نگاهي به...

چرخه قدرت در مطبوعات در حال کما!
محمد شوری

زمانی موسوی خوئینی ها(مدیرمسئول روزنامه سلام)گفته بود:

«...و بعدها چهره هایی که به عنوان نماینده واردمجلس شدند و معلوم شد که سفارت آمریکا برای این هابودجه گذاشته بوده که اینهاروزنامه درایران بابودجه آمریکاچاپ کنندودرتمام ایران میان مردم پخش کنند...».(نقل از:روزنامه اطلاعات،12آبان1362)

بعدها که  چرخه قدرت کمی به سمت خودش ونیروهای اصلاح طلب  چرخید،مخالفین نیروهای اصلاح طلب،همین سنخ سخن گفتن وهمین برچسب رابه آنها گفتند و چسباندند! و بر همین اساس تعدادی از مطبوعات تعطیل شد.

همین سنخ سخن نیز آقای حسن روحانی در دوره ای که دبیر شورای امنیت بود گفته است واز بخشی ازروزنامه نگاران(که هنوزدرهیچ محکمه ای محاکمه نشده بودند ) به عنوان قلم بدستان خودفروخته یادمی کند:

«..وازطرفی قلم بدستان خودفروخته نیزدرجبهه داخلی بحث عدم وجودآزادی ودمکراسی رامطرح می کنند که این افرادیامزدوران آمریکاهستند یا افرادنادانی که ناخواسته درخط آمریکا حرکت می کنند».(نقل از:روزنامه کیهان،14آبان1370)

والان که درمقام رباست جمهوری  قرار گرفته و درجنگ قدرتی  که (آنهم بدلیل نزدیک بودن ریق رحمت خامنه ای)بین دو جناح همیشگی قدرت درحال جریان است،(جنگ قدرتی که نه برای منافع ملی وصرفا بخاطر حفظ قدرت)،می آید ودر21نمایشگاه مطبوعات(آنهم بدلیل بازداشت نیروهای هوادار)می گوید:

«بدترین جوانمرگی،جوانمرگی مطبوعات و رسانه است.اینکه رسانه‌ای هنوز متولد نشده و بال و پرنگشوده و خود را به خوبی معرفی نکرده به دلایل واهی دچار تاخت و تاز دیگران قرار می‌گیرد.من قبلا هم گفته‌ام کلمه تعطیل و توقیف باید آخرین کلمات در یک رسانه باشد. ما همانطور که نیازمند نهاد رسانه هستیم، نیازمند نظام مطبوعات شفاف، روشن، با قوانین و مقررات روشن هم هستیم. اگر قانون روشن باشد هر روز جمعی با بدست آوردن یک کلمه و یک جمله نمی‌توانند با آزادی مطبوعات بازی کنند. قانون و مقررات و تنبیه و تشویق مطبوعات باید شفاف و روشن باشد. در همه جای دنیا آخرین قانون جزا و شدیدترین آن اعدام است آن هم کشورهایی که دارای مجازات اعدام هستند. اولین مجازات اعدام نیست اولین مجازات جریمه و توقیف کوتاه مدت است. یک رسانه اگر بر فرض تخلف کرده و نهاد رسانه گفته است که او متخلف است نه نهادی دیگر، که در این زمینه وزارت ارشاد داریم، هیأت نظارت و قوه قضاییه داریم. آن پایگاه‌هایی که می‌توانند سخن بگویند و قضاوت کنند راجع به نشریه که آیا از خود یا بیگانه سخن می‌گوید به نفع کشور حرف می‌زند یا به نفع بیگانه، یک معیاری دارد هر مأمور امنیتی که نمی‌تواند معیاری برای مطبوعات و نشریات باشد.مگر قابل تحمل است که در کشوری برخی از رسانه‌ها برای همیشه از تنبیه و توقیف و تعطیل و تهدید مصون باشند و یک حاشیه امن امنیتی دائمی برای آنها مقرر شده باشد که نه تنها هر چه می‌خواهند بگویند بلکه گاهی هم به عنوان پلیس مخفی عمل کنند شما از برخی نشریات می فهمید چه کسی دستگیر می شود و کجا تعطیل می شود و آبروی چه کسانی باید برود، بعد هم عده‌ای ادعای انقلابی گری دارند.نشریه و رسانه برای آگاهی مردم است».

روزنامه سلام بدلیل چاپ نامه محرمانه سعید امامی در مورد مطبوعات به مجلس  تعطیل شد!

هرچند مجلس  نمی تواند وباید وانمود کندکه مطبوعات از آزادی برخورداراست،اما درعوض،نهادهای امنیتی و اطلاعاتی دراین سالها باتربیت نوچه وسمپات های خود ووارد کردن آنها به این عرصه،مطبوعات ونشریات رادرسیطره خود دارند.برخی به عنوان اصلاح طلب در نشریات اصلاح طلب قد کشیدند وبرخی درنیروهای جهت مخالف.

به غیر از ایام نخست انقلاب که مطبوعات آزاد بود، ولی بدلیل عدم ظرفیت حاکمیت (ونیز بلبشو وآنارشیسم  طبیعی دوسال اول انقلاب)همه آنها  فله ای تعطیل شد،هرچه زمان گذشت مطبوعات نحیف و نحیف تر شد.واین بیماری آنچنان رشد کرد که اکنون درکماقراردارد.دلیل این کما  هم این است که طبیب و پرستار وخدمه آن افرادی ثابت هستند که همیشه در هرشرایط حضوردارند.در هرشرایط می توانند در مطبوعات بنویسند،وفقط با آنهامصاحبه وگفت وگوبشود،وهمینطورسردبیر ومدیر مسئول مادام العمر باقی بمانند!!آنهم فقط بدلیل رانتی که پشت سرشان هست!

دفاع آنها از مطبوعات و روزنامه نگارانی ست که  فقط دردایره خودشان باشند و زیر علم آنهاسینه بزنند واگر کسی خواست مستقل وبی طرف باشد وحرفی هم برای گفتن داشته باشد و فرصتی برای بیان پیداکند،بلایی سرش می آورند که برای نان شبش محتاج شود و همینطور بلایای دیگر...

وآنهایی هم که بخواهند دراین وانفسا کاری کارستان کنند،یا اندکندویاباید باهنر قلم شان ازمیان 100سطر نوشته،یک سطر حرف حسابی را جابیاندازند شاید به مصداق العاقل یکفیه الاشاره کسی بفهمد...

خمینی زمانی خطاب به خامنه ای گفت:

نبایدماهاگمان کنیم که هرچه می گوئیم ومی کنیم کسی را حق اشکال نیست.اشکال بلکه تخطئه یک هدیه الهی است»(صحیفه نورج20ص70).

وخامنه ای زمانی گفته بود:

«شاه گناهش همین بودکه می گفت آنچه من می گویم.نه آنچه ملت می خواهد.امروز هرکس این منش را تکرار کند،کاری مطرود ومحکوم را انجام داده است».(روزنامه کیهان،30اسفند1357)

وحال بعداز36سال،آقایانی که در وعظ وخطابه دائم  می گفتند:

مهم ترین ویژگی امر به معروف«نصیحه الائمه المسلمین»،و«افضل الجهادکلمه الحق عندالسلطان الجائر»است،کوکجارفت؟آیاجزتملق و ریا وپاچه خواری چیزی هست؟آیا مطبوعات وروزنامه نگاران می توانند به صراحت ازآقای خامنه ای نام ببرند وانتقاد کنند!؟