دریافتی: نامه سرگشاده رزمندگان ۸ سال جنگ خانمان سوز خطاب به مردم ایران در باره حقایقی مربوط به ۱۷۵ غواص کربلای ۴ و کانتینرهای مملو از اجساد شهدای جنگ(۱)
جنگ خانمان سوز ۸ ساله ایران و عراق حقایق تلخ بسیاری دارد که ما هر از چندگاهی به بخش هایی از آن در صفحه فیسبوک"بازماندگان شهدا ,جانبازان ,آزادگان و رزمندگان ۸ سال جنگ خانمان سوز" پرداخته ایم و جنایات رژیم را در طول جنگ ۸ ساله افشا کرده ایم و با بهره برداری های سیاسی که رژیم از کشته های جنگ و حتی اجساد و استخوان های یارانمان کرده است برخورد و واکنش نشان داده ایم.
روز گذشته وقتی مردم برای تشییع پیکرهای ۱۷۵ غواص شهید عملیات کربلای ۴ و ۹۵ شهید گمنام به میدان بهارستان رفتند باز شاهد سو استفاده سیاسی رژیم و دلواپسان از آن بودند.
ما شهدای زنده جنگ ۸ ساله که با یارانمان در سنگرها زندگی و در کنار آنها جنگیده ایم اعلام می کنیم که ما و یارانمان برای آزادی و امنیت هموطنان و جلوگیری از اشغال کشور توسط یک نیروی خارجی به جبهه های جنگ رفته ایم
ما برای این به جبهه رفتیم و غواصی کردیم و روی مین ها رفتیم و در بیابان ها خوابیدیم و تشنگی و گشنگی کشیدیم و نیش عقرب خوردیم که مردم بهداشت و آموزش رایگان داشته باشند و کودکان کار و کارتن خواب نداشته باشیم و زنان کشور در امنیت باشند نه اینکه بیماری های جنسی خودتان را با پاشیدن اسید بر روی زنان غیور کشور ارضا کنید و یا اینکه برای ارضا شهوت جنسی خودتان چاقو به باسن زن ها بزنید .
ما برای آن گوشت دم توپ نشدیم که زنان را از دیدن بازیهای ورزشی محروم کنید و زنان به حقوق برابر دست نیابند و یا به علت فقر مجبور به فروش تنشان بشوند.
آری ما کودکان و نوجوانان و جوانان را عمدا در جبهه بر روی مین فرستادید تا بتوانید به جایش با خون شهدا بر مصدر قدرت بنشینید و آقا زاده ها سوار بر پورشه و لامبورگینی بر مردم محروم و بازماندگان جنگ فخر بفروشند.
من کودک بر روی مین نرفتم که در جبهه ها مانند ابوالفضل صادقی مورد تجاوز قرار بگیرم یا در کهریزک و اوین و قرچک ورامین .
ما به جبهه رفتیم آنهم در حالی که کشور هم در اشغال استبداد مذهبی حاکم بود و هم در خطر اشغال خارجی قرار داشت و همزمان ما هم با عراق مبارزه نظامی می کردیم و هم با استبداد مذهبی مبارزه سیاسی می کردیم
و اما در رابطه با پیدا شدن پیکر ۱۷۵ شهید غواص کربلای ۴ باید بدانید که این اجساد سال ۱۳۸۸ پیدا شده اند و همراه ۹۵ شهید گمنام تا کنون در کنار حدود ۸۰۰۰ شهید مفقودالاثر دیگر در کانتینرهای مخصوص سپاه در منطقه سابق جنگی نگه داری می شدند.
ما همانطور که در تاریخ ۸ یونی در باره ۱۷۵ غواص کربلای ۴ نوشتیم که : " دردناک تر از "دستان بستۀ " رزمندگان ، "زبان بسته" خودشان و دیگران در پرسش و بیان چرایی تحمیل این هزینه ها به جامعه می باشد .
اما این تنها نکته دردناک و تنها سئوال نمی باشد و نکات دردناک و سئوالات دیگری نیز وجود دارد.
این رزمندگان در عملیات کربلای چهار کشته شدند و در ۲ عملیات کربلای چهار و کربلای پنج ایران بیشترین تلفات را داد . با اینکه عملیات کربلای چهار لو رفته بود کدام فرماندهان نظام و به چه دلیل فرمان حمله را صادر کردند؟
نکته دردناک دیگر آنکه به گفته یک سرهنگ بازنشسته سپاه این اجساد به همراه هزاران جسد باقی مانده در کانتینرهای مخصوص سپاه در مناطق سابق جنگی نگه داری می شدند و هر از چندگاهی به شکل سهمیه ای دستور می دهند که در استان های مختلف اجساد مفقودالاثرها را تشیع کنند و همچنان اجساد هزاران نفر دیگر در این کانتینرهای مخصوص نگه داری می شوند و در واقع این اجساد گروگان نظام هستند که برای اهداف سیاسی نگه داری می شوند.
ما رزمندگان سابق جنگ ۸ ساله ایران و عراق سال هاست در آرزوی تشکیل دادگاهی ملی برای محاسبه رفتار دست اندرکاران آن زمان هستیم ."
کسانی که جوانان و سرمایه های انسانی کشور را نابود کردند ، نه تنها محاکمه نشده اند بلکه با فرار رو به جلو و مصادره اجساد این عزیزان رجزخوانی و تعیین تکلیف نیز می کنند .
ما با قطره قطره خون این عزیزان پیمان بسته ایم که داد آن ها را از این بیداد گران بستانیم .
ما جمعی از رزمندگان ۸ سال جنگ خانمان سوز که تا کنون بیشترین هزینه را از ناکارآمدی و اهداف ضد انسانی حاکمان پرداخته ایم : از شما مردم خواهش می کنیم که رژیم را تحت فشار افکار عمومی خود بگذارید که اجساد باقی مانده حدود ۸۰۰۰ نفر از یارانمان را یکجا تشیع کند و بیش از این آنها را در اسارت خود نگیرد و از آنها سو استفاده سیاسی نکند.
همچنین تعدادی از یاران و همرزمان ما هنوز زندانی سیاسی و اسیر هستند که آخرین آنها مصطفی عزیزی است.
از شما مردم تقاضا داریم که رژیم را تحت فشار بگذارید تا همه زندانیان و از جمله یاران ما را از زندان و اسارت خارج کنند.
بازماندگان شهدا ,جانبازان ,آزادگان و رزمندگان ۸ سال جنگ خانمان سوز
چهارشنبه، ۲۷ خرداد ۱۳۹۴ برابر با ۱۷ یونی ۲۰۱۵
جنگ خانمان سوز ۸ ساله ایران و عراق حقایق تلخ بسیاری دارد که ما هر از چندگاهی به بخش هایی از آن در صفحه فیسبوک"بازماندگان شهدا ,جانبازان ,آزادگان و رزمندگان ۸ سال جنگ خانمان سوز" پرداخته ایم و جنایات رژیم را در طول جنگ ۸ ساله افشا کرده ایم و با بهره برداری های سیاسی که رژیم از کشته های جنگ و حتی اجساد و استخوان های یارانمان کرده است برخورد و واکنش نشان داده ایم.
روز گذشته وقتی مردم برای تشییع پیکرهای ۱۷۵ غواص شهید عملیات کربلای ۴ و ۹۵ شهید گمنام به میدان بهارستان رفتند باز شاهد سو استفاده سیاسی رژیم و دلواپسان از آن بودند.
ما شهدای زنده جنگ ۸ ساله که با یارانمان در سنگرها زندگی و در کنار آنها جنگیده ایم اعلام می کنیم که ما و یارانمان برای آزادی و امنیت هموطنان و جلوگیری از اشغال کشور توسط یک نیروی خارجی به جبهه های جنگ رفته ایم
ما برای این به جبهه رفتیم و غواصی کردیم و روی مین ها رفتیم و در بیابان ها خوابیدیم و تشنگی و گشنگی کشیدیم و نیش عقرب خوردیم که مردم بهداشت و آموزش رایگان داشته باشند و کودکان کار و کارتن خواب نداشته باشیم و زنان کشور در امنیت باشند نه اینکه بیماری های جنسی خودتان را با پاشیدن اسید بر روی زنان غیور کشور ارضا کنید و یا اینکه برای ارضا شهوت جنسی خودتان چاقو به باسن زن ها بزنید .
ما برای آن گوشت دم توپ نشدیم که زنان را از دیدن بازیهای ورزشی محروم کنید و زنان به حقوق برابر دست نیابند و یا به علت فقر مجبور به فروش تنشان بشوند.
آری ما کودکان و نوجوانان و جوانان را عمدا در جبهه بر روی مین فرستادید تا بتوانید به جایش با خون شهدا بر مصدر قدرت بنشینید و آقا زاده ها سوار بر پورشه و لامبورگینی بر مردم محروم و بازماندگان جنگ فخر بفروشند.
من کودک بر روی مین نرفتم که در جبهه ها مانند ابوالفضل صادقی مورد تجاوز قرار بگیرم یا در کهریزک و اوین و قرچک ورامین .
ما به جبهه رفتیم آنهم در حالی که کشور هم در اشغال استبداد مذهبی حاکم بود و هم در خطر اشغال خارجی قرار داشت و همزمان ما هم با عراق مبارزه نظامی می کردیم و هم با استبداد مذهبی مبارزه سیاسی می کردیم
و اما در رابطه با پیدا شدن پیکر ۱۷۵ شهید غواص کربلای ۴ باید بدانید که این اجساد سال ۱۳۸۸ پیدا شده اند و همراه ۹۵ شهید گمنام تا کنون در کنار حدود ۸۰۰۰ شهید مفقودالاثر دیگر در کانتینرهای مخصوص سپاه در منطقه سابق جنگی نگه داری می شدند.
ما همانطور که در تاریخ ۸ یونی در باره ۱۷۵ غواص کربلای ۴ نوشتیم که : " دردناک تر از "دستان بستۀ " رزمندگان ، "زبان بسته" خودشان و دیگران در پرسش و بیان چرایی تحمیل این هزینه ها به جامعه می باشد .
اما این تنها نکته دردناک و تنها سئوال نمی باشد و نکات دردناک و سئوالات دیگری نیز وجود دارد.
این رزمندگان در عملیات کربلای چهار کشته شدند و در ۲ عملیات کربلای چهار و کربلای پنج ایران بیشترین تلفات را داد . با اینکه عملیات کربلای چهار لو رفته بود کدام فرماندهان نظام و به چه دلیل فرمان حمله را صادر کردند؟
نکته دردناک دیگر آنکه به گفته یک سرهنگ بازنشسته سپاه این اجساد به همراه هزاران جسد باقی مانده در کانتینرهای مخصوص سپاه در مناطق سابق جنگی نگه داری می شدند و هر از چندگاهی به شکل سهمیه ای دستور می دهند که در استان های مختلف اجساد مفقودالاثرها را تشیع کنند و همچنان اجساد هزاران نفر دیگر در این کانتینرهای مخصوص نگه داری می شوند و در واقع این اجساد گروگان نظام هستند که برای اهداف سیاسی نگه داری می شوند.
ما رزمندگان سابق جنگ ۸ ساله ایران و عراق سال هاست در آرزوی تشکیل دادگاهی ملی برای محاسبه رفتار دست اندرکاران آن زمان هستیم ."
کسانی که جوانان و سرمایه های انسانی کشور را نابود کردند ، نه تنها محاکمه نشده اند بلکه با فرار رو به جلو و مصادره اجساد این عزیزان رجزخوانی و تعیین تکلیف نیز می کنند .
ما با قطره قطره خون این عزیزان پیمان بسته ایم که داد آن ها را از این بیداد گران بستانیم .
ما جمعی از رزمندگان ۸ سال جنگ خانمان سوز که تا کنون بیشترین هزینه را از ناکارآمدی و اهداف ضد انسانی حاکمان پرداخته ایم : از شما مردم خواهش می کنیم که رژیم را تحت فشار افکار عمومی خود بگذارید که اجساد باقی مانده حدود ۸۰۰۰ نفر از یارانمان را یکجا تشیع کند و بیش از این آنها را در اسارت خود نگیرد و از آنها سو استفاده سیاسی نکند.
همچنین تعدادی از یاران و همرزمان ما هنوز زندانی سیاسی و اسیر هستند که آخرین آنها مصطفی عزیزی است.
از شما مردم تقاضا داریم که رژیم را تحت فشار بگذارید تا همه زندانیان و از جمله یاران ما را از زندان و اسارت خارج کنند.
بازماندگان شهدا ,جانبازان ,آزادگان و رزمندگان ۸ سال جنگ خانمان سوز
چهارشنبه، ۲۷ خرداد ۱۳۹۴ برابر با ۱۷ یونی ۲۰۱۵
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر