آب شور سهم روستائیان در یک‌قدمی شیراز!
هر روز چهره‌ای جدید در شیراز و فارس از خود نمایان می‌کند. افت سطح آب چاه‌ها، کاهش حجم روان‌آب‌ها، خشکیدن چشمه و قنات‌ها و اکنون شوری و تلخی آب، سهم مردم فارس از تداوم خشک‌آبی‌است.
ب
دامنه بی‌آبی و بدآبی حالا به نقاط مرتفع و خوش‌آب و هوای شهرستان شیراز و دامنه‌های کوه‌های منطقه کهمره سرخی را نیز گرفته است، به‌طوری که اهالی روستاهای بگدانه و مسغان که روزگاری بهترین آب و زیباترین چشم‌اندازها را داشت، اکنون از شوری و تلخی آب می‌نالند.
محل امرار معاش اهالی روستاهای بگدانه و مسغان، که جمعیتی بالغ بر 2000 نفر را شامل می‌شود، دامداری، باغ‌داری و کشاورزی است و نه تنها آب مورد نیاز در زمینه کشت و دامداری که آب آشامیدنی آنها نیز از رودخانه همجوار این روستاها تامین می‌شود. رودخانه‌ای که هر سال از حجم آب آن کاسته شده و امروز به کمترین میزان در 10 سال گذشته رسیده است.
اهالی این دو روستا در گفت و گو با خبرنگاران مدعی شدند که از سه سال قبل همزمان با شدت گرفتن کاهش حجم آب رودخانه، کیفیت آب هم افت کرد و آرام آرام مزه شور، بر طعم خوب آن پیشی گرفت و خشکیدن باغ‌ها و شالیزارها را به ارمغان آورد!!
امروز آب آشامیدنی روستاهای بگدانه و مسغان را با استقرار تانکرهای حل کرده‌اند اما این روند، تا چه زمانی می‌تواند پاسخگوی نیاز مردمانی باشد که اکنون مسیر معیشت‌شان ناهموار شده است؟
به اعتقاد اهالی این روستاها، یکی از عوامل مهم تاثیرگذار بر شوری آب، وجود گنبد نمکی در بالادست روستای بگدانه است و امروز که حجم آب کاهش داشته، وضع را به سمت بحران سوق داده است و یافتن راهکاری مناسب از سوی دولت‌مردان را طلب می‌کند.
اهالی روستای بگدانه اعتقاد دارند که طی سال‌های اخیر 20 هزار اصله درخت انار به واسطه شوری آب، خشکیده و زمین‌ها هم به همین دلیل قابلیت نشاء را از دست داده است. اگر بحث آب شرب را بر این همه بیفزائیم، زندگی در این روستا و روستاهای همجوار، دشوار و دشوارتر خواهد شد.
