نامریی شدن ویژگی مهم زنان نینجا
نینجاها هنرجویان «نینجوتسو» هستند، رشته رزمی که امروزه برخی از زنان ایرانی به آن گرایش پیدا کرده اند. از اینرو شرق پارسی سندهای تصویری از نینجاهای زن در ایران تهیه کرده است.
نینجا نامی است که شاید بسیاری از ما را یاد فیلم های ژاپنی بیاندازد، اما مدتی است نینجاها در جامعه ورزشی ایران حاضر شده اند. بسیاری از هنرجویان و ورزشکاران زن به آن روی آورده اند.
«نینجوتسو» ورزش و هنری ژاپنی است که برای دفاع خویشتن و رسیدن به مهارت های ویژه رزمی برای غلبه بر دشمن به وجود آمده است. دانشجویان وشاغلین این هنر رزمی را «نینجا» می نامند.
می توان تاریخچه سبک رزمی «نینجوتسو» را مربوط به قرن ششم میلادی، زمانی که مذهب «بودیسم» وارد کشور ژاپن شد، دانست. در آن زمان ورود بودیسم موجب به وجود آمدن چالش بین دو مذهب بودیسم و«شینتوئیسم» شد که مذهب ملی آن دوران بود طرفداران بودیسم به روایتی همان پیشینیان نینجا بودند ودر اوایل قرن هفتم برای فرار وآزار و شکنجه مذهبیون به کوههای سوزوکا رفتند. آنها نها با محیط سازگاری کردند ومجبور شدند برای زنده ماندن ودفاع از خویشتن سر سختانه مبارزه کنند.
برجسته ترین فنون یک نینجوتسو کار هنر مخفی شدن و نفوذ به مکانهای غیر قابل نفوذ بوده است. نینجاهای قدیمی عموما بسیار صبور و پر طاقت بودند،زیرا گاهی اوقات، ساعتها و روزها در زیر یک پل ویا سقف پنهان می شدند تا زمان مناسب برای اجرای عملیات فرا برسد. این ویژگی در نینجاهای امروزی نیز دیده می شود.
اولین مرکز آموزشی این ورزش رزمی برای اولین بار در ایران توسط اکبر فرجی در زمستان ۱۳۶۹در شهر کرج تأسیس شد. در آغاز کار به دلیل ناشناخته بودن در میان ورزشکاران و ورزش دوستان، مشکلات فراوانی داشت. همچنین بخاطر اینکه این ورزش از ابزار و سلاحهای متعددی در امر آموزش استفاده میکند برای اکثریت ذهنیت غربیی به وجود آورده بود ولی امروزه این رشته نوین توانسته جایگاه خود را در میان سایر رشته ها پیدا کند.
هم اکنون هنرهای رزمی نین جوتسو در ۲۲ استان ایران ازجمله تهران،آذربایجان شرقی، مازندران، مرکزی، خوزستان، آذربایجان غربی، قم، خراسان، گلستان، لرستان، بوشهر، قزوین، زنجان، فارس، سیستان وبلوچستان، همدان، هرمزگان و گیلان را می توان نام برد.
نیرنگ و شبیخون دو فن و هنر بسیار مهم برای نینجاهاست. نینجاها همیشه سعی می کنند که از تقدم و برتری دشمن جلوگیری کنند. نینجاها در زمانی که دشمن آماده نیست حمله می کنند و دشمن را تحت تاثیر قرار می دهند به صورتی که او را به ضعف می کشانند.
فاطمه مئمر، مربی نینجوتسو به میگوید: “این ورزش روز به روز در میان خانمها محبوبتر میشود، زیرا به تعادل جسم و ذهن کمک میکند. در نینجوتسو، احترام و فروتنی مهمترین درسها هستند. هنرجویان ما یاد میگیرند که از سلاحهای خطرناکی چون کمان، شمشیر، نانچوکو و شوریکن استفاده کنند؛ اما درس مهمی که میآموزند، «آرامش» است.”
کانچو اکبر فرجی، موسس این رشته رزمی در ایران که هم اکنون ۲۴هزار عضو دارد می گوید: “نینجا بودن به معنای صبر، تحمل و بردباری است و در لغت به معنای نامرئی بودن است. نینجوتسو و به طور کلیتر، هنرهای رزمی را میتوان به صورت یک دارو در نظر گرفت؛ مثل سم مار که به رغم اینکه میتواند بسیار خطرناک باشد، یک داروی خوب هم هست.”
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر