گروهی از اهالی بیت‌المقدس در انتخابات شهرداری شرکت کردند و گروهی نیز از شرکت در آن به نشانه اعتراض امتناع کردند. این شهر خاستگاه شماری از ادیان عمده جهان است و با مسائل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی زیادی روبروست. اریکا چرنوفسکی، خبرنگار بی‌بی‌سی، به برخی از جوامع گوناگون ساکن بیت‌المقدس و مسائل مهم آنها نگاهی انداخته است.
بیت‌المقدس، شهر مقدس، شهر طلا، شهر صلح. یکی از قدیمی‌ترین شهرهای جهان، که تاکنون بارها و بارها فتح شده، بازسازی شده و ویران شده است. هر یک از تخته سنگ‌های آن، برای خود داستانی دارند. هر یک از درختان زیتونش تاریخچه‌ای دارند، و هر یک از کوه‌هایش – بسته به اینکه از چه کسی سوال کنید – نام‌های مختلفی دارند.
این شهر تلفیق پر جنب و جوشی از عناصر کهن و مدرن است. از دیوارهای شهر قدیمی که بر بازارهای پر گرد و خاک مشرف است، تا ریل‌های بسیار مدرنی که از مغازه‌های لوکس و هتل‌های پنج ستاره محله تفریحی مامیلا امتداد دارد، چشم‌انداز قومی بیت‌المقدس انعکاس دهنده گوناگونی مردمان این شهر با ساکنان متنوعش از گروه‌های مختلف جامعه اسرائیل است.
بیت‌المقدس با وجود همه زیبایی‌اش منشأ اختلافات ناگواری بوده است. این شهر به دو بخش عرب‌نشین و یهودی‌نشین تقسیم شده، و دعوا بر سر مالکیت آن همچنان ادامه دارد.
اسرائیلی و فلسطینی‌ها هر دو ادعا می‌کنند که بیت‌المقدس پایتختشان است. اسرائیل در جنگ سال ۱۹۶۷ بیت‌المقدس شرقی را تصرف کرد و سپس آن را به خاک خود ضمیمه کرد، اما جامعه بین‌المللی حق حاکمیت اسرائیل بر این قسمت را به‌رسمیت نمی‌شناسد.
دروازه دمشق در بازار بخش قدیمی بیت‌المقدس
طبق داده‌های دفتر مرکزی آمار اسرائیل، بیت‌المقدس در عین اینکه بزرگ‌ترین شهر اسرائیل است، یکی از فقیرترین شهرهای آن هم هست، و نرخ بیکاری در آن از میانگین ملی بیشتر است. زندگی در بیت‌المقدس مشکلات فراوانی دارد، و بسیاری از ساکنان آن احساس می‌کنند که صدایشان شنیده نمی‌شود.
مسادا پورات اولین زن حریدی (بنیادگرای تندرو) از منطقه میا شعریم است که برای انتخابات شورای شهر نامزد شد.
جامعه حریدی‌ها حدود یک‌سوم جمعیت یهودیان بیت‌المقدس را تشکیل می‌دهد، و به همین خاطر در مسائل محلی قدرت زیادی دارد. یک زن حریدی دیگر هم نامزد انتخابات شده بود، اما گفته می‌شود بعد از تهدید شدن خود و خانواده‌اش از سوی اعضای جامعه حریدی‌ها، از نامزدی صرفنظر کرد. جامعه اولترا ارتدوکس‌ها بسیار بسته است و خود را از جهان خارج منزوی کرده است.
مسادا پورات: با من مخالفند، چون زن هستم
مردان این جامعه همان لباس مذهبی مرسوم در قرن نوزدهم را می‌پوشند و زندگی‌شان را وقف مطالعه تورات می‌کنند. زنان هم باید بسیار ساده و پوشیده لباس بپوشند و مسوولیت اصلی‌شان بزرگ کردن فرزندان و رسیدگی به امور خانواده است. زنان اکیدا از جلب توجه عموم نهی می‌شوند، و خانم پورات در پیشبرد مبارزات انتخاباتی‌اش با مشکلات زیادی مواجه بوده است.
گروه دیگری از ساکنان بیت‌المقدس برای شنیده شدن صدایشان مبارزه می‌کنند، اما بیشتر اعضای این جامعه حتی در رأی‌گیری شرکت هم نمی‌کنند. خالد صاحب، مغازه‌دار فلسطینی در محله ابو طور می‌گوید "اگر رأی بدهم، به اشغال‌گری مشروعیت بخشیده ام."
اکثریت بزرگی از فلسطینیان ساکن بیت‌المقدس شرقی شهروند اسرائیل نیستند، و به همین خاطر هم حق شرکت در انتخابات‌های ملی این کشور را ندارند. اما آنها رسما ساکن شهر هستند، و به همین اعتبار حق دارند در انتخابات‌های محلی آن رأی بدهند. با این حال بیشتر آنها به نشانه اعتراض به اشغال‌گری اسرائیل و آنچه تبعیض دولت محلی علیه جامعه‌شان می‌خوانند، صندوق‌های رأی را بایکوت می‌کنند.
خالد صاحب در بازار بخش قدیمی، درست کنار دروازه دمشق، یک مغازه لباس‌فروشی کوچک دارد. او قبلا میکروبیولوژیست بوده، اما بعد از مرگ پدرش اداره کسب و کار خانوادگی را برعهده گرفته است. او از اینکه شرایط زندگی در قسمت شرقی شهر به مراتب از مناطق غربی و عمدتا یهودی‌نشین آن بدتر است، گلایه دارد، و آرزوی رسیدن روزی را می‌کشد که فلسطینی‌ها کشور و حکومت خودشان را داشته باشند.
لذت‌بخش‌تر کردن زندگی اهالی بیت‌المقدس برای دور سیرکوویچ، صاحب سکولار یک میکده در مرکز شهر تقریبا به یک مأموریت تبدیل شده است. او مالک میکده پرطرفداری بنام بولینات در مرکز شهر است. آقای سیرکوویچ یکی از اهالی غیرمذهبی شهر است که تعدادشان رو به کاهش است.
دور سیرکوویچ می‌گوید: "جوامع ارتدوکس در حال گرفتن محله به محله بیت‌المقدس هستند."
منطقه میا شعریم در غرب بیت‌المقدس، بیشتر محل زندگی بنیادگرایان تندرو است
بسیاری از اهالی غیرمذهبی شهر از روند سریع مذهبی شدن آن شکایت دارند، و از دست‌اندازی خانواده‌های حریدی به محلاتشان ابراز نارضایتی می‌کنند.
شمار زیادی از ساکنان غیرمذهبی، از جمله بسیاری از دوستان آقای سیرکوویچ، به جاهای لیبرال‌تر نظیر تل‌آویو نقل مکان کرده‌اند. اما او مصمم به ماندن است. میکده او غذاهای غیرکوشر سرو می‌کند و روز سبت (روز شنبه در آیین یهود که در آن کار کردن ممنوع است) هم باز است، و در نتیجه تنها اهالی غیرمذهبی شهر مشتری او هستند. در بیت‌المقدس به احترام سبت تقریبا همه چیز از بعد از ظهر جمعه تا عصر شنبه تعطیل است.
دیر سیرکوویچ می‌گوید که آرزو داشت نقاط تفریحی بیشتری مانند میکده او در شهر وجود داشت، جاهای بیشتری شنبه‌ها باز بودند، و مذهب نفوذ کمتری در زندگی شهر داشت.
در مرکز بیت‌المقدس سکولارها حضور بیشتری دارند
او امیدوار است که اهالی مذهبی و غیرمذهبی شهر راهی برای سازگاری و زندگی در کنار هم پیدا کنند، و برای رسیدن به این هدف حتی تصمیم گرفته که یک رستوران کوشر هم چسبیده به میکده غیرکوشرش باز کند تا دو گروه جایی کنار هم داشته باشند، و بتوانند با هم ارتباط و تعامل داشته باشند.
فعلا شهر بخاطر مرزبندی‌های سیاسی، مذهبی و ایدئولوژیک به بخش‌های مختلفی تقسیم شده است. بیت‌المقدس یکی از شهرهایی است که بیشترین علاقمند را در جهان دارد و بر سر آن اختلافات زیادی وجود داشته است. حال باید دید که آیا انتخاب یک شورای محلی جدید می‌تواند تغییر محسوسی در این شهر ایجاد کند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر