کمی از بندر خمیر هرمزگان که فاصله میگیری در حاشیه جنوبی مسیر به انبوه چادر نشینانی بر میخوری که گویی خود یک شهرند و حاشیه ای هستند اما در متن. مهاجرانی که به ناچار چادر و کپر را پناه خود کردند و روزگار را در آن میگذرانند. جایی در ناکجا آباد و جایی که نیست اما هست. فارغ از خانواده ها کودکانی هستند که حس خوب کودکی را نمیبینند واز حداقل امکانات رفاهی و آموزشی و بهداشتی هم اثری نمیبیند. نه آرزویی و نه رغبتی به آینده.
هر آنچه منتشر ميشود به قصد و هدف آگاهی رسانی و روشنگری است۰ ما حق "آزاد ی بيان" و" قلم" را جزء لاينفک مبارزه خود ميدانيم! ما را از بر چسب و افترا زدن باکی نيست! سلام به شهدای خلق! سلام به آزادی!
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر