دو ساعت سکوت،
در نوزدهمین سالگرد قتل فروهرها، چهارشنبه یکم آذرماه ۱۳۹۶، ۴ تا ۶ بعدازظهر
دروازه شمیران، خیابان هدایت، کوچه مرادزاده، شماره ۱۸، خانه و قتلگاه فروهرها
شرح ماوقع این روزها و یک درخواست از همه‌ی همراهان و همدلانی که با حضور خود در تداوم سنت دادخواهانه‌ی این سالگردها تلاش کرده‌اند و می‌کنند:
ده روز پیش که به تهران رسیدم در همان فرودگاه پاسپورتم را گرفتند و برگه‌ای به دستم دادند تا روز دوشنبه به دفتر نهاد ریاست‌جمهوری در اداره‌ی گذرنامه مراجعه کنم. گفته بودند پاسپورتم را در این روز پس خواهند داد که حالا موکول به روز دادگاهم در شنبه آینده شده است.
آنچه در این دفتر شنیدم نمایانگر آن تنگنایی‌ست که نهادهای اطلاعاتی و امنیتی و قضایی در هماهنگی با یکدیگر برای من مهیا کرده‌اند؛ بنیانش بر وارونه‌نمایی و تهدید و ارعاب.
در همین جلسه به‌طور رسمی به من ابلاغ شد که برگزاری مراسم یادبود برای پدرومادرم در سالروز قتل سیاسی آنان مجاز است و هیچ منع قانونی ندارد و حق ماست، اما مأموران حاضر با «عناصر ضدانقلاب که قصد سوء‌استفاده از این مراسم را دارند تا قانون‌شکنی کنند و ناامنی پدید آورند و تحریک به ناآرامی کنند و مخل امنیت ملی و نظام شوند»* برخورد خواهند کرد. گفتند مسئولیت هرآنچه که هرکس که برای شرکت در این مراسم بیاید، در خانه‌ی ما و یا اطرافش، بگوید، به پای من خواهد بود و بر سنگینی پرونده‌ام در دادگاه انقلاب خواهد افزود.
این گفته نه بر منطقی استوار است و نه عادلانه است. اما برای جلوگیری از پاره شدن سنت نوزده ساله‌ی این مراسم، و برای گرفتن هر بهانه‌ای از آنان در سنگین‌تر کردن پرونده‌ی قضایی‌ام، از شما همراهان گرامی صمیمانه می‌خواهم که به مراسم یادبود بیایید تا این دو ساعت را در سکوت به یاد عزیزانمان که قربانی سرکوب و خشونت سیاسی شده‌اند کنار یکدیگر بایستیم. بیایید تا امسال داریوش و پروانه فروهر را در سکوت خود به یاد آوریم. بیایید تا ما و من را در سکوت همراهی کنید، که سکوت سرشار از ناگفته‌هاست و سکوت این روز نوید فرارسیدن روزی‌ست که حق آزادی گفتار خویش را بازپس‌گیریم.
از همراهی یکایک شما در بازپخش این متن پیشاپیش سپاسگزارم،
پرستو فروهر، ۳۰ آبان ۱۳۹۶، تهران
* نقل به مضمون
این متن در وبلاگم آمده است.
