نوشته ی نیما فرمین
( دکترای حقوق از دانشگاه مونت پلیه ـ فرانسه)
برابر اصل ( 107 و 109 قانون اساسی) جمهوری اسلامی، رهبر باید آگاه تر از دیگران در احکام اسلامی، حقوقی و مسایل سیاسی، اجتماعی و دارای مقبولیت عامه ، عدالت و تقوی، تدبیر، شجاعت و مدیریت و قدرت کافی باشد .
سید علی خامنه ای روز چهارشنبه 6 آبان در دیدار با گروهی از برندگان المپیاد های علمی، با سخنان نسنجیده خود اعتراض و انتقاد به نتایج انتخابات را "بزرگترین جرم" خواند. آقای خامنه‌ای گفت: «زیر سؤال بردن اصل انتخابات بزرگترین جرمى بود كه انجام گرفت.» آیت‌الله خامنه‌ای در اظهارات خود، انتقاد و مخالفت‌های صلح‌آمیز و مشروع با روندهای سیاسی و نارضایتی را "مجرمانه" می‌داند.
سازمان عفو بین المللی به این گفته آقای خامنه ای اعتراض کرد و از او خواست این سخن خود را پس بگیرد. این سخنان آقای خامنه ای از یک سو با قانون اساسی جمهوری اسلامی و قوانین حقوقی آن ناسازگار است و از سوی دیگر مخاقف قوانین حقوق بین المللی و حقوق بشر می باشد.
خامنه ای با بیان این سخنان یک بار دیگر نشان داد که با قوانین حقوقی و بین المللی بیگانه است و بنابراین فاقد شرایط رهبری در همان جمهوری اسلامی خود می باشد.
شوربختانه هذیان گویی رهبر در این جا پایان نمی گیرد، او برای پایندگی خود و ویرانی کشور بر پایه سیاست تفرقه انداز و حکومت کن خطاب به حاضران گفت، «چرا شما نسبت به این جرم چشم‌تان را می‌بندید؟» .
خامنه ای بگونه غیرمستقیم اعتراض کنند گانی را که هنوز دست ازکوشش بر نداشته اند تهدید به دستگیری و مجازات می کند. هدف اوبرانگیختن جوانانی بود که به پای منبر وی کشانده شده بودند، او در نظر داشت با ایجاد تفرقه و دشمنی میان طبقات گوناگون جامعه ایران به عمر حکومت خود که از سوی مردم به چالش کشیده شده است چند صباحی بیافزاید.
جرم چیست؟
جرم یک پدیده بسیار پیچیده اجتماعی است و به اشکال گوناگونی در هر جامعه ای بروز می کند. در کشور های آزاد جهان ، جرم ، رفتار ( عمل یا ترک عملی) است، که قانون گذار آن را منع کرده، و برای کسی که ، چنین رفتاری را داشته است، صریحا کیفر پیش بینی نموده است. این کیفر تنها درباره رفتاری است، که پس از قابل اجرا شدن قانون ، تحقق یابد، و در زبانزد حقوقی آن را " اصل قانونی بودن جرم و کیفر" می گویند. در این جا این پرسش پیش می آید، آیا منظور خامنه یی ، جرم در مفهوم حقوقی آن است، یا این که ایشان خود را فاعل مایشا و بالاتر از قانون می داند؟
در کشور های آزاد جهان قانون اساسی، تضمین کننده ی حقوق و آزادی های بنیادین کشور است، و قوانین دیگر باید هماهنگ با قانون اساسی باشند. آیا خامنه یی قانون اساسی را که ملایان برمردم ایران تحمیل کرده اند ، قبول دارد؟ و یا این که بنا به سود های بیکران (دزدی، فساد و نامردمی) خود و ملایان دیگر نوشته یی است، که کم ترین ارزش را در کشور ندارد؟
چه کسی مرتکب جرم شده است؟
اصل 27 قانون اساسی جمهوری اسلامی می گوید:« تشکیل اجتماعات و راه پیمایی ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد، آزاد است».
پس از تقلب های آشکار در انتخابات اخیر ریاست جمهوری در ایران، و اعتراض گسترده و میلیونی مردم در خیابان ها، خامنه ای نه تنها این اصل را زیر پاگذاشت، بلکه به نیروی سرکوبگر خود دستور داد، با خشونت هر چه بیشتر بر مردم بتازند، و از کاربرد جنگ افزارهای جنگی هم دریغ نورزند. مردمی که گمان می کردند در زیر لوای قانون جمهوری اسلامی به راه پیمایی مسالمت آمیز پرداخته اند غافلگیر شدند. صد ها تن کشته، و هزاران تن زخمی و شمار بسیاری بی آن که مرتکب جرمی شده باشند، با آزار و شکنجه های قرون وسطایی به زندان های آشکار و پنهان حکومت اسلامی برده شده و به آنان از زن و مرد تجاوز شد.
خامنه ای بی آن که کم ترین شناختی به جرم و تعریف حقوقی آن داشته باشد ، نقض آشکار قانون اساسی و کشتار جوانان و تقلب آشکار در انتخابات را کاری پسندیده می داند، و اعتراض مردم به تقلب آشکار در انتخابات را" جرم بزرگ "می پندارد. با نگر به همان قانون اساسی جمهوری اسلامی، خامنه ای خود مجرم است و باید تحت پیگرد قانونی قرار گیرد.
تارنمای فرهنگ ایران
10 آبان، 1 نوامبر 2009
www.farhangiran.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر