پارکبان‌های افریقایی با این باتوم‌های میخ‌دار در دست، با کسی شوخی ندارند

پارکبان‌های افریقایی با این باتوم‌های میخ‌دار در دست، با کسی شوخی ندارند

یک گنامبرو مجهز به "دندان تمساح"راه را بر تمام خودروها در تقاطع "لوی"- زندگی- در کوکودی می بندد. عکس توسط ریتا درو در وبلاگش منتشر شده است.

ساکنان آبیجان [شهری در ساحل عاج در غرب آفریقا که زمانی پایتخت این کشور بود] هر روز صبح، هنگامی که می خواهند سوار تاکسی یا اتوبوس های مسافربری شوند، سروکارشان با "گنامبروها"می افتد. افرادی که مسافران را در وسایل حمل و نقل سوار می کنند و در مقابل انعامی از راننده ها می گیرند. در ابتدا، این افراد برای جلوگیری از راهبندان در ایستگاه های تاکسی بودند اما بعد از آن، گنامبروها  خود به عموال ایجاد کننده ترس در وسایل حمل و نقل چه در بین رانندگان چه در بین مسافران مبدل شدند.
گنامبروها (به معنای فرد نیرومند در زبان نوشی؛ زبان عامیانه مردم ساحل عاج) به افرادی گفته میشود که در پایانه ها یا اطراف آن مسافران را سوار وسایل حمل و نقلی می کنند.درآمد آنها از انعامی است که رانندگان به آنها پرداخت میکنند این انعام حدود 25 فرانک آفریقای مرکزی برای هر مسافراست (چهار سنت)
اما دریافت این انعام افراد گاه به طرز بسیارخشونت باری انجام میگیرد: گنامبروها راننده های تاکسی را مجبور می کنند تا انعام آنها را بیشتر پرداخت کنند و اگر راننده ای حاضر به همکاری نشد، تردیدی برای استفاده از خشونت به خود راه نمی دهند. آنها به باتون، پنجه بکس، تیرکمان یا وسیله ای معروف به "دندان تمساح"که نوعی تیرک برای پنچر کردن چرخ خودروهاست،مسلح هستند. این وسیله  ترس فراوانی برای رانندگان تاکسی های آبیجان ایجاد می کند.

یک گنامبرو که به تیرکی به نام "دندان تمساح"مسلح است و از آن برای پنچر کردن چرخ وسایل حمل و نقلی که از آنها اطاعت نمی کنند، استفاده می کند.

شکایت بی فایده است

آلاشکو (نام مستعار) راننده تاکسی در آبیجان است. او هر روز با گنامبروها برخورد دارد.

"گنامبروها یک مافیای واقعی هستند: آنها برای ایجاد حدومرز در فضای کاملا مشخص پایانه ها و ایستگاه های آبیجان سازماندهی شده اند زیرا هر راننده برای پارک کردن خودروی خود در آنجا برای سوارکردن مسافر باید پولی ثابت پرداخت کند. هر راننده برای سوار کردن مسافر در این محدوده ها بخواهد گنامبروها را دور بزند و آنها  وی را ببینند، فاجعه رخ می دهد. چند ماه پیش یک گنامبرو از من مطالبه 2700 فرانک کرد به این خاطر که وی این برآورد را داشت که من در تلاش برای گول زدن او بودم [آلاشکو باید هر روز به طور میانگین بین 11000 تا 13000 فرانک آفریقا از درآمد خود را به کافرمایش برگرداند که بین 16 تا 20 یورو می شود].
من قبول نکردم. او به من گفت که "خوب فکر کن"در حالیکه دستش را که در آن یک حلقه بسیار نوک تیز آماده ضربه زدن بود، به من نشان داد. سپس سوییچ من را قاپ زد و هولم داد تا به پشت بیافتم. تصمیم گرفتم تا پولی را که خواسته بود برای جلوگیری از معطلی بیش از اندازه مسافران پرداخت کنم. پیش رییسم شکایت کردم اما از آن زمان تاکنون هیچ نتیجه ای نگرفته ام.

در این ویدیو که توسط ناظر ما، "ریتا درو"فیلمبرداری شده است، یک گنامبرو، یک تاکسی را متوقف می کند و از او می خواهد تا 2500 فرانک را برای اینکه  پرداخت کند. این ماجرا 15 دقیقه طول می کشد تا راننده تسلیم شود. در این فاصله، این افراد خودروهای زیادی را برای مطالبه پول متوقف می کنند. 

دعوا اغلب بین رانندگان اتوبوس و گنابروها شروع می شود گروه نخست، گروه دوم را متهم به گرفتن مالیات نادرست می کند. اینجا یک ویدیو در فوریه 2013 توسط الن دوحبی گرفته شده است. 

"گنامبروها روزانه 20 میلیون فرانک برای شرکت های حمل و نقلی هزینه دارند"

آداما توره رییس هماهنگی ملی پایانه های اتوبوسرانی در جامعه حمل و نقلی ساحل عاج، علیه این پدیده مبارزه می کند که به آن "بیماری قانقاریا"می گوید.

"گنامبروها در دهه 1990 توسط تنها سندیکای سابق حمل نقلی شکل گرفتند تا از ایجاد اتحادیه های جدید حمل و نقل که آنها را به عنوان تهدید برای بازار کار خود می دیدند جلوگیری کنند. برای در اختیار نگه داشتن این بخش، سندیکای سابق شماری افراد ناباب را استخدام کرد تا از راننده ها به زور پول بگیرد. کم کم هر سندیکایی گنامبروهای خودش را استخدام کرد و این سیستم شکل گرفت: هر سندیکایی برای باجگیری بیشتر برنامه ریزی می کرد و از مواجهه بین گنامبروها اجتناب می کردند. سیستم مورد قبولی برای مشتری نبود اما حداقل کمتر حرج و مرج ایجاد می شد.
مشکل آنجاست که بسیاری از گنامبروها تصمیم گرفتند تا خود را از تکفل سندیکاها خارج کنند تا کسب و کار خود را راه بیاندازند و چندین ماه است که از روش های خشونت آمیز استفاده می کنند. بر اساس ارزیابی ها سازمان ما  گنابروها حدود 20 میلیون فرانک آفریقا (حدود 30 هزار یورو) در روز از شرکت های حمل و نقل پول دریافت میکنند . در بدترین حالت، این کسرکردن از دستمزد راننده است. و با حقوق 30 هزار فرانک آفریقا در ماه (حدود 45 یورو)، ما درک می کنیم که برخی راننده هاخطر را به جان می خرند برای اینکه از پرداخت پول خودداری کنند. "

طبق اظهار نظر بسیاری از ناظران ما، گنامبروها در پایانه های مختلف آبیجان فعالیت می کنند. اینجا، در بخش کوکودی پالمره، یک گنابرو (خاکستری)، شاگرد تاکسی های گباکا (آبی) را مجبور به پرداختن مبلغی برای سوار کردن مسافران می کند و می گذارد تا برود (از ثانیه بیستم). ویدیو توسط زاک ارسال شده است.