سرهنگ پاسدار، محمدرضا علیخانی در سوریه کشته شد !!کارمند صدا و سیما در سوریه کشته شد روابط عمومی صدا و سیما کشته شدن داود جوانمرد .

سرهنگ پاسدار، محمدرضا علیخانی در سوریه کشته شد

به گزارش تابناک خوزستان؛ سرهنگ پاسدار محمدرضا علیخانی پس از تحمل جراحات ناشی از زخمی شدن در درگیری با نیروهای داعش در سوریه، امروز در بیمارستان بقیه الله تهران در سوریه کشته شد.

رضازاده همزمان با علیخانی براثر اصابت یک موشک کشته شده بود.
µµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµµ
کارمند صدا و سیما در سوریه کشته شد روابط عمومی صدا و سیما کشته شدن داود جوانمرد .  داود جوانمرد، متولد 1349 تهران، فرزند اول خانواده است. وی پس از به پایان دوران دبیرستان در رشته علوم تجربی، در سن 16 سالگی به جبهه ها رفت. جوانمرد چند شب پیش در منطقه حلب سوریه مورد اصابت ترکش های خمپاره قرار گرفت و کشته شد. -

این جا صالح آباد است. منطقه نوزده تهران بزرگ، مأمن کودکان بی شناسنامه

اولین برج های تهران روی آلونک ساخته شد

این جا صالح آباد است!

این جا صالح آباد است. منطقه نوزده تهران بزرگ، مأمن کودکان بی شناسنامه

پارسینه: حدود پنج سال است که این زاغه نشینان پاکستانی از کشور خود مهاجرت کرده و به سختی و در اوج فقر و تنگ دستی در این محل ساکن هستند و با کمک خیرین زندگی خود را می گذرانند.هر جمعه چشم انتظار اندکی مایحتاج زندگی...!

عکس:فاطمه سعادتی

نگاهي به...: >eQue se passe-t-il en TurquieSelma Benkhelifa

نگاهي به...: >eQue se passe-t-il en TurquieSelma Benkhelifa: >e Que se passe-t-il en Turquie Selma Benkhelifa |  22 décembre 2015 Article en PDF :  Ces images ne sont pas pris...

نگاهي به...: Bidar shawid az khab

نگاهي به...: Bidar shawid az khab

>eQue se passe-t-il en TurquieSelma Benkhelifa

>eQue se passe-t-il en TurquieSelma Benkhelifa

| 

22 décembre 2015

Article en PDF : 

Ces images ne sont pas prises en Syrie, mais dans l’est de la Turquie où l’armée assiège des quartiers et les villes kurdes de Cizre, Silvan, Nusaybin et Mardin. De telles exactions n’avaient plus eu lieu depuis les années 90, époque où la Turquie était unanimement décrite comme une dictature militaire.

Depuis quelques mois, l’armée turque assiège des villes, tire à balles réelles sur des manifestants et procède à des arrestations massives. La véritable cible de cette opération est le PKK et plus largement les Kurdes, militants pour l’autonomie ou pas. Les arrestations se font sans distinction et vont du syndicaliste, à l’instituteur en passant par les adolescents.







A l’université de Sirnak, la police turque a investi des logements étudiants et a arrêté 15 étudiantes pour avoir protesté contre le siège des villes kurdes par l’armée turque en faisant du bruit depuis leur logement.





Le bâtonnier de l’ordre des avocats de Diyarbakir, Tahir Elçi a été tué d’une balle dans la tête alors qu’il s’adressait aux médias à l’occasion d’une conférence de presse. Il appelait à l’apaisement et à la fin du siège de Sur, quartier de la grande ville kurde de Diyarbakir.





La violence de l’armée a atteint des sommets difficilement compréhensibles. Des centaines de civils ont déjà été tués.

Du processus de paix à la guerre ouverte

Erdogan a décidé de tourner la page des négociations de paix avec le PKK entamées lors de son précédent mandat et de mener une guerre ouverte aux Kurdes, qu’ils soient modérés ou rebelles.

Erdogan a vu sa majorité mise à mal par les élections du 7 juin 2015. Avec 13% des voix et 80 députés, le parti pro-kurde et de gauche HDP lui ôtait sa majorité absolue. Il s’agit aussi de l’opposition la plus critique à son égard. Les co-représentants du groupe HDP au Parlement turc, Pervin BULDAN et Idris BALUKEN, avaient déposé une proposition d’enquête parlementaire concernant les relations existantes entre l’AKP, parti d’Erdogan, et Daesh.

Pour reprendre une majorité absolue au parlement et faire taire les critiques lui reprochant ses liens avec les islamistes les plus radicaux, Erdogan veut éjecter le HDP en les assimilant au PKK. Assimiler l’opposition kurde au PKK, c’est aussi aller dans le sens du parti d’extrême droite MHP, dont l’AKP avait besoin pour constituer une majorité.

Et puis la lutte contre le terrorisme est un argument électoral porteur, Erdogan en était bien conscient.

Erdogan a lancé des élections anticipées sans aucun fondement légal. On a rarement vu en démocratie qu’un chef d’Etat mécontent du résultat d’élections législatives en juin appelle à de nouvelles élections en novembre de la même année, soit cinq mois plus tard.

Ce détournement du processus démocratique aurait certainement fait hurler les médias et les chancelleries occidentales s’il avait eu lieu au Venezuela ou en Bolivie. Comme il s’agit d’un allié précieux et d’un membre de l’OTAN, Erdogan a pu relancer des élections et récupérer une majorité absolue sans soulever de tollé. Il a – à présent- les mains libres pour faire ce qu’il veut, même du très sale boulot.

L’alliance à Daesh

Dans ses discours, Erdogan assimile le PKK à Daesh. Il prétend lutter contre le terrorisme en général. Alors que les forces kurdes – PKK et YPG - résistent à Daesh en Syrie et en Irak et qu’Erdogan est lui-même plus que complaisant à l’égard des groupes djihadistes.

Deux attentats ont ensanglanté la Turquie, l’attentat de Suruç et celui d’Ankara qui a, le 10 octobre 2015, tué 108 militants de gauche pro-kurdes lors d’une manifestation.

Ces attentats sont revendiqués par les Islamistes de Daesh. Il faut cependant rappeler les liens entre l’Etat turc et des organisations comme Daech ou Al Nostra (Al Quaïda).

On relèvera que les djihadistes ne se sont jamais attaqués aux intérêts de l’Etat turc, mais ont concentré leurs attaques sur les ennemis traditionnels d’Erdogan, la gauche et les Kurdes.

La complaisance de l’Etat turc qui laisse les djihadistes rejoindre la Syrie alors qu’il arrête les militants qui veulent rejoindre les combattants kurdes est critiquée de très longue date déjà. Même les Etats Unis ont demandé à leur allié de fermer sa frontière avec la Syrie.

Le fait que l’Etat turc ait prétendu vouloir bombarder Daesh alors qu’il s’est quasi-exclusivement consacré à bombarder les forces kurdes qui luttent contre ce groupe est aussi très symptomatique d’un vrai malaise (1).

Mais c’est la découverte récente d’armements que l’Etat turc livrait par camions (camions appartenant au MIT, les services secrets turcs) aux djihadistes de Daesh et d’Al Nostra (Al Quaïda) qui a révélé une véritable complicité entre la Turquie et ces organisations fanatiques et barbares.

Cette opération, sous couvert de l’ONG IHH, permettait à la Turquie de venir en aide aux groupes qui ont perpétrés des attentats extrêmement meurtriers à l’encontre de l’opposition de gauche ou pro-kurde. Des journalistes turcs ont publié les images d’armes livrées par la Turquie aux djihadistes en Syrie (2).







Face aux accusations de complicité entre IHH et les groupes djihadistes suite à la découverte de ces camions, Erdogan a réagi en imposant un black-out médiatique à ce sujet et en arrêtant les deux journalistes responsables de la fuite, pour « appartenance à une organisation terroriste ».

Les trois officiers de gendarmerie qui avaient ordonné le contrôle des camions remplis d’armes à destination des djihadistes ont été incarcérés.

Ces événements démontrent une étroite collaboration entre des organisations comme Daech ou Al Nostra (Al Quaïda) et l’Etat turc et donne une toute autre portée aux attentats commis en Turquie et aux violences régulières subies par les militants kurdes. Il ne s’agit plus de groupes fanatiques et barbares qui attaquent des civils turcs sans que l’Etat ne parvienne à réagir mais de groupes qui agissent avec le soutien de l’Etat turc pour mener une stratégie de la tension qu’Erdogan a mise en place à l’encontre d’opposants kurdes et de gauche.

Un autre projet de société

Si les Kurdes irakiens collaborent étroitement avec les Américains, il faut souligner que les Kurdes du PKK (Turquie) et du PYD (Syrie) ont une position différente.

Ils – et surtout elles - résistent aux combattants islamistes avec un courage et une ténacité exemplaire mais surtout avec un projet de société diamétralement opposé à celui des fanatiques religieux (démocratie participative, émancipation des femmes, ouverture aux minorités, écologie…).

Un projet de société surtout caractérisé par sa remise en question radicale des états nationaux et donc du monde tel qu’il existe aujourd’hui.







Les Occidentaux – Américains et Européens – acceptent difficilement des visions du monde opposées aux leurs et considèrent le PKK et son parti frère le PYD comme des organisations terroristes. Pourtant, en Syrie, les Kurdes sont les seuls alliés possibles contre Daesh.

D’abord parce que même seuls et peu armés, ils ont gagné des batailles. Après la victoire à Kobané, ils ont avancé sur le front de Hassaké, chef-lieu régional, et en ont chassé les djihadistes. Pourtant, les combattants des YPG n’ont pas reçu de missiles sophistiqués, tels que ceux qui ont été livrés à d’autres groupes (comme l’Armée syrienne libre (ASL) et les autres groupes rebelles soutenus par les Américains qui retournent leur veste, rejoignent l’EI ou leur vendent des armes fournies par Washington). Personne ne peut donc plus faire semblant de croire à la fable du soutien aux modérés d’Al Nosra (Al Qaida) contre les radicaux de Daesh.

Ensuite, parce que les Kurdes de Syrie, cherchant des alliés, pourraient se tourner vers la Russie. Il est question de l’ouverture d’une représentation officielle à Moscou. Des armes russes ont également été livrées aux combattants des YPG.

Si les Kurdes sont des alliés stratégiques dans le jeu des grandes puissances au Moyen-Orient, Saleh Muslim, coprésident du Parti de l’union démocratique (PYD), dont dépendent les YPG, est catégorique : « Nous ne sommes pas des mercenaires. Nous nous battons pour l’autonomie démocratique de la Rojava ». Et Rojava n’est pas que le nom de la région kurde de Syrie, il est devenu le nom de la société utopique qu’ils et elles défendent envers et contre tous.

Photos :











































Notes :

(1) http://www.opinion-internationale.c... https://francais.rt.com/opinions/59...,http://www.huffingtonpost.fr/olivie..., http://www.lefigaro.fr/vox/monde/20...).

(2) http://www.lemonde.fr/proche-orient... 

Source : Investig’Action

Bidar shawid az khab

FUIQP campagne contre la guerre, l'Etat d'urgence et l'islamophobie

نماینده خوی: وابستگان دولت احمدی نژاد در ۲ سال آخر دولت دهم ۵۰ میلیارد دلار درآمد داشتند

روزنامه شرق با مویدحسینی صدر نماینده خوی مصاحبه ای کرده است. در بخش‌هایی از این مصاحبه را آمده است:
* عده‌ای با استفاده از منافذی که وجود داشته یا منافذی که خودشان ایجاد کرده‌‌اند، به زندگی رسیده‌‌اند و کشور و مردم را فدای زندگی خود کرده‌اند. آن عده‌ای که از منافذ موجود استفاده می‌کنند، معمولا زرنگی‌هایی دارند و با خریدن افرادی که سست‌تر هستند، به غارت می‌پردازند، اما نوع دومی هستند که بسیار خطرناک‌تر هستند؛ یعنی افرادی که خودشان در ساختار هستند و منافذی را ایجاد می‌کنند تا از همان منافذ دست به غارت بزنند.

* نمونه این نوع ماجرا، در دولت قبل در بحث ارز روی داد؛ آن ماجرا این‌طور بود که برای ایجاد توازن در نرخ ارز، تصمیم گرفتند به یک‌سری صرافی‌ها ارز بدهند تا در بازار توزیع کنند. تفاوت قیمت ارز دولتی و آزاد هم هیچ‌وقت کمتر از ۵٠٠ تومان نبود. این چند صرافی هر روز صبح چند میلیون دلار می‌گرفتند و با دستکاری بازار، قیمت ارز آزاد را بالا می‌بردند و این دلارها را در بازار می‌فروختند و روزانه چندصد میلیون تومان پول به جیب می‌زدند.

* از همین راه افرادی توانستند در چند ماه به ثروت چندصد میلیاردی دست پیدا کردند. افرادی که یک‌شبه مجوز صرافی گرفته و به سرعت هم شعبه ایجاد کرده بودند، نمی‌توانستند به دور از چشم مسئولان وقت به چنین امکاناتی دست پیدا کرده باشند. اینکه هر روز به یک عده خاص، ارز هزار و ۶٠٠ تومانی داده شود و قیمت ارز در بازار هم دو هزار و ٣٠٠ تومان باشد، طبیعی است که منفذ سوءاستفاده ایجاد شود و این اتفاق با آگاهی کامل افتاده است.

* الان اکثر این‌ها دارند راست‌ راست و راحت می‌گردند. البته خیلی از افراد اصلی این ماجرا، به نام کارمندان یا افرادی دیگر این مجوزها را گرفته‌اند، اما دانه‌درشت‌های اصلی بیش از ٢٠ یا ٣٠ نفر نبوده‌‌اند و همه اینها قابل احصا هستند. این چیزها در سیستم بانک مرکزی ثبت شده و الان مشخص است؛ مثلا در آن دوره‌ای که قیمت ارز از هزارو ٢٠٠ تومان شروع به افزایش کرد، در هر ساعتی قیمت ارز چقدر بوده و چقدر ارز به چه کسانی فروخته شده است. این کاملا قابل تشخیص است که به چه کسانی با عنوان توازن بازار، ارز پرداخت شده و این پول‌ها با دستور چه کسی به این افراد پرداخت شده است.

* تا جایی که من اطلاع دارم تا الان با بسیاری از کسانی که از این راه به ثروت‌های چند صد میلیاردی رسیده‌‌اند، برخورد نشده است. اما من باز هم می‌گویم همه مجوزهای صرافی که در آن مقطع صادر شده و همه افرادی که در آن دوره برای توازن بازار ارز دولتی گرفته‌‌اند قابل شناسایی و بررسی هستند. مثلا در حوزه واردات محصولاتی مانند مواد غذایی و مواد اولیه، افرادی مراجعه می‌کردند و ارز دولتی می‌گرفتند و این ارز را در بازار آزاد می‌فروختند. این سوءاستفاده هم به صورت آگاهانه انجام می‌شد. چون این ارز را هم در اختیار هرکسی قرار نمی‌دادند. برخی از این افراد حتی سند گمرک جعل می‌کردند و برگه‌هایی مبنی بر واردکردن اقلام مورد نظر ارائه می‌دادند تا در پرونده موجود باشد، اما این برگه‌ها حتی از مبدأ استعلام نمی‌شد که آیا واقعا چنین محموله‌ای ارسال شده یا نه. برخی‌ها هم بودند که با این پول‌ها جنس وارد می‌کردند، ولی به‌جای اینکه با نرخ تعادلی بفروشند، اجناس را در بازار آزاد به فروش می‌رساندند. پشت پرده همه این نوع فسادها هم تفاوت نرخ ارز بود و به‌هیچ‌وجه هم مسئولان از این ماجرا بی‌خبر نبودند.

* در بحث ارز، یک پرونده در قوه قضائیه باز شده. این فرد از اقوام بسیار نزدیک یکی از مسئولان وقت بود. رقمی هم که من شنیدم اینها از طریق سوءاستفاده ارزی به دست آورده‌‌اند، چند هزار میلیارد بوده و خیلی واضح است که این افراد چگونه امکان این سوءاستفاده‌ها را پیدا می‌کنند. مگر در بازار ارز یا مثلا در بحث واردات خودرو، به هرکسی اجازه این کار داده می‌شود؟

* این افراد الان نگران هستند که در مجلس یا دستگاه‌های نظارتی دیگر، این پرونده‌ها باز شود و معلوم شود که در آن مقطع چه بلایی سر کشور آمده است. بنابراین به فکر نفوذ در نهادی مانند مجلس هستند، زیرا هم به نوعی مصونیت پیدا می‌کنند و هم می‌توانند در جریان تصویب قوانین با ارائه طرح‌هایی که ممکن است ظاهر فریبنده و زیبا داشته باشند، به‌دنبال بستن راه پیگیری پرونده‌های خود باشند. اینکه الان اینها چگونه می‌خواهند وارد انتخابات شوند یا تأثیر بگذارند، چیز پنهانی نیست.آنهایی که در دولت دوم آقای احمدی‌نژاد، بدون سابقه به ثروت بالای ۵٠ میلیارد رسیدند، در کل کشور به هزار نفر هم نمی‌رسند. اکثر اینها هم در دو سال پایانی دولت دهم به این ثروت‌ها رسیدند. من خیلی صریح می‌گویم با این پول‌ها می‌شود رأی خرید و در مجلس اعمال نفوذ کرد. بالاخره الان از این دولت انتظار هست که با عوامل این تخلف‌ها برخورد کند.

* تا امروز یک بابک زنجانی گرفته‌‌اند، اما چند‌ده‌نفر دیگر مانند او هم هستند که باید با آنها برخورد شود. این محال است که بابک زنجانی به‌تنهایی این کار را کرده باشد. اینکه او در سازمان تأمین اجتماعی و وزارت نفت نفوذ داشت و با همین نوع روابط توانست خط هواپیمایی بگیرد و در خیلی از جاها هم شبکه داشت و هرجایی هم که رفته کار سالم نکرده و همه‌جا سوءاستفاده و تخلف کرده است. خود این آدم می‌گوید آدمی به نام «م- س» هم بوده است؛ کمترین کاری که دولت می‌تواند انجام دهد، روشن‌کردن این مطالب و معرفی پشت پرده‌های داستان بابک زنجانی به مردم است.

* دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی الان به ابعاد این فسادها واقف هستند.

انتشار گزارشی در باره قصر 58 میلیون دلاری «لاله کریم اف» دختر «اسلام کریم اف» رئیس جمهوری ازبکستان وسه قصر دیگر وی در لس انجلس در رسانه های مخالف این کشور و دیگر کشورهای آسیای میانه در روزهای اخیر بازتاب زیادی داشت.

این رسانه ها به نقل از روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز از وجود چهار قصر چند میلیون دلاری مربوط به لاله کریم اف دختر دوم رئیس جمهوری ازبکستان خبر دادند که یکی از آنها 58 میلیون دلار قیمت گذاری شده است.
خبرگزاری کانیوز، آزادگان، اکی پرس و تارنمای آزادی با بازتاب این گزارش نوشته اند: در تابستان سال 2013 «لاله » یک قصر پرشکوه موسوم به «Le Palais» را که به یک تاجرمعروف به نام «محمد حدید» تعلق داشت با قیمت 58 میلیون دلار در لس آنجلس خریداری کرد که در همان زمان سرخط بسیاری از رسانه های آمریکا و اروپا شد.

انتشاراین خبر، این سئوال را مطرح کرد که لاله کریم اف که تنها یک دیپلماتیک ساده بود، پول خرید این قصر راازکجا آورده است.
تحقیقات نیورک تایمز نشان می دهد که قصر مذکور تنها قصر مربوط به دختر رئیس جمهوری ازبکستان در لس آنجلس نیست، بلکه در این شهر سه قصر دیگر متعلق به وی وجود دارد.

این نشریه می نویسد: ‘مقامات انتظامی وگروه های مبارزه با فساد در آمریکا نگرانند که برخی خریداران خارجی می خواهند دارایی های خود را به صورت املاک درآمریکا حفظ کنند. برخی نیز در قالب شرکت برای پنهان کردن درآمد های غیرقانونی شان تلاش می کنند.’
لاله کریم اف تاکنون رسما به هیچ جرمی متهم نشده و وکیل او گفته که لاله و شوهرش همواره در چارچوب قانون کار می کنند.
لاله درسال 2013 در مصاحبه با یک نشریه ازبک به داشتن منزلی در ژنو سوئیس اعتراف کرد، ولی گفت نمی داند که قیمت 46میلیون دلاری این منزل را رسانه ها از کجا آورده اند.

او گفت که این ملک محل اصلی اقامت خانواده آن هاست و برای خرید آن تمام اموال و املاک خود به استثنای یک منزل در شهر تاشکند را فروخته و 18 درصد پول خانه را هم از بانک وام گرفته است.
رسانه ها گزارش داده اند که گلناره خواهر لاله نیز در چندین کشور تحت پیگرد و تفتیش اموال قرار دارد.
رییس جمهوری ازبکستان دو دختر دارد. علیه شرکت های مربوط به دختر بزرگ او گلناره و شریکانش در آمریکا، سوئد و سوئیس تحقیقات به اتهام فساد در جریان است اما در مقایسه با ‘لاله ‘ کوشش می کند تا زیاد در انظار عمومی حضور پیدا نکند.
«گلناره» دختر بزرگ «اسلام کریم اف» رییس جمهوری ازبکستان از سه سال پیش در پی افشای تخلفات مالی شرکت های وابسته اش، در مضان اتهام های مالی قرار گرفته است.

ماجرا ی اختلافات خانوادگی اسلام کریم اف رییس جمهوری ازبکستان در چند سال اخیرسرخط اخبار رسانه های کشورهای آسیای میانه بوده است. خانواده اسلام کریم اف بارها یکدیگر و برخی مقامات ازبکستانی را به فسادهای مالی متهم کرده اند.

به گفته برخی تحلیلگران سیاسی، ظاهرا خانواده رییس جمهور ازبکستان دچار از هم گسیختگی شده و دو دختر رییس جمهوری ازبکستان دشمن یکدیگر شده اند.
لاله کریم اف دختر کوچکتر رییس جمهوری ازبکستان گفته بود که خواهرش گلناره را به دلیل زدن تهمت های فراوان به وی و شوهرش به دادگاه خواهد کشاند.

گلناره نیز گفته بود بیشتر مردم ازبکستان در حالت تشویش و ترس به سر می برند، چون بیم دارند مقام های امنیتی آنها را نیمه های شب به مکان نامعلوم ببرند.
اسلام کریم اف 77 ساله رییس جمهوری ازبکستان از 27 سال پیش قدرت را در این کشور جدا شده از شوروی در دست دارد.