یک مقام فلسطینی: درستی اسناد افشاشده «الجزیره»

همدمی

یک مقام فلسطینی درستی اسناد افشاشده"الجزیره" را  تائید کرد، ولی پرسید: «چه کسی از آن سود می برد؟» توفان سیاسی در میان سیاستمداران فلسطینی درباره اسنادی که توسط شبکه تلویزیونی الجزیره افشاگری شده همچنان ادامه دارد و نزدیکان محمود عباس رئیس حکومت خودگردان فلسطینی این رویداد را "رفتاری خصمانه" می دانند که به منافع ملی فلسطینیان آسیب جدی وارد می سازد و موقعیت آنان را تضعیف می کند. فلسطینیان و کشورهای عرب به این نکته پرداخته اند که چه فرد یا افرادی 1600 سند فلسطینی را در رابطه با گفتگوهای صلح با اسرائیل در اختیار شبکه الجزیره قرار داده اند و با این اقدام چه هدفی را دنبال می کرده اند. در حالی که اکثر تحلیلگران بر این باورند که افشاگری ها نشان دیگری از مبارزه بر سر قدرت و آینده رهبری در حکومت خودگردان است، برخی دیگر ارزیابی می کنند که عاملان این اقدام می خواسته اند امکان ازسرگیریگفتگوهای صلح با دولت بنیامین نتانیاهو را بیش از پیش به بن بست بکشانند و دستگاه رهبری کنونی فلسطینیان را چنین معرفی کنند که می خواهد "منافع فلسطینیان و منافع اسلام" را به "کیان صهیونیستی" بفروشد. نبیل شعث یکی از بلندپایگان حکومت خودگردان، در مصاحبه ای که امروز (سه شنبه 5 بهمن ماه – 25 ژانویه 2011) از تلویزیون الجزیره پخش شد، تائید کرد که اسناد منتشر شده جعلی نیست، ولی سندیت رسمی نیز ندارد، بلکه مجموعه ای از گفت و شنودها و تبادل اندیشه ها در مذاکرات با اسرائیل بوده و هیچ یک از آن ها قطعیت نیافته بود. مقامات حکومت خودگردان فلسطینی،  ابراز ناخرسندی عمیق می کنند در حالی که محمود عباس درستی اسناد انتشار یافته را در برابر علامت سؤال قرار داده و گفته بود که آن ها دستکاری شده، و آن چه را که مواضع اسرائیل بوده به فلسطینیان نسبت داده اند، نبیل شعث تائید کرد که اسناد درست است، منتها مجموعه ای از طرح ها و پیشنهادهای غیر رسمی است. شعث که یکی از مقامات عمده فلسطینی در گفتگوهای صلح با اسرائیل بوده، این اسناد را Non Paper نام نهاد که به مفهوم غیررسمی بودن آن هاست و تعهدی ایجاد نمی کند.در حالی که حماس و عواملی در جهان عرب این افشاگری ها را فرصتی برای انتقاد شدید از حکومت خودگردان فلسطینی یافتند، گزارش ها حکایت از آن دارد که خود فلسطینی های ساکن کرانه باختری آن را با بی اعتنائی نسبی برگزار کردند و ابراز خشمی شنیده نشد.در عین حال گروهی که احتمالا توسط جناح فتح در حکومت خودگردانی سازماندهی شده بود، به دفتر مرکزیتلویزیون الجزیره در رام الله (مرکز اداری حکومت خودگردان) حمله برد و به شکستن شیشه ها و پائین آوردن علامت آن شبکه پرداخت.حکومت خودگردان فلسطینی از دیروز شبکه الجزیره را تحریم کرده، ولی با این وجود، نبیل شعث که به قطر رفته است، در مباحثات شبکه شرکت کرد و ضمن تائید درستی اسناد، به انتقاد شدید از این اقدام پرداخت و گفت: «در حالی که ما می کوشیم مشروعیت اشغال (از جانب اسرائیل) را فرو ریزیم، آن ها به مشروعیت خود فلسطینیان و دستگاه رهبری آنان آسیب می رسانند.»مقامات گروه فتح (به رهبری محمود عباس) شبکه الجزیره و سران امیرنشین قطر را متهم می سازند که با این افشاگری می خواهند موجب به قدرت رسیدن حماس در حکومت فلسطینی شوند.محمود عباس، خود در مصاحبه ای این اتهام را مطرح ساخت که اسناد انتشار یافته تحریفی است و در واقع مواضع ارائه شده از جانب اسرائیل را به عنوان مواضع فلسطینیان عرضه کرده است.یاسر عبد رب از دستیاران نزدیک رئیس حکومت خودگردان فلسطینی نیز الجزیره را متهم ساخت که قصد آشوبگری داشته و برخی از گفته ها و پیشنهاد را "وارونه" جلوه گر ساخته است.صائب عریقات سرپرست مذاکرات صلح فلسطینیان با اسرائیل نیز پرسید: «انتشار این گونه اسناد، به منافع چه کسانی خدمت می کند؟» «دولت اهود باراک امتیازات بسیاری به  فلسطینیان داد، که عرفات آن را نپذیرفت» در گزارش ها آمده است که 1600 سندی که در شبانه روز گذشته توسط شبکه الجزیره و روزنامه انگلیسی گاردین انتشار یافته، شامل اسنادی درباره گفتگوهای ده سال گذشته اسرائیل و فلسطینیان در ارتباط با صلح بوده است. این اسناد از سال 2000 آغاز می شود و آخرین آن ها مربوط به سپتامبر 2010 (حدود چهارماه پیش) است.  در سال 2000 که اهود باراک نخست وزیر اسرائیل بود، با فشار و تشویق پرزیدنت بیل کلینتون رئیس جمهوری وقت ایالات متحده، همایشی در کمپ دیوید (پارک ییلاقی مقامات ارشد آمریکائی در نزدیکی واشنگتن) بین او و یاسر عرفات برگزار شد که در آن باراک گذشت های فوق العاده زیادی را به فلسطینیان ارائه کرد که تامین کنندهبیشترین بخش از خواسته های آنان بود. ولی عرفات در آخرین لحظه از امکان امضای قرارداد صلح به هراس افتاد و کنفرانس کمپ دیوید بدون نتیجه پایان یافت.در آن هنگام منابع خبری گزارش دادند که اهود باراک حاضر شده بود همه نوار غزه و تقریبا 93 درصد از کرانه باختری رود اردن و همه محله های عرب نشین شرق اورشلیم را به فلسطینیان بدهد و بابت آبادی های اسرائیلی که هفت درصد از کرانه باختری را دربر می گیرد، 7 درصد از خاک اسرائیل را به فلسطینیان بدهد.بعدها گفته شد که فلسطینیان بسیار پشیمان هستند که چرا در آن هنگام این پیشنهاد سخاوتمندانه را نپذیرفته اند. به گفته آگاهان، شرط این توافق آن بود که فلسطینیان از درخواست بازگرداندن چند میلیون عرب به خاک اسرائیل صرفنظر کنند. سخن از حدود چهارصد هزار نفر اعرابی است که در سال 1948 پس از حمله ارتش های عرب به خاک اسرائیل، به هدف انهدام این کشور و جلوگیری از اجرای قطعنامه سازمان ملل در مورد تقسیم خاک تاریخی اسرائیل، و به تشویق خود سران عرب، این سرزمین را ترک گفتند و به کشورهای عرب همسایه پناهنده شدند و اکنون با گذشت 63 سال از آن تاریخ، فلسطینیان ادعا می کنند که تعداد آن ها به چهار تا شش میلیون نفر رسیده و باید به داخل خاک اسرائیل بازگردند – و یا این حق برای آنانی که مایل به بازگشت هستند محفوظ بماند.گفتنی است که از میان آن 400 هزار نفر فراری ها، تعداد بسیار کمی هنوز زنده هستند و اکثریت قریب به اتفاق آن ها فوت کرده اند.در یکی از اسنادی که الجزیره افشاگری کرده، از قول محمود عباس آمده است که هیچ فلسطینی نمی تواند انتظار داشته باشد که اسرائیل این خواست فلسطینیان را بپذیرد و چند میلیون نفر فلسطینی را در خاک خود جای دهد. ولی رئیس حکومت خودگردانی بسیاری از سخنانی را که به او نسبت داده شده، نادرست می داند وهرگز چنین مطلبی را به صورت علنی بیان نکرده است. منبع: همدمی - سایت وزارت امورخارجه اسرائیل، 5 بهمن 1389