این قاب (نما) زینت بخش نمای بیرونی پرستشگاهی در شوش بوده است. پرستشگاهی ساخته شده (وقف شده) توسط سلسله ی شاتروکید. آغاز کار با کولتر-ناهانته و تکمیل با شیلهاک-اینشوشیک. سیمای این قاب تکرار شمایل مردانی است که درختان نخل (نمادی از باروری) را حمایت می کنند.
روی تصویر کلیک کنید برای وضوح بیشتر. منبع تصاویر: فلیکر
در بخش کاخهای شاهی در شوش، کوتیر – نهّونته اقدام به بنای معبدی تازه برای این-شوشینک کرد که نیمه کاره ماند و شیلهک-این-شوشینک آن را تکمیل کرد. کتیبه ای که در بخشی از نمای تزئینی باقیمانده از این معبد به دست آمده اطلاعات بالا را در اختیار ما می گذارد. نمای بیرونی معبد از جرزهای کاملن به هم نزدیک و تقریبن پیوسته ای تشکیل شده که فاصله ی آنها از یکدیگر به صورت شکاف باریکی ظاهر می گردد. تزئین جرزها به ترتیب عبارتست از نقش یک گاو-مرد، یک نخل تزئینی و یک الهه که به صورت تکراری سرتاسر سطح دیوار را می پوشاند. گاو-مرد با دو گوش حیوانی شبیه گوشهای خدای بزرگ و الهه ی آبها در سنگ یادمان اونتش-گل و به شیوه ی بز-مرد در صحنه ی زیرین همان سنگ یادمان، با دست راست خود تنه ی نخل خرمای تزئینی و با دست چپ شاخه یا میوه ی آن را گرفته است. و الهه به حالت سه رخ دستهای خویش را تا نزدیک صورت بالا آورده است. این شیوه ی تزئین با آجرهای قالبی را در اواخر قرن پانزدهم پیش از میلاد برای نخستین بار در تزئین نمای بیرونی معبد کوچکی برای الهه ی اینانا-ایشتار، یکی از پادشاهان بابلی کاسی به نام کرین-داش در شهر اور به کار گرفت. در آنجا تصاویر برجسته ی یک در میان الهه ی آبها و خدای کوهستان هر یک با ظرف فواری در دست نه سطح جرزها، بلکه درون فرورفتگیهای میان جرزها را تزئین می کرد. (تاریخ و تمدن ایلام، یوسف مجیدزاده)
موزه لوور ایلامی پانل رس در شوش توسط باستان شناس فرانسوی رولان ، در کاوشهای خود از آپادانا ، در زیر سطح هخامنشی. در کاخ آپادانا (داریوش بزرگ). صفحه ی مربوطه در لوور
