این
روزها پایتختنشینان از بارش «برف نو» در نخستین روزهای آذر خرسندند؛
خرسند از نزول رحمت الهی و چارهسازی پروردگار برای کاهش آلودگی هوای
تهران. اما همه واقعیت آن چیزی نیست که این روزها در بزرگترین کلانشهر کشور
میبینیم. کیلومترها آنطرفتر، نه آنقدر که نتوانیم ببینیم و بفهمیم،
مردمانی همیشه سختزی و سختکوش در شرایطی که کلمه «نامساعد» برای توصیفش
کم است، «زنده»اند. آنچه در این تصاویر میبینید، زیستن در شرایطی است که
آب سالم، از طریق لولهکشی که هیچ، از راه منبعهای کوچک و بزرگ آب هم در
دسترس نیست. اینجا بهجای برف، غبار و ریزگرد دارند؛ ریزدانههایی که رنگ
زندگی را تیرهتر میکند. اینجا محلههای «دوهزار»، «تپه اللهاکبر»،
«چاهستانی» و «شیر اول»، چهار منطقه از حاشیه شهری است که خودش هم مشکلات
کم ندارد، چه برسد به حومه و حاشیهاش. در حوالی مرکز استان هرمزگان، ۴۳
درصد حاشیهنشینی (بنا بر اعلام مسئولان ذیربط) خودنمایی میکند. آبش آلوده
است، برقش عمدتاً دزدی از برق شهری است، در و دیوارش از بلوکهای سیمانی
پوشانده شده و جویهایش بیش از آب روان، لجن دارد. اینجا حاشیه بندرعباس
است.
۱۳۹۵ آذر ۱۵, دوشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر