فایل صوتی آقای منتظری، د. نکتهی حائز اهمیت در این فایل، شنیده شدن صدای هیات مرگ است . سپس گورهای دسته جمعی در ملک آباد مشهد افشا شد.
- مصطفی پورمحمدی وزیر دادگستری!! کابینه روحانی، با بی شرمی تمام
میگوید:"ما افتخار میکنیم که دستور خدا را در رابطه با منافقین اجرا کردیم".
- صادق لاریجانی رئیس قوه قضائیه میگوید: "آن چه از احکام دادگاهها برحسب موازین شرعی و قوانین، انجام شده قابل خدشه نیست و حکم گروههای محارب کاملاً آشکار است."
- هاشمی رفسنجانی این فایل را بی حرمتی به خمینی میداند و انتشار آن را محکوم میکند:" با ابراز تأسف شدید از موج جدید ایجاد شده برای حمله به امام که تقریباً در همه رسانههای معاند خارجی هم این موج ادامه دارد، خدشه دار کردن جایگاه مرحوم حاج احمد آقا و بیت معزز امام در جامعه است که نباید اجازه داد به اهداف خود برسند."
- در جلسه مجمع تشخیص نظام در روز ششم شهریور پس از رفسنجانی، محسن رضایی و مجید انصاری – از اصلاح طلبان و از نزدیکان خانوادهی خمینی و رئیس سازمان زندانهای جمهوری اسلامی در سالهای 65 و 66 - به دفاع از کارکرد حکومت در دههی 60 پرداختند و آن چه را که مجید انصاری «تخریب چهره» امام نامید، محکوم کردند.
- حسن خمینی میگوید: "اعدامها برای حفظ انقلاب اسلامی ضرورت داشت." دیگر نوههای خمینی، موسوی تبریزی، موسوی بجنوردی و محمد علی انصاری نیز به شکلی آشکار به جمع منتقدان آقای منتظری و حامیان کشتار سال 67 پیوستند.
- علی فلاحیان وزیر دولت رفسنجانی درباره این کشتار میگوید:" نظر امام و همهی علما این است که کسانی که علیه حکومت اسلامی شورش میکنند، حکمشان اعدام است و شکی در آن وجود ندارد. رهبر گفتند باید حکم خدا را اجرا کرد و توجهی به قضاوت تاریخ نباید بشود."
- احمد خاتمی: "آن چه امام راحل در سال 67 صورت داد کاری فقهی، قرآنی، انقلابی و خدمتی بزرگ به ملت مسلمان ایران بود."
- ابراهیم یزدی: "مجاهدین خلق با منتظری فرصت طلبانه برخورد کردند، به او در این باره هشدار دادیم؛ تقابل آیت الله منتظری با امام صلاح نبود."
- علی اکبر ولایتی: "زمان وزارتم یک سفارت خانه عربی با ظاهر انقلابی در بیت آقای منتظری نفوذ کرده بود...".
- تاج زاده میگوید: "ببخشید اما فراموش نکنید."کی و کجا رژیم تقاضای بخشش کرده که وی چنین میگوید و از آشتی ملی حرف میزند؟ آیا با حاکمیتی که با وقاحت تمام اعدامهای سال 67 و دههی شصت را به حق میداند و همچنان سیاست حذف فیزیکی و اعدام و شکنجه و زندان با احکام سنگین برای فعالان سیاسی و عقیدتی را در دادگاههای فراقانونی اش به اجرا میگذارد و بر ادامهی این سیاستها پافشاری میکند، میتوان از آشتی ملی سخن گفت؟ تاج زاده با مصلحت اندیشی میگوید: "من از خانوادههای اعدام شدگان آن فاجعه که عضو مجاهدین خلق نبودند پوزش میطلبم...".
و مطهری نیز با کلیت اعدامها مسئله ای ندارد و از نحوه و چگونگی اجرایش پرس و جو میکند.
در این روزها خامنه ای، روحانی، خاتمی و دیگر مسئولان نظام و اغلب اصلاح طلبان حکومتی نیز سکوت اختیار کرده اند، زیرا همهی آنها مستقیم یا غیرمستقیم در این جنایتها شریک بوده اند و میدانند هر چه بگویند، آبرویشان بیشتر خواهد رفت.
در زمان اعدامها:
- اکبر هاشمی رفسنجانی، جانشین فرمانده کل قوا، در روز پنجم مرداد 1367می گوید: "فرصت خوبی به وجود آمده که در اینجا آنها را منهدم کنیم و شرشان را کم کنیم".
- موسوی اردبیلی رئیس شورای عالی قضایی، در خطبهی نماز جمعه 14 مرداد 1367 فریاد میزند: "قوه قضائیه در فشار بسیار سخت افکار عمومی است که چرا اینها (زندانیان سیاسی) را محاکمه میکنید؟ چرا تمام اینها اعدام نمیشوند و یک دستهشان زندانی میشوند؟".
در اوایل انقلاب:
حسن روحانی در تیر 1359 با نطق خود در مجلس در رابطه با حوادث طبس میگوید:" ما از ارتش و دادگاه انقلاب میخواهیم که در مورد توطئه گران عجله نکنند و تحقیقات را در حد وسیع انجام دهند و ریشه یابی کنند و تقاضای من این است که توطئه گران را هنگام نماز جمعه در حضور مردم به دار آویزان کنند تا تأثیر بیشتری داشته باشد."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر