شهروندان خشمگین یک شهر در جنوب افریقای جنوبی روز هجدهم فوریه به ساختمان‌هایی که به گفته آنها توسط "خارجی‌ها"برای خرید و فروش مواد مخدر و همچنین روسپی‌خانه استفاده می‌شده است حمله کردند و آنها را به آتش کشیدند.
این سری حمله به شهروندان خارجی از حدود سه هفته پیش در یکی از حومه‌های ژوهانسبورگ پایتخت این کشور شروع شده بود.
روز پنجم فوریه، در رزتنویل، یکی از شهرهای حومه ژوهانسبورگ پایتخت کشور افریقای جنوبی یک گروه از شهروندان، به خانه یک شهروند نیجریه‌ای مقیم این افریقای جنوبی حمله کردند. بر اساس ادعای این افراد این خانه به عنوان مرکز فروش مواد مخدر و همچنین روسپی‌خانه به کار گرفت می‌شده است.
این افراد پس از اعتراض در خیابان وارد خانه شدند و آنها را به آتش کشیدند. آنها مدعی بودند که مقامات محلی نسبت به شکایات آنها هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند. این اتفاق منجر به آن شد که در هفته پس از آن پلیس ژوهانسبورگ به چنیدن روسپی‌خانه یورش برد.

حساب کاربری رسمی پلیس ژوهانسبورگ تصاویری از مبارزه با روسپی‌گری و فروش مواد مخدر منتشر کرد
 
اما ماجرا به اینجا ختم نشد و طی روزهای بعد نیز اعتراض‌ها ادامه پیدا کرد و دست کم چهار خانه دیگر به آتش کشیده بود. پلیس مجبور به دخالت شد و با شلیک گاز اشک‌آور و گلوله‌های پلاستیکی تلاش به متفرق کردن جمعیت خشمگین کرد.

اما حدود دو هفته بعد این شکل از خشونت‌ها به دیگر مناطق این کشور راه پیدا کرد. شهروندان پرتوریا به خانه‌های برخی از شهروندان خارجی حمله کردند. مهاجمان مدعی بودند که این خانه‌ها نیز برای فروش مواد مخدر و روسپی‌خانه استفاده می‌شود. سخنگوی پلیس افریقای جنوبی در گفتگو با "ناظران"مدعی شد که در دو حمله اخیر ده خانه مورد یورش قرار گرفته است اما هیچ‌کسی زخمی نشده، همچنین پلیس در حال تحقیق پیرامون ادعای مهاجمان پیرامون این خانه‌ها است.


تصویر از داخل یکی از خانه‌هایی که در پرتوریا مورد یورش مردم قرار گرفته است
مردم می‌ترسند مغازه‌های خود را باز کنند

Tshitshi Nzaji

شیتشی ناظر ما یک شهروند کنگویی است که به همراه همسر و فرزندش برای شانزده سال در افریقای جنوبی زندگی می‌کند، اوز تبعیضی که به عنوان یک خارجی در افریقای جنوبی تجربه می‌کند می‌گوید.

مردم از ما می‌خواستند که از شهر برویم. حالا خارجی‌های ساکن شهر هراس دارند که مغازه‌های خود را باز کنند و مورد هجوم قرار گیرند. شرایط بسیار هراسناک است. ما سعی می‌کنیم از خانه خارج نشویم و حتی درباره آن حرف هم نزنیم.
با اینکه شانزده سال است که من اینجا زندگی می‌کنم یافتن کار هنوز هم آسان نیست. مردم ما را استخدام نمی‌کنند.



یکی از خانه‌هایی که به آتش کشیده شده بود
.
امکان قدم زدن در خیابان‌های وجود ندارند چرا که مردم ما را کتک می‌زنند و یا حتی به قتل می‌رسانند. این وضع در تمام کشور یکسان است. پلیس هم کاری نمی‌کند. آنها فقط سوختن خانه‌ها را تماشا می‌کردند.

آنچه در زمان آپارتاید رخ می‌داد در حال تکرار است
میزان جرم و جنایت در حومه‌های افریقای جنوبی بسیار بالا است. اما مردم بدون هیچ مدرکی خارجی‌ها را مسئول این جرائم می‌دانند. خانه‌ها را بدون اینکه مواد مخدر در آنها پیدا کنند آتش می‌زنند. مسلماً برخی از نیجریه‌ای‌ها مواد مخدر می‌فروشند اما این به آن معنا نیست که همه خارجی‌ها قاچاقچی مواد مخدر هستند.
سال ۲۰۱۵ هم موجی از حملات به خارجی‌ها را داشتیم. [پلیس ۳۰۰ نفر را در این راستا بازداشت کرد.] کارفرمای من، من و خانواده‌ام را برای دو هفته در خانه‌اش پنهان کرد. ما خوش‌شانس بودیم اما بسیاری نیز بودند که شانس ما را نداشتند.


تخمین ساکنین خارجی در افریقای جنوبی دشوار است اما بر اساس یک پژوهش در سال ۲۰۱۶ حدود یک میلیون ۶۰۰ هزار نفر از ساکنین افریقای جنوبی در خارج از این کشور به دنیا آمده‌اند که نسبت به سال ۲۰۱۱ کاهش نشان می‌دهد. به گفته کارشناسان این کاهش در پی جو هراس در این کشور برای خارجی‌ها رخ داده است.
«مردم فقط خواهان کاهش میزان جرائم است»
Haroon Abramjee

Haroon Abramjee

هارون در پرتوریا زندگی می‌کند و شاهد برخی از خشونت‌های اخیر بوده است:

گروهی از شهروندان به چند خانه که متعلق به خارجی‌ها بود و یا خارجی‌ها آنها را اشغال کرده بودند حمله کردند. بیشتر ساکنین این خانه‌ها نیجریه‌ای‌ها، افریقای شرقی‌ها و افریقای مرکزی‌ها بودند. تنها دلیلی که آنها به این خانه‌ها حمله کردند این بود که این خانه برای خرید و فروش مواد مخدر و همچنین روسپی‌خانه مورد استفاده قرار می‌گرفت.
اگر به شرق پرتوریا بروید وفور مواد مخدر را با چشمان خودتان می‌بینید و یا روسپی‌ها را می‌بینید که در خیابان‌ها قدم می‌زنند و به دنبال مشتری می‌گردند.



من در پرتوریا احساس ناامنی می‌کنم. این یک هشدار برای همه است. وقتی در شهر رانندگی می‌کنیم باید مراقب باشیم خودرو مورد حمله قرار نگیرد.
پلیس مدام در منطقه گشت می‌زند اما بیهوده است. مردم گمان می‌کنند که پلیس فاسد است، می‌بینند چه اتفاقی رخ می‌دهد اما فقط چشمشان را می‌بندند.

بی‌شک خارجی‌های زیادی هستند که انسان‌های خوبی هستند و این اعتراض‌ها ضد خارجی نیست ما فقط می‌خواهیم فکری به حال میزان جرم و جنایت در محله بشود.