نگاهي به...

چرا امسال مردم دل و دماغ عید را ندارند؟

اگرچه مشکلات اقتصادی تاثیر چشمگیری بر فضای روانی جامعه دارد، اما به نظر می رسد این افسردگی عمومی جامعه در آستانه نوروز بیش از مسایل اقتصادی است. شاید یکی از دلایل این فقدان شادی در جامعه، عدم امید جدی به بهتر شدن شرایط زندگی در کشور است که ناشی از فضای عمومی و عملکرد کلی مسئولان است

در فاصله دو روز تا پایان سال 1391، فضای افکار عمومی با سال های قبل تفاوت محسوسی دارد.

به گزارش خبرنگار «بازتاب»، اگرچه مشکلات اقتصادی باعث شده است تا به خانواده های ایرانی فشار بسیار زیادی برای تامین هزینه های آخر سال و عید نوروز بیاید، اما به نظر می رسد افسردگی حاکم بر بخش زیادی از جامعه، فراتر از مسایل اقتصادی باشد.

سال های گذشته دست کم در هفته پایانی سال، شور ونشاط محسوسی بر جامعه حاکم بود و مردم با اشتیاق به استقبال سال نو و نوروز می رفتند، اما امسال از این اشتیاق تنها ترافیک آن به ارث رسیده است؛ اما چهره های شاد و منتظر سالهای قبل کمتر در جامعه دیده می شود.

در این میان، اگرچه مشکلات اقتصادی تاثیر چشمگیری بر فضای روانی جامعه دارد، اما به نظر می رسد این افسردگی عمومی جامعه در آستانه نوروز بیش از مسایل اقتصادی است.

شاید یکی از دلایل این فقدان شادی در جامعه، عدم امید جدی به بهتر شدن شرایط زندگی در کشور است که ناشی از فضای عمومی و عملکرد کلی مسئولان است.

هم اکنون در شرایطی که تحریم های خارجی فشار زیادی به اقتصاد کشور وارد کرده است، مسئولان دولتی و در راس آنها احمدی نژاد، با شعار «زنده باد بهار»، در پایان هشت سال دولت خود، تلویحا از رویارویی بزرگی در سال آینده و انتخابات ریاست جمهوری خبر می دهند که این تضاد در سناریوی طرح مشایی به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری و تلاش برای تایید صلاحیت وی نمود خواهد یافت. بدیهی است که این برنامه نه تنها به جامعه امیدی تزریق نخواهد کرد، بلکه نگرانی ناشی از شکاف میان دولت و نظام و اختلال در امور عادی مردم را افزایش خواهد داد.

از سوی دیگر، اصولگرایان نیز بدون داشتن برنامه و ایده مشخص، اکثرا تنها به حمله و ناسزاگویی به دولتی می پردازند که خود با تمام توان آن را به قدرت رسانده و در قدرت نگه داشته اند و مشخص نیست در کجا تفاوت اصولی با سیاست های این دولت دارند. ائتلاف دو بعلاوه یک و یکی دو جین کاندیدای متفرقه اصولگرا در سایزها و رنگ بندی های مختلف که به بیماری واگیردار احساس تکلیف  مبتلا شده اند، در فضایی دست به کاندیداتوری می زنند که حتی برای نزدیکان خود نیز جذابیتی ندارند.

از سوی دیگر، اصلاح طلبان درجه دو که راه اصولگرایان را در داغ کردن تنور انتخابات با کاندیداسازی در پیش گرفته اند، به جز هزینه کردن پول های بی صاحبی که دریافت کرده اند، کار مشخصی انجام نمی دهند و با برخورد سرد افکار عمومی و نخبگان مواجه شده اند و شخصیت های تاثیرگذاری مانند هاشمی و خاتمی نیز فراهم شدن زمینه مناسب را پیش شرط کاندیداتوری خود قرار داده اند.

در این شرایط، افکار عمومی نگران آینده کشور است؛ چرا که تداوم این فضا به معنای بدتر شدن شرایط کشور در سال آینده است و این بدتر شدن فضا وقتی معنا می یابد که بدانیم پس از هفت سال و نیم درآمد نجومی نفتی دولت، شش ماه تحریم های سخت این تاثیر را براقتصاد کشور گذاشته است و از سال آینده که دولت با صندوق ذخیره ارزی خالی و خزانه غبارروبی شده مواجه است، باید دید چگونه کاندیداهای بدون برنامه می توانند وعده های کیلویی خود را عملی کنند.

در این شرایط، عملکرد صداوسیما و مسئولین فرهنگی نیز در گرفتگی فضای جامعه و فقدان شور و نشاط محسوس است و مشخص نیست مردمی که یک سال درگیر انواع و اقسام مشکلات زندگی بوده اند، چرا باید از شادی نوروز نیز محروم شوند؟