بیانیه انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی امیرکبیر پیرامون آغاز سال تحصیلی و اتفاقات پس از انتخابات و سرکوب دانشجویان
دوشنبه، ۳۰ شهريور، ۱۳۸۸
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر پیرامون آغاز سال تحصیلی و اتفاقات پس از انتخابات و سرکوب دانشجویان از جمله احضارهای بی سابقه دانشجویان بیانیه ای صادر کرد.
به گزارش خبرنامه امیرکبیر در این بیانیه همچنین به کشتار مردم توسط کودتاچیان، حمله به کوی دانشگاه پس از انتخابات، برگزاری دادگاه های نمایشی و ستاره دار کردن مجدد دانشجویان اشاره و اعتراض شده است.
انجمن اسلامی دانشجویان پلی تکنیک خواستار آزادی تمامی بازداشت شدگان ماه های اخیر و عذرخواهی مسئولین از مردم شده است. متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
مهری دیگر از راه رسید. مهری که پس از 4 سال مهرورزی دولت احمدی و حمایت رهبری نوید رسیدنش این بار دیگر هیچ اثری از شکوفایی و شادمانی ندارد. دانشگاه ها تحت شدیدترین فشارها و دانشجویان محکوم به سخت ترین مجازات هستند. در چند هفته اخیر موج احضارها به کمیته های انضباطی و نهادهای امنیتی و اخبار تعلیق و اخراج و ستاره دار شدن دانشجویان بهار سال دانشگاه را خزان زده کرده است. احضارهای دسته جمعی دانشجویان در دانشگاه های مختلف به اداره اطلاعات و دادگاه انقلاب، امسال در کنار احضارهای گسترده دانشجویان به کمیته های انضباطی و حراست دانشگاه ها و وزارت علوم قرار گرفته است.
وزارت علومی که نشان داده در جریان سازی ها و پرونده سازی های رسوا و بی اعتبار علیه دفتر تحکیم وحدت و سایر فعالان دانشجویی می خواهد از نهادهای امنیتی جا نماند و کمیته های انضباطی و حراستش را به حیاط خلوت دستگاه های سرکوب تبدیل کرده است. البته این اتفاقات از وزارت علوم دولت احمدی نژاد دور از انتظار نیست. دولتی که وزارت کشورش که مسئول تامین امنیت است، در حمله شبانه نیروهای لباس شخصی و سربازان کودتاچیان به کوی دانشگاه تبدیل به شکنجه گاه می شود.
18 تیر 78 تلخی هایش هنوز از خاطر دانشجویان بیرون نرفته بود که در حوادث تلخ پس از انتخابات خرداد 88 در ساعت 3 نیمه شب عده ای چماق به دست با حمایت نیروهای نظامی و انتظامی به خوابگاه دانشجویان حمله بردند و پس از ضرب و جرح و قتل چند تن از دانشجویان، عده ای را به طبقه منهای 4 وزارت کشور منتقل کردند و در آنجا ساعت ها دانشجویان را در فضایی نامناسب شکنجه کردند. بازداشت بسیاری از دانشجویان و به ویژه دانشجویان محروم از تحصیل در پرونده سازی های انتقام گیرانه کودتاچیان خاطر دانشجو و دانشگاه را آزرده بود که صدور حکم ناعادلانه ماه ها حبس تعزیری و تعلیقی دانشجویان دانشگاه های زنجان و بابل که نشان از وقاحت دیکتاتورهای ایران داشت، شوکی برای دانشگاه شد. برگزاری دادگاه فرمایشی دانشجویان بابل بر اساس اتهامات واهی پس از جریان سازی های رسانه های وابسته ای چون فارس و کیهان و رجا در نهایت بدون توجه به اظهارات دانشجویان و مدارک موجود به صدور احکامی سنگین منجر شد. احکامی که نه ارتباطی به جریان سازی های رسانه های وابسته داشت و نه اتهامات طرح شده در بیدادگاه انقلاب.
برای چهارمین سال پیاپی با اعلام نتایج کنکور کارشناسی ارشد قصه دانشجویان ستاره دار تکرار شد تا دانشجویان منتقد با وجود کسب رتبه های ممتاز به دانشگاه راه نیابند و بیش از 2000 نفر نیز با تعهدهای غیرمتعارف اجازه ورود به دانشگاه را بیابند. پس از 4 سال شتاب گرفتن دسیسه خودی کردن و اسلامی کردن دانشگاه ها، حاکمان خردستیز با احضارها و تعلیق ها و ممنوع الورود کردن ها توانسته اند هزاران نفر از نخبگان را از حق تحصیل محروم کرده یا اخراج نمایند تا دانشگاه در فقدان یاران دبستانی اش سردی و تلخی فراوانی را احساس کند و اگر ایام زمستانی سرزمینمان و دردها و رنج های خونین چند ماه اخیر نبود، این جفای رفته بر دانشگاه دانشجویانش را چه بی تاب می کرد.
لیک همچنان دانشگاه زنده است و دانشجویش کابوس حاکمان خیره سر و اگر احضار و تهدیدی است، ترس از وجود دانشجو و دانشگاه است که چند روز دیگر فصل آن ها فرا می رسد. فصل پرسش و گفتن، فصل جنبش و ایستادن، فصل آزادی و ایمان، فصل دموکراسی و آرمان.
پلی تکنیک تهران در طول 4 سال گذشته سربلند و خوشنام تلخی ها و سختی های فراوان را گذرانده است. امید دوستان و خاری در چشم و استخوانی در گلو برای اقتدارگرایان و انحصارطلبان بوده است. تلاش کرده به شجاعت و صداقت سخن بگوید و در راه آگاهی بخشی به افشاگری و روشنگری و پرسشگری بپردازد و هزینه های سنگینی را هم برای آن پرداخته است. بازداشت بیش از 120 دانشجوی این دانشگاه در طول 4 سال گذشته چنان بوده است که باید از بیش از صدها احضار به کمیته انضباطی و ده ها احضار به نهادهای امنیتی گذشت. باید از بیش از 200 ترم محرومیت از تحصیل گذشت. فقط نگاهی به دو پرونده نشریات دانشجویی در اردیبهشت 86 و خبرنامه امیرکبیر در غائله دفن شهدا در اسفند 87 گویای بسیاری از مصایب رفته بر انجمن پلی تکنیک است. بیش از 1200 روز سلول انفرادی و شکنجه های قرون وسطایی که جان آدمی را به درد می آورد و در رذالت و پستی شکنجه گران و عاملان و آمران پشت پرده این سناریوها تردید را باقی نمی گذارد، گوشه ای از جنایات دشمنان دانشگاه است.
کودتای انتخاباتی 22 خرداد فصل جدیدی از تاریخ سیاسی ایران را رقم زد. فصلی که پس از سرکوب امید آغاز شد. دروغ های مکرر در صندوق های رای اثر گذاشتند و توطئه تقلب محصولی از همکاری دولت و سپاه و بیت رهبری شد. تقلبی که پس از 4 سال که صدای پای فاشیست به گوش رسیده بود، حضور باتوم به دست آن را دید. تقلب که بی توجهی به خواست مردم و توهین به آگاهی ملت بود، در فضایی سرشار از "امید به تغییر" در برابر مردم ایستاد و فجایع بسیاری را به بار آورد. مردمی که فقط رایشان را می خواستند "برای تغییر وضع موجود" با دستانی خالی و به صلح طلبی و آرامش خواهی به خیابان آمدند و حاکمان را مورد بازخواست قرار دادند که دیکتاتوری به جمع ملت هجومی بی سابقه آورد و مردم را روانه سلول های انفرادی و شکنجه گاه های مخوف ساخت و عده ای را هم به قتل رساند. نیروهای رسمی و غیررسمی با باتوم و گاز اشک آور و اسلحه های سرد و گرم به جان ملت افتادند و در برابر خواست سبز مردم جامعه امان را سرخ و خونین کردند.
در روزهایی تلخ از تاریخ سرزمین ما دروغ و تقلب و خیانت و جنایت و رذالت و تجاوز و قتل به هم پیوستند. دیکتاتورهای قرائت فاشیستی از اسلام برای سرپوش بر جنایات خویش عده ای از فعالان سیاسی و مدنی و روزنامه نگار و دانشجو و زن و مرد و پیر و جوان و حتی کودک را تحت فشار و شکنجه و سرکوب قرار دادند. در سلول های مخوفشان به اعترافات کذب واداشتند و در بیدادگاه های نمایشی از رسانه ی کودتاچیان به تصویر در آوردند و سودای فریب افکار عمومی را داشتند. زهی خیال باطل که دروغ ایشان دیر زمانی است هویدا شده است و کودتاچیان بی آبروتر و رسواتر از آنند که قیافه حق به جانب بگیرند و آسمان و ریسمان ببافند و دشمن بتراشند و همه مشکلات را بر دشمنان خود ساخته اشان بار کنند. دیگر نخواهند توانست دروغ و تقلب خویش را به جنایت و رذالت بپوشانند. بسیج و سپاه و پیروان ولایت و جیره خواران دولتِ مردم فریب و عده ای آدمی خوار و انسانیت ستیز و چماق به دست را به جان مردم بیاندازند. مردم آگاه تر از آن شده اند که استبداد دینی دروغ را به دورغ و خون را به خون بشوید و تطهیر کند.
اگرچه امروز پیراهن عثمان بالا برده اند و قرآن بر سر نیزه کرده اند و خدعه به جمعه می برند و جفا بر جماعت می کنند و اشک تمساح می ریزند و فتوای جنایت می دهند و مجوز قتل و کشتار صادر می کنند، قضاوت را عرصه بیداد کرده اند و سخن را به استبداد پاسخ گفته اند و بر بازداشت شدگان نیز رحم نکرده و شکنجه های غیر انسانی و تجاوز و هزار زخم دیگر را بر عزیزان هم وطنمان تحمیل کرده اند. ولی حقیقت ایشان بر همگان روشن شده است و طشت رسوایی ایشان از بام افتاده است و مردم چراغ به دست بر بالای سر ایشان حاضر شده اند و گفته اند که شب را نمی خواهند و با "نه" به شب اندیشی به استقبال صبح و روشنایی خواهند رفت. در ایرانی بزرگ و آزاد با حکومتی مردمی و فرادینی که در آن حق آدمیان به رسمیت شناخته می شود و در کنار هم زیبا زیستن را برای دنیا فریاد خواهند کرد.
اربابان کودتا امروز هراسان تر از همیشه لحظه ای آرام و قرار ندارند که ندای آزادی خواهی دانشگاه و ترانه پیروزی استبدادستیزان در ایران طنین انداز شده است. خواست تغییر همه گیر شده است و دانشجویان برای پاسداری از آگاهی ها و ارزش های جدید ملت ایران عزمشان را جزم کرده اند. عزمی که این بار انرژی اش را از خون های جاری شده دشنه دین فروشان و گلوله خشونت طلبان گرفته است و تا به سرانجام نرسیدن این خواست نیز از پای نخواهند نشست. جنبش دانشجویی نیز مسیر خود را یافته است و حرکت پیوسته خود را با توجه به گذشته اش و رو به سوی فردایی بهتر می پوید. آگاهی بخشی، دیده بانی جامعه مدنی، روشنگری و پرسشگری را فراموش نخواهد کرد و بر دقت و همت خود خواهد افزود.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) که در سال های گذشته یکی از هدف های دستگاه های سرکوب بوده است، در آستانه سال تحصیلی برخوردها و سرکوب گسترده در دانشگاه ها را بی اثر می داند و با محکوم کردن تمامی رفتارهای نهادهای دولتی، امنیتی، نظامی و قضایی هشدار می دهد که چراغی که از ارزش های اصیل برافروخته شده است، خاموش شدنی نیست و فقط ریش آن هایی که در پی خاموشی آن هستند را می سوزاند.
امروز نیز آزادی تمامی بازداشت شدگان ماه های اخیر و توجه به خواست مردم و پوزش و معذرت خواهی از رفتارهای غیرانسانی را شروعی مناسب برای بازگشت از گذشته سیاه عمال و خادمان استبداد می داند. تغییر و تغییرخواهی اتفاق بزرگی بود که در روند انتخابات خوب شناخته شد و استمرار آن می تواند افق روشنی را برای آینده قرار دهد. حال این پذیرش و خواست تغییر؛ وسیع و بسیط بوده و می تواند بسیاری از هم داستانان سال های سال استبداد را شامل شود. بنابراین "تغییر" ملاک اصلی شناخت و قضاوت در آینده خواهد بود. تغییرخواهی و تغییرپذیری و استقبال از تغییرات دیگران در کنار احترام به تفاوت ها و گوناگونی ها درس هایی برای توسعه و پیشرفت و زندگی مسالمت آمیز خواهد بود.
انجمن اسلامی پلی تکنیک جامه سبز را لباسی در خور برای استبدادستیزی و آزادی خواهی 100 ساله ایرانیان می داند و با وجود انتقادات و انتظاراتی که برای آینده این جنبش دارد، حمایت و همراهی خود را از حرکت حق مدارانه و مردمی ملت ایران دریغ نخواهد کرد و با محکومیت رفتارهای غیر انسانی و غیرعقلانی چند ماه اخیر در کشور و روزهای اخیر در دانشگاه ها، شروع سال تحصیلی و آغاز فعالیت دانشگاه را به فال نیک گرفته و تمام تلاشش را برای تحقق کابوس حاکمان در دانشگاه ها قرار می دهد.
دانشگاه صنعتی امیرکبیر
(پلی تکنیک تهران)
