میخورند، در عرصه‌ و شرایطی که منافع حزبی و شخصی شان به خطر افتد و مصلحت خواهی شان چیز دیگر تقاضا کند، قوم و ملتشان را از یاد میبرند. چون حتی قوم پرست واقعی هم نیستند.


بهروز شادیمقدم 2010 .6..15

shadochdt.wordpress.com

shadi_behr@yahoo.de

- ناسیونالیسم کرد و احزابش (1 )
- ناسیونالیسم کرد واحزابش (2 ) سیاست ِبه نرخ ِروز ِاََقای عبدالله مهتدی رهبرحزب کومه له کردستان ایران
- ناسیونالیسم کرد و احزابش ( 3 )
***********************************************************************************

لاعیه خبری مشترک

پارت آزادی کوردستان
June 08, 2010

بمنظور تبادل نظر و اتخاذ موضع مشترک در رابطه با جنبش دمکراسی خواهی در ایران و نیز بررسی اوضاع کردستان در پی اعتصاب عمومی پیروزمند 23 اردیبهشت ماه چهار حزب و سازمان: حزب آزادی کردستان، حزب کومله کردستان ایران، سازمان خبات کردستان ایران و حزب دمکرات کردستان روزهفدهم خرداد در محل دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان تشکیل جلسه دادند.


در نشست مزبور در پی تبادل نظر همه طرفها بر این نکته اتفاق نظر داشتند که جنبش اعتراضی مردمی در ایران که به عنوان جنبش سبز شناخته شده و پس از22 خرداد ماه و دوره دهم انتخابات ریاست جمهوری علیه تقلب و دیکتاتوری سر بر آورده‌ است، علیرغم کاستیهایش روزبه روز بیشتر از یک جنبش به لحاظ محتوا محدود به سمت یک جنبش دمکراسیخواهانه همه جانبه گسترش و تعمیق یافته است و به همین دلیل از سوی کلیه نیروهای آزادیخواه ایران و کردستان شایسته حمایت و همکاری می باشد.
شرکت کنندگان در این نشست همچنین بر این اعتقاد بودند که‌ این جنبش باید ضمن مرزبندی هرچه فزونتر با قانون اساسی جمهوری اسلامی ونظام ولایت فقیه و گام نهادن بسوی کسب یک محتوای کاملا" دمکراتیک بروشنی و با شفافیت هرچه بیشتر بر حقوق خلقهای ایران و بویژه خلق کرد در آینده ایران تاکید ورزد.
حاضرین در جلسه، اعتصاب عمومی مردم کردستان که در اعتراض به اعدام فعالین آزادیخواه وبا همصدایی کلیه نیروها انجام پذیرفت را شکوهمند توصیف کرده و آنرا نمونه ای موفقیت آمیزاز همصدایی و همبستگی میان صفوف خلق کرد که نقش بسزایی در مطرح ساختن کردها و سربلندی این ملت ایفا کرده است خواندند. شرکت کنندگان درجلسه بر این نکته نیز اتفاق نظر داشتند که در آینده هم این شیوه از همصدایی و تشریک مساعی به پیش برده شده و توسعه داده شود.
نیروهای حاظر در این نشست همچنین ضروری دانستند که سپاس و تقدیر خود را نسبت به همدردی و حمایت گرم و صمیمانه ای که کلیه آزادیخواهان ایران در این مورد در مقابل خانواده های جانباختگان و بطور کلی در قبال مبارزه مردم کردستان از خود نشان دادند ابراز نمایند.
این نشست در فضایی دوستانه برگراز گردید و در پی بررسیها و تبادل نظرهای همه جانبه پایان یافت.
17 /3/ 1389 شمسی
7 ژوئن 2010 میلادی




هیچ نظری موجود نیست: