نگاهي به...

هر آنچه منتشر ميشود به قصد و هدف آگاهی رسانی و روشنگری است۰ ما حق "آزاد ی بيان" و" قلم" را جزء لاينفک مبارزه خود ميدانيم! ما را از بر چسب و افترا زدن باکی نيست! سلام به شهدای خلق! سلام به آزادی!

۱۳۹۰ اسفند ۱, دوشنبه

نامه سرگشاده “تئودور اکیس” به جهانیان زالوی “تروئیکا” خون مردم یونان را می مکند

نامه سرگشاده “تئودور اکیس” به جهانیان

زالوی “تروئیکا”

خون مردم یونان را می مکند

گزینش و ترجمه رضا نافعی

 

 آهنگساز، نویسنده و سیاستمدار 87 ساله یونانی در نامه ای سرگشاده   خطاب به افکار عمومی جهان از توطئه ای سخن می گوید که عاملین یونانی و خارجی علیه خلق یونان چیده اند . توطئه ای که قصدش  انهدام نهائی وهمیشگی خلق یونان از طریق  محکوم کردن خلق به بیکاری، گرسنگی و فقر است.  او نوشت: من امروز 87 ساله ام و چندان محتمل نیست که دیگر شاهد نجات میهن دوست داشتنی ام باشم . ولی با وجدانی آرام چشم از جهان فرو خواهم بست، زیرا تا آخرین دم  به انجام  وظائف خود در برابر آرمانهای آزادی و عدالت ادامه خواهم داد.

  توطئه ای جهانی برای ویران کردن میهن من  در کار است که به پایان خود نزدیک می شود. این توطئه در سال 1975 آغاز شد. هدف از بین بردن فرهنگ نوین یونان بود، بعد    به تحریف  تاریخ نوین و هویت ملی ما روی آوردند و اینک می خواهند با بیکاری، گرسنگی و فقر به زندگی جسمانی ما  پایان دهند. اگر خلق یونان یکجا بپا نخیزد این تهدید جدی است. در همین دهسال آینده . آنچه از ما باقی خواهی ماند خاطره ای خواهد بود، خاطره ای از تمدن ما و نبرد ما برای آزادی .

تا  سال 2009 اقتصاد مسئله ای جدی نداشت. زخم های بزرگی که بر پیکر اقتصاد ما وارد می آمد هزینه انبوه و نامتناسبی بود که برای خرید ابزار جنگ و پرداخت رشوه به سیاست و اقتصاد ما تحمیل می شد. ولی مسئول وارد آمدن این هر دو زخم  بر پیکر اقتصاد ما خارجی ها هم بودند. مثلا آلمانها، فرانسوی ها، انگلیس ها که با   فروش ابزار جنگ به یونان میلیاردها  یورو  از ثروت ملی ما را نصیب خود می کردند و سود می بردند. این خونی که بی وقفه از تن اقتصاد ما می رفت ما را به زانو در آورد، اجازه پیشرفت را از ما گرفت و ملت های بیگانه را ثروتمند کرد. مسئله رشوه خواری نیز همین گونه بود. بعنوان مثال بگویم : کنسرن زیمنس آلمان یک بخش ویژه برای پرداخت رشوه به یونانی های با نفوذی درست کرده بود که از طریق آنها بتواند تولیدات خود را در بازار یونان عرضه کند . در این میان خلق یونان قربانی همدستی راهزنانه  آلمانی ها و یونانی هائی بود که با پول این مردم کیسه خود را پر می کردند.

کاملا روشن است  که این دو زخم بزرگ می توانست بوجود نیاید اگر آن عناصر فاسد رشوه گیر و رشوه پرداز موفق به بلعبدن  رهبری دوحزب یونانی صاحب قدرت و هوادار آمریکا نمی شدند، و اینها مجبور نبودند برای پنهان کردن مسیر ثروت های ناپدید شده در صندوق کشورهای بیگانه( پولی که حاصل کار مردم یونان بود)، راه نجات را در گرفتن وام هائی چنان سنگین ببینند که بدهی دولتی به 300 میلیارد دلار برسد که 130 در صد از در آمد ناخالص ملی یونان است.

با این تقلب، رؤسای موسسات خارجی ، دوبار سود می بردند. نخست با فروش اسلحه و تولیدات خود بعد از طریق بهره ای  که برای وام ها ئی که به دولت می دادند، نه به مردم. زیرا همانطور که می دانیم در هر دو مورد قربانی اصلی مردم بودند.  برای قانع کردن شما فقط یک نمونه را ذکر می کنم . آندره آس پاپاندره ئو در سال 1986 از یک کشور بزرگ اروپائی یک میلیارد دلار اعتبار گرفت. بهره ای که برای این اعتبار پرداخت شد 54 میلیارد دلار بود ، که سرانجام در سال 2010 پرداخت گردید….

در انتخابات سال 2009حزب سوسیال دموکرات پاسوک 44 در صد از آراء را بدست آورد. طبق نظرخواهی های امروز فقط 6 در صد به آن رای خواهند داد.

آقای پاپاندرئو( رهبر حزب سوسیال دموکرات یونان) می توانست با گرفتن وام از بانک های خارجی  با 5 درصد بهره معمولی با بحران اقتصادی مقابله کند. اگر او این کار را می کرد یونان هیچ مسئله ای نداشت، حتی برعکس  ما می توانستیم سطح زندگی خود را بالاتر هم ببریم، چون ما در آن زمان رونق اقتصادی داشتیم .

ولی آقای پاپاندرئو توطئه خود را از تابستان 2009 علیه یونان آغاز کرده بود. او محرمانه با استرواس کان ملاقات کرده و قرار گذاشته بود یونان را زیراستیلای صندوق بین المللی پول در آورد. این اطلاعات را رئیس سابق صندوق بین المللی خود منتشر کرده است.

ولی برای آن که ما بتوانیم به آنجا برسیم میبایستی وضع اقتصادی کشور ما غیر از آنچه بود نشان داده می شد تا بانک های خارجی از ترس بهره اعتبار را برای ما بالا ببرند تا جائی که ما قادر به پرداخت آن نباشیم. کسر بودجه دولت از  2،9 در صد با جعل ارقام مصنوعا به 15درصد افزایش داده شد. به دلیل این اقدام تبهکارانه دادستان 20 روز پیش آقای پاپاندرئو  و پِپونیس وزیر اقتصاد را برای رسیدگی به این امر تحویل  مقامات قضائی داد.

کارزار سیستماتیک آقای پاپاندروئو و وزرای اقتصاد کشورهای اروپائی 5 ماه بطول انجامید و آنها در این مدت تلاش می کردند ثابت کنند که یونان مانند کشتی تایتانیک در آستانه غرق شدن است، یونان فاسد است، یونانی ها تنبل و ناتوان هستند و نمی توانند به نیازهای کشور پاسخ دهند. با هر توضیحی که اینها می دادند میزان بهره ها بالاتر می رفت تا جائی که ما دیگر قادر به دریافت اعتبار نباشیم  و وقتی ما تحت استیلای صندوق بین المللی و بانک اروپا قرار گرفتیم چنین بنظر آید که آنها برای نجات ما حاضر شده اند به ما  قرض بدهند. در حالی که در واقع این آغاز مرگ ماست.

در ماه مه 2010فقط یک وزیر قرارداد بدنام مهلت قانونی را که بمعنی تسلیم مطلق ما به طلبکاران بود امضاء کرد. طبق قانون یونان وقتی چنین قرارداد مهمی مطرح است باید سه پنجم از نمایندگان پارلمان زیر قرارداد را یک یک امضاء کنند. این مهلت قانونی و نیز ” تروئیکا ” یعنی نمایندگان  سه گانه صندوق بین المللی پول، اتحادیه اروپا و بانک مرکزی اروپا، که امروز عملا برما حکومت می کنند، طبق قوانین یونان و قوانین اروپا غبر قانونی هستند.

اگر تعداد پلکانی که ما برای رسیدن به مرتبه مرگ باید بپیمائیم بیست باشد ، ما از آن زمان تا کنون بیش ازنیمی از پله ها را پشت سر نهاده ایم . تجسم کنید که ما با این مهلت قانونی استقلال ملی  و ثروت ملی خود را  در اختیار خارجی ها می گذاریم. یعنی بندر ها، فرودگاهها،شبکه جاده ها و راهها، شبکه برق، آبرسانی، ثروتهای زیر زمینی و زیر دریائی و غیره و غیره  و حتی  آثار باستانی خود مانند آکروپولیس، دلفین، المپیا و غیره چون ما حرفی را که باید بزنیم نزده ایم.

تولید خوابید، بیکاری به 18 درصد رسید. 80 هزار مغازه تعطیل شد،هزاران کارگاه  و صدها کارخانه کارخود را متوقف کردند. رویهم رفته 432 هزار موسسه دست از کار کشیده اند. دهها هزار دانشمند جوان کشوری را که روزبروز به ظلمت  قرون وسطی بیشتر  نزدیک می شود ترک می کنند. هزاران شهروند که در گذشته زندگی مرفهی داشته اند امروز باید خوراک خود را در میان زباله ها بجویند و در کنار خیابان بخوابند.

 گاه اینطور تصور می شود که ما  به برکت کمک های سخاوتندانه طلبکاران خود، بانک های اروپائی  و  صندوق بین المللی پول زنده هستیم. ولی در واقع هر بسته پول چند میلیاردی که به حساب یونان گذاشته می شود تا دینار آخر به همانجائی باز می گرد د که از آن آمده بود ولی ما باید  بهره غیر قابل تحمل آنرا بپردازیم.   و چون ضرورت حکم می کند که دولت برپا بماند، بیمارستانها و مدارس بکار ادامه دهند، گروه سه گانه از طبقات متوسط و پائین تر از آن می خواهد که مالیاتهای بیش از حد سنگین بپردازند، و خود گرسنگی بخورند.  ما با یک دوران گرسنگی عمومی در آغاز دوران اشغال یونان توسط آلمان در سال 1941 روبرو بوده ایم با 300 هزار تلفات طی فقط 6 ماه. هیولای گرسنگی آن زمان امروز باز به سرزمین اندوهگین ما، که آماجگاه  افتراهاست ، باز می گردد .

هرگاه در نظر آوریم که    اشغال خاک ما توسط آلمانها   به قیمت جان یک میلیون یونانی  و ویرانی میهن ماتمام شد، چگونه می توانیم تهدید خانم مرکل راتحمل کنیم که می خواهد یک Gauleiter  ( لقب حکمران نازی ها) جدید برما تحمیل کند، ولی این بار با کراوات.

برای آن که نشان دهم یونان چه سرزمین ثروتمندی است و یونانی چه انسان سخت کوش و آگاهی است( آگاه بر آزادی خود و عشق به میهن) به سالهای 1941 تا اکتبر 1944 اشاره می کنم.

هنگامی که اس اس های هیتلری و گرسنگی یک میلیون شهروند یونانی را  از پای در آوردند و میهن ما را تعمدا و با نقشه ویران کردند، تولیدات کشاورزی و طلای موجود در بانکهای ما را ربودند، یونانی ها برای نجات خود از گرسنگی جنبش ملی همبستگی را پدید آوردند و یک ارتش چریکی صد هزار نفری برپا کردند، که جلوی بیست لشگر آلمانی را گرفتند.

همزمان با آن،  یونانی ها در پرتو سخت کوشی خود ، نه تنها خود را زنده نگه داشتند، بلکه برغم شرائط تحمیلی اشغال هنر نوین یونانی را پدید آوردند بویژه در عرصه ادبیات و موسیقی. یونان راه  از خودگذشتگی برای آزادی و ادامه حیات را انتخاب کرد.

در آنزمان هم بی دلیل برما تاختند و پاسخ ما همبستگی و ایستادگی بود و ما زنده ماندیم. امروز هم همان کار را می کنیم و مطمئنیم که پیروزی نهائی از آن خلق یونان خواهد بود. من که هنوز هم دوست مردم آلمان هستم ودر آینده نیز خواهم بود، من که  ستایشگر نقش بزرگی هستم که آنها در عرصه دانش، فلسفه و هنر، بویژه هنر موسیقی، ایفا کردند..  این پیام را برای خانم مرکل ( صدراعظم آلمان ) و آقای شویبله ( وزیردارائی آلمان) می فرستم.

  ما را تهدید می کنید که از اروپا اخراجمان خواهید کرد. اگر یک بار اروپا ما را نخواهد ما  اروپای مرکل وسارکوزی( رئیس جمهور فرانسه ) ده بار بیشتر به دور خواهیم افکند.

من امروز که روز 12 فوریه است تصمیم گرفتم  در تظاهرات شرکت کنم، همراه با مانولیس گلزوس قهرمان ملی یونان، مردی که نشان صلیب شکسته هیتلری را از آکروپولیس فرو کشید، و با این کار نمادین نه  تنها آغاز پیکار یونانیان بلکه آغاز نبرد اروپا با هیتلر را اعلام کرد. با حضورصدها هزار  تن از شهروندان یونان   خیابانها و میدانهای شهرها ی ما مملو از جمعیت خواهد شد، مردمی که خشم خود را نسبت به دولت و تروئیکا ( هیئت سه گانه ) نشان خواهند داد.

دیروز نخست وزیر بانکدار یونان در نطق خود خطاب به مردم یونان  گفت ” ما تقریبا به نقطه صفر رسیده ایم “. چه کسانی بودند آنها که ما را طی دوسال به نقطه صفر رساندند؟ همان ها که نمایندگان مجلس را امروز هم  با همان شیوه های قبلی  تهدید می کنند که باید مهلت جدید را که از مهلت نخستین بد تر است  بپذیرند، آنها که جایشان در زندان است، آنها ما را به نقطه صفر رساندند. چرا؟  چون صندوق بین المللی پول و گروه اروپا این دستور را صادر کرده اند و ما را تهدید می کنند که اگر حرف شنوائی نداشته باشیم ما را بورشکستگی خواهد کشاند…اینجا   نمایشنامه پوچی را بنمایش گذاشته اند. تمام آن محافلی که از ما نفرت دارند ( خارجی و یونانی) و تنها مسئول این وضع غم انگیز هستند، آنها این کشور را به اینجا کشانده اند، آنها تهدید می کنند و زیر فشار می گذارند تا بتوانند به اعمال ویرانگر خود ادامه دهند و ما را به زیر صفر بکشانند تا جائی که بکلی نیست شویم.

یونانی ها، در طی قرون، از بلایای بمراتب سخت تر جان بدر برده اند. یونانی ها را وقتی به پله ماقبل آخر مرگ بکشانند،  نه تنها جان بدر می برند بلکه خود را از نو می سازند.

در این لحظه من تمام نیروی خود را در راه  اتحاد پویای خلق یونان بکار می برم. می کوشم ثابت کنم که صندوق بین المللی و تروئیکا خیابانهای یک طرفه نیستند. راه حل دیگر هم هست. و آن این که   ما باید مسیر حرکت ملی را  بکلی تغییر دهیم  و برای همکاری اقتصادی   کنسرسیوم هائی ایجاد کنیم که با شرائط عادلانه  ، بما کمک کنند تا از ثروت ملی خود بهره ور گردیم، برای این کارباید روی بسوی روسیه بیاوریم.

اما در بارۀ اروپا باید به خرید وسائل جنگی از آلمان و فرانسه پایان دهیم. همچنین باید   تمام امکانات را   بکار گیریم  تا آلمان خساراتی را که در اثر  جنگ برما تحمیل کرده و با ربح آن می تواند  به 500 میلیارد  یورو بالغ   گردد،   بما   بپردازد.

 یگانه قدرتی که  بتواند این تغییرات انقلابی را عملی کند، قدرت مردم یونان است که متحد با هم به جبهه وسیع  مقاومت و همبستگی بپیوندد تا تروئیکا ( =  صندوق بین المللی پول و بانکهای اروپائی) را از یونان تار و مار کنند.همزمان با آن  باید تمام اقدامات غیر قانونی آنها ( اعتبارات، بدهی ها، بهره ها، خرید اموال ملی) از اعتبار ساقط گردد.   همدستان یونانی آنها که در ذهن خلق یونان خائن شناخته شده اند، باید مجازات گردند.

من خود را،  بتمام ، وقف این هدف( وحدت خلق در یک جبهه) کرده ام و اطمینان دارم که سرانجام حق با من خواهد بود. من سلاح در دست  با اشغالگران هیتلری جنگیده ام.   دخمه های مخوف گشتاپو را شناخته ام. آلمانها مرا محکوم به مرگ کردند و معجزه وار نجات یافتم. 1967 نخستین گروه مقاومت در برابر حکومت سرهنگان را سازمان دادم. در شرائط غیرقانونی مبارزه کرده ام. دستگیر شدم و  ” قصابخانه ” پلیس خونتا ( حکومت سرهنگان) را از سر گذراندم. سرانجام باز جان بدر بردم.

امروز 87 ساله ام و چندان محتمل نیست که دیگر شاهد نجات میهن دوست داشتنی ام باشم . ولی با وجدانی آرام چشم از جهان فرو خواهم بست، زیرا تا آخرین دم  به انجام  وظائف خود در برابر آرمانهای آزادی و عدالت ادامه خواهم داد.

http://www.griechenland-blog.gr/?s=mikis+theodorakis

نشانه های طوفان، حاکمان ترسیده اند!


نشانه های طوفان، حاکمان ترسیده اند!
ارژنگ بامشاد
تنها یک فراخوان کافی بود تا تهران چهره ی یک پادگان بخود بگیرد. در روز ۲۵ بهمن ۱۳۹۰ خیابان های مرکزی تهران در قرق نیروهای انتظامی، بسیجی، لباس شخصی ها و گاردهای ویژه و حتی ماموران راهنمائی و رانندگی بود. معلوم نیست سران حکومت و اردوی سرکوبگرشان، چرا از حضور آرام و راهپیمائی سکوت مردم در پیاده روها و انبوه اتوموبیل ها در خیابان ها به وحشت افتاده بودند. اگر آنگونه که دادستان کل کشور ادعا کرده، مردم برای خرید به خیابان ها رفته بودند، چرا این خرید ساده و این پیاده روی بی سر و صدا، این چنین حکومت را وحشت زده کرده است؟ آن ها که هر روز در صدا و سیمای شان، اخبار مبارزات و حضور مردم بحرین علیه ی سلطان دیکتاتور و یا اعتراضات مردم در اروپا و آمریکا را با آب و تاب پوشش می دهند، چرا از اعتراض آرام و راهپیمائی سکوت در عصر روز ۲۵ بهمن وحشت زده می شوند؟ چرا توضیح نمی دهند که این لشکرکشی گسترده با تجهیزات کامل و این انبوده مزدوران دوربین بدست و این جماعت لباس شخصی های بی شرم برای چه بوده است؟ اگر همه چیز امن و امان است و همه چیز آرام است چرا هر جنبده ای را در خیابان های تهران مورد پرس و جو و کنترل قرار می دادند و یا دستگیر می کردند؟

واقعیت این است که حاکمان اسلامی خیال کرده اند که « پلنگان خوی پلنگی رها کرده اند!» اما کور خوانده اند، «پلنگان منتظر فرصتند!» این را دستگاه های امنیتی، اطلاعاتی و سرکوب جمهوری اسلامی بیش از هر کس دیگری نیک دریافته اند. آنها که حکومت نظامی در خیابان های تهران و دیگر شهرها برقرار می کنند؛ آن ها که سیستم اس ام اس ها، گردش اطلاعات از طریق اینترنت و پخش ماهواره ها را مختل می کنند، خوب می دانند که تنها بر دریای خشم ملتی نشسته اند که منتظر فرصت است. فرصتی برای ابراز وجود، فرصتی برای گرفتن حق از دست رفته ی خود، فرصتی برای درهم شکستن حاکمیت فقر، فلاکت، تاریک اندیشی و واپسگرائی! این روحیه ی تهاجمی و این خشم در حال فوران و این نارضائی گسترده، خواب از چشم حاکمان ربوده است.
حضور مردم در ۲۵ بهمن به حد کافی گسترده نبود. این حد از حضور دور از انتظار نیز نبود. اما همین که بخش هائی از مردم در خیابان ها حضور داشتند و خودی نشان دادند، بیان اراده ی مردمی است که وضعیت کنونی را دیگر نمی خواهند تحمل کنند. علت عدم حضور گسترده نیز روشن است. در سرکوب جنبش ضداستبدادی سال ۱۳۸۸ بخش وسیعی از سازمانگران و فعالان پیشتاز دستگیر و یا تبعید شدند. خاطره شهدای آن روزها و ماه ها، و شکنجه ها و تجاوزهای وحشیانه هنوز تازه و زنده است. اگر حکومت اسلامی نتوانست فعالان این دوره را همچون نسل فعالان دهه ی شصت در قتل عام های آن دهه نابود کند و تنها به تبعیدشان بسنده کرد، به دلیل ناتوانی هایش و قدرت جنبش مردمی بود. با این وجود عدم حضور فعالان و سازمانگران در شبکه های مردمی کاملأ محسوس است. از سوی دیگر، حاکمیت با تجاربی که بدست آورده، ماشین سرکوب تجدید سازمان شده ای را به میدان آورده که هدف و راهبرد سرکوبگرانه اش مقابله با شورش های توده ای است. شکل حرکت های اعتراضی متمرکز در توازن قوای کنونی نیز نمی تواند مؤثر باشد. و مهمترین نکته؛ شرایط امروز نسبت به یک یا دو سال گذشته بشدت تغییر کرده است. اکنون در شرایطی قرار داریم که در بطن رشد نارضائی توده ای از گرانی های سرسام آور، از بحران فلج کننده اقتصادی و بیکاری های گسترده، زمینه ی حرکت های اعتراضی در محلات، اعتصابات کارگری و یا شورش های قدرتمند توده ای بیش از گذشته مساعد گشته است. در شرایطی قرار داریم که به نظر می رسد طوفان بزرگی در راه است. در چنین شرایطی هم آهنگ کردن جویبارهای اعتراضی و شورشی زمینه ساز حرکت های بزرگ سراسری خواهد شد نه فراخوان برای آزادی این یا آن زندانی در بند و یا خواست های سیاسی گروه های از قدرت رانده شده. این بار، وقتی مردم به میدان بیایند، شاید در ابتدا با شعار مرگ بر این و مرگ بر آن وارد نشوند، اما آنها نان خواهند خواست. به همین علت، سرکوب ارتش گرسنگان و پاپرهنه گان کار آسانی نخواهد بود. وقتی شورش های توده ای شکل بگیرد ومحلات را به کنترل خود درآورد، آنوقت توپخانه ی سنگین توده ی مردم گرفتار در فقر و فلاکت وارد میدان نبرد خواهد شد. شورش های توده ای می توانند به شکل گیری اعتصابات گسترده نیز کمک کنند. در چنین شرایط بشدت حساسی که نشانه های طوفان بزرگ از هر سو مشاهده می شود، تکیه یک جانبه بر تاکتیک و شیوه ی مبارزه ی هزینه بَر، در توازن قوای کنونی، نمی تواند نتایج مطلوبی به دنبال داشته باشد. بیاد داشته باشیم که برای سازماندهی طوفان بزرگ توده ای که در راه است، به یک دنیا کار و به ارتشی از کادرها، فعالان سازمانگر و هدایتگر نیاز است. چنین فعالانی را برای راهپیمائی سکوت به مناسبت سالگرد حصر شخصیت های سیاسی به دم تیغ دشمن فرستادن نمی تواند مفید باشد.
این که حضور مردم در ۲۵ بهمن ۱۳۹۰ وحشت رژیم و در نتیجه لشکرکشی گسترده ای را به دنبال داشت، این امید را بیش از پیش زنده می کند که آتش خشم مردم نه تنها فروکش نکرده که آماده ی زبانه کشیدن است. اکنون که در آستانه ی انتخابات مجلس شورای اسلامی قرار داریم، می توانیم با سازماندهی تحریم هر چه گسترده تر، خشم و اعتراض خود را، این بار به شکل دیگری به رخ حاکمیت جبار و ستمگر بکشیم. اگر شعار ۲۵ بهمن « در خانه نمانید! » بود باید شعار روز ۱۲ اسفند، « در خانه بمانید!» باشد. باید به جهانیان نشان دهیم که مردم ایران با تاریک اندیشی قرون وسطائی ، با انزواگرائی عقب مانده و افکار واپسگرایانه ی حاکمیت خونریز استبداد ولائی هیچ قرابتی ندارند. چنین اقدامی می تواند پیام روشنی به سلطه جویان بین المللی که علیه مردم ایران دندان تیز کرده اند نیز بدهد. مردم ایران برای بازپس گیری حق حاکمیت خود خیز برداشته اند. این را با هزاران شکل بیان می کنند. حضور مردم در ۲۵ بهمن و ترس زایدالوصف حاکمیت، این حقیقت را نشان می دهد. تحریم گسترده و همبسته انتخابات، می تواند اراده سراسری مردم برای تغییر شرایط را نشان داده و روحیه تهاجمی شان را در آستانه ی شورش های توده ای بشدت بالا ببرد.
۲۶ بهمن ۱۳۹۰ـ ۱۵ فوریه ۲۰۱۲

حیدر مصلحی وزیر اطلاعات رژیم بازجو و شکنجه گر زندان اوین از آب درآمد!

حیدر مصلحی وزیر اطلاعات رژیم بازجو و شکنجه گر زندان اوین از آب درآمد!
نامه روح الله زم (فرزند حجة الاسلام زم مدیرکل سابق حوزۀ هنری) به خامنه ای: بازجوی من در زندان شخص برادر حیدر مصلحی ( وزیر کنونی اطلاعات ) بود!
حمد و سپاس خداوند رحمان و رحیم را که قدرت درک به ما عنایت فرمود، سخن تملق از ما بگرفت و چشم بینایمان داد تا بر علیه ظلم ستم پیشگان و منحرفان از آرمان ها و خواست های تاریخی ملت ایران قیام به زبان نمائیم و آنچه مورد رضایت حق تعالی است را بر گفتار جاری نمائیم که همانا این کار برایمان همان سپاس خداوندگار است برای عطا فرمودن چنین نعمت بزرگی بر ما
آقای خامنه ای
ما همانند سایر اطرافیان شما می توانستیم زبان بر چاپلوسی و تعظیم شما برگیریم، از نعمات سایۀ گستردۀ سلطنت شما! در ایران برخوردار شویم، از خوان گستردۀ بیت المال در اختیار شما استفاده کنیم و به مانند سایر کرکس های حاضر بر بالین محتضر انقلاب اسلامی ارتزاق نمائیم، خود و حساب های دنیائیمان را فربه از حرام نمائیم و در به جا آوردن سپاس شما هفته ای یک بار بگوئیم: ایة الله خامنه ای بهترین فرد برای جانشینی خدا بر روی زمین است! و شما آخرین پیامبر و فرستادۀ خدا بر روی زمین هستید! اما دریغ که گفتار و وجدانمان بر چاپلوسی حضرت شما نچرخید و لحظه ای زبانمان آرام نگرفت و آوارۀ غربت شدیم، چه بسا از ظلم شما و سپاهیان بی خبر از خدایتان در امان بمانیم! کنون که زمان گفتار سوم من با شما گردیده ۲۲ بهمن امسال نیز پایان یافته و جمعی به ضرب و زور بخشنامه های حکومتی و برخورداری از مزایا و مواهب حضور در راهپیمائی ۲۲ بهمن در آن حاضر گردیدند و به گواه حاضران در راهپیمائی، امسال کم رونق ترین راهپیمائی سال های اخیر انقلاب را شاهد بودیم که به مدد حقه های تدوین و تصویر صدا و سیمای میلی! جمهوری اسلامی ایران درهم فشرده و متکثر به نظر می رسید!
خوبست نامۀ مؤسسۀ مالی اعتباری ایرانیان به تمامی کارمندان شعب خود و وعدۀ یک روز پاداش برای شرکت در راهپیمائی ۲۲ بهمن امسال و حضور و غیاب کارمندان در خلال راهپیمائی را حتماً بخوانید، نکات مفیدی عایدتان خواهد شد! دفتر جنابعالی نیز به رویۀ سالیان پیشین روز بعد از راهپیمائی به خاطر حضور پرشور مردم فهیم و انقلابی تشکر نکرد و این سپاس را فردای ۲۵ بهمن ماه به مردم فهیم ایران ابلاغ نمود! به گمان ما شما انتظار حضور مخالفین خود در تظاهرات سالگرد حصر غیر قانونی میرحسین موسوی و مهدی کروبی را می کشیدید و پس از آن که برای هر یک از مخالفین خود در این تظاهرات ۲۰ چماقدار و تفنگدار گماشتید پیام تشکر خود را ارسال کردید! اما به یک نکتۀ مهم توجه نکردید، نکته ای که دو سال است در تمامی تریبون های حکومتی خود بر آن پافشاری می کنید و آن مردن جنبش سبز مردم ایران است! این گسیل عظیم نیرو در خیابان های تهران و شهرستان ها به ما نشان داد که جنبش اعتراضی مردم ایران به شدت زنده است!
و شما بسیار از حضور سبز و اعتراضی مردم ایران بر علیه دیکتاتوری خود هراسناکید و همچنان به قانون اساسی ایران پایبند نیستید و از آن حراست و پاسداری نمی نمائید چرا که بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسی که شما ملزم به پاسداری از آن هستید: “تشکیل اجتماعات و راهپیمائی ها بدون حمل سلاح به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است!” اطمینان کافی و وافی دارم شما نیز به مانند شاه سابق ایران صدای ملت ایران را زمانی خواهید شنید که دیگر دیر شده است! چه آن که او نیز به قانون اساسی مشروطه عمل ننمود و آن قانون را تبدیل به قانون اساسی مطلقه کرد و شما نیز بر صراط او استوار قدم هستید اما یک فرق اساسی میان شاه فقید ایران و شاه فعلی ایران! وجود دارد، آن فرق این است که او برای آرام نمودن آتش خشم مردم ایران و جلوگیری از کشتار بیشتر مردم از ایران خارج شد و آیندۀ سیاسی خود را به دست سرنوشت ملت ایران سپرد اما شما تا ایران را مورد آماج دشمنان قرار ندهید و ایران را ویران نکنید قصد واگذاری حکومت و سپردن سرنوشت به دست ملت ایران را ندارید! اگر تمایل دارید شما بچرخید تا ما نیز بچرخیم حتماً در آینده ای نزدیک صدای ملت ایران را خواهید شنید و ما به زودی انقلابی را که به شما امانت دادیم را از شما پس خواهیم گرفت و سرنوشت خود و شما را تعیین خواهیم کرد!
جناب سید علی خامنه ای
در نماز جمعۀ ۱۴ بهمن ماه گذشته منتظر راهگشائی تازۀ شما برای خروج از انسداد سیاسی حاکم بر ایران و تحریم های کمرشکن بودیم اما پس از آن خطبه به نتیجۀ قطعی رسیدیم که قانون اساسی فعلی با ساختار فاسد حکومتی در ایران تأمین کنندۀ منافع ملی و عزت ایران نیست و یگانه راه نجات ملی ایران از غارت و ویرانی و تجزیۀ احتمالی دشمنان این سرزمین همانا ترک گفتن شما از مسند رهبری بر ایران است، چه این که در حکومت خود چنان دشمن تراشی نموده اید که حکومت هائی که با ملت ایران مشکل حادی نداشتند و در زمان ریاست جمهوری جناب خاتمی برای ایشان فرش قرمز پهن می کردند اکنون کمر به قتل ملت ایران بسته اند و اینها همگی از برکات رهبری فرزانه بنام سیدعلی حسینی خامنه ای است! لطفاً ترتیبی اتخاذ فرمائید تا ملت ایران دیگر از برکات رهبری داهیانۀ شما بهره مند نگردند! قطعاً در صورت انجام این لطف بزرگ سایۀ جنگ و تورم دهشتناک از سر ملت ایران رخت بر بسته و سیستم حکومتی دیگری شایستۀ نام ایران و ایرانی جایگزین شما و حکومتتان می گردد.
ناگفته نگذاریم که اگر رهبری پیامبر گونۀ شما بر ملت ایران ادامه یابد در دهه های فجر آینده شعار مرگ بر جهان! توسط حاضرین داده شده و شرکت ایرانسل که سهامدار عمدۀ آن مجتبی خامنه ای فرزند خلف شماست شارژ صد درصد رایگان را به حاضرین در جمعیت اعطا می نماید! در خبرها خواندم که ایة الله سیستانی در پاسخ به جناب مسیح مهاجری گفته است که “من در قضایای ایران دخالت نکرده و نخواهم کرد، قضایای ایران یک سرمهندس دارد و تمامی امور به روال خود در حال انجام است!” بسیار فکر کردم که این سرمهندس چه کسی می تواند باشد؟ نقش شما را در امور ایران بیشتر از نقش یک مهندس نیافتم و دریافتم سرمهندس اصلی به زعم من انگلستان است تا شما! برای بیان خود دلیل دارم، چه این که به خوبی پروژۀ اندلسی سازی ایران به دست شخص شخیص شما در حال اجراست و قطعاً بسیاری از مردم ایران در حکومت احتمالی بعدی به پیوند دین و سیاست نظر مساعدی نخواهند داشت.
حتماً نامۀ دکتر مهدی خزعلی را که به فرزند ایة الله العظمی منتظری نگاشته خوانده اید، نزدیک به ۴۰ روز است که در اعتصاب غذا به سر می برد و نزدیک است به مانند شهید هدی صابر به دست عمالان دژخیم شما به شهادت برسد، می دانم که او استخوانی است بر لای زخم شما، قصد حتمی آن است که او را به شهادت برسانند تا شما از دست او خلاص شوید، به فضل الهی او زنده خواهد ماند و همچنان خاری خواهد بود در چشم دشمنان عزت و شرف ملت ایران! من قصد دارم همان گونه که وعده نمودم از شکنجه ها و روند اعترافگیری در بند الف زندان پهناور اوین به واسطۀ اعمال شنیع ارتکابی بازجویان شما سخن بگویم، البته بسیاری از افراد همنظر با بنده از روند عبث نامه نگاری با شما سخن می گویند و حکومت شما را غیر قابل اصلاح می دانند اما من بنا دارم تا رسیدن به حصول نتیجه به شما نامه بنویسم تا قطعات پازل پیچیدۀ حکومت تزویر شما بر مردم ایران کامل شود! شاید مورد رضای حق تعالی قرار گیرد.
من به همراه تعداد بسیاری از سیاسیون و افراد سرشناس درست چند روز پس از قرائت خطبۀ خون شما! در نماز جمعۀ تهران در سال ۱۳۸۸ بازداشت شدیم و به بند الف زندان اوین منتقل گردیدیم، دستگیری من در انتهای خیابان پیروزی تهران و طی یک قرار ملاقات تلفنی رخ داد و با کشیدن سلاح و محاصرۀ خیابانی همراه بود، همان طور که بهزاد نبوی دستگیر شد و بسیاری دیگر، در اثنای انتقال به اوین مورد ضرب و شتم قرار گرفتم، در حالی که چشمبند بر چشم و دستبند در دست داشتم مورد انواع توهین ها و فحاشی های ناموسی لایق دستگیر کنندگان و فرماندهانشان قرار گرفتم، ماه ها در سلول انفرادی نگهداری شدم و زیرزمین نمور زندان را از زیر چشمبند خود درک کردم، در حالی که دو دستم با دستبند به میله های فلزی روی زمین بسته شده بود ساعت ها در حالت خمیده در آن مکان نگهداری شدم تا اعترافات مورد نظر بازجویان را علیه پدرم، مهدی هاشمی رفسنجانی، غلامحسین کرباسچی، سیدمحمد خاتمی و مهدی کروبی از من اخذ کنند!
روزهای زیادی از تابستان سال ۸۸ را در سلول یک و نیم متری بند دو الف سپاه ظلم شما گذراندم، در حالی که مداوم روزه داشتم و صدای نماز شب همبندی هایم را از کانال کولر سلول می شنیدم، مناجات های شبانه در آن شرایط تنها امید ما بود برای نظر کردن به وجه الله و گذر از ظلم سنگین شما، همان طور که “علی لعنة الله علی القوم الظالمین” نجوای زیر لبمان بود! سر بازجوی من فردی بود با لهجۀ شیرین اصفهانی که بوسیله ۵ بازجوی زیر دست خود روند کارشناسی پرونده های دستگیر شدگان سیاسی را بر عهده داشت، این فرد بازجوی بسیاری از افراد است که ظلم مضاعفی به آنها رفته است، نام او را در اواسط همین نامه فاش خواهم کرد، این فرد عامل اعترافات دروغ بسیاری از متهمان در دادگاه های فرمایشی برگزار شدۀ آن زمان بود، او بسیار مرا تحت فشار قرار داد تا بر علیه دو شخص مطرح سیاسی اعترافات کذائی را انجام دهم، بازجوئی در آن بند با دلهره و اضطراب و عدم درک گذر سریع زمان همراه است، چنان که بسیاری از روزها از ساعت ۱۲ ظهر تا ۱۲ شب در اتاق بازجوئی بودم و به گذر سریع زمان در روند بازجوئی توجه نمی کردم، تک تک بازجویان من مسئولیتی ناهمگون داشتند.
یکی به شدت کتک می زد، به طوری که بارها از پشت سر با ضربات متعدد لگد به دیوار مقابل پرتاب می شدم، سهولت این کار زمانی بیشتر می شود که من را مقابل دیوار با چشمبند می نشاندند، طبیعتاً در این حالت رو به دیوار بودم و به محض این که جمله ای مطابق نظر بازجویان ادا و نوشته نمی شد از ناحیۀ پشت سر چندین نفر حمله کرده و مرا به زمین و دیوار پرتاب کرده و این کار چندین بار در طول روز انجام می شد، بازجوی دیگر فقط و فقط الفاظ رکیک و ناموسی را به کار می برد، او لاغر بود و دراز، این دو مکمل یکدیگر بودند، بازجوی بعدی مأمور دادن برگه هائی بود که در آنها مطالب مربوطه را به کاغذ نوشته بود و من باید آنها را همان گونه که هست در برگه های بازجوئی می نوشتم و منقوش به اثر انگشت می کردم! اگر کلمه ای کم یا زیاد می شد آن دو نفر دیگر به شدت مرا مورد ضرب و شتم قرار می دادند، بازجوی بعدی که هیکل گنده ای هم داشت مأمور جریحه دار کردن عواطف و احساسات بود، او مدام دلتنگی تنها دخترم به خاطر دوری از من را یادآور می شد! و این که در شنودهای تلفنی دخترم مدام گریه می کند و بهانۀ پدرش را می گیرد، او می گفت آن چه را که باید بگوئی بگو تا ازاین مهلکه رهائی یابی و دخترت را ملاقات کنی! آخر از شما چه پنهان دختر من در زمان دستگیریم هفت سال بیشتر نداشت و مسئولیت او را در نبود مادرش من و خانواده ام بر عهده داشتیم.
بازجوی بعدیم نیز همان فردی بود که پیشتر از او صحبت کردم، همانی که قسم “ناموس زهرا” تکه کلامش بود، همان که بارها شاهد بود مرا با زبان روزه کتک می زدند و له می کردند، همان که با هدایت و نظر او آن بازجوی سیه چردۀ هتاک لاغر اندام زشت سیرت و صورت بارها و بارها کتاب قران را به سمت من پرتاب می کرد و می گفت: در زمان علی نیز خوارج قرآن بر نیزه کردند و تو یکی از آن خوارج هستی! و همان قرآن همراه مرا بارها به سر و صورتم پرتاب کرد و کوبید! آن سربازجوی محترم! که اکثر زندانیان سیاسی را بازجوئی و مورد هتاکی قرار می داد و افراد بسیاری از او یاد می کنند اما او را نمی شناسند را من دیده ام، در روز آخر بازداشت مرا به اتاق او بردند، به صندلی چرخداری نشاندند، چشمبند از چشمان گشودند و من کلۀ طاس او را به همراه جای مهر بر پیشانی و چشمان نیلی رؤیت نمودم، او کسی نبود جز وزیر اطلاعات شما برادر “حیدر مصلحی” که در دولت غاصب فعلی مشغول به کار است! من نام او را نمی دانستم اما توسط یکی از دوستان خود در اطلاعات سپاه پاسداران نامش برایم افشا شد و آن فرد که نام و رسمش محفوظ است او را به من معرفی نمود.
او از من خواست که به محض آزاد شدن در کنار مهدی هاشمی رفسنجانی قرار بگیرم و او را تا لحظۀ دستگیری تنها نگذارم! به عبارت دیگر این که جاسوسی کنم!!! بارها و بارها همین شخص از من خواست که اطلاعات بعضاً دروغی را که از وی داشتند از زبان من منتشر کنند و قرار بود مرا به همان دادگاه کذائی و فرمایشی حکومت به ریاست صلواتی برده و مطالبی را که از زبان حمزه کرمی بیان شد از زبان من منتشر نمایند! همچنین پس از آزادی سه بار مرا به زندان اوین احضار نمود و طی بازجوئی های چندین ساعته مجدداً از من درخواست کرد تا مطلبی قریب به این مضمون بنویسم که غلامحسین کرباسچی را بارها در اماکن مختلف دیده ام که با سلاح تردد می کند! تا او این نوشته و اقرار مرا به همراه امضاء و اثر انگشتم جلوی قاضی محمدزاده (قاضی ویژۀ مستقر در مجتمع مفاسد اقتصادی فعلی) و قاضی مخصوص بند حفاظت و اطلاعات سپاه در اوین در آن دوران بگذارد تا حکم دستگیری کرباسچی را بگیرند و او را به اوین بیاورند! قسم به خدای احد و واحد که در آن لحظه میعادگاه قیامت را در برابر چشمان خود دیدم و از آن اعترافات سنگین و دروغ امتناع نمودم، چه این که تهدید به دستگیری مجدد و نگهداری طولانی مدت در انفرادی بند الف و شکنجه نیز شدم اما شرافت و وجدانم را در آن لحظات هجوم سهمگین بر زیر پای ننهادم.
جناب آقای خامنه ای
بارها در زمان بازجوئی های مکرر و طولانی مدت خود صدای آه و ناله و فغان ناشی از ضرب و شتم زندانیان را شنیدم، در یک مورد که در اتاق جنبی بازجوئی خودم روی داد فرد مضروب را از صدای ناله اش شناختم، سربازجوی من (مصلحی) به همراه دو نفر دیگر مشغول (کارشناسی) بازجوئی از من بود که فردی وارد شد و قضیه ای را زیر گوش او زمزمه نمود، مرا با تعداد زیادی سؤال و یکصد برگۀ بازجوئی تنها گذاردند و به اتاق کناریم رفتند، من صدای پنج نفر را شنیدم که فردی را به شدت کتک زدند که اعتراف کند به داشتن سلاح کمری! آن فرد را شناختم و پس از بازگشت سربازجو و تیم همراه از او تأییدیۀ نامش را گرفتنم و او با اکراه پاسخ داد، او کسی نبود جز عیسی فریدی مدیر عامل صندوق بازنشستگی شرکت نفت در دولت اصلاحات، جهادگر سابق، فعال در دولت های میرحسین موسوی، هاشمی رفسنجانی و سیدمحمد خاتمی، جرمی که منجر به دستگیری او شد در اختیار نهادن دفترش در انتخابات ۸۴ به ستاد هاشمی بود! برای آن کار (جرم) دستگیر شد و زیر فشار سهمگین شکنجه های بازجویان مجبور به اعتراف برای در اختیار داشتن سلاح کمری شد و اکنون در حال گذران دوران طولانی حبس خود است!
حتماً شما در جریان پروژۀ آن روزهای سپاه پاسداران برای دستگیر شدگان بودید، همان طور که برنامه ریزی کرده بودید قرار بود این طور القاء شود که کسانی که جزو نزدیکان میرحسین موسوی، مهدی کروبی و هاشمی رفسنجانی بودند همگی قصد انجام کودتا و قیام مسلحانه بر علیه شما را داشتند و قرار بود هاشمی رفسنجانی و فرزندش “مهدی” در معرض اتهامی قرار گیرند که آن “تجهیز افراد به سلاح برای قیام علیه حکومت و شخص شما” بود! تمامی روند اعترافگیری نیز بر اساس ارتباط دستگیر شدگان با مجاهدین خلق، افراد سلطنت طلب و درنهایت هاشمی رفسنجانی و میرحسین موسوی بود و نام ها نیز برای آنان فرقی نمی کرد، متأسفانه بسیاری به دام این توطئۀ شنیع شما و سپاهیان ظالم شما افتادند، هرگز فراموش نمی کنم که در یکی از اوقات محدود هواخوری(۱۰ دقیقه در صبح) با سعید ملک پور صحبت کردم، به زعم سربازجویم من باهوش ترین فرد و در عین حال زیرکترین و به اصطلاح “شیطون ترین” زندانی حاضر در میان جمع زندانیان آن زمان بودم.
با همان زیرکیم با او سخن گفتم، همان طور که می دانید حکم اعدام او اکنون به اجرای احکام فرستاده شده و در انتظار اعدام است، ریش هایش سفید شده بود، تحت شدیدترین فشارها برای اعتراف به بازجوئی بود، خود را بنام سعید به من معرفی کرد، در مردادماه ۸۸ در گرمای سوزان و روزهای طولانی سال پانزدهمین ماه انفرادی خود را در بند الف سپاه ظالم شما می گذرانید و به من گفت تحت شدیدترین فشارها و انواع شکنجه ها برای اقرار به جاسوسی است! او همچنان پر روحیه در زمان هواخوری به نرمش و ورزش می پرداخت، می دوید و سعی به بازسازی روحیۀ خود داشت اما اکنون عکسش را در سایت های مختلف می بینم که بالاخره به آنچه می خواستند اعتراف کرد و به اعدام محکوم شد! خدا قسمتتان کند که ۲ سال در انفرادی بمانید تا به گناه ناکردۀ خود نیز اعتراف نمائید! فردی را می شناسم که در زمان ورود به زندان بالای ۱۴۰ کیلوگرم وزن داشت، نامش محفوظ است چون اکنون در چنگال شما گرفتار است! پس از آزادی برای پیگیری روند پرونده ام به دادگاه انقلاب رفتم، او را دیدم که با قامتی نحیف در برابرم ایستاده و مرا نظاره می کند!
به او گفتم حاجی چی شد؟ چرا این قدر لاغر شدی؟ چه بر سرت آورده اند؟ گفت روح الله اگر تو را نیز به مانند من روزی یک بار در مقعدت شوک الکتریکی وصل می کردند چیزی جز استخوان از تو نمی ماند! او در دوران شهید رجائی و میرحسین موسوی یکی از معتمدین آن بزرگواران بود، صدای مناجات های شبانه اش گوشم را هنوز نوازش می کند،۱۰ ماه در سال در گرمای بالای ۵۰ درجۀ یکی از شهرهای کشور روزه نگه می داشت، در سلولش مدام روزه بود، او همان کسی بود که بنا به نظر تمامی دوستان نزدیکش مرجع تقلیدی بنام علی خامنه ای داشت! تمامی دوستانش می دانستند که نزد او از علی خامنه ای باید با عبارت “آقا” استفاده کنند! و اگر نمی کردند خشمگین می شد! و آن فرد را به طرز وحشتناکی کتک می زد! او در زندان سپاه فاسد شما شکنجه شد و گوشت تنش روزی یک بار بوسیله تماس شوک الکتریکی با مقعد ریخت و ۸۰ کیلو کاهش وزن پیدا کرد! نیز در این مقال نمی گویم که در دیدار ما سهم شما از بیان این مطالب چه بود که قدما گفته اند: “عاقلان را به اشاره!” وای بر من! وای بر ما! وای بر شما! وای بر همه!
شما همچنان رهبری دولت و حکومتی فاسد، خونریز، جنایتکار را بر عهده دارید، برای تمامی صفات واجد شرایط شما که نام بردم مصداق و نمونه های عینی را بر می شمارم که بر صحت مدعای من اطمینان حاصل کنید، از جنایت های سعید مرتضوی در زندان اوین، تعیین حکم زندانیان توسط بازجوها و ماشین امضاء بودن قضات! از هنگامه شهیدی، از شهیده ندا آقاسلطان، از سیدمصطفی تاج زاده و ….. حرف های ناگفته ای دارم که در مجال خود خواهم گفت، ما را به پاسخگوئی شما امیدی نیست اما این عدم پاسخگوئی استدلالی منطقی و الهی برای بیان ناگفته ها نیست، بسیار خوبست که شما بر پاسخگو نبودنتان اصرار دارید چون ناگفته ها بیشتر و بیشتر بیان خواهد شد و همگان خواهند فهمید چه کلاه گشادی بر سر مردم ایران رفته است با چنین رهبر خردمند و فرزانه ای! (هر آینه من آرزومند لقای خدایم و به پاداش نیک او در انتظار و امید اما تأسفم از این است که حکومت این امت به دست بی خردان و تبهکاران افتد و مال خدا را در بین خود دست به دست کنند و عباد حق را به بردگی گیرند و با شایستگان به جنگ برخیزند و فاسدان را همدست خود نمایند، نهج البلاغه نامۀ ۶۲)

رنامه هاى تلويزيونى زندانيان سياسى

رنامه هاى تلويزيونى زندانيان سياسى 20/02/2012
برنامه تلويزيونى " براى آزادى زندانيان سياسى"
دوشنبه 20 فوريه ٢٠١٢ -- شيوا محبوبى
گزارش تصويرى تظاهراتهاي ١٢ فوريه
گفتگو با رضا رشيدى در مورد كارگران زندانى
محمد مرادى سعادت: در مورد شكنجه و تجاوز در زندان ميگويد
----------------------------
دوشنبه ها ساعت ١١ و ١٣ دقيقه شب به ایران
, مشخصات ماهواره:
كانال جديد
هات برد- فرکانس 11604- اف ای سی 6 /5 عمودی سیمبل ریت 27500 شبکه KBC

برنامه هاى تلويزيونى زندانيان سياسى را از روى وبلاگ و فيس بوك ما نيز ميتوانيد مشاهده نماييد۔
تماس با تلويزيون
shiva.mahbobi@gmail.com

Tel: +44 (0) 7572356661
freepoliticalprisoners@gmail.com

www.iranpoliticalprisoners.com

http://cfppi.blogspot.com plus