نگاهي به...

علی دماوندی: مجازات جمعی – سیاست دولت اسراییل علیه فلسطینیان

در حالیکه تراژدی سوریه و عراق همه چشمهای جهانیان را بخود معطوف داشته ، و موج پناهندگان و فراریان از جنگ و کشتار و توحش و ویرانی در ابعادی میلیونی مرزها و دریاها و کوهها را در می نوردند واجساد کودکان در سواحل مدیترانه رویاهای فراریان از مرگ را غرق میکند و تصویر حزن انگیزی را از جنگهای نیابتی خاورمیانه برای تغییرات نئوکانی و "نظم نوین جهانی" با هزینه هایی وحشتناک وسنگین برای مردمان منطقه میاورد. خشونت در سرزمینهای اشغالی ابعاد تازه ای گرفته و دولت ناتانیاهو سیاست مجازات جمعی فلسطینیان را در ابعادی وسیع به همه مناطق اشغالی گسترش داده است.

این بار دیگر غزه تنها نیست. این بار دیوارها وسنگهای بتنی و سربازان سرپامسلح کرانه باختری را بسته اند. ممنوعیت ومحرومیت این بار مردم کرانه باختری را نشانه گرفته است.  در مقابل این سیاست وحشیانه نسل جدیدی ازش فلسطینیان برخاسته اند. انتفاضه جدیدی آغاز شده است. بیت‌المقدس، رام‌الله  و الخلیل ، نابلس وطولکرم و دیگر شهرهای کرانه باختری صحنه تظاهرات و اعتراضات پیاپی جوانان علیه اشغالکران است.  وزارت بهداشت فلسطین اعلام کرده است که در  کمتر از دو هفته، 40 فلسطینی، از جمله ٨ کودک در کرانه باختری رود اردن و بیت المقدس وغزه کشته  و بیش از 1300 فلسطینی زخمی شده اند. در این میان 7  اسراییلی نیز در سرزمین‌های اشغالی فلسطین کشته شده‌اند. یک زنداني فلسطيني نیز به علت محرومیت از خدمات درمانی درگذشته است. تنها در روز جمعه خشم در درگیری فلسطینی ها با سربازان  اسرائيلي در کرانه باختری وبیت المقدس 4 كشته و صدها زخمی برجای مانده است. در جریان این انتفاضه ، چهار هزار نفر نیز بوسیله گاز اشک آور ، دچار حالت خفگی شده اند. در مقابله با گسترش اعتراضات و در ارتباط با حوادث اخیر ، پارلمان اسرائیل روز دوشنبه قوانینی را برای اعمال فشار بیشتر بر مردم فلسطین تصویب نمود، به موجب این قوانین هر کسی که سنگ پرانی کند ویا هر کسی که کوشش کند به دیگری آسیب وارد کند ، خود وخانواده اش مورد تعقیب قرار خواهند گرفت ، در قانون اینچنین گفته میشود ، » هر کس به دیگری بوسیله سنگ ویا چاقو، آسیب وارد کند ویا از فلاخن استفاده کند ، به سه سال زندان محکوم خواهد شد وخانواده اش نیز از خدمات دولتی که در چهار چوب قانون به افراد تعلق میگیرد، محروم خواهد گردید. اما قسمت دوم این قانون اشعار میدارد: کودکی که سنگ پرتاب کرده است ، خانواده اش باید غرامت مالی بپردازند ، همچنین خانواده کودک موظف است مخارج دادگاه بطور کامل بپردازد واگر در اثر پرتاب سنگ به کسی زیانی وارد شده باشد، خانواده کودک موظف به پرداخت خسارت وارده میباشند.

شورش جوانان فلسطینی در درگیری های خونین با ارتش و پلیس اسراییل در سرزمین‌های اشغالی فلسطین نشانه عمیق نومیدی و بحرانی است که فلسطینیان در آن به سر می برند.  قتل‌هایی که به بهای زندگی هفت اسراییلی در شهر قدیمی بیت المقدس (اورشلیم) تمام شده، نتیجه‌ی غم‌انگیز و ناگزیر تداوم اشغال سرزمین‌های اشغالی فلسطین است. بیش از 500000، کوچ نشین به‌طورِ غیرقانونی در کرانه‌ی باختری شامل بیت المقدس شرقی زندگی می‌کنند که نقض آشکار حقوق بین‌المللی بشردوستانه، به‌ویژه کنوانسیون چهارم 1949 ژنو است و بر اساس ماده‌ی دون و سوم  اساسنامه‌ی رُم، این اقدامات  جنایت‌ جنگی محسوب می‌شود. 

طبق ارزیابی سازمانهای حقوق بشری بین المللی از فوریه‌ی 2014، دولت اسراییل به‌عنوان مجازات دسته جمعی به‌طورِ فزاینده و سامان‌مند،  خانه‌های فلسطینی‌ها را ویران کرده است که بر اساس کنوانسیون چهارم ژنو مطلقاً ممنوع است. طی چند ماه گذشته، کوچ‌نشینان اسراییلی در حضور ارتش و گاهی در پناه محافظت آن، حمله‌های‌شان را علیه غیرنظامیان فلسطینی و اموال آنها شدت بخشیده‌اند. از 28 سپتامبر تا 4 اکتبر 2015، سازمان‌ غیردولتی الحق ـ سازمان عضو فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر ـ 29 مورد خشونت ارتکابی کوچ‌نشینان را در کرانه‌ی باختری ثبت کرده است که تیراندازی با مهمات واقعی، حمله‌های فیزیکی، تخریب اموال و مزارع و ممانعت از تحرک فلسطین‌ها از جمله آنهاست. 

"هیچ صلح پایداری بدون پایان دادن به اشغال متصور نیست"، این گفته  مروان مرقوتی از رهبران فلسطینی در زندانهای اسراییل است. او در مقاله ای که در گاردین انتشار یافته با ستایش از مقاومت نسل جوان فلسطین گفته است که این نسل به مذاکرات با دولت اسراییل باور ندارد چرا که پایان مقاومت وخشونت ،با انکار حقوق مردم فلسطین ممکن نیست. مردمی که روند  مذاکرات طولانی ووقفه های فراوان  ،همراه با قول و قرارهای  بی سرانجام را رسد کرده اند و دیده اند  که از این مذاکرات  نه فقط حق حاکیمت مردم فلسطین متحقق نشده ،بلکه اسراییل همچنان بر بی حقوقی مردم  فلسطین و آوارگان آن تاکید میورزد.   واقعیت این است که دلیل شکست مذاکرات صلح اسراییل و فلسطین  ،نه به دلیل امتناع یاسرعرفات و عباس از امضای توافقنامه،  بلکه اصراردولت   اسراییل در ادامه اشغال بوده است. مروان مرقوتی میگوید که  دولت اسراییل درمقابل پیشنهاد صلح ،سیاست اشغال را انتخاب کرده و برآن اصرار میورزد.  برای این  دولت ،  مذاکرات با فلسطینیان تنها پوششی برای ادامه سیاست اشغال است. بیش از دودهه از مذاکرات میگذرد . در این دودهه  دولت صهیونیستی کوشیده است  مردم مناطق اشغالی را تحت فشارهای بیشتری قرار دهد، محدودیتهای سفر وتردد مردم مناطق اشغالی ، کار و بهداشت وتحصیل وخدمات اجتمایی و انسانی در این مناطق و واردات و صادرات  رابشدت محدود کند. درعین حال حضور نظامی و امنیتی خود را در مناطق اشغالی گسترش دهد، فعالان فلسطینی را به زندان اندازد، غزه را چندین بار با بمب و موشک ویران کند و با محاصره آن،هولیکاست تازه ای در خاورمیانه خلق کند.  به این خاطر است که نسل تازه فلسطینی هیچ امیدی به مذاکرات با دولت اسراییل ندارد.   آنان دیده اند که هیچکدام از قول و قرارهای مذاکرات اسلو در باره حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین و بازگشت آوارگان عملی نشد.  ودر سایه  مذاکرات ، دولت اسراییل کوشیده است تا سیاست استعماری اشغال را ادامه دهد،شهرکهای تازه برپادارد،  دیوارهای تازه و سدهای بیشتری درمقابل مردم فلسطین  ایجاد کند ، فعالان فلسطینی را سرکوب کند، هولیکاست تازه ای در غزه با محاصره و بمب و موشک و اشغال نظامی ایجاد کند و هزاران فلسطینی را کشته  و مجروح کند ،بیمارستانها و مدارس و خانه های مردم را به بمب ببندد و آب و غذا و دارو را از مردمی محروم در محاصره دریغ کند.

 در عین حال این نسل به  آینده مذاکرات جناحها و گروهبندیهای سیاسی فلسطینی  و تشکیل دولت وحدت ملی خوشبین نیست.  به همین خاطر جدا از روند مذاکراتها و کشمکشهای فتح و حماس ومشکلات مربوط  به جدایی جغرافیایی غزه و کرانه باختری رود اردن ، آنان به مبارزه ای تازه روی آورده ومقدمات انتفاضه جدیدی را تدارک میبیند. خصوصا عدم توافق دوجریان حاکم فلسطینی درتشکیل دولت وحدت ملی ، و ناامیدی آنان از هر گونه پیشرفتی در مذاکرات صلح ، جوانان فلسطینی را با دست خالی به مصاف بزرگترین و خشنترین ارتش منطقه سوق داده است. درحالیکه سیاست محاصره مناطق اشغالی  خصوصا غزه ادامه دارد  ، دولت صهیونیستی ابعاد سرکوب ومحرومیت و تحقیر فلسطینیان را  گسترش داده است.

در دوره تاریکی بسر میبریم. خاورمیانه در گرداب جنگ و توحش اسلامی ویرانگر در حال ویرانی است . جنگهای نیابتی قدرتهای بین المللی و رژیمهای ارتجاعی منطقه ،عراق و سوریه ولیبی و یمن و...مرزهای قدیمی را درهم ریخته ومیلیونها انسان را آواره و صدها هزار انسان دیگر قربانی این موقعیت شوم شده اند. این دوره بهترین فرصت برای دولت اسراییل بوده تا شاهد فروریختن رژیمهای  متخاصم ودشمنان قدری چون صدام حسین و معمرقذافی  وخاندان اسد باشد. اینها  فرصتی طلایی برای اسراییل فراهم کرده که بردامنه جنگهای منطقه ای و داخلی بیفزاید و در عین حال بدون نگاه انتقادی و اعتراضی جنبش صلح و همزیستی جهانی ، اقدامات تجاوزکارانه اش را با سرعت پی گیرد. بی سبب نبوده است که تنها در چندساله اخیر بسیاری از شهرکهای یهودی نشین احداث شده و بسیاری از فلسطینیان آواره شده اند.  علیرغم این سیاست نژادپرستانه ،همه نهادهای بین المللی و دولتهای قدرتمند جهان چشمها را بسته و دست دولت دست راستی ناتانیاهو را برای سرکوب خلق فلسطین باز گذارده اند. حتی در این دوره کمکهای مالی و تسلیحاتی ایالات متحده  به دولت ناتانیاهو افزایش یافته و رابطه های این دولت با دول اروپایی  وروابط غیر رسمی ومخفیانه  با دول مرتجع منطقه نظیر سعودی و قطر نیز گسترش یافته است.و این درحالیست که به ادعای همه ناظران سیاسی دولت ناتانیاهو دست راستی ترین و فاسد ترین دولت تاریخ اسراییل بوده است. تراژدی زمانی تکمیل میشود که  هر نوع انتقاد از دولت اسراییل ،از طرف رسانه های مسلط بین المللی سانسور شده ودولت صهیونیستی با دستانی باز و خیالی راحت به کشتار و سرکوب نژادپرستانه علیه فلسطینیان ادامه میدهد. نباید در مقابل این سیاست وحشیانه سکوت کرد . وظیفه همه  نیرویها و نهادهای آزادیخواه و انساندوست بین المللی است که علیه این سیاست به اعتراضی جمعی و سراسری برخیزند. نباید بخاطر وحشت از اقدامات جنایتکارانه جریانات اسلامی و رژیمهای ارتجاعی –استبدادی منطقه ،در مقابل سیاستهای نژادپرستانه و جنایتکارانه دولت اسراییل سکوت کرد.چرا که این سکوت ،باندهای تبهکار اسلامی وجریانات شبه فاشیستی اسلامی را تقویت خواهد کرد و جنگ فرقه ای وویرانگردر منطقه را طولانی تر و گسترده تر خواهد کرد .