انتشار گزارش هیات حقیقت یاب سازمان ملل متحد درباره جنگ غزه که به گزارش قاضی گلدستون شهرت یافته، بحران بزرگی برای تشکیلات خودگردان فلسطینی و محمود عباس، رهبر این سازمان بوجود آورده است.
در این گزارش مفصل که 15 سپتامبر امسال منتشر شد، اتهام های سنگینی از جمله ارتکاب جنایات جنگی و حتی جنایت احتمالی علیه بشریت به نظامیان اسرائیلی و شبه نظامیان فلسطینی وارد شد.
بخش اعظم این اتهام ها متوجه ارتش اسرائیل شده است.
روز جمعه، دوم اکتبر، هیات نمایندگی تشکیلات خودگردان فلسطینی در سازمان ملل متحد از درخواستش برای پیگیری گزارش قاضی گلدستون در شورای حقوق بشر این سازمان صرفنظر کرد.
این اقدام که ظاهرا به طور مخفی انجام شد، جنجال خبری بزرگی در رسانه های عرب زبان برانگیخت و موضع گیری های ضد و نقیض مقامات تشکیلات خودگردان، زمینه را برای طرح اتهام های جدی علیه این گروه و شخص محمود عباس، رهبر آن، فراهم کرد.
در نهایت صائب عریقات که پیشتر این اتهام را تکذیب کرده بود و یاسر عبد ربه، دبیر شورای اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین، هر دو به این اقدام اذعان کرده اند و آن را یک اشتباه دانسته اند.
آقای عریقات گفت شماری از کشورهای عرب از مسکوت ماندن گزارش گلدستون مخفیانه حمایت کرده و تهدید کرده بودند که اگر انتقادها به تشکیلات خودگردان ادامه پیدا کند، اسم این کشورها را افشا خواهد کرد.
آقای عبد ربه نیز گفت "ما باید شجاعت اعتراف به اشتباهاتمان را داشته باشیم."
محمود عباس هم که در کانون حمله ها قرار گرفته، کمیسیونی برای حقیقت یابی تعیین کرده است، هر چند که در نهایت چنین تصمیمی نمی توانسته بدون دستور شخص او اجرا شود.
اما چرا باید تشکیلات خودگردان فلسطینی خواستار مسکوت ماندن گزارشی شود که اسرائیل و حماس را به ارتکاب جنایات جنگی متهم کرده است؟
محرز است که محمود عباس با آغاز حمله اسرائیل به نوار غزه، بلافاصله این اقدام اسرائیل را محکوم نکرد، تشکیلات خودگردان در طول جنگ با بازگشایی گذرگاه رفح علنا مخالف بود و می گفت باید پیش از بازگشائی آن، نیروهای این تشکیلات در گذرگاه مذکور مستقر شوند.
این تشکیلات تا اواخر جنگ موضعی در خصوص رفع محاصره اقتصادی غزه نگرفت و محمود عباس نیز تلویحا مسوولیت جنگ را متوجه گروه حماس کرد.
بر اساس این شواهد و نشانه های متعدد دیگر، می شود نتیجه گیری کرد که تشکیلات خودگردان امیدوار بوده عملیات اسرائیل به سقوط حماس در غزه منجر شود.
بسیاری از گزارش های جنجالی چند روز اخیر مدعی اند که اسرائیلی ها با علم به این موضوع، احتمالا محمود عباس را با حق السکوت گیری وادار به تمکین کرده اند.
اما باید در عین حال باید در نظر داشت که اصولا انتظار چندانی نبوده که گزارش هیات حقیقت یاب سازمان ملل متحد، به اقدامی عملی یا موثر از سوی شورای امنیت علیه اسرائیل منجر شود.
در نتیجه به هر علتی فلسطینی ها با مسکوت گذاشتن این گزارش موافقت کرده باشند، عملاً امتیاز فوق العاده ای به اسرائیل نداده اند. فقط مدیریت ماجرا از سوی تشکیلات خودگردان به قدری ضعیف بوده که چنین بحران عظیمی را برای مشروعیتشان ایجاد کرده است.
شورای امنیت سازمان ملل متحد چهارشنبه، هفتم اکتبر، به درخواست لیبی، برای بررسی چگونگی رسیدگی به این گزارش، یک جلسه اضطراری غیر علنی تشکیل داده است.
در این جلسه قرار است شورای امنیت تصمیم بگیرد آیا با درخواست لیبی برای بررسی رسمی گزارش گلداستون موافقت کند یا خیر.
با توجه به موضع انتقادی آمریکا نسبت به این گزارش و حمایت غیر مترقبه و جنجالی هیات تشکیلات خودگردان فلسطینی از مسکوت ماندن این گزارش، احتمال موافقت با پیشنهاد لیبی بعید به نظر می رسد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر