بازوی سهراب ما شکسته بود

25، 2009

بازوی سهراب ما شکسته بود

با نگاهی دقیقتر بر پیکر شهید سهراب اعرابی در غسالخانه می توان دید که بازوی چپ او دچار شکستگی شدیدی شده بوده . استخوان بازو طوری جدا شده که هنگامی که دست را از قسمت مچ برای شستشو بالا برده اند قسمت بالایی بازو بالا نیامده و با انحنا نسبت به قسمت پایین بازو به سمت بدن نزدیک مانده . همچنین در قسمت هایی از ساعد و مچ کبودی هایی دیده می شود که ناشی از همان شکستگی میباشد که بر این اساس میتوان گفت:

قبل از اعلام شهادت سهراب به مادر سهراب گفته شده بوده که پسرش در اوین زندانی است و حتی برای آزادی او وثیقه بیاورد .اعلام یک باره شهادت سهراب در ابتدا همه را بر این باور برد که سهراب زیر شکنجه شهید شده . این فرض با این دلیل باز هم تقویت میشود که ممکن است سهراب هم مانند محسن روح الامینی زیر شکنجه ضجر کشیده و بازویش شکسته شده و .... جان سپرده .سپس تیری بر جسد او زده شده تا ماجرای شکنجه لو نرود . این مساله میتواند در آینده معلوم شود مخصوصآ اگر شخصی سهراب را زنده در زندان دیده باشد و یا اگرمطلعی افشاگری کند .

به امید ان روز

بر مزار شاملو

, گزارش کامل + ویدئو + عکس

(نگذاشتند سر مزار شاملو بمانیم)

امروز صدها نفر از ساعت پنج عصر و زودتر به مناسبت سالمرگ احمد شاملو بر مزارش درامامزاده طاهر کرج گرد هم آمده بودند و به نوبت شعرهای او و بعضا شعرهای خود را میخواندند.
علاوه بر آن جمعیت تعداد قابل توجهی از پرسنل نیروی انتظامی و نیروهای لباس شخصی نیز در آنجا حضور داشتند.
گویا همانجا توافقی بین دو نفر از اعضای کانون نویسندگان و نیروی انتظامی صورت گرفت که برای ختم به خیر شدن این تجمع, و عدم بروز مشکلات احتمالی, جمعیت تا ساعت شش حق حضور داشته باشند. آن دو عینا این موضوع را به اطلاع جمعیت رساندند.
هنوز چند دقیقه به ساعت شش مانده بود که نیروی انتظامی شروع به متفرق کردن مردم کرد. جمعیت در دقیقه های پایانی تجمعشان, سرود"ای ایران ای مرز پر گهر" و "آفتاب کاران" و سر آخر حین متفرق شدن و در حال حرکت, به صورت زیبا و با شکوهی سرود "یار دبستانی من" را خواندند.
بیشتر جمعیت دو انگشت خود را به صورت V و پیروزی بالا برده بودند و گروهی نیز مچ بند سبز به دست داشتند.
نیروی انتظامی و لباس شخصی ها خشونتی در متفرق کردن مردم به کار نبردند. (تا ساعت هفت که من در آنجا حضور داشتم به غیر از خشونت لفظی چیز دیگری ندیدم).اما مدام به مردم تذکر میداند که آنجا را زودتر ترک کنند. چند نفر از لباس شخصی ها از ابتدا تا انتهای تجمع در حال فیلمبرداری از جمعیت بودند.
نیروی انتظامی حتی از گروههای پراکنده ی چند نفره ای که در فاصله های دورتر از مزار شاملو, دورهم نشسته بودند میخواست که آنجا را ترک کنند و بعضا جواب مثبت از مردم نمیگرفتند و مردم همچنان در آنجا میماندند و یا گاهی فقط جای نشستن خود را عوض میکردند.
کسی دستگیر نشد. یا بهتر است اینطور بگویم که من ندیدم کسی را دستگیر کنند. اما نیروی انتظامی گویا چند دوربین را ,قبل از ساعت پنج و وقتی که مردم هنوز زیاد نشده بودند, از چند نفر گرفتند و آنها را شکستند. (پسر و دختر دانشجویی به من شماره تلفن و ایمیل دادند و از من خواهش کردند که ویدئویی که در حال تهیه آن بودم را برای آنها بفرستم و گفتند که دوربینشان توسط نیروی انتظامی قبل از شروع مراسم شکسته شده بود.)
بعد از ساعت شش و متفرق کردن جمعیت, چندین نفر از پرسنل نیروی انتظامی در قطعه ای که مزار شاملو در آنجا بود ایستاده بودند و به کسی(از جمله گروهی از مردم که به صورت پراکنده تازه به آنجا میرسیدند) اجازه نزدیک شدن به مزار او را نمیدادند و بعضا با لحن تندی از آنها میخواستند که آنجا توقف نکنند.
ویدئو زیر چند دقیقه پایانی این تجمع و آن لحظاتی است که جمعیت در حال ترک محل و خواندن سرود یار دبستانی من بودند.
لینک ویدئو :
http://www.4shared.com/file/120403278/4a81944d/bar_mazare_shamlo_pass18181818a_.html
پسورد:
18181818a
ممنون از دوستی که زحمت آپلودش را روی یوتیوب کشید.
این هم لینک یوتیوب :
http://www.youtube.com/watch?v=yY9My5laYqI

چند عکس هم از این تجمع در پایین گذاشتم.
در عکس آخر دوستی را می بینید که همراه یک نفر دیگر و از طرف نیروی انتظامی در حال فیلبرداری از مردم بود. اگر کسی او را میشناسد لطفا بگوید. او فیلمهای با کیفیت و خوبی از این تجمع گرفته که میتوانیم برویم ازش خواهش کنیم فیلمهایش را به ما هم بدهد ببینیم.

پ.ن: اتفاق جالب امروز برایم, ملاقات دوباره سه خانوم از کرج بود که در تمام راهپیمایی ها و تجمع های بعد از انتخابات شرکت کرده بوند و من بار اول آنها را در راهپیمایی اولین دوشنبه بعد از انتخابات دیدم و با هم در راه برگشت به خانه هم صحبت شده بودیم.
کمکم کردند تا بتوانم از لحظات بعد از متفرق شدن مردم و حضور نیروی انتظامی بر سر مزار شاملو عکس بگیرم. از همین جا ازشان تشکر میکنم.

مهستی شاهرخی: توماری از جنایات رژیم در سی سال گذشته

دوستان عزیز سلام، در مورد گردهم آیی "روز جهانی همبستگی با مردم ایران" که قرار است فردا بیست و پنجم ژوییه در برابر برج ایفل و بر ایوان "حقوق بشر" انجام بگیرد تاکنون سه فراخوان مختلف به دستم رسیده که با هم تفاوت دارد. در فراخوان اول تاکید بر "همبستگی و اتحاد" بود و با حضور چهره های حقوق بشری!

در اطلاعیه دوم که به فارسی بود البته ننوشته بودند که آفیش و تراکت نیاورید اما نوشته شد بود که قرار است از طومار سبز رونمایی بشود! (تو خود حدیث همبستگی را بفهم از این حرکت!)

در اطلاعیه سوم که امروز به دستم رسیده است نام گردهم آیی تغییراتی کرده و در این تغییرات از"همبستگی با جنبش سبز" و تومار دوکیلومتری که قرار است در محل دراز یا پهن بشود و طی مراسمی بر روی برج ایفل آویخته شود حرف زده شده است.

دوستان، در این لحظه، دیگر نوشتن این که "احمدی نژاد رئیس جمهور ما نیست" کافی نیست! انتخابات با دروغ و تقلب تمام شد و این فقط به معنای این نیست که دیگر احمدی نژاد را نمی خواهیم بلکه به این معناست که کل نظام در حال فروپاشی است و قرار نیست احمدی نژاد برود و میرحسین همراه آل نبوتش در یک انقلاب - رفرم هالیوودی به تخت بنشینند.

دوستان من، به رای و عقیده خود و همچنین به مردم ایران احترام بگذارید و توماری از اسامی قربانیان جنایات رژیم در سی سال گذشته را تهیه کنید و از ذکر قریب یک میلیون سرباز جوانی که در طی یک جنگ فرمایشی هشت ساله در نبرد "حق علیه باطل" جان باختند تا تمام اعدامیان صحرایی و یا بدون وکیل و ترورهای رژیم در سراسر جهان، قتل اقلیت های مذهبی، یهودیان و مسیحیان و بهاییان و دراویش کشته شده را فراموش نکنید، کشتار زندانیان دهه شصت را مگر می شود از یاد برد و یا دانشجویان مورد تهاجم قرار گرفته و به قتل رسیده را و قتلهای زنجیره ای، اعدام نوجوانان و اعدام و سنگسار روسپیان و همجنسگرایان، همراه با کشته شدگان وقایع اخبر، هیچکدام را از قلم نیندازید. فهرستی هم از تعداد و اسامی دستگیرشدگان و مفقود شدگان ارائه بدهید. رنگ تومار مهم نیست، سفید باشد خواناتر است!

فردا فقط به شعارهای کمرنگ سبزقباهای هدایت شده از سوی جناح بازنده انتخابات و هم پیمانهایشان اکتفا نکنید و از "آزادی و دموکراسی و لائیسیته" حرف بزنید. برای رسیدن به "لائیسیته" یا مدنیت و داشتن حکومتی انسانی و قانونمند، در درجه اول ما خودمان بایست قانون را رعایت کنیم. در روز هیجده تیر، این سپاه سبزقبای مهرورزی به هیچ عنوان شعار "لائیسیته" یا مدنیت را تکرار نمی کرد و قبول نداشت.

فردا به شخصیت های حقوق بشری حاضر در محل، که تعدادشان هم کم نیست، بگویید "هر ایرانی فقط حق یک رأی دارد" و هیچکس سخنگوی دیگری نیست و آنها نبایست بدون هیچگونه مجوز قانونی، هیچکس را به عنوان سخنگوی مردم ایران بپذیرند. از آنها بخواهید که قانون را رعایت کنند و اظهارات افراد فرصت طلب را به عنوان "حرف مردم ایران" قبول نکنند.

احترام به قانون از خود ما آغاز می شود؛ و ما بایست از قانون ریش سفیدی و کدخدامنشی دست برداریم، نگذارید افراد پراکنده مسئولیت جمع آوری اسناد و اطلاعات در مورد کشته شدگان را تقبل کنند و به وکالت از جانب شما جلو بیفتند، اسناد و اطلاعات خود را مستقیماً به مراجع و نهادهای حقوقی و بین المللی و حقوق بشری بسپارید.

فردا اگر خانم عبادی و یا دوستان و نمایندگان ایشان در گردهم آیی حضور داشته باشند، قانوناً موظف اند که حرف شما بشنوند و "آزادی بیان" را از شما نگیرند. فردا فدراسیون حقوق بشر، عفو بین الملل، دیده بان حقوق بشر، کمیته بین المللی حقوق بشردر ایران، وکلای حقوق بشر، گزارشگران بدون مرز در گرد هم آیی حضور دارند. پس این فرصت طلایی را از دست ندهید و نگذارید مبارزه ملت ایران برای رسیدن به آزادی و استقلال و قانون، به نفع خاندان نبوت تمام شود.

هشیار باشید و از حمل پلاکارد یا پرچم یا توتم دیگران خودداری کنید و ببینید چه حساب شده دوربین فقط خود این افراد را مد نظر دارد و از آنها مانند فیلمی از پیش تعیین شده، فیلمبرداری خواهد کرد. سعی کنید در کادر صحنه های از پیش تنظیم شده قرار نگیرید و به رایگان برای کارگردانان پشت صحنه نقش سیاهی لشگر تاریخ را بازی نکنید. از درگیری با لمپن ها و عوامل نفودی متحد با لمپن هایشان خودداری کنید. در راه پیمایی هیجده تیر، وقتی شروع به سانسور و حذف دیگران کردند و صدایمان در آمد، دو سه نفر از عوامل گروه های دیگر، نقش دلال محبت را به عهده گرفتند تا با سر و زبان ریختن و مهرورزی قائله را خاتمه دهند و آنها سپاه سبزقبا را آزاد بگذارند تا هر کاری دلشان می خواهد بکنند. فردا روز مهمی است، نگذارید فردا به روز بیعت اهالی کوفه با آل نبوت تبدیل شود. برای رسیدن به دموکراسی، از احادیث مذهبی و سیدهای نبوی دوری بجویید. دموکراسی چندصدایی و چند رنگی است.

فردا لطفاً از جریان های جنبی و رفتن به سوی سفارت روسیه یا چین و یا آمریکا خودداری کنید. فردا وقتش نیست. فردا روز جهانی همبستگی با مردم ایران است و نه روز تسویه حساب با مردم جهان. فردا روز گردهم آیی است نه وقت خط و نشان کشیدن برای ابرقدرتها! فردا مواظب باشید و نگذارید گردهم آیی فردا به کمک سینماگران و دلاله هایشان را تبدیل به شوی تلویزیونی بکنند . فردا به هیچ وجه نقش تماشاگر کف زننده و یا سیاهی لشگر نمایش را بازی نکنید.

دوستان من، "آزادی دادنی نیست، بلکه گرفتنی است" و اگر سیدان سبزه قبا در خارج از کشور به هزار کلک و حقه شما را خاموش می کنند و سانسورتان می کنند، گمان مبرید که هنگامی که به قدرت برسند "آزادی" را به شما اعطا خواهند کرد. سهم خود از آزادی و آزادی بیان را همین فردا طلب کنید و به سپاه مهرورزی بفهمانید که با گوش شنیدن و پای راه آمدن و کنار آمدن با شما را از هم اکنون باید بیاموزند. دموکراسی به زور صداخفه کن کسب نمی شود سید!

دوربین عکاسی و فیلمبرداری فراموش نشود، تا می توانید از زوایای مختلف عکس و فیلم تهیه کنید. لازم می شود.

لطفاً شعارهای خود را به فرانسه بنویسید و به فرانسه شعار بدهید. یادتان نرود ما در خارج از کشور هستیم و این خارجی ها فارسی نمی فهمند. فردا لطفاً یک "نع!" محکم و بزرگ به جمهوری اسلامی و سی سال جنایتش بگویید.

به امید ایرانی آزاد و آباد و دموکراتیک

دليل واقعي حمله به افغانستان

http://www.youtube.com/watch?v=Ddgm0ScSnx4&feature=channel

The real reason

why the U.S. continues its presence in Afghanistan is Iran the country which is an annoyance for Israel, said Karen Kwiatkowski, a writer and former U.S. Air Force officer.

پيکرشکنجه شده سهراب اعرابي در غسا لخانه بهشت زهرا
نه سازش،نه تسليم
نبرد با ارتجاع