امیرجوادی فر دانشجوی 24 ساله رشته مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد قزوین بود که در روز ۱۸ تیر ۱۳۸۸ در جریان تظاهرات مردم در اعتراض به نتایج انتخابات دستگیر و به بازداشتگاه کهریزک منتقل شد.
امیر در تقاطع خیابان شهدای ژاندارمری و دانشگاه، توسط نیروهای لباس شخصی دستگیر و مورد ضرب و شتم شدید قرار می گیرد و از آنجا به کلانتری ۱۴۸ تهران منتقل می شود.
در کلانتری حال او در اثر ضرب و شتم وخیم می شود و ماموران کلانتری او را در ساعت ۹ شب به بیمارستان فیروزگر منتقل و روز ۱۹ تیر ماه، به دستور قاضی مرتضوی، او را از بیمارستان فیروزگر به بازداشتگاه کهریزک منتقل می کنند.
گفته می شود در بازداشتگاه کهریزک با پوتین آنقدر به سینه و سرش میکوبند که یک چشمش ترکیده و دچار خونریزی ریوی میشود. بعد از این شکنجه ها، در ۲۳ تیر ماه در مسیر انتقال به اوین، دچار تشنج و ایست قلبی میشود.
محسن روحالامینی شهید دیگر بازداشتگاه کهریزک، دانشجوی رشته کامپیوتر دانشگاه تهران بود و او هم در تجمع روز ۱۸ تیر سال گذشته دستگیر و به بازداشتگاه کهریزک منتقل شد. پیکر بی جان محسن را روز اول مرداد به خانوادهاش تحویل دادند.
پدر محسن، عبدالحسین روحالامينی دبیرکل حزب عدالت و توسعه و از اساتید دانشگاه علوم پزشکی تهران، درباره فرزندش می گوید: وقتی او را گرفتهاند، مورد ضرب و شتم شدید قرار داده و او را مجروح کردهاند. جنازهاش را که دیدم، متوجه شدم که دهانش را خرد کردهاند.
از اوین زنگ زدند که بیا جنازه پسرت را تحویل بگیر
روزهای پس از شنیدن خبر شهادت، برای خانواده این افراد بی شک روزهایی سخت و پرتنش بوده است.
علی جوادیفر پس از مرگ فرزندش در نامهای نوشت: حال که این نامه را ارسال میکنم از اوین زنگ زدند و گفتند بیا جنازه پسر و جگرگوشهات را از پزشکی قانونی تحویل بگیر. لازم است بگویم پسرم در تاریخ ۱۸ تیر ماه در محدودهٔ امیرآباد توسط لباس شخصیها مصدوم و در بیمارستان بستری بود، اما پس از بهبودی به زندان اوین برده شد و حالا جنازهٔ پسر ۲۴ سالهام را تحویلم میدهند. پسرم بنام امیر جوادی لنگرودی پسری بود به دور از جریانات سیاسی و فقط عاشق وطن بود همین و بس، پسری مودب و سربهزیر که به تازگی مادرش را از دست داده بود و عزادار مادرش بود. حال من تنها باید برایش عزا بگیرم و مادری نیست تا برایش گریه کند.
او که با پسر دیگرش پیگیر پرونده امیر است، هنگام اعلام حکم قصاص متهمان گفت که با اعدام موافق نیست و به دنبال محاکمه عاملان است.
عبدالحسین روحالامينی، نیز در این روزها با مشکلات رو به رو بوده است. او درباره برگزاری مراسم تشییع پیکر فرزندش می گوید: ابتدا اجازه تشییع جنازه در جلوی منزل نمیدادند و بهانه میآوردند که خانه شما، نزدیک دانشگاه تهران و محل برگزاری نماز جمعهاست و ممکن است مردم به آن بپیوندند و مشکلاتی ایجاد شود. من گفتم که وقت برگزاری نماز جمعه هنگام ظهر است و ما صبح او را تشییع خواهیم کرد و وقت زیادی نخواهد گرفت و با نماز جمعه تداخل ندارد.
بالاخره با تعهد من و آقای ضرغامی رییس سازمان صدا و سیما که افراد زیادی مطلع نخواهند شد، و با این شرط که تشییع در جلوی منزل زیاد طول نکشد و بجز لا اله الا الله شعار دیگری داده نشود، اجازه دادند تا مراسم تشییع برگزار شود.
دادگاه متهمان کهریزک؛ جای خالی آمران اصلی
روابط عمومی سازمان قضایی نیروهای مسلح ایران ۹ تیر ماه با صدور اطلاعیه ای اعلام کرد که دادگاه نظامی یک تهران این دو تن را مسئول قتل شهدای کهریزک می داند و آنها را علاوه بر “قصاص نفس”، به تحمل حبس، انفصال موقت از خدمت، پرداخت جزای نقدی، تحمل شلاق تعزیری و پرداخت دیه هم محکوم کرده است.
بر اساس این اطلاعیه ۹ متهم ديگر را حسب اتهامات منتسب به آنان، به تحمل حبس، پرداخت ديه، جزای نقدی، انفصال موقت از خدمت و شلاق تعزيری محکوم کرده و يکی از متهمان نيز به دليل احراز نشدن جرم، از اتهامات وارده تبرئه شده است.
این احکام غیر قطعی و قابل تجدید نظر عنوان شده اند.
پیش از این در بسیاری از گزارش های مربوط به بازداشتگاه کهریزک نام سعید مرتضوی دادستان سابق تهران و احمد رادان، رئیس پلیس سابق تهران به عنوان کسانی که در کنترل بازداشتگاه کهریزک نقش داشته اند، مطرح شده است؛ اما در این دادگاه کوچکترین اسمی از آنان به میان نیامده است.
پس از برگزاری این دادگاه ها، علی جوادی فر، پدر امیر اعلام کرد که در میان متهمان، مأموران انتظامی با درجه های مختلف از گروهبان تا سرتیپ حضور داشتند؛ اما اعضای خانواده کشته شدگان خواهان شناسایی و محاکمه آمران بدرفتاری در بازداشتگاه کهریزک هستند. ما رسما در دادگاه گفتیم که باید آمران نیز در کنار عاملان محاکمه شوند. در حالیکه در این دادگاه فقط عاملان هستند و اسمی از آمران نیست؛ ما گفتیم فقط اینها را نمی خواهیم باید آمران نیز بیایند و محاکمه شوند.
مادر محسن روح الامینی نیز پس از اعلام حکم بدوی برای محکومان پرونده کهریزک می گوید: عاملان این جنایت به دو دسته آمر و مباشر تقسیم می شدند. آنچه تا به حال مورد رسیدگی واقع شده است، در پایینترین سطح قرار دارد. یعنی افراد اجرایی و کسانی که با ضرب و شتم و بی تدبیری منجر به این جنایت شدند، مورد محاکمه قرار گرفتند و امیدواریم از این سطح فراتر برود و تا ردههای آمر که مسبب اصلی فاجعه کهریزک بودند، پای میز محاکمه بیایند. چون اینها با وجود آن که از فضای آنجا اطلاع داشتند و میدانستند چه اتفاقاتی در آنجا رخ داده است، دستور انتقال جوانان را به کهریزک صادر کردند. با توجه به اینکه حکم مربوط به محدودهای است که اتفاق در آنجا روی داده و فقط اجرا کنندگان را در سطح رئیس، افسر نگهبان و … شامل میشود نه فراتر از آن، امیدواریم آمران قضیه نیز مانند مباشران مورد محاکمه قرار گیرند.
همچنین سازمان عفو بین اللمل و کمیته مادران عزادار در بیانیه هایی خواستار محاکمه عاملان اصلی این پرونده شدند.
به نظر می رسد پرونده کهریزک به سمتی هدایت می شود که پیش از این پرونده های ملی دیگری آن را پیموده بودند؛ پرونده قتل های زنجیره ای، پرونده کوی دانشگاه، پرونده ترور حجاریان. پرونده هایی که نقطه مشترک تمام آن ها خودداری از بررسی اتهام آمران اصلی بوده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر