نگاهي به...

هر آنچه منتشر ميشود به قصد و هدف آگاهی رسانی و روشنگری است۰ ما حق "آزاد ی بيان" و" قلم" را جزء لاينفک مبارزه خود ميدانيم! ما را از بر چسب و افترا زدن باکی نيست! سلام به شهدای خلق! سلام به آزادی!

۱۳۹۶ بهمن ۱۰, سه‌شنبه

نمره رد مجلس به لایحه بودجه؛ ۷ ایراد از زبان ۷ نماینده

نمره رد مجلس به لایحه بودجه؛ ۷ ایراد از زبان ۷ نماینده


مجلسحق نشر عکسICANA
مجلس ایران دیروز یکشنبه هشتم بهمن (۲۸ ژانویه) در اتفاقی بی‌سابقه کلیات لایحه بودجه سال آینده که مورد موافقت کمیسیون تلفیق قرار گرفته بود را رد کرد.
این لایحه تنها ۸۳ رای موافق داشت و تعداد نمایندگان مخالف آن پس از شمارش آرا ۱۲۰ نفر بود که در نهایت مجلس برای تصویب لایحه بودجه ۹۷ قانع نشد.
با اتفاقی که افتاد، این سند حالا به کمیسیون تلفیق برگشته تا ایرادات آن اصلاح شود و به این کمیسیون سه روز وقت داده شده (تا چهارشنبه یازدهم بهمن) تا کار اصلاح را به پایان برساند.
قرار شده مجلس کار بررسی کلیات بودجه سال آینده را روز چهاردهم بهمن در صحن علنی برای دومین بار شروع کند.
از جمله ایرادهای کلیدی که به بودجه پیشنهادی دولت برای سال ۱۳۹۷ گرفته شد که نهایتا تاثیر عمده‌ای بر تصمیم به رد کردن این لایحه داشت، قطع یارانه‌های بیش از سی میلیون شهروند ایرانی در سال آینده خورشیدی است.
پیشتر البته پیشنهاد دولت برای افزایش قیمت سوخت هم یکی از موضوعات جنجال برانگیز بود که کمیسیون تلفیق با افزایش ۵۰ درصدی قیمت آن در سال آینده "به دلیل مسائل و مشکلات اجتماعی"موافقت نکرد. این البته به معنی منتفی شدن افزایش قیمت سوخت نیست.
براساس آیین‌نامه داخلی مجلس، در جلسه بررسی کلیات لایحه بودجه سالانه ایران، حداکثر ۱۰ ‌نفر از نمایندگان به عنوان مخالف گزارش کمیسیون تلفیق (لایحه بودجه پیش از ارجاع به صحن علنی در کمیسیون تلفیق نهایی می‌شود) و ۱۰ نفر به عنوان موافق گزارش کمیسیون صحبت می‌کنند، که دیروز هم این اتفاق افتاد.
اما نمایندگان مخالف درباره این لایحه چه گفتند؟
یارانه نقدیحق نشر عکسMEHR

بودجه یارانه‌ها

دولت در لایحه بودجه پیشنهادی خود برای سال آینده خورشیدی ردیف بودجه قانون هدفمندی یارانه‌ها را ۳۷ هزار میلیارد تومان در نظر گرفته است و این در حالی است که تنها ۲۳ هزار میلیارد تومان آن برای پرداخت یارانه‌های نقدی کنار گذاشته شده است. این رقم نصف بودجه امسال (۱۳۹۶) است.
بر اساس پیشنهاد دولت، در سال ۱۳۹۷ بیش از سی میلیون نفر از تعداد یارانه بگیران (نقدی) کم می‌شود. موضوع کاهش بودجه یارانه‌ها یکی از بیشترین انتقادها را در میان نمایندگان مجلس داشته است.
  • زهرا سعیدی، نماینده مبارکه: در موضوع یارانه‌ها حس بی‌عدالتی باعث می‌شود مردم از یارانه‌شان نگذرند. دولت باید جرات کند و برنامه منظم و منسجمی برای یارانه‌ها ارائه دهد و از دهک‌های پایین هم حمایت کند تا منابع آن صرف ایجاد اشتغال شود.
روحانی و لاریجانیحق نشر عکسTASNIM

افزایش حجم بودجه

دولت حسن روحانی برای سال آینده حدود ۱۱۹۵ هزار میلیارد تومان بودجه پیشنهاد کرده است.
این حجم بودجه نسبت به امسال (۱۳۹۶) حدود ۱۰۹ هزار میلیارد تومان افزایش پیدا کرده است. در سال‌های اخیر افزایش بودجه عمدتا متاثر از تورم و پرداخت یارانه‌های نقدی بوده است.
بعضی نمایندگان منتقد لایحه بودجه سال آینده می‌گویند افزایش حجم بودجه عمومی می‌تواند تبعات منفی اقتصادی به همراه داشته باشد.
  • نادر قاضیپور، نماینده ارومیه: حجم وحشتناک بودجه نشان از آن دارد که مردم با چنین بودجه ای از مشارکت سالم اقتصادی محروم است و مفسدان از گلوگاه چنین بودجه نویسی حداکثر بهره را خواهند برد.
نفت ایرانحق نشر عکسISNA

قیمت نفت

دولت ایران در لایحه بودجه سال آینده مجموع درآمدهای ناشی از فروش نفت را ۱۰۶ هزار میلیارد تومان برآورد کرده که در مقایسه با سال جاری (۱۳۹۶) کاهش داشته است.
این میزان درآمد بر اساس نفت ۵۵ دلاری و دلار ۳۵۰۰ تومانی محاسبه شده است. البته در این لایحه دولت دوازدهم قصد دارد سهم درآمدهای نفتی را در بودجه کاهش دهد.
  • بهروزبنیادی،نماینده کاشمر: قیمت نفت در بودجه ۹۷ هر بشکه‌ای ۵۵ دلار پیش‌بینی شده در حالی که قیمت نفت در سال ۲۰۱۸ هر بشکه ۵۴ دلار بر مبنای برنت آمریکا تخمین زده شده است. بهتر است نمایندگان در این‌باره با واقعیت تصمیم‌گیری کنند.
اوراق مشارکتحق نشر عکسSMTNEWS.IR

اوراق مشارکت

منتقدان می‌گویند در لایحه بودجه سال بعد استفاده از اوراق مشارکت افزایش یافته و درآمد آن در بودجه‌های جاری لحاظ شده است.
کمیسیون تلفیق سقف انتشار اوراق مشارکت دولت را در سال آینده ۳۸.۵ هزار میلیارد تومان تعیین کرده است؛ پیشنهاد دولت البته ۵۰ هزار میلیارد تومان بود.
اوراق مشارکت اوراق بهاداری است که با مجوز بانک مرکزی برای تأمین اعتبار طرح‌های مختلف منتشر می‌شود. مهم‌ترین خصوصیت اوراق مشارکت نسبت به دیگر اوراق بهادار ضمانت پرداخت سود است که به ‌عنوان "علی‌الحساب" در بازه‌های زمانی مشخص به خریدار پرداخت می‌شود. درصورتی که سود قطعی پروژه بیشتر از سود علی‌الحساب پرداختی به خریداران اوراق باشد، مابه‌التفاوت آن باید به خریدار پرداخت شود.
گسترش این اواراق به معنی افزایش استقراض دولت از مردم است.
  • محمد حسین فرهنگی، نماینده تبریز: در طی سال‌های اخیر شاهد گسترش استفاده از اوراق مشارکت و سوق دادن آن به سمت بودجه‌های جاری هستیم. این پدیده جدیدی است در حالی که قبلا اوراق مشارکت در بحث پروژه‌های عمرانی مورد توجه بود. در ۳ سال اخیر برخی از منابع این عمران به بودجه جاری اختصاص داده می‌شود و این موضوع در نوع خود پدیده جدیدی است.
مالیاتحق نشر عکسILNA

مالیات

براساس لایحه بودجه سال ۹۷ که حسن روحانی در آذرماه به مجلس ارائه کرد، دولت درآمدی حدود ۱۲۸ هزار میلیارد تومان از محل اخذ مالیات در نظر گرفته بود.
این البته در حالی است که به گفته مقام‌های دولتی در ایران در سال ۱۳۹۵ بین ۱۴ تا ۳۰ هزار میلیارد تومان فرار مالیاتی در این کشور صورت گرفت که فقط ۵ هزار میلیارد تومان آن شناسایی شد.
بعضی منتقدان می‌گویند که با توجه به "رکورد فعلی" افزایش مالیات باعث تشدید فشار اقتصادی می‌شود.
  • حمیدرضا فولادگر، نماینده اصفهان: البته جای تشکر دارد که درآمدهای مالیاتی از درآمدهای نفتی جلو زده که این خوب است به شرطی که رونق باشد و به اقشار فشار نیاید. باید فرارهای مالیاتی را پیدا کنیم. تا کی می خواهیم این فشار را بیاوریم؟ رشد اقتصادی ما به خاطر درآمد نفتی، پتروشیمی، فولاد و مس است ولی در اصناف و بنگاه‌ها رکود وجود دارد.
صندوق توسعه ملی

برداشت از صندوق توسعه ملی

بر اساس لایحه بودجه سال آینده ۱۳۹۷ دولت پیشنهاد برداشت مبلغ ۵۸۰۶ میلیون دلار از صندوق توسعه ملی کرده است.
اخیرا آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر ایران، مجوز برداشت ۴ میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی را صادر کرده است که دو میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار آن به تقویت بنیه نظامی و دفاعی ایران، اختصاص دارد. بر همین اساس بودجه ای که از صندوق توسعه ملی برای مقابله با ریزگردها اختصاص داده شده ۱۵۰ میلیون دلار است و همین میزان هم به صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران تعلق گرفته است.
صندوق توسعه ملی در سال ۱۳۸۹ و در قالب برنامه پنجم توسعه برای جبران کاستی‌های احساب ذخیره ارزی تشکیل شد.
  • علیرضا سلیمی، نماینده محلات و دلیجان: برداشت از صندوق توسعه ملی در بودجه ۹۷، دویست درصد افزایش می‌یابد که نتیجه آن مبتلا شدن صندوق به حساب ذخیره ارزی خواهد بود.
کشاورزیحق نشر عکسILNA

مغایرت با برنامه ششم توسعه

بعضی نمایندگان منتقد لایحه بودجه سال آینده می‌گویند در تدوین این لایحه دقت لازم برای تطبیق آن با برنامه ششم توسعه صورت نگرفته است.
زمان اجرای برنامه ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ است؛ زمانی که دوره دوم ریاست جمهوری حسن روحانی پایان می‌یابد.
عده‌ای از نمایندگان منتقد لایحه بودجه سال بعد گفته‌اند باید شاخصه‌ها و احکام آمده در "برنامه توسعه ششم و اسناد بالادستی و سیاست‌های اقتصاد مقاومتی" در این لایحه بودجه در نظر گرفته شود.
  • علی اکبر کریمی، عضو کمیسیون اقتصادی: متاسفانه بودجه ۹۷ با اسناد بالادستی مغایرت‌هایی دارد. ۲۰ درصد از احکام برنامه ششم، ۲۶ درصد از احکام دائمی برنامه‌های توسعه، ۲۵ درصد از احکام قانون رفع موانع تولید و ۲۰ درصد از الحاق برخی مواد به مقررات مالی دولت در بودجه ۹۷ پیش‌بینی نشده است.

مهدی کروبی خطاب به سیدعلی خامنه‌ای: پاسخگوی عملکرد خود بوده و زمینه اصلاح ساختاری نظام را فراهم آورید


آیت‌الله حاج سیدعلی خامنه‌ای
رهبر جمهوری اسلامی ایران
سلام علیکم؛
همانطور که می‌دانید پس از انتخابات ریاست جمهوری ۸۴ نامه‌ای به حضرتعالی تقدیم کردم که پس از آن شما از طریق برادر محترم جناب آقای وحید خواسته بودید ملاقاتی با شما داشته باشم. در آن روز ضمن بیان گلایه و اعتراضی که نسبت به دخالت‌های انجام گرفته در روند انتخابات به نفع کاندیدای خاص داشتم اما در نهایت سکوت اختیار کردم. با این وجود برای ممانعت از رقم خوردن حوادث تلخ، در مناسبت‌های مختلف با مسئولین ذیربط مکاتبه‌های پی‌در‌پی‌ای داشتم و تذکرهایی دادم. در این مسیر با آنکه آقای هاشمی پس از انتخابات ریاست جمهوری ۸۴ سخنی در ارتباط با انتخابات گفتند که نشان از ناامیدی نسبت به نحوه برگزاری و شیوه اجرایی آن داشت، هیچگاه مأیوس و ناامید نشدم و دست از تلاش برنداشتم. در سال ۸۸ هم در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کردم و پس از حمایت صریح جنابعالی از نتایج مهندسی شده انتخابات ۸۸ دیگر دیداری با شما نداشتم. از بهمن ۸۹ هم به دستور آن مقام در مکان‌های مختلف در زندان خانگی قرار گرفته‌ام. لیکن اخیراً سخن درستی را مطرح کردید که لازم دیدم برای آینده کشور با شما مکاتبه‌ای داشته باشم. در ششم ماه جاری به درستی فرمودید: “کسانی که دیروز همه امکانات کشور در اختیار آنها بود و کسانی که امروز همه امکانات مدیریتی کشور را در اختیار دارند، حق ندارند نقش اپوزیسیون بازی کنند و علیه کشور سخن بگویند بلکه باید پاسخگو باشند، … نمی‌شود که انسان در یک دهه همه‌کاره کشور باشد و در دهه بعد، تبدیل به مخالف‌خوان کشور شود.”
کُلُّکُمْ رَاعٍ، وَکُلُّکُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ. پاسخگویی هر فرد به میزان سهم و حضورش در قدرت سخن درستی است و اتفاقاً سال گذشته در نوشته‌ای بر آن چنین تأکید کردم: “همه‌ی گروه‌ها و جریان‌های سیاسی از بدو انقلاب تاکنون در به‌وجود آمدن چنین وضعیتی سهیم و مسئولند و به طبع نقش و سهم‌شان باید مسئولیت خود را در به وجود آمدن چنین وضعی پذیرا باشند. شرط اول برای اصلاح، پذیرش مسئولیت رفتارهاست. من نیز با قبول مسئولیت‌ام در جهت اصلاح نظام مطابق آرمان‌های انقلاب و حقوق ملت مندرج در فصل سوم قانون اساسی تلاش کرده و می‌کنم … طبیعی و قطعی است که تقصیر و قصور فراوان داشته‌ام و دارم که از محضر عموم مردم معذرت و از خداوند منان طلب عفو و بخشش دارم.”
قاعدتاً تصدیق می‌فرمایید که اصل پاسخگویی اصلی عام‌الشمول است و استثناء بردار نیست و هرکس به میزان سهم و حضورش در قدرت باید پاسخگوی مسئولیت‌هایش باشد به ویژه آنکه جنابعالی از میان اصحاب انقلاب یگانه فردی هستید که در ۳۸ سال گذشته همواره در بالاترین سطح قدرت حضور داشتید. ۸ سال در مقام ریاست جمهوری و قریب۲۹سال در جایگاه رهبری آنهم بعنوان حاکم و ولی مطلق. بنابراین باتوجه به میزان حضور و نفوذ‌تان در بالاترین لایه قدرت نظام باید بپذیرید که وضعیت سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی امروز کشور نتیجه مستقیم سیاست‌های راهبردی و اجرایی شماست.
البته اینجانب ریشه اصلی مشکلات کشور را در رویکرد حذفی و دوری از مبنای مشروعیت سیاسی نظام که همان خواست و اراده مردم می‌باشد، می‌دانم. یقین دارم که اگر به همان جمله تاریخی امام که فرمودند “میزان رأی ملت است” عمل می‌شد، وضعیت امروز کشور در ابعاد مختلف چنین نگران کننده نبود. در همین ارتباط تنها به چند مورد اشاره می‌کنم و از شما می‌خواهم به جای سخن گفتن از جایگاه اپوزسیون و انتقاد از دیگران بار مسئولیت سیاست‌های‌ سه دهه گذشته را پذیرا باشید و پس از آن در جهت پالایش و اصلاح ساختار به انحراف رفته نظام اقدامی عاجل مبذول فرمایید، چراکه در تأخیر آفت بسیار است و ممکن است کشور در آینده‌ای نزدیک در بحرانی عمیق فرو رود و خدا ناکرده هزینه بس سنگین بر ملک و ملت تحمیل شود.
اما پیش از ورود شاید بد نباشد اشاره‌ای به سابقه دوستی و رفاقت‌مان در اواخر دهه۳۰ و اوائل دهه۴۰ آنگاه که در مدرسه حجتیه من با مرحوم علی حجتی‌کرمانی هم حجره بودم و گاه شما به آنجا می‌آمدید و (ارتباط تنگاتنگی با دکتر دینانی استاد برجسته دانشگاه) در حجره کناری‌مان داشتید، داشته باشم. اگر خاطرتان باشد در فروردین سال ۱۳۴۰ پس از درگذشت مرجع مطلق شیعه آیت‌الله العظمی بروجردی من در کنار تعدادی دیگری از شاگردان امام مقلد و مروج او بودیم. در آن زمان شما مقلد آیت‌الله حکیم بودید و بعدها به زمره مقلدان امام در آمدید و به گفته مرحوم آیت‌الله منتظری در موارد احتیاطات‌ به ایشان رجوع می‌کردید.
اینجانب از آغاز مبارزه امام به جمع مبارزین پیوستم و اولین زندانم را در سال ۱۳۴۲ تجربه کردم. در سالهای مبارزه تا پیروزی انقلاب با چهره‌های متعددی از گروه‌های مختلف از جمله آیات عظام و آقایان، مصطفی خمینی، منتظری، طالقانی، شهید مطهری، ربانی شیرازی، گرامی، حسن لاهوتی، هاشمی رفسنجانی، معادیخواه، حجتی‌کرمانی، جعفری گیلانی، شهید محمّد منتظری، شهید مهدی عراقی، سیدهادی هاشمی، سیدهادی خامنه ای، محین‌الدین انواری، علی شریعتی، محمدعلی شرعی، شیبانی، سرحدی‌زاده، مسعود ستوده، عباسعلی اسلامی، شهید غفاری، زیباکلام، مهدی مهدوی‌کنی، فهیم کرمانی، جریری، قهرمانلو، زین‌الدین زنجانی، شریعتی سبزواری، خندق آبادی، کمال گنجه‌ای، شهید هاشمی‌نژاد، کاظم بجنوردی، سیدمحسن طاهری، عسگراولادی، سالاری، فاکر، علی بابایی، مفیدی، عمویی، کی‌منش، علوی طالقانی، حکمت‌جو، پاک‌نژاد، سعیدیان‌فر، کچویی، معلم نهاوندی، حیدری، مخملباف، معین‌فر، تجریشی، حسن لنگرودی، هوشنگ اسدی، شمشاد، مرآتی، امیرحسینی، حسینی‌نیا، آورزمانی، درچه‌ای، غیوری، اعتمادزاده، متقی، محمد محمدی‌گرگانی و ده‌ها نفر دیگر که الان نام‌شان را به خاطر نمی‌آورم هم‌بند بودم و پس از پیروزی انقلاب هم چهار دوره افتخار نمایندگی مردم در مجلس را بر عهده داشتم. در دوره دوم و سوم پس از مرحوم هاشمی بعنوان نفر دوم لیست از حوزه تهران راهی مجلس شدم و پس از رحلت امام وقتی شما در جایگاه رهبری قرار گرفتید و آقای هاشمی مجلس را برای ریاست جمهوری ترک کرد به ریاست مجلس رسیدم.
حضور شما در جایگاه رهبری همراه شد با حذف بخش مهمی از نیروهای انقلاب. این رویکرد در انتخابات دوم مجلس خبرگان رهبری به اوج خود رسید و در کنار حذف افراد شاخص، این رکن رکین قانون اساسی نیز از اساس بی‌خاصیت گردید که به باور من ریشه همه‌ی گرفتاریهای امروز کشور در همین نکته نهفته است. من به اصلاح نظام در چارچوب آرمانهای انقلاب از طریق صندوق رأی باور دارم منوط بر آنکه تمامی ارکان نظام با اراده و رأی مستقیم و یا غیر مستقیم مردم، بدون نظارت استصوابی و دخالت‌های قیم‌مآبانه اعمال شود و همه از صدر تا ذیل نظام خود را در مقابل مردم، اصحاب رسانه‌ها و نهادهای حقوقی کشور مسئول و پاسخگو بدانند. احدی هم حق نداشته باشد نهادهای قانونی را با اهرم قدرت بی‌خاصیت کند چراکه هیچکس فراتر از قانون نیست و ملاک باید برای همه قانون باشد.
یقین دارم روزهای پیش از انتخابات دوره دوم خبرگان رهبری در آذر ۱۳۶۹ را به خاطر دارید جائیکه افرادی درون خبرگان با هدایت مراکزی در قدرت، محل تشکیل جلسات خبرگان رهبری را از ساختمان مجلس شورای اسلامی به بیت شما آوردند و در آنجا آقایان هم شتاب‌زده آئین‌نامه این مجلس را به نحوی تغییر دادند که تأیید صلاحیت نامزدها از مراجع تقلید و استادان برجسته حوزه گرفته شد و در اختیار فقهای شورای نگهبان یعنی همان منصوبین حضرتعالی قرار گرفت. در حقیقت خبرگانی که وظیفه آن بر طبق قانون اساسی نصب، عزل و نظارت بر شخص رهبر و نهادهای زیر نظر اوست را به بیت شما آوردند و این رکن رکین قانون اساسی را در عمل به زیر مجموعه دفتر تبدیل کردند.آنها برخلاف نص صریح قانون اساسی هدف داشتند رهبری و مجموعه عظیم تحت نظر او را از هرگونه نظارت و پاسخگویی معاف کنند. برای عملیاتی کردن این امر در دوره دوم خبرگان به حذف چهره‌های مستقل و ارزشمند آن مجلس نظیر آیت‌الله دستغیب این عالم برجسته و آزاده روی آوردند. به برکت این تغییر و تحول، مجلس خبرگان رهبری از آن زمان به بعد در دور باطلی قرار گرفت و شورای نگهبان که پیش از بازنگری قانون اساسی حتی حق نظارت بر انتخابات خبرگان رهبری را هم نداشت، حیات و ممات این رکن مهم قانون اساسی که تضمین‌گر جمهوریت و مشروعیت سیاسی نظام جمهوری اسلامی است را به دست گرفت و خروجی آن شد مجلسی فرمایشی که تنها وظیفه سالانه‌اش ثناگویی است.
البته در باب حذف افراد بارها شنیده‌ایم که می‌گویند میزان حال افراد است. جمله‌ای از امام که پس از انقلاب در مقام رأفت و گذشت و چشم‌پوشی از لغزش‌های گذشته افراد گفتند و دهه‌هاست که مبنایی برای حذف و برخورد با نیروهای اصیل انقلاب شده است. اگر همین تفسیر جریان حاکم را بپذیریم پس باید بگوییم این موضوع استنثاء بردار نیست و شامل حال همه افراد از جمله حضرتعالی که بیش از همه قدرت و مسئولیت دارید می‌گردد؛ زیرا میزان‌ حال افراد بر اساس اعمال و افعال آنان قضاوت می‌شود نه بر اساس میزان قدرت آنان.

رهبر جمهوری اسلامی
امیدوارم پرده دوم حذف نیروهای انقلاب را به خاطر داشته باشد. در سال ۱۳۷۱ تهاجم سازمان‌یافته‌ای علیه مجلس ساماندهی شد و در همین راستا جنابعالی در نماز جمعه آن‌ زمان نیروهای خدوم و صادق مجلس را فتنه‌گر خواندید و از مردم خواستید به فتنه‌گرها رأی ندهند. در آن انتخابات اشخاصی که نباید دخالت می‌کردند در امر انتخابات دخالت کردند و برای اولین‌بار نظارت استصوابی توسط شورای نگهبان بدون هیچگونه لفظ یا عبارت قانونی و تنها به اتکای حمایت صریح شما اعمال و اجرا شد و تعداد ۴۱ نماینده مجلس در کنار خیل دیگر نامزدها به ساتور شورای نگهبان حذف شدند. دبیر وقت شورای نگهبان پس از این قلع وقم در مصاحبه‌ای رأی دادن به جریانی که شما آن را فتنه‌گر خوانده بودید را در زمره تیر زدن به خیمه اباعبدالله الحسین (ع) دانست. در آن زمان صدا و سیما و منصوبان شما آنچنان بر این جریان تاختند و عرصه را تنگ کردند که لیست مجمع و نیروهای خط امام یکپارچه حذف شدند. وقتی مجلسی تابع در خرداد ۱۳۷۱ تشکیل شد قانون انتخابات اصلاح و لفظ نظارت استصوابی به ماده ۳ قانون مربوطه اضافه گردید و مجلس این عصاره ملت به عصاره قدرت، آنهم با فهم فردی نظیر جناب جنتی که از آغاز تأسیس شورای نگهبان عضو آن شورا بوده و نزدیک به۲۵ سال در کسوت دبیری بی‌رحمانه با آبروی افراد بازی‌ کرده است، تبدیل شد. کند ذهنی، عجول بودن در تهمت زدن به افراد و دست بردن در انتخاب مردم ویژگی منحصر به فرد این عضو کهنسال شورای نگهبان است. فراموش نکردیم روزی را که به ساحت مرجع عالیقدری جسارت کرد و معظم‌له را عامل بیگانه دانست‌ و وقتی آثار اباطیل گفته‌هایش را به او یادآور شدند از خوف طرد مجبور به استغفار گردید. یا روز دیگر در خطبه‌های نمازجمعه نامه عوامانه آقای احمدی‌نژاد به رئیس جمهور وقت آمریکا را الهام‌الهی خواند و خواستار درج آن در کتب درسی شد.
رد صلاحیت فله‌ای و محدودکردن دامنه حق انتخاب کردن و انتخاب شدن مردم بخشی از سرنوشت تلخ مجلس شورای اسلامی است که از آن روز تاکنون در اختیار بخشی از شورای نگهبان و جریانی از سپاه قرار گرفته است. به‌راستی با این رویکرد حاکم به قوه قانونگذاری کشور آیا دیگر جایی برای نقد و بررسی و آزادی بیان و اندیشه باقی می‌ماند؟ آیا مجلس شورای اسلامی همان مجلسی است که امام آنرا در رأس امور می‌دانست؟ و آیا این نوع مجلس‌ها می‌تواند به وظایف خطیر در دفاع از حقوق ملت و در راستای تحقق اصول قانون اساسی نظیر ۷۱ و ۷۶ و ۷۷ عمل نماید و یا مطالبات به حق مردم را نمایندگی کند؟ آیا این است نوع مصونیتی که در اصل ۸۶ قانون اساسی به‌ مجلس داده شده که آزادانه حرف و نظر خود را اعلام نمایند؟ به نظر شما چه کسی مسئول نادیده گرفتن امنیت اجتماعی و سیاسی افراد در چند دهه گذشته بوده است؟ اینکه اندکی از افراد وابسته به نهاد اصلی قدرت گرداننده همه تصمیمات کشور اعم از داخلی و بین‌المللی باشند کجای انقلاب اسلامی جای دارد؟ این روش چه تفاوتی با حکومت‌های خودکامه که پاسخگویی در آن محلی از اعراب ندارد و همواره مورد سرزنش ما بوده است دارد؟

آیت‌الله خامنه‌ای
برخلاف نص صریح قانون اساسی و نظر صریح امام سپاه و بسیج در دوران رهبری شما وارد فعالیت‌های سیاسی و اقتصادی شدند که نتیجه فاجعه‌آمیز آن این روزها برکسی پوشیده نیست. روزی یکی از فرمانده‌های پیشین سپاه در برابر این نقد به من گفت: “امام آنگونه می‌خواستند و آقای خامنه‌ای اینگونه می‌خواهند و ما چاره‌ای جز تبعیت نداریم.” این روزها فلسفه مخالفت پیر جماران با دخالت نیروهای مسلح در امور سیاسی بیش از پیش آشکار شده است. این موضع امام در راستای اصل ۱۵۰ قانون اساسی، قوانین جاری کشور و این مهم که رانت اسلحه و قدرت چیزی جز فساد به ارمغان نمی‌آورد اتخاذ شده بود. بیانات و وصیت‌نامه صریح امام‌ ورود سپاه و نیروهای مسلح را به عرصه سیاست از اساس منع نموده است. اما از سال ۷۵ به بعد شاهد حضور فعالانه سپاه و بسیج در عرصه سیاست، اقتصاد و فرهنگ بودیم. حضور در عرصه سیاست و اقتصاد سم مهلکی برای این نهاد بوده و هست و بارها اینجانب در مصاحبه‌ها، صحبت‌ها و نامه‌هایم بر آن تأکید کردم. چند ماه پیش از انتخابات ۸۸ به رئیس وقت ستاد مشترک سرلشگر پاسدار آقای فیروزآبادی که به خود اجازه داده بود در جایگاه فردی نظامی رهنمودهایی برای تشخیص رئیس‌جمهور مناسب ارائه کند، تذکر صریحی دادم. البته آنها در خرداد ۸۸ کار خود را کردند و نتیجه آنرا هم دیدند و من هم هزینه‌های مخالفت‌ علنی‌ام با اسکله‌های غیر قانونی و دخالتهای سپاه و بسیج در سیاست و اقتصاد را پرداختم. با این حال باید تأکید کنم که این رویکرد نه تنها ماهیت وجودی این نهاد بزرگ انقلاب را نزد مردم به شدت خدشه‌دار کرده بلکه آنان را گرفتار زد وبند و فساد‌های بزرگ کرده است.
در عرصه سیاست، رفتار سیاسی تعدادی از فرماندهان سپاه و سازماندهی و مهندسی انتخابات، با به‌کارگیری نیروهای بسیج، همه و همه، نتیجه‌ای جز بی‌ثباتی سیاسی و ایجاد فضای استبدادی و حذف حاکمیت مردم و در نهایت نفی جمهوریت نظام در برنداشته است و در حوزه اقتصاد انحصارطلبی آنان ناشی از حذف مناقصه‌های عمومی، واگذاری‌های غیر قانونی صنایع بزرگ و کلیدی کشور فساد‌های تاریخی آفریده است که از ذکر جزییات تأسف انگیز آن می‌گذرم. در حوزه امنیت داخلی هم سپاه بدون هیچ‌گونه نظارت و پاسخگویی کارهای موازی وزارت اطلاعات انجام می‌دهد و متعرض حقوق بنیادین مردم می‌گردد. خروجی اصرار بر دخالت سپاه در امور سیاسی، فرهنگی، امنیتی و اقتصادی چه بوده است؟ آیا این نوع نگاه به سیاست و اقتصاد، در قانون اساسی، قاموس جمهوری اسلامی و اندیشه بنیانگذار حکیم آن جایی داشته است؟ آیا این روش کشور را به سراشیبی سقوط و انحطاط و بحران‌های داخلی و بین‌المللی رهنمون نکرده است؟ آیا زمان بررسی نتایج آن فرا نرسیده است و آیا حضرتعالی نباید در قبال خروجی تأسف‌انگیز آن که بارها نسبت به آن هشدار داده بودیم پاسخگو باشید؟

آیت‌الله خامنه ای
پس از تقلب و دخالت سپاه و بسیج در مرحله اول انتخابات سال۸۴ به نفع یکی از نامزدها از شما تقاضا کردم آن بخش از سپاه و بسیج را که در کارهای سیاسی وارد شده‌اند از‌ این اقدام خطرناک بر حذر دارید. اگر آن روز توجه‌ای به این موضوع مهم می‌کردید وضعیت کشور امروز اینچنین شکننده نبود. در انتخابات ریاست جمهوری ۸۴ سپاه و بسیج به محوریت فرزند شما آقا سید مجتبی به نفع یکی از نامزدها ورود کردند و در نتیجه تخلف و تقلب آنان در سه استان اصفهان، تهران و قم فرد مورد نظر با حرکت کودتاگونه شورای نگهبان، با آنکه اینجانب در ۱۱ استان کشور اول بودم به مرحله دوم فرستاده شد. البته این امر در سایه انحصارطلبی و بی‌تجربگی افراد پرنفوذی درون جریان اصلاحات و همچنین ضعف وزارت کشور در صیانت از آرای مردم تحقق پیدا کرد. در نامه مورخ ۲۹ خرداد ۱۳۸۴ به شما یادآور شدم که یکی از بزرگان به جنابعالی گفته‌اند که “آقازاده حضرتعالی از فلان شخص حمایت می‌کند” و شما فرموده‌اید‌ “ایشان آقاست نه آقازاده”. اینجانب از سر اخلاص، احترام و دلسوزی از جنابعالی خواستم جلوی دخالت این آقازاده را بگیرید که نگرفتید و ۸۸ دیدید جریان کودتای انتخاباتی چه بلایی بر سر نظام و انقلاب آورد. اگر در آن روزها به امام حسن مجتبی (ع) امام دوم شیعیان و فرزند امیر‌المومنین علی(ع) اشکال کرده بودم رأی بیش از۵ میلیون اینجانب در انتخابات۸۴ در خرداد ۸۸ که هم حامیان بیشتری از گروهها و جمعیت‌ها به‌خصوص دانشجویان، روشنفکران، زنان، محرومین و افراد مورد تبعیض اعم از دگراندیشان،‌ اقلیت‌های حقوقی و مذهبی، دراویش و اهل حق داشتم و هم حضور مردم در انتخابات نزدیک به بیست درصد افزایش پیدا کرده بود به آمار مضحک ۳۰۰ هزار رأی تنزل پیدا نمی‌کرد. برای نمونه بد نیست یادآور شوم که در سال ۸۴ تنها در استان خودم لرستان از مجموع ۸۰۰ هزار رأی واریز شده به صندوق ها بیش از ۴۴۰ هزار رأی داشتم و در سال ۸۸ در همین استان از مجموع ۹۵۵ هزار رأی واریز شده به صندوق‌ها سهمیه مرا ۴۴ هزار رأی در نظر گرفتند.

آیت‌الله خامنه‌ای
در سال۸۴ وقتی آقای احمدی‌نژاد به تعبیر برخی افراد در زمره رجال سیاسی قرار نمی‌گرفت ایشان با نظر مثبت شما تأیید صلاحیت شد. هنگامیکه وی با رانت سپاه و بسیج در جایگاه ریاست جمهوری قرار گرفت همه‌ی ارکان قدرت برای حفظ وی بسیج شدند و در سال ۸۸ وقتی مردم با حضور پرشمار خود به سیاست‌های مناقشه برانگیز او که کشور را در آستانه تحریم و انزوا قرار داده بود نه گفتند، پیش از شمارش آرا پیروزی ایشان با درصدی معین اعلام شد و فردای انتخابات هم وقتی مردم در شوک تقلب و مهندسی انتخابات بودند پیام تبریک حضرتعالی صادر گردید. برای ماندن او در قدرت همه‌ی اعتبار نظام را هزینه کردید و در نمازجمعه۲۹ خرداد به جای شنیدن صدای اعتراض مسالمت‌آمیز مردم و احترام به خواست آنان با زبان تهدید سخن گفتید و از مهندسی ناشیانه انتخابات دفاع کردید. در آن روز نظر و دیدگاه خود را به آقای احمدی‌نژاد نزدیک‌تر از همه حتی آقای هاشمی دانستید و بر ما به تندی تاختید که در مناظره‌ها او را درغگو و خرافاتی نامیدیم. در روزهای آخر کار این دولت در حالی‌که شیوه اداره کشور به قبل از مشروطه بازگشته بود و فساد‌های بی نظیری رقم خورده بود، بار دیگر حمایت مطلق خودتان را از کارنامه هشت ساله آنان تکرار کردید و حتی مدعی شدید از مشروطه تاکنون چنین دولتی نداشته‌ایم. با اینهمه در سال ۹۶ وقتی او بار دیگر قصد حضور در انتخابات را داشت و پس ازهشت سال حضور در ریاست جمهوری و حمایت‌های کم نظیر شما دیگر نمی‌توانستند در باب رجل سیاسی بودن او بحثی کنند وی را ابتدا از ورود به انتخابات منع کردید و وقتی تمکین نکرد او را رد صلاحیت کردید. این روزها هم طرفداران شما با الفاظی تند بر او می‌تازند.
آیا به‌راستی جایگاه رهبری این است که روزی کسی را با چنین اهرمی به قدرت برساند و روز دیگر همان فرد را از اعمال یک حق ساده محروم کند؟ آیا کارکرد ولایت فقیه در نظام جمهوری اسلامی این است که روزی برای شکاف میان اصلاح‌طلبان دو نامزد این جریان را با حکم حکومتی به عرصه انتخابات ریاست جمهوری برگرداند(۱۳۸۴) و چند سال بعد همان دو فرد تأیید شده برای احراز پست ریاست جمهوری را از نامزدی در انتخابات مجلس شورای اسلامی (۱۳۹۴) محروم کند؟ دقت کرده‌اید که این دست رفتارها چگونه واکنش مردم را در انتخابات‌ها برانگیخته است؟ به‌طوری که حاضرند در انتخابات‌هایی که شورای نگهبان نامزد‌های اصلی را فله‌ای رد می‌کند و حق انتخا‌ب‌ مردم به شدت محدود است و امکان رقابت جدی وجود ندارد، ساعت‌ها در صف رأی بمانند تا چهره‌های نزدیک به شما را حذف کنند. چرا به جای درک پیام مردم و احترام به خواست آنان که صاحبان اصلی کشورند در مقابل آنان قرار می‌گیرید؟

رهبر جمهوری اسلامی
در خرداد ۸۸ بخش زیادی از مردم نسبت به نتایج اعلام شده آراء و مهندسی ناشیانه انتخابات معترض بودند و اعتراض‌شان را مسالمت‌آمیز اعلام کردند. در آن ایام جنابعالی امکان تقلب و تغیر آراء را به طور کلی مردود اعلام کردید. آیا بهتر نبود به جای توسل به خشونت و ایستادن در مقابل موج میلیونی مردم و گفتن این نکته که امکان تخلف و تقلب در نظام وجود ندارد به خواست آنان توجه می‌کردید؟ شما که از جزئیات پرونده‌ای که وزارتخانه‌های کشور و اطلاعات در سال ۱۳۸۴ پیرامون دخالت‌های نظامیان و شبه نظامیان در امر انتخابات ریاست جمهوری تهیه کرده بودند مطلع بودید. متأسفانه آقای خاتمی آن گزارش را بنا به ملاحظاتی انتشار عمومی نداد و همین امر مورد اعتراض کتبی اینجانب قرار گرفت. با این وجود در سال جاری وقتی آقای روحانی با ۲۴ میلیون رأی (۶ میلیون رأی بیشتر از سال ۱۳۹۲) انتخاب شدند، در ۱۶ خرداد ۹۶ فرمودید: “تخلف در انتخابات مناسب نظام جمهوری اسلامی نیست و مسئولان باید این موارد را با جدیت دنبال کنند و متخلفین را مشخص کنند تا در انتخاباتی که ملت ایران در آینده در پیش دارد، چنین تخلفاتی برافتد، زیرا اگر چشم بر تخلف ببندیم و از آن صرف‌نظر و اغماض کنیم، تخلفات تکرار می‌شود.”
این تناقض آشکار را چگونه پاسخ می‌دهید؟ آنگاه که مردم با حضور کم نظیرشان دست رد به کاندیدای مورد حمایت حاکمیت می‌زنند و نسبت به مهندسی آرای‌شان به طور مدنی اعتراض می‌کنند، در مقابل آنان که بزرگترین سرمایه انقلاب و کشورند قرار می‌گیرید و با تحکم با آنان سخن می‌گویید و امکان تقلب را از اساس منتفی می‌دانید. اما وقتی نامزد مورد نظرتان با نظارت و دخالت کامل حامیانش در شورای نگهبان با اختلافی فاحش شکست می‌خورد از برخورد جدی مسئولان با تخلف سخن می‌گویید. شما به خوبی می‌دانید که رؤسای جمهور معمولاً در دور دوم با ریزش رأی مواجهه می‌گردند. این ریزش البته طبیعی است اِلا در زمان‌هایی که بخش خاموش جامعه آنهم به دلایل متعدد از جمله نگرانی از سرنوشت کشور با رویکرد سلبی در انتخابات شرکت می‌کنند مانند آنچه در دور دوم آقای خاتمی در سال ۱۳۸۰ اتفاق افتاد و یا آنچه در سال ۱۳۹۶ رقم خورد. اینهم روشن است که اصولگرایان سهمی از آرای خاموش ندارند. آیا انتظار داشتید مردم در خرداد ۸۸ افزایش نزدیک به ۷ میلیون رأی آقای احمدی‌نژاد را طبیعی بدانند. آیا انتظار داشتید مردم به صحنه آمدن ۲۵ درصد از آرای خاموش را از سر ذوق حضور آقای احمدی‌نژاد و یا در جهت اعلام حمایت از برنامه‌های جنجالی و ویران‌کننده او بدانند؟
جایگاه رهبری این نیست که روزی مرحوم هاشمی رفسنجانی را از شرکت در انتخابات ریاست جمهوری محروم کند و روز دیگر نوه امام سیدحسن خمینی که در قم درس خارج می‌گوید و چند مرجع تقلید اجتهادش را گواهی کرده‌اند و یا چهره فاضلی نظیر آقا جواد حجتی‌کرمانی عضو سابق مجلس خبرگان رهبری با آن سابقه انقلابی و زجر‌های دوران مبارزه که تنها در یک فقره ۱۰ سال محکومیت کشید را از شرکت در انتخابات خبرگان رهبری حذف کند. به‌راستی برخی چه رویاهایی برای خبرگان در سر دارند که برای تحقق آن رویاها همه باید در این مسیر ذبح شوند؟
وقتی از نوه امام گفتم یاد یادگار امام مرحوم حجت السلام والمسلمین حاج سید احمد خمینی افتادم که بیت امام را در سلامت با چند نفر اداره کرد و جز نیکی در حق افراد کاری نکرد اما با بی‌مهری‌ مواجه شد که شرح حالش را در فرصتی دیگر خواهم گفت.
آیت‌الله خامنه‌ای
می‌دانید که به موازات دخالتهای مادی و معنوی حکومت در حورزه‌ها استقلال حوزه‌ها علمیه مخدوش گردیده و جایگاه آنان نزد مردم به شدت آسیب دیده است. برای حفظ دین و آبروی روحانیت شیعه از شما مصرانه می‌خواهم به دخالت نهادهای امنیتی و حکومتی در حوزه‌ها پایان دهید. اجازه دهید مراجع عظام تقلید و روحانیون کشور آزادی عمل داشته باشند و همچون گذشته ملجاء و پناهگاه مردم باشند. متأسفانه سالهاست که نهادهای امنیتی و نظامی با تربیت و فعال کردن تعداد معدودی از طلاب عرصه را بر مراجع تقلید و دلسوزان حوزه تنگ کرده‌اند. حوزه‌ها بر خلاف نظر امام به پول حاکمیت آلوده شده‌اند و در کنار آنان مراکزی با نام‌های مقدس از بودجه عمومی کشور رقم‌های نجومی دریافت می‌کنند. خاطرتان هست که در دوران امام بودجه‌ای از خزانه عمومی به حوزه‌ها داده نمی‌شد و حوزه‌ها از محل وجوهات شرعی مردم و با نظر مراجع عظام تقلید اداره می‌شدند.
می‌دانید که بنیادهای انقلابی که هدف از تأسیس آنها در بدو انقلاب رسیدگی به محرومین و فقر زدایی از کشور بوده در عمل به کارتل‌های اقتصادی و حیات خلوت برخی افراد تبدیل شده‌اند که هیچگونه نظارتی هم بر آنان اعمال نمی‌گردد. برخی دلسوزان می‌گویند بیش از ۵۰ درصد ثروت کشور در دست چند نهاد‌ حاکمیتی است که نظارتی هم بر آنها اعمال نمی‌شود. در چنین شرایطی طبیعی است که توده‌ها و طبقات فرودست جامعه که پایگاه اصلی انقلاب اسلامی بوده‌اند به بشکه باروتی تبدیل شوند. اعتراض‌های اخیر مردم در شهرهای مختلف کشور علیه ظلم و فساد و تبعیض زنگ خطری است که هرچه زودتر باید آن را دریابید و دغدغه‌های معیشتی مردم را مورد توجه قرار دهید. امام از همان ابتدا دغدغه مردم و معیشت آنان را داشت فلذا به مسئولین در همان سال‌های اول انقلاب یادآور شدند: ” به حسب انصاف، به حسب وجدان، این مردمی که شماها را روی کار آورده‌اند، این مردم زاغه‌نشین که شماها را روی مسند نشانده‌اند ملاحظه آن‌ها را بکنید و این جمهوری را تضعیفش نکنید. بترسید از آن روزی که مردم بفهمند در باطن ذات شما چیست و یک انفجار حاصل بشود. از آن روز بترسید که ممکن است یکی از “ایام الله”، خدای نخواسته باز پیدا بشود و آن روز دیگر قضیه این نیست که برگردیم به ۲۲ بهمن. قضیه این است که فاتحه همه ما را می‌خوانند.”
امام مردم را حاکم بر سرنوشت خود می‌دانست و تا روز آخر حیاتش به اذعان دوست و دشمن از حمایت اکثریت مردم زمان خود برخوردار بود. دخالتهای محدودش در امور حکومت برای بازکردن گره‌های کور دوران جنگ بود که شما سوابق آن را به خوبی می‌دانید. او جنگ و کشور را با حمایت همین مردم اداره کرد. اتکا او به مردم بود؛ مردمی که حاضر بودند به فرمانش لبیک بگویند و راهی جبهه‌های جنگ شوند. ۵۳ درصد شهدای جنگ تحمیلی‌ از میان داوطلبان از اقشار مختلف جامعه شامل معلمان، دانشجویان، دانش‌آموزان، کارگران، طلاب، کشاورزان، … و۴۷ درصد دیگر از میان نظامیان (نیروهای ارتش، سپاه، ژاندارمری، شهربانی و کمیته‌ها) بودند. مردم همان مردم هستند، ما هستیم که قدرت تغییرمان داده است و فراموش کرده‌ایم از کجا به کجا رسیده‌ایم.
فقر و بیکاری در کشور بیداد می‌کند و به گفته مقامات مربوطه بیش از۱۰ میلیون نفر از جمعیت کشور در فقر مطلق زندگی می‌کنند. تغییر این وضعیت در تعامل صحیح و دوری از تنش با همسایگان و جامعه بین‌المللی است. این نوع زیستن زیبنده مردم بزرگ و صبور ایران نیست و هرچه سریعتر دولت و حاکمیت باید با توجه به دغدغه‌های مردم گشایشی در وضعیت اقتصادی آنان ایجاد کنند. نظام این روزها چنان در سراشیبی قرار گرفته که از تجمع چند هزار نفری مردم به ستوه آمده از ظلم و فساد احساس خطر می‌کند. دلائل حضور اعتراضی مردم در شهرهای مختلف از جمله شهرهایی که بیشترین شهید را در دفاع مقدس تقدیم کرده‌اند مورد توجه قرار دهید. به جای تکرار اتهام ارتباط با دشمن و برخوردهای قهرآمیز و سخت‌گیرانه سخن آنان را با جان و دل گوش دهید و ببینید چه بستری در این کشور فراهم شده که دشمنان کشور و انقلاب چشم طمع به آن دارند و منتظر فرصتی برای تعرض به تمامیت ارضی سرزمین‌مان هستند. بیش از آنکه این زخم عمیق گردد و فجایع بیشتری در زندان‌ها رقم خورد از شما مصرانه می‌خواهم دستور آزادی زندانیان بحران اخیر را صادر کنید.
رهبر جمهوری اسلامی
سه دهه است که شما در رأس نظام قرار دارید و هنوز هم از جایگاه یک اپوزسیون سخن می‌گویید. در این سه دهه بخش مهمی از نیروهای اصیل انقلاب را کنار گذاشتید تا سیاست‌های مورد نظرتان را اجرا کنید و امروز با نتایج همان سیاست‌ها مواجه هستید. پاسخگویی وظیفه همه مقامات نظام است وجنابعالی که کارکرد نهادها و سازمان‌هایی مانند سپاه، بسیج، شورای نگهبان، نهادهای انقلابی، ائمه جمعه، صداو سیما و .. را مطابق نگرش و سیاست‌های مورد نظرتان تغییر داده‌اید باید بیش از دیگران به این مهم توجه کنید. آیا این نوع دخالتها در امور جاری کشور با چارچوب تئوری ولایت فقیه مورد نظر امام و یا با آنچه مد نظر تدوین کنندگان قانون اساسی بوده است، همخوانی دارد؟ تفسیری که رسانه‌های رسمی حکومت این سالها از ولایت‌فقیه ارائه می‌کنند معنایی جز تعطیل کردن عقل جمعی و ایجاد یک نظام خودکامه فردی ندارد. این رویکرد عوارض سنگینی از خود به جای گذاشته است. به‌راستی چگونه می‌خواهید این اشتر سرکش قدرت را بدون پالایش و اصلاح ساختاری نظام به دست دیگری بسپارید؟ برای یک لحظه هم شده تصور کنید این تفسیر فراقانونی از اختیارات بی حساب و کتاب ولی‌فقیه پس از شما در ید فرد دیگری قرار گیرد و آن فرد بخواهد آراء و نظرات خود را بر یک ملت آنهم بدون نظارت و پاسخگویی تحمیل کند. چه تصویری فاجعه‌باری از آن روز برای‌تان متصور است؟
مصرانه از شما می‌خواهم زمینه اصلاحی را فراهم کنید که تمامی ارکان کشور در مقابل مردم و نهادهای قانونی به طور عملی پاسخگو باشند و در عمل قانون حاکم باشد نه حاکمیت فرد یا گروهی خاص. میان آنچه در دوران مبارزه می‌خواستیم و به مردم وعده می‌دادیم با آنچه در عمل اتفاق افتاده اختلافی است از زمین تا آسمان. از این بابت همه ما در مقابل مردم مسئول هستیم و من خود را در مقابل شهدای سرافراز کشور، مردم بزرگ و صبور ایران و امام مسئول می‌دانم و متعهدم آنچه خیر و صلاح کشور است را با زبانی صریح بگویم، اگرچه به مذاق برخی خوش نیاید. از جنابعالی هم می‌خواهم با مطالعه دقیق وضعیت سیاسی، اقتصادی و بین‌المللی کشور و نیز بازخوانی‌سیاست‌های چند دهه گذشته‌ تا دیر نشده زمینه اصلاح ساختاری نظام را فراهم آورید به نحوی که مردم همانانی که با خروش میلیونی‌شان در ۲۲ بهمن ما را از کنج زندان‌ها به قدرت رساندند در عمل حاکم بر سرنوشت خویش گردند.
در پایان لازم می‌دانم توجه شما را به این نکته جلب کنم. همانطور که در جریان هستید از فردای انتخابات ۸۸ تا به امروز رسانه به ظاهر ملی و جراید حکومتی نظیر کیهان به‌طور مستمر اینجانب و مهندس موسوی و مردم معترض را مورد اهانت قرار داده‌اند. در این مسیر هم هر تهمت و دروغی را مباح دانستند تا به زعم خویش افکار عمومی را نسبت به ما و معترضین مخدوش کنند. اخیراً هم برنامه‌ای سفارشی با عنوان “خارج از دید” در ده قسمت ساخته‌اند که قرائتی سرشار از دروغ‌ از حوادث۸۸ ارائه کرده است. این روش رذیلانه و ناجوانمردانه بدون به رسمیت شناختن حق پاسخ تا چه زمانی بناست ادامه پیدا کند؟ آیا پس از ۸ سال توهین، افترا و هتاکی یکطرفه نمی‌خواهید برای یکبار هم شده میان طرفین این مناقشه یک مناظره آزاد و زنده را در رسانه ملی که متعلق به کشور است نه اشخاص فراهم آورید؟ اینجانب بدینوسیله آمادگی شرکت خود را به همراه مشاورانم در هر مناظره‌ای مرتبط با انتخابات ۸۸ و حوادث پس از آن اعلام می‌نمایم.
والسلام
مهدی کروبی
جماران
۹ بهمن ۱۳۹۶

دختر میدان انقلاب، طرح از مانا نیستانی

دختر میدان انقلاب، طرح از مانا نیستانی

«دختر خیابان انقلاب» تا «دختران خیابان انقلاب»

اعضایی که برای تشکیل این شورا با موافقت شاه در نظر گرفته شدند عبارت بودند از:

اعضایی که برای تشکیل این شورا با موافقت شاه در نظر گرفته شدند عبارت بودند از:
۱. شاپور بختیار، نخست‌وزیر
۲. محمد سجادی، رییس مجلس سنا
۳. جواد سعید، رییس مجلس شورای ملی
۴. سیدجلال تهرانی، سناتور سابق و رئیس شورای سلطنت
۵. محمدعلی وارسته، وزیر دارایی اسبق
۶. عبدالله انتظام، رییس هیأت مدیره و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران
۷. علیقلی اردلان، وزیر دربار شاهنشاهی
۸. علی‌آبادی، دادستان سابق
۹. ارتشبد عباس قره‌باغی، رییس ستاد ارتش
اما این شورا بیش از یک هفته دوام نداشت و در روز ۳۰ دی سیدجلال تهرانی در پاریس رسماً تقاضای ملاقات با امام خمینی نمود. امام دو شرط برای ملاقات با سیدجلال تهرانی قائل شدند:
۱. استعفا کردن از شورای سلطنت
۲. غیرقانونی اعلام کردن شورای سلطنت
روزنامه کیهان، در تاریخ سوم بهمن ۱۳۵۷ درباره این موضوع می‌نویسد: سیدجلال‌الدین تهرانی،‌ رئیس شورای سلطنت دیروز بعد از استعفا از این شورا با خمینی ملاقات کرد. گفته می‌شود تهرانی قبل از ملاقات  کتبا نوشته است شورای سلطنت غیرقانونی تشکیل شده است. به دنبال استعفای تهرانی از شورای سلطنت،  مصرا خواستار شدند که وی کتبا غیرقانونی بودن شورا را اعلام دارد و وقتی که در نامه دوم خود غیرقانونی بودن شورای سلطنت را نیز اعلام کرد،

 این روزها حال و روز پر آوازه ترین رودخانه کشور مطلوب نیست به طوری که ارتفاع آب پشت سد کارون ۳ بیش از صد متر کاهش یافته و این کاهش به قدری چشمگیر و واضح بوده که حتی با چشم مسلح قابل مشاهده است. وخامت وضعیت رودخانه کارون را می‌توان از  روستاهایی که در زمان آبگیری سد کارون ۳ زیر آب رفته بودند و حال به دلیل کم‌آبی از آب خارج شدند به راحتی متوجه شد.

 این روزها حال و روز پر آوازه ترین رودخانه کشور مطلوب نیست به طوری که ارتفاع آب پشت سد کارون ۳ بیش از صد متر کاهش یافته و این کاهش به قدری چشمگیر و واضح بوده که حتی با چشم مسلح قابل مشاهده است. وخامت وضعیت رودخانه کارون را می‌توان از  روستاهایی که در زمان آبگیری سد کارون ۳ زیر آب رفته بودند و حال به دلیل کم‌آبی از آب خارج شدند به راحتی متوجه شد.
 این روزها حال و روز پر آوازه ترین رودخانه کشور مطلوب نیست به طوری که ارتفاع آب پشت سد کارون ۳ بیش از صد متر کاهش یافته و این کاهش به قدری چشمگیر و واضح بوده که حتی با چشم مسلح قابل مشاهده است.
وخامت وضعیت رودخانه کارون را می‌توان از  روستاهایی که در زمان آبگیری سد کارون ۳ زیر آب رفته بودند و حال به دلیل کم‌آبی از آب خارج شدند به راحتی متوجه شد.
برداشت آب در بالا دست سد کارون۳ در چهارمحال بختیاری و خوزستان برای استفاده کشاورزی اندک و حتی نزدیک به هیچ  است و هیچگونه شبکه آبیاری کشاورزی نیز وجود ندارد اما به دلیل تغییرات اقلیمی و دستکاری بشر در طبیعت  آورد آب کارون بسیار اندک شده است.
این تصاویر نشان می‌دهد برای حفظ کارون همین امروز دست به کار شد و موارد تخریب و تضعیف کننده آن را برطرف کرد.

روزنامه ی «اطلاعات»: پاریس - نوفل شاتو - اختصاصی اطلاعات

روزنامه ی «اطلاعات»:
پاریس - نوفل شاتو - اختصاصی اطلاعات
 س- در حکومت جمهوری اسلامی آیا آزادی احزاب بیان و عقیده وجود دارد ؟
ج۔ ملاک جواز و عدم جو از آزادی ، خیانت به دین و ملت است. آزادی تا آنجا که به ملت خیانت نباشد مانعی ندارد ولی اگر یک و طن فروش آزاد باشد حزبی تشکیل دهد و علیه دین و دیانت و ملت و مملکت تبلیغ کند، شدیدا از آن جلوگیری میشود. آنچه آزادی است ، آزادی افکار است، البته باید روزنامه و مجله خودشان را هم با آرم و مشخصات معین کنند، نه اینکه صفحه اول روزنامه را مزین بنام پیغمبر و امام کنند و اخبار ایران را که سراسر مذهبی است نقل کنند ولی تحلیل هایی که میشود برضد معتقدات ملی و مذهبی جامعه باشد. این یک خیانت است و شدیدا چهار چوب ها باید مشخص گردد.
مابا نشریات چپی بشرط اینکه آرم مشخص داشته باشند تاملت بتواند عقیده خودش را راجع به آن ابراز دارد موافقت مینمائیم. و خیلی هم خوشحالیم و این معنی آزادی است و گرنه یک حقه بازی سیاسی است . ملت باید تشخیص دهد چه نوع فکری را از چه شخصی ویاگروهی بپذیرد و یا ترویج کند! از همه اینها که بگذریم امروز که ملت مابراستی گرفتار ابر قدرتهاست و هر روز شاهد توطئه ای است فقط اتحاد است که تمام توطئه هارا خنثی میکند و ما امیدواریم این اتحاد حفظ شود.
س - حزب توده آزادی فعالیت دارد بانه ؟
ج۔ سلام علیکم حال شما خوبه ؟!! |
س - بعضی ها میگویند جمهوری اسلامی بسوی استبداد خواهد رفت، نظر شما . دراین باره چیست ؟
ج۔ استبداد یعنی چه؟اگر بمعنی خودسری و دیکتاتوری طبقه حاکم باشد که هم میدانیم در اسلام این چیز ها معنی ندارد . بزندگانی حضرت رسول و مولای متقیان امیرمومنان و سالار همه دلاوران نگاه کنید . اگر به این معناست که جلوی فحشاء و مفاسدی را که ممکن است طبقه ای خوششان بیاید گرفته شود، آری اسلام مستبد است . نه اینکه کشیده میشود به استبداد . در تمام جهان آزادی برطبق قوانینشان مورد قبول است ، نه آزادی مطلق .
س_ نقش آمریکا ، چین ، شوروی و انگلستان در جریانات اخیر چه بوده است؟
ج۔ آمریکا که سراپا ایران را وابسته بخود کرده است ، چرا از رژیم شاه دفاع نکند؟ او که نفت را میبرد و بجای آن اسلحه وارد ایران میکرد و ایران را پایگاهی برای خود کرده بود، چه کسی بهتر از شاه میتوانست منافع آنان را حفظ کند ، ایران چه از نظر سیاسی ، اقتصادی و نظامی و چه فرهنگی زائده آمریکاست و تا رژیم فعلی هست این وابستگی ادامه دارد و نقش آمریکا هم با این تعریف روشن میشود، شوروی که همیشه در دوزه باز است.  گاز ما را میبرد و تا چندی پیش مردم شجاع ایران را مردمی مرتجع و فناتیک معرفی میکرد ولی اکنون قیافه ای عکس آنچه هنوز بر دل میپروراند گرفته است. شوروی چهکسی بهتر از شاه را میتواند پیدا کند و چرا از شاه . دفاع نکند . انگلستان حیله گر هم چیزیست در حد آندو و آقای محترم چین هم که بر روی اجساد مردم ما جشن گرفت و جام شراب خود را با شاه بر روی اجساد شهدای مانوشید . امروز ملتی بپاخاسته است تا بدون اتکاء به شرق و غرب روی پای خود بایستد .
س- قراردادهای دول خارجی با ایران در جمهوری اسلامی چه شکلی پیدا میکنند ؟
ج۔ قراردادها دو گونه است : قراردادهایی است که بنفع ملت است که آنها به همانصورت باقی میماند و قراردادهایی است که به ضرر ملت است، آنها حتما لغو خو اهد شد .
س- آیا ایران به عضویت خود در سازمان های جهانی ادامه میدهد ؟
ج_ این بستگی به متخصصین و آگاهان به آمو ردارد، آنچه میتوان گفت اینست که ملاک بودن و نبودن در این سازمان ها ضرر و عدم ضرر به ملت است .
س- مناسبات ایران با کشور های اسلامی چگونه خواهد بود ؟
ج- ملت های اسلامی با دولت های اسلامی فرق میکند. ملت های اسلامی همه با هم برادرند ولی وضع دولت های اسلامی مورد مطالعه است چون بعضی از آنان را نمیشود دولت اسلامی نامید ، چون آنان بتمام معنی خود را در اختیار غرب یا شرق گذاشته اند ، آیا دولت سادات را نمیبینید؟ آیا اصولا به عربستان فکر کرده اید . و اقعا که شرم آور است .
مصاحبه با «حاج احمد خمینی» پیش از بازگشت به ایران

مجموع فروش این رویداد به چهارده میلیاردو پانصد و بیست میلیون تومان رسید. در حالیکه خبرگزاری ایسنا در گزارش میدانی منتشر شده، مبلغ ۱۴ میلیارد و ۹۵۲ میلیون را از فروش این حراجی اعلام کرد

 مجموع فروش این رویداد به چهارده میلیاردو پانصد و بیست میلیون تومان رسید. در حالیکه خبرگزاری ایسنا در گزارش میدانی منتشر شده، مبلغ ۱۴ میلیارد و ۹۵۲ میلیون را از فروش این حراجی اعلام کرد
قیمت آثار حراجی تهران
قیمت آثار حراجی تهران
آخرین برگزاری این حراج که هشتمین دوره برگزاری این رویداد بازرگانی - هنری د ۲۲ دی ماه ۱۳۹۶  در حالی برگزار شد که  مجموع فروش این رویداد به چهارده میلیاردو پانصد و بیست میلیون تومان رسید. در حالیکه خبرگزاری ایسنا در گزارش میدانی منتشر شده، مبلغ ۱۴ میلیارد و ۹۵۲ میلیون را از فروش این حراجی اعلام کرد و تقریبا مغایرت مبالغ اعلام شده از سوی سایت حراج تهران با مبلغ درج شده از سوی خبرگزاری‌های به حواشی این حراجی همچنان دامن می‌زند.
اگر ارقام گزارش شده توسط وب سایت این حراجی را جمع بزنیم درخواهیم یافت ۷۶۱ اثر هنری به ارزش رقمی معادل ۱۰۰ میلیارد تومان در این حراجیبه فروش رفته است. این حراجی در ششمین برنامه خود توانست  ٣٥ نقاشی و مجسمه را بالاتر از ‌صد ‌میلیون تومان به فروش رساند که برای بسیاری از این آثار هنرمندان حاضر در این حراجی یک رکورد محسوب می‌شود. گران‌ترین اثر این دوره به فرهاد مشیری هنرمند ٥٣ساله تعلق گرفت، اثر او با نام «شماره‌های سیاه روی سفید» که سال ١٣٨١ خلق شده ٨٥٠ ‌میلیون تومان چکش خورد.
اما با یک حساب سرانگشتی در سه دوره حراج تهران طی سال‌های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ گردش مالی این حراجی تقریبا ۶۰ میلیاردر تومان است، رقمی معادل نیمی از گردش مالی سینمای ایران.
حراج تهران با اجرای رضا کیانیان

حواشی حراجی تهران

البته این حراجی حواشی خاص خودش را داشته است. در سال ۱۳۹۴ خبری منتشر شد مبنی بر اینکه تابلویی از سهراب سپهری به قیمت یک میلیاردو  ۷۰۰ میلیون تومان و نقاشی دیگری از کمال الملک ۲۰۰ میلیون تومان فروخته شده است. «مجید مولا نوروزی» مدیر کل وقت دفتر هنرهای تجسمی وزارت ارشاددر پاسخ به این اتفاق اعلام کرد "علت اینکه اثر سهراب سپهری حدود ۷۰۰ میلیون و کمال‌الملک ۲۰۰ میلیون تومان فروخته شد این است که هنر معاصر با کهن متفاوت است، کار سپهری هنوز هم قیمت پایینی دارد و شاید ارزشی واقعی آن حدود ۱۰ برابر این قیمت باشد. اما حاشیه قابل اعتناتر به حراج تهران مربوط به  نحوه قیمت‌گذاری آثار است. چنانچه سال گذشته نیز  برخی رسانه‌ها انتقادها و اعتراض‌هایی به این رویداد اقتصادی - فرهنگی داشتند و  ارقام اعلام شده در حراجی را  برخی رسانه‌ها مشکوک دانسته‌اند و مدعی شده‌اند که خریدهای این حراجی صوری است. نکته قابل توجه این بود که اغلب خریداران از مبالغ تعیین شده کاملا راضی به نظر می‌رسند. اما این پرسش بارها توسط رسانه‌های مختلفی مطرح شده که دلیل این قیمت گذاری‌ها چیست و کسانی که چنین مبالغی می پردازند از چه طبقه و قشری هستند که به راحتی این خریدها را انجام می دهند؟ این مسئله سبب می‌شود که نمونه قابل اعتنای فروخته شده در آخرین حراجی تهران در ۲۲ دی‌ماه را بررسی کنیم.
اثری هنری به قیمت یک میلیارد تومان
طرحی با عنوان گنبد سفید
حراج تابلوی سهراب سپهری با قیمت یک میلیارد و هفتصد میلیون تومان در چنین حراجی کاملا طبیعی است اما تابلوی «گنبد سفید III » اثر کامران یوسف زاده که از طرف گالری گاگوسیان نیویورک به حراجی تهران منتقل  شده است آیا یک میلیادر تومان ارزش دارد؟
«صادق تبریزی» نقاش پیشکسوت، پس از برگزاری دومین حراجی تهران در اظهار نظری گفت:" ۹۰ درصد آثار عرضه شده در حراجی تهران اثر هنری نیستند و قیمت‌هایی برای آنها تعیین می‌شود که در حد آنها نیست. امسال هم البته این حرف مطرح است که در میان آثار ارائه شده، آثار تقلبی وجود دارد.
اثری بدون عنوان به ارزش ۷۰ میلیون تومان
منوچهر لطفی رئیس انجمن مجموعه‌داران ایران با برشمردنِ ضعف‌های این حراج گفت: نخستین ضعفی که برای این حراج می‌توان برشمرد عدم شفافیت در برگزاری حراج تهران است. هیچ مکانیزمی در این حراج نیست تا آنچه در این حراج می‌گذرد را به روشنی و وضوح به اطلاع عموم برساند.
این اثر ۶۰ میلیون تومان به فروش رفته است
وی ادامه داد: نکته دیگر این است که تیم کارشناسیِ این حراج معلوم نیست و معرفی نمی‌شوند. به قطع یک حراج نباید به چند کارشناس محفلی اکتفا کند. این در حالی است که در مبحثِ بازار آثار هنری کارشناسانِ بسیاری داریم اماحراج تهران کارشناسان محدود و مجهولی را به کار می‌گیرد و به طور حتم وقتی انحصار باشد طرح شبهات کاملا بدیهی است.
این اثر هنری ۴۶۰ میلیون تومان به فروش رفته است
لطفی در ادامه یادآور می‌شود: نتیجه این انحصار، قیمت‌های بالای آثار هنری در حراج تهران است. ما می‌خواهیم از برگزار کنندگان حراج تهران بپرسیم که آیا حراج تهران یک ماه دیگر حاضر است همین آثار فروخته شده را با همین قیمتِ فروخته شده پس بگیرد. گاهی دیده شده که آثار فروخته شده چند ماه پس از فروخته شدن با قیمت‌های پایین‌تر دست به دست می‌شود. ما معتقدیم قیمت پایه‌ی آثار در حراج تهران بسیار بالاست.
وی تاکید می‌کند: یکی از نقاط ضعفِ حراج تهران مشخص نبودن کارشناسان و نحوه‌ی کارشناسی است که به خوبی روشن نیست. نحوه قیمت‌گذاری فوق‌العاده بالا نشان دهنده اختلافی فاحش بین قیمت‌های کارشناسی شده آثار هنری و قیمت‌های بازار واقعی آثار در ایران است.
رئیس انجمن مجموعه‌داران گفت: سومین نقیصه‌ای که انجمن مجموعه‌داران مشاهده کرده ابهام در خریداران است. البته ما می‌دانیم که در حراج‌ها خریدار می‌تواند معرفی نشود. اما چقدر خوب است که ما برای فرهنگ‌سازی در ایران و برای ایجاد رونق در خرید و فروش آثار هنری برخی از خریداران را به مردم معرفی کنیم.
این اثر هنری ۱۷۰ میلیون تومان به فروش رفته است
لطفی معتقد است برخی از افرادی که دستی در برگزاری حراج تهران دارند از سابقه شفافی در میان جامعه هنری برخوردار نیستند.
رئیس انجمن مجموعه‌داران ایران گفت: یکی از نکات دیگری که درباره این حراج می‌شود بیان کرد، برخوردهای محفلی در این حراج است. برخوردهایی که به سمت انحصار می‌رود و حاضر نیستند هیچ گروه دیگری را واردِ برگزاری این حراج کنند، در صورتی که می‌توانستند از موسسه‌ها و انجمن‌ها کمک بگیرند تا نواقص حراج را رفع کنند.
تابلویی به ارزش ۲۲ میلیون تومان
لطفی تاکید می‌کند: انجمن‌ها و موسسه‌هایی که در این زمینه فعال هستند حتی می‌توانند در زمینه شفاف‌سازی و نظارت بر برگزاری این حراج نقش مهمی داشته باشند. اما متاسفانه در دوره‌ی پنجم شاهد بودیم که برگزار کنندگان این حراج نه تنها هیچ بهره‌ای از وجود این انجمن‌ها و موسسه‌ها نبردند، ‌ بلکه برخی از آنان را از ورود به حراج منع کردند.
اما در طول فعالیت حراج تهران این سئوال دائما از سوی مطبوعات و کارشناسان مطرح می‌شود که آثار هنری و ارزش گذاری بر چه مبنایی و توسط کدام کارشناسان فرهنگی صورت می‌پذیرد. اگر تابلوها و آثاری فروخته شده که برخی از آنان در این گزارش مندرج شده، ارزش‌های میلیونی و میلیاردی واقعی دارند؟ اگر این مسئله به صورت واقعی اثبات شود قطعا فرآیند حراج تهران توسط کارشناسان خبره قوه قضائیه و سایر نهادهای مرتبط با این رویداد باید قیمت‌ها را ارزیابی کنند. چون به این ترتیب روند قیمت‌گذاری بدون پشتوانه کارشناسی زمینه تبانی برای پولشویی را فراهم می‌آورد و روند نظارت از سوی کارشناسان میراث فرهنگی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تقریبا شائبه‌ها شایعات را به نحوی تعدیل خواهد کرد.
نکته دوم در صورت واقعی بودن قیمت تابلوهاست. با این نحوه قیمت گذاری نجومی به تدریج سرمایه گذاران داخلی برای حفظ ذخایر مالی خود در حوزه‌های اقتصادی مثل حراج تهران روی خواهند آورد تا  سرمایه خود را با خرید  آثار هنری حفظ کنند. در صورتیکه‌های آثار هنری عرضه شده همچنان فاقد قیمت کارشناسی است. در واقع با طرح مسئله دیگری ‌می‌توان به حیطه‌های دیگری ورود کرد که  جنبه هنری چنین آثاری چقدر در نظر خریداران مطرح است؟ خالق این آثار اغلب افرادی هستند که در محدوده شهر تهران قابل شناسایی نیستند، اما نازل‌ترین تابلوها و آثار تجسمی در این حراجی با قیمت‌های پایه ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان به فروش می‌رسد.
حراج تهران

برگزاری چنین مراسمی به غیر از جنبه‌های هنری، آیا سودی می‌تواند برای هنرمندان تجسمی داشته باشد؟  

سمیع آذر مدیر اجرایی حراجی تهران در سال ۹۲ در مصاحبه ای گفته بود « ۱۵ درصد از عواید فروش این حراجی سهم برگزار کنندگان است ». اگر این مقدار سهم برگزار کنندگان باشد، سهم واقعی افرادی که آثار هنری آنان به فروش می‌رسد چه میزان است؟ این مسئله همچنان برای افکار عمومی شفاف نیست و سهم هنرمندان تجسمی مسئله قابل تاملی است.
نکته مهمتر این است که گالری‌داران و هنرمندان چه درصدی از این حراجی را دریافت می‌کنند و مسئله اصلی این است که این فرصت برای همه هنرمندان آثار تجسمی برای حضور آثارشان در حراج تهران فراهم است؟

البته گردانندگان حراج تهران و حامیانشان ادعا می‌کنند این حراجی  سکویی برای مطرح شدن هنرمندان بی‌نام و نشان و تبدیل آنها و آثارشان به پرفروش‌های آینده این حراجی است. ابهامات در مورد خالقان آثار در حراجی تهران ابهام بزرگی است که همچنان بی‌پاسخ مانده و حل نشده است و البته گاه تابلوهایی که در این حراجی فروخته می‌شود که تعارضات فرهنگی عجیبی با فرهنگ متعارف رایج دارد.
ملانوروزی مدیرکل وقت هنرهای تجسمی در گفتگویی با باشگاه خبرنگاران جوان هم عنوان می‌کند:  آثار شادی قدیریان و نیوشا توکلیان در این حراجی از آثار بحث برانگیزی که ملانوروزی به عرضه آثار این دو در همان گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان چنین توضیح می‌دهد" همچنین ما هرگونه مسئولیتی که نسبت به ضد انقلاب و ضد ارزش بودن این افراد در صورت وجود، مطرح باشد را می‌پذیریم و مسئولیت آنها بر عهده‌ی ما است.
اما مرور آثار فروخته شده و رقم‌های جابجا شده در این حراجی می‌تواند نقطه روشنی را به پهنه تاریک حراج تهران می‌گستراند. کافیست برای شناخت موقعیت هنری و آثار عرضه شده هنری در حراج تهران برشی از فیلم هامون را دوباره بررسی کنیم.
در این فیلم همسر شبه روشنفکر حمیدهامون (خسرو شکیبایی) رنگ‌ها را به طرز بیهوده‌ای روی تابلوها می‌ریزد و ماحصل تلاش او و هیچ سازی شبه روشنفکرمآبانه به قیمت گزافی در نمایشگاهی توسط طبقه ثروتمند جامعه با قیمت بالایی به فروش می‌رسد. در واقع آنچه در حراجی تهران رخ می‌دهد را مهرجویی سال‌ها قبل در فیلم هامون به تصویر کشیده است.
یکصد تصویر از پهلوان تختی به قیمت ۱۹۰ میلیون تومان
اما بررسی تک به تک آثار مشخص می‌کند که در حراج تهران بسیاری از آثار عرضه شده به هیچ عنوان ارزش هنری ندارند. به عنوان نمونه قیمت اولیه یک سطح کاشی صد قطعه‌ای با چاپ عکس‌های مختلفی از جهان پهلوان غلامرضا تختی، از ۸۰ تا  ۱۲۰ میلیون تومان برآورد که توسط خسرو حسن زاده طراحی شده  و در هشتمین حراجی تهران  به ارزش صد و نود میلیون تومان به فروش می‌رسد. طبیعی است که ۱۰۰ قطعه کاشی با عکس‌های متنوعی از جهان پهلوان تختی چه ارزش هنری می‌تواند داشته باشد و آیا افرادی در این کشور زندگی می‌کنند که برای چنین طرحی که صد عکس متفاوت از یک قهرمان را حاضر باشند به قیمت صد و نود میلیون تومان خریداری کنند؟
در نمونه بالا از رامیز شهوق تابلویی را می‌بینیم که که ترکیبی از مواد روی بوم است. این اثر طبق اطلاعات ارائه شده در نمایشگاه‌های آثار هنرمندان معاصر در نمایشگاه تالار قندریز و نخستین نمایشگاه هنری و بین المللی تهران (۱۳۵۳) به نمایش درآمده است. این اثر ۷۰ تا ۵۰ میلیون تومان برآورد  شده و در نمایشگاه تهران به قیمت ۵۰ میلیون تومان فروخته شده است. آیا این تابلو یک عکس است. آیا یادآور شمایلی خاص است؟ چه هنری در درون تابلو تجلی یافته است که به قیمت ۵۰ میلیون تومان به فروش رفته است؟ در واقع آنچه عرضه می‌شود فاقد ارزش هنری است که با مراجعه به یک فراز مهم از فیلم هامون می‌توان دریافت تقریبا هیچ در حراج تهران عرضه می‌شود.
مجموعه ای به نام «شب روز شب»/ قیمت ۴۶ میلیون تومان
تابلوی بدون عنوان از مجموعه «شب روز شب» از پری یوش گنجی که کمی آب مرکب را به صورت تصادفی روی بوم ریخته است در تهران ۴۶ میلیون تومان فروخته شده است.
اثری به ارزش ۴۶ میلیون تومان
واقعا اگر قوه قضائیه به دنبال سرنخ‌هایی درباره متهمان اقتصادی است کافیست خریداران آثار عرضه شده در حراج تهران را جستجو کند و مردم متوجه شوند در کشور ایران و در شهر تهران چه کسی توانایی این را دارد که برای یک تابلوی مفهوم‌زده ضد هنر سرخوشانه، یک میلیارد تومان پرداخت کند. نکته مهمتر این است مثل سایر کشورهای دنیا خریداران چنین آثاری و حراج تهران مالیات پرداخت می‌کنند؟
برای دیدن نمونه‌های دیگر  مراجعه به این آدرس (اینجا)
اما در ورای این تحلیل با اینکه این پوچ فروشی در حراج تهران جریان دارد اما کافیست یک تابلوی «و ان یکاد» یا یک تابلوی دینی و مذهبی با کمی آراستگی گرانسنگ‌ها تزیین شود و رسانه‌ها هیاهویی راه بیندازند. در صورتیکه در حراج تهران ضد مفهوم‌ترین و پوچ انگارانه‌ترین آثار هنری با ارقام سوپر نجومی به فروش می‌رسد و کسی منتقد پوچ فروشی در حراج تهران نیست.