۱۳۹۱/۰۸/۰۷ انقلاب اسلامی در هجرت : بنابر آمار بیش از ۵۰۰ هزار کودک در عراق در دوران تحریم جان خود را بر اثر نبود دارو و مواد غذایی از دست دادند. همان نوع تحریم در مورد ایران نتیجه ای جز تجدید همان کشتار به بار نخواهد داشت. رژیم از یک سو و تحریم کننده گان از سوی دیگر جز سودای قدرت چیز دیگری در سر ندارند. یک نسل بر سر جنگ هشت ساله از بین رفت و حالا نسلی باید جان خود را بر اثر تحریم از دست بدهد.
خبرآنلاین : نماینده یونیسف در ایران: به دولت اعلام کرده ایم می توانیم برخی داروهای مورد نیاز را تامین کنیم.
سلامت - گفتگو با نماینده صندوق کودکان سازمان ملل در ایران
امید کریمی: محمدالمنیر صفی الدین، نماینده صندوق کودکان سازمان ملل در ایران، یونیسف در هفته گذشته همراه با چند نفر از همکارانش در سازمان ملل، میهمان کافه خبر بود. (گزارش این کافه خبر را اینجابخوانید) در حاشیه این نشست، با او گفتگویی درباره سلامت و حقوق کودکان در ایران انجام دادیم. او همچنین از تنظیم تفاهم نامه ای با دولت ایران برای تامین برخی داروها و مواد اولیه دارویی ویژه کودکان خبر داد.
گفتگوی خبرآنلاین با نماینده یونیسف در ایران را بخوانید؛
در
30 سال گذشته اتفاقات خوبی در زمینه سلامت کودکان در ایران افتاده است؛
مرگ و میر کودکان به شدت کم شده است و دولت جمهوری اسلامی دراین باره نتیجه خوبی گرفته است. به نظر شما پیشرفت ها و چالش ها چگونه است و باید به چه مرحله ای برسد؟ برای یک کشور در حال توسعه این شرایط مناسب هست یا نه؟
من
فکر می کنم شرایط به طور کلی مثبت است و ایران پیشرفت های متداوم در این
زمینه داشته است. اولین حوزه ای که ایران پیشرفت خوبی در آن داشته، حقی است
که به آن حق زندگی یا حق بقای کودک می گویند. ایران در 30 سال گذشته
پیشرفت خوبی در این زمینه داشته است. قبل از انقلاب میزان مرگ و میر کودکان
زیر 5 سال در ایران، 129 در هر هزار تولد بود، رسیده به 20 مرگ در هزار
تولد. این خیلی به استانداردهای جهانی نزدیک است. همینطور حق آموزش را اگر نگاه کنیم؛ ایران تقریبا پوشش صددرصدی در میزان ثبت نام کودکان در مقطع دبستان دارد. در حوزه های دیگری هم هست که ایران در آن پیشرفت داشته است، اما لازم است که در این باره سرعت بیشتری در پیشرفت و توسعه داشته باشد.
در حوزه حمایت از کودکان و نوجوان در برابر اچ.آی.وی، تلاش هایی شده است، اما معتقدیم باید
تلاش های بیشتری انجام شود. یکی از آن حوزه ها، آموزش جوانان برای مراقبت
از خودشان دربرابر ایدز است. طبق یک نظرسنجی که اخیرا انجام شده است، فقط
16 درصد جوانان ایرانی می دانند چگونه دربرابر این بیماری از خودشان محافظت
کنند. این باتوجه به خطر بالا و رو به رشد ایدز در جهان، خطرناک است و به نظر من باید روی آموزش جوانان در این رابطه بیشتر کار شود. این همان حوزه ای که می گوییم دانش و اطلاع رسانی. در این حوزه نه فقط دولت، رسانه ها، مدارس و ... بیشتر کار کنند.
منبع این نظرسنجی کجاست؟
این
نظرسنجی بود که چند سال قبل وزارت بهداشت انجام داد. اما منتظریم نتایج
کامل آن به نام نظرسنجی بهداشت عمومی منتشر شود و ما آن را ببینیم.
وزارت
آموزش و پرورش، علوم و وزارت بهداشت در سال های گذشته برای وارد شدن آموزش
های مختلف پیشگیری از ایدز و کلا آموزش های جنسی به نوجوانان و جوانان به
کتاب های درسی تلاش هایی کرده اند. به نظر شما این آموزش ها کافی بوده است؟
به نظر من خیلی مهم است که این آموزش ها در کتاب های درسی گنجانده شود. حتی باید اجبار هم باشد. فکر می کنم که وزارت آموزش و پرورش، وزارت بهداشت و رسانه ها، همکاری نزدیکی برای این امر داشته باشند. امروز بزرگترین دشمن جوانان و نوجوانان اچ.آی.وی/ایدز و اعتیاد است و باید به طور مستمر به جوانان گفته شود که این بیماری چگونه شیوع پیدا می کند و از یک نفر به نفر دیگر منتقل می شود. این اطلاعات باید دقیق گفته شود.
این نکته را هم بگویم؛ این اطلاع رسانی فقط به یک شکل خاص و پیام خاص نیست، یک پیام را می شود به شیوه ها و راه های مختلفی بیان کرد. باید تلاش شود از راه فرهنگی که مناسب هم باشد، این پیام را منتقل کرد و اما چگونگی آن را با فرهنگ مناسب باشد، باید وزارت بهداشت، آموزش و پرورش و رسانه ها تصمیم بگیرند.
این نکته را هم بگویم؛ این اطلاع رسانی فقط به یک شکل خاص و پیام خاص نیست، یک پیام را می شود به شیوه ها و راه های مختلفی بیان کرد. باید تلاش شود از راه فرهنگی که مناسب هم باشد، این پیام را منتقل کرد و اما چگونگی آن را با فرهنگ مناسب باشد، باید وزارت بهداشت، آموزش و پرورش و رسانه ها تصمیم بگیرند.
در ایران برای جوانانی که در کودکی (تا 18 سالگی) قتل و یا هر جرم دیگری مرتکب می شوند، احکام قضایی صادر می شود. که بعضا با واکنش های بین المللی همراه است. برای اصلاح این قوانین با قوه قضائیه و مجلس رایزنی شده است؟
در واقع دو حوزه هست که ایران باید برای بهبود و توسعه آنها تلاش های بیشتر داشته باشد. یکی در حوزه قوانین و دادرسی ویژه نوجوانان و اطفال است. موضوعی که می خواهم اشاره
کنم، حداقل سن مسوولیت کیفری است که در ایران خیلی پایین است؛ 9 سال برای
دختر و 15 سال برای پسر. از نظر پیمان نامه حقوق کودک این خیلی سن کمی است
برای مسوولیت کیفری. با این
قانون اگر دختری 9 ساله و یا پسری 15 ساله مرتکب تخلفی شود، می توانند او
را به پلیس و دستگاه قضایی معرفی کنند. این خیلی سن کمی است، برای اینکه
پای کودکان به این مجامع باز شود. من فکر می کنم کودکان ایران لایق این هستند که قوانین بهتری برایشان وضع شود و به استانداردهای جهانی برسند.
شاید مطلع باشید؛ در قانون مجازات اسلامی جدیدی که قرار است به زودی اجرا شود، در این باره اصلاحاتی شده و عملا مسوولیت کیفری برای کودکان تعیین نشده است.
کمیته جهانی حقوق کودک که مسوول اجرای پیمان نامه جهانی حقوق کودک است، در سطوح بالا این نگرانی را به دولت ایران ابراز کرده است. در گزارش هایی که از پیشرفت حقوق کودک در ایران می گیرد، این مساله را چندین بار متذکر شده است.
یکی دیگر از مسائلی که کمیته جهانی حقوق کودک از دولت ها می خواهد سن ازدواج دختران است؛ همانطور که می دانید سن ازدواج قانونی دختران، 13 سال است، اما اگر دختری در این سن ازدواج کند و باردار شود، سلامتی اش به خطر می افتد و مشکلاتی در آموزشش بوجود می آید. همانطور که می دانید، خطرات زیادی برای مادر و فرزند در این سن بوجود می آید. به همین دلیل این یکی از مسائلی است که کمیته جهانی حقوق کودک از دولت خواسته تا درباره آنها بازنگری کند.
یکی دیگر از مسائلی که کمیته جهانی حقوق کودک از دولت ها می خواهد سن ازدواج دختران است؛ همانطور که می دانید سن ازدواج قانونی دختران، 13 سال است، اما اگر دختری در این سن ازدواج کند و باردار شود، سلامتی اش به خطر می افتد و مشکلاتی در آموزشش بوجود می آید. همانطور که می دانید، خطرات زیادی برای مادر و فرزند در این سن بوجود می آید. به همین دلیل این یکی از مسائلی است که کمیته جهانی حقوق کودک از دولت خواسته تا درباره آنها بازنگری کند.
سن کشیدن سیگار و اعتیاد میان جوانان ایرانی پایین آمده است. حتی برخی موارد، البته معدود و تایید نشده، گفته شده به زیر 10 سال هم رسیده است. برای این معضل چه راهکاری وجود دارد؟ هرچند وزارت آموزش و پرورش وجود دانش آموزان معتاد را رد می کند.
ایران از نظر جغرافیایی در منطقه ای است که متاسفانه در مسیر ورود انواع مواد مخدر قرار گرفته است و همین مصون بودن را سخت می کند. یکی از همکاران ما به این تشبیه می کرد که شما بخواهید در منطقه ای که به شدت کثیف و آلوده است، خانه ای تمیز داشته باشید؛
خب این سخت است. اما ایران این کار را کرده است؛ تلاش زیادی کرد که یکسری
از بیماری های واگیر دار را ریشه کن کند و کرد. این درحالی است که این
بیماری ها در یکسری از کشورهای منطقه شیوع دارند. درمورد مواد مخدر هم باید این رویه را پیش بگیرد. البته ایران همواره
تلاش کرده است از جوانان و نوجوانانش دربرابر این مشکل حمایت کند، اما
موانعی وجود دارد و عواملی زیادی به این پیوند خورده است. شاید بشود گفت
سرمایه گذاری اصلی را باید روی آموزش نوجوانان و جوانان داشته باشد. اما یکسری مسائل دیگری هم هست
که فقط مربوط به ایران نیست، در تمام دنیا وجود دارد. مساله افزایش سن
ازدواج و معضلات اجتماعی دیگری که به مواد مخدر مرتبط است و باعث می شود که مواد مخدر، یک معضل چند وجهی باشد و کار کردن روی آن تلاش زیادی را می طلبد.
دولت ایران به تازگی برای افزایش جمعیت برنامه ریزی کرده است. دلیل آن هم پیش
بینی های سازمان ملل و البته نهادهای دولتی داخلی برای ترکیب جمعیتی ایران
در 50 سال آینده است. ضمن اینکه دلیل عمده این تبلیغات بیشتر اقتصادی
عنوان می شود، اینکه تا نیم قرن آینده جمعیت ایران پیر می شود و باید برای داشتن جمعیت مولد، از الان فکر کرد. نظر شما دراین باره چیست؟
60
درصد جمعیت کنونی ایران زیر 30 سال سن دارند. اما من تاکنون مطالعه جامعی
میان ربط جمعیت و منابع طبیعی و اقتصادی و آینده کشور ندیده ام. مقالات
مختلف خوانده ام که با دیدگاه
های مختلف می گفتند افزایش جمعیت خوب است و برخی دیدگاه ها می گفتند ربطی
ندارد. اما علاقه دارم مطالعه علمی بخوانم که در آن ارتباط آینده اقتصادی کشور با مسائل افزایش جمعیت را بیان کرده باشد. تا آن موقع نظری نمی توانم بدهم. یادمان باشد هر کودکی که متولد می شود به معنای مسوولیت جدیدی است؛ نه فقط برای والدین، برای دولت و جامعه هم هست. هر کودکی که متولد می شود باید به نیازها و حقوق او توجه شود و مطمئن شویم که می توانیم این نیازها و حقوق را تا وقتی به سن بزرگسالی می رسد، برآورده کنیم. باید ببینیم دولت می تواند نیازهای آموزش، بهداشت و تامین شغل برای تک تک این کودکان ایجاد کند یا نه.
تحریم ها علیه ایران تاثیراتی روی بازار دارویی ایران گذاشته است. عمدتا هم داروهای
بیماران خاص و کودکان. تلاشی برای کمک به دولت ایران جهت تامین داروهایی
که توانایی تولید در ایران ندارد و حتی مواد اولیه دارویی انجام داده اید؟
زمانی که متوجه شدیم یکسری از داروهایی که حیات بخش است و نیاز بیماری های خاص است و برای واردات به ایران با مشکل مواجه است، اولین کاری که کردیم با دفتر مرکزی ما نامه نگاری داشتیم و دبیرکل سازمان ملل هم در بیانیه شان به این اشاره کردند که ما متوجه این موضوع شده ایم. ما در حوزه های مختلف هم به
دولت گفته ایم اگر احتیاج به واردات داروهای مختلف دارند، ما می توانیم از
طریق بخش تامین دارو و تامین خدمات در دفتر مرکزی یونیسف، این داروها را
تامین کنیم.
پاسخ دولت به این اعلام آمادگی شما چی بوده است؟
اکنون روی تفاهم نامه ای کار می کنیم که در سال آینده با توجه به آن یکسری از مواد اولیه و داروهای ضروری و حیات بخش را برای ایران تامین کنیم.
این تفاهم نامه روی بحران دارویی ایران تاثیر دارد؟
تاثیرش شاید زیاد نباشد، چون این تفاهم نامه برای تامین مواد اولیه و برخی داروهای ویژه کودکان است و این مشکل را حل نمی کند.
ایران پذیرای بخش بزرگی از پناهنده هاست. بسیاری از آنها با زنان ایرانی ازدواج کرده اند و بچه دار شده اند. دولت و مجلس اختلاف نظرهایی درباره صدور شناسنامه ایرانی برای آنها دارند. برای حل مشکل کودکان دورگه چه تلاشی شده است؟
طبق پیمان نامه حقوق کودک، هر کودکی که متولد می شود باید به شناسنامه و کارت هویتی و خدمات مختلف دسترسی داشته باشد. این تعهدی است که کشورهای امضا کننده این پیمان نامه آن را پذیرفته اند. کمیته حقوق کودک هم این مساله را با دولت ایران درمیان گذاشته است. امیدواریم این مساله به زودی حل شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر