بازی زودهنگام برای دوران پس از احمدی نژاد

بازی زودهنگام برای دوران پس از احمدی نژاد

منصور امان

همانگونه که آیت الله خامنه ای هزینه ی گُماردن دست نشانده خود بر مسند ریاست جمهوری در سال 88 را به طور شخصی از کیسه آتوریته اش در باند خویش و اقتدار در جامعه پرداخت، اینک نیز چنین می نماید وی ناچار است مخارج کمر شکن برکناری گُماشته حریص خویش را نیز از همین محل بپردازد.

خیزشهای پس از نمایش انتخابات ریاست جمهوری و رویارویی مُستمر و متوقف نشده جامعه با ولی فقیه، شُل کردن سر کیسه قدرت برای از سر گُذراندن بُحران کنونی در دستگاه آن را برای آیت الله خامنه ای به یک انتخاب حیاتی و همزمان اجباری تبدیل کرده است. او در حالی که پذیرش هر بخشی از خواسته های جامعه را با پایان کار خود برابر می شمارد، آماده است از طریق عقب نشینی از سیاست یکدست سازی و کاستن از تمامیت خواهی جاه طلبانه اش، موقعیت ضربه خورده خود را با جذب شُرکای قدیمی و نوازش سهامداران جدید ترمیم کند.

از این رو، موضوع اصلی برای آقای خامنه ای، نه پرداخت هزینه که، پایین آوردن میزان آن و از سر گُذراندن آشوب زیر خیمه با کمترین خسارت است. کم ریسک ترین اقدامی که او می تواند به عُنوان امتیاز به طرفهایش قالب کند، اجازه شرکت در انتخابات آتی مجلس به باندهای اخراج شده ی "اصلاح طلب" و "کارگُزاران" در برابر کوفتن "فتنه سبز" چه با پنبه و چه با آهن است؛ اقدامی که به گونه نمادین بازگشت آنها به بازی را مادی می کند، بدون آنکه به گونه واقعی بازیگران دوباره فعال شده را در شکل دادن به آن شرکت داده باشد.      

در این میان، پیام "رهبر" به همه ی طرفها رسیده است؛ از حُجت الاسلام خاتمی که برای شرکت در ضیافت آشتی کُنان عبای تازه ای از صندوق بیرون آورده تا حامیان پیشین فراکسیون نظامی - امنیتی دولت که با حرارت تمام هر روز "وجوه مُشترک" بیشتری میان "جریان انحرافی" با "فتنه" و "بی بصیرتها" کشف می کنند.

مُخالفت خوانی طیف مزبور با نقشه درخشان "آقا"یش نه فقط نُطفه یک انشعاب جدید و این بار زیر بینی او در بیت اش را می بندد بلکه، می تواند به خوبی ته مانده راهکار وی را به آرزویی نقش برآب شده بدل ساخته و موقعیت "رهبر" را وخیم تر از آنچه که هست، کند.

در این میان آقای رفسنجانی نیز – یک درجه هوشیار تر از حُجت الاسلام خاتمی - با توجه به تنگنای آیت الله خامنه ای علامت می دهد که با وجود "جریان تحجُر" پُشت چُپُق وحدت، آتش مُعامله گُر نخواهد گرفت. او این موضع را به پُشت گرمی راست سُنتی، جریانی که آقای خامنه ای و فراکسیون اش برای آن هوو گرفت، اتخاذ کرده است.   

بنابراین، اغراق نیست اگر گفته شود، چالش اصلی همه باندها و گرایشهای مزبور این است که از نمد حذف آقای احمدی نژاد و فراکسیون نظامی – امنیتی دولت برای چه کسی کُلاه دُرُست می شود. این در حالی است که هنوز تکلیف پارامتر ابتدایی این مُعادله یعنی، سه طلاقه کردن سوگُلی "آقا" روشن نشده و جدال در محضرخانه در پیش روست.